[Avalia]

*łapka w góre*To ja się zapytam, tą poezje w tematyce miłosnej, masz na mysli konkretną osobę??

Jak tak to Ci bardzo zazdroszcze, ja nie umiem wyrazić takich uczuć, zawsze wydają mi się beznadziejne, proste, bez iskry i sie boje, ze ktoś mnie wysmije....albo co gorsza wpadną w niepowołane ręce, i się dowiedzą o kim pisze.....*chyba bym umarła, jak kolwiek bym nie "pozowała" i jak długo bym nie spędzała czasu z metalami etc. jestem strasznie wrażliwą osobą, jednym słowem koszmar*

[B-Real]

Tak te wiersze to do jednej osoby ;P a wstawiajac je na forum niemam czego sie wstydzic bo i tak was nieznam to mi to wisi kto co o tym powie ale zawsze milo uslyszec krytyke ;P a najbardziej zalezy mi na opini tej pieknej dziewczyny dla ktorej to pisze i opinie juz dawno poznalem ^^ a jedyne co moge jej dac to te glupie wiersze ;p

[Avalia]

B-Real, czemu głupie, niezdajesz sobie sprawy jakie dziewczyny są uczuciowe, i wiekszość z nich własnie lubi takie rzeczy ^^

Na tym forum jest za dużo znajomych duszyczek, żebym odwazyła się to dać, zresztą i tak nie umiem pisać wierszy miłosnych....dlamnie to koszmar >.< i chyba nigdy się go nie pozbęde ehh...

[magu]

Wędrując poprzez zamarznięte pustkowia nicości,
przez ponure i stęchłe lasy nienawiści,
niezbadane doliny, wypełnione po brzegi cieniem,
zewsząd otaczał mnie niezmierzony ludzkim okiem mrok.

W mroku czaiła się dzikość i jakaś obca siła,
której pochodzenia nie byłem do końca pewien.
Niepoznane jak dotąd zło, które czyhało,
na moje najdrobniejsze potknięcie.

Zmagałem sie z tym przez lat naście,
nie wiedząc w jakim kierunku zmierzam,
i czy kręta droga po której stąpam, posiada jakiś koniec,
a jeżeli tak, to co mnie na nim czeka.

Byłem jak samotny wilk, bez swego stada,
porzuciwszy wszystkie cele poza jednym, jedynym,
który trzymał mnie przy życiu i dawał siłę na kolejny krok,
stąpałem na przód, nie przejmując się niczym.

Wierzyłem że kiedyś znajdę światło,
które rozjaśni mą ścieżkę, oświetli mą drogę,
zagości w mej duszy, mym sercu, ukoi odwieczny ból,
by wspólnie wraz ze mną, podążać ku nieznanemu.

Zmagałem się z tym losem sam, nie znając przyszłości,
aż wreszcie nadszedł ten wyczekiwany od dawien dawna dzień,
i wtedy Cię odnalazłem, byłaś jak świetlista istota z mego snu,
rozpromieniająca wszystko co znalazło się w jej zasięgu.

Dałaś mi upragnione ukojenie, chwilę wytchnienia,
i nadzieję że me marne jak mogło sie wydawać życie,
ma jakiś sens, którego znaczenia nie mogłem odkryć,
ponieważ zaiste, tak bardzo ociemniały tego czasu byłem.

Wypełniłaś mnie ognistą siłą, która po dziś dzień we mnie płonie,
dzięki niej wiem że jednak żyję i dalej trwać będę,
póki nie skończy się ten świat i nie udam się do miejsca początku,
tam gdzie wszystko się zaczyna i gdzie swój żywot kończy.

Amen.. :P
ot.. taki oto 'pismak' jak to B-Real nazwał.. xD

[Avalia]

Ładne, ładne ^^ *bez obrazy* masz na pewno większe słownictwo niż kolega.
Podziwiam osoby które potrafią pisac tak długą poezję ^^

To jest jeden z moich najdłuższych wierszyków, i zarazem chyba mój ulubiony

W nocnej poświacie, gdy mrok zapada.
Tam gdzie szum fal, jaskrawych i tak pięknych.
Cichnie, aby w mrocznej ciszy dało się usłyszeć.
Czyjeś kroki...W tej ciszy, gdy ona się pojawi.
Aby w świetle gwiazd, gdy sołońca dawny spad.
Swych dróg zostawiając biały ślad.
W nocnej poświacie, gdy przemierza.
Złotą plażę, w swych poszukiwaniach.
Aż znajdzie, paproci delikatny kwiat.
Aby składając na nim pocałunek.
Uleczyć ten świat...

[Vodh]

Avalia: bogowie, po co tam te wielokropki? Strasznie utrudniają odbiór, przynajmniej mi. I czasami wychodzi dość zabawnie. Ale wiersz niezły

Za to to, co przedstawił magu strasznie mi się podoba. Ma jakiś taki fajny nastrój i podoba mi się struktura. Taki chaotyczny i bez rymów, ale zbyt liryczny, żeby stać się zwykłą prozą ;)

[Avalia]

Co się wszyscy czepiacie, moich biednych kropeczek ;(

No zedytowałam, tak lepiej?

[B-Real]

Zazuce ocenzurowany i troszke pociety wiersz ktory zostal wczesniej usuniety...

Bełkot pełen słów uważanych powszechnie za wulgarne i propagujący postawy które moderacja potępia (a w wielu przypadkach - zwyczajnie nimi gardzi) został usunięty.
Powtórnie.
Jeśli pojawi się po raz kolejny, pojawi się również OST.
Tyle razy ile potrzeba.
Uprzedzając wrzaski skargi i zapluwanie się: na tym forum NIE DZIAŁA demokracja, a dyktatura. NIE działają prawa i wolności obywatelskie - w szczególności swoboda wypowiedzi. A my, funkcjonariusze Urzędu Bezpieczeństwa, stosujemy cenzurę a osobników nawet podejrzanych o nieprawomyślność "pałujemy" (OSTami) a czasem "rozstrzeliwujemy" (BANami) całkowicie "po uważaniu".
Radzę wziąć to pod uwagę PRZED naciśnięciem przycisku "Wyślij"... >_>
Moderatorus Rex

[Sakura_chan]

Magu, Avalia - bardzo ładne wiersze
Kiedyś jak podobał mi się jeden chłopak z zagranicy to też pisałam wiersze, tyle że one się nie nadają do publicznej prezentacji, poza tym musiałabym ich poszukać...

[B-Real]

Zal wypelnia mnie i moje zycie
czy ja czegos szukam
czy ja czegos chce
to czego chce juz ogarnelo me zycie i mnie
to czego szukam
to czego chce
to Przyjaciele
Kurde Zrozum mnie


Smutna moja twarz to zly znak
Przypalilbym cos na buntu znak
Zly swiat zamula nas
Zamulka neka przepalone mozgi
Samobojcze mysli czekaja za rogiem
dluzej zniesc tego nie moge
Zaraz przypale sobie
i Uwolnie moja glowe od cisnieja nekajacego mnie


Lerzac na kanapie myslac o temacie
Mysle nad miastem nad ludzmi krazacymi tu
nieznajacych wlasnych drog
Wciaz zagubionych w monotoni
Przerazeni uciekaja od wlasnych fobi
Wciaz w pospiechu nie znajacy na to leku


Ja wole sie nastukac uciec od rzeczywistosci
Byc zdala od bulu blizej smiechu i radosci
Nie doznawac dluzej krzywd i nienawisci
Trzymac sie z dala od krzywych mysli
To co przezylem to co sie nauczylem
wiem ze to mi pomoze obrac wlasciwa droge


Tak to my Wiezniowie wlasnej nienawisci
Przez wielu znienawidzeni
Wciaz nie zarobieni to chlopaki z ulicy
nie ci szanowani przez wszystkich urzednicy
Wciaz okazji na lepsze zycie szukamy
Jak ja znajdziemy to ja chwytamy
Zycia nie przegramy i Psy kochamy


Myslac o problemach mych i tego swiata
czuje sie jak w rekach kata
czekam az on z tym skonczy
Czuje jak zaklada na mej szyi petle
Z tych nerwow zaraz pekne
Skacze z krzesla slysze czask mysle o moj kark
lecz to pekla rura z znia pekam ja zagubiony chlopak
szukajacy swego sensu zycia



Uwalniam sie na wyzszy poziom nie osiagalny
dla falszywych ludzi wciaz ludzacych sie tchuzy
nigdy mnie nie dogonia to nie ten poziom


Siedze zmartwiony mysle o sobie
zastanawiam sie co ja teraz zrobie
Nie mysl o sobie pomysl o najblizszych
i o wszystkich innych

Zrobisz to jedna chwila
Stracisz wszystko w mik ucieknie ci
Ostatnia zycia mila Wiesz ze juz nic cie nie
zaskoczy procz twej wizji nieba
to nieznana jest mi swieta gleba

Narodzisz sie na nowo nie wiedzac
o swej przeszlosci znow od nowa
przezyjesz wszystkie smutki i radosci
i gdy na dejdzie znow ten dzien znow ta
jedna chwila podejmiesz decyzje

czy zostac na ziemi czy isc do nieba

[B-Real]

Gdzie tu sa jakies wu;garyzmy ?? wczesniej nawet pewnie tego nie przyczytaliscie a juz dajecie jakies ostrzezenia ehh... szkoda czasu na was tracic bo czlowiek nawet niemoze wyrazic tego co mysli


Zal wypelnia mnie i moje zycie
czy ja czegos szukam
czy ja czegos chce
to czego chce juz ogarnelo me zycie i mnie
to czego szukam
to czego chce
to Przyjaciele
Kurde Zrozum mnie


Smutna moja twarz to zly znak
Przypalilbym cos na buntu znak
Zly swiat zamula nas
Zamulka neka przepalone mozgi
Samobojcze mysli czekaja za rogiem
dluzej zniesc tego nie moge
Zaraz przypale sobie
i Uwolnie moja glowe od cisnieja nekajacego mnie


Lerzac na kanapie myslac o temacie
Mysle nad miastem nad ludzmi krazacymi tu
nieznajacych wlasnych drog
Wciaz zagubionych w monotoni
Przerazeni uciekaja od wlasnych fobi
Wciaz w pospiechu nie znajacy na to leku


Ja wole sie nastukac uciec od rzeczywistosci
Byc zdala od bulu blizej smiechu i radosci
Nie doznawac dluzej krzywd i nienawisci
Trzymac sie z dala od krzywych mysli
To co przezylem to co sie nauczylem
wiem ze to mi pomoze obrac wlasciwa droge


Tak to my Wiezniowie wlasnej nienawisci
Przez wielu znienawidzeni
Wciaz nie zarobieni to chlopaki z ulicy
nie ci szanowani przez wszystkich urzednicy
Wciaz okazji na lepsze zycie szukamy
Jak ja znajdziemy to ja chwytamy
Zycia nie przegramy i Psy kochamy


Myslac o problemach mych i tego swiata
czuje sie jak w rekach kata
czekam az on z tym skonczy
Czuje jak zaklada na mej szyi petle
Z tych nerwow zaraz pekne
Skacze z krzesla slysze czask mysle o moj kark
lecz to pekla rura z znia pekam ja zagubiony chlopak
szukajacy swego sensu zycia



Uwalniam sie na wyzszy poziom nie osiagalny
dla falszywych ludzi wciaz ludzacych sie tchuzy
nigdy mnie nie dogonia to nie ten poziom


Siedze zmartwiony mysle o sobie
zastanawiam sie co ja teraz zrobie
Nie mysl o sobie pomysl o najblizszych
i o wszystkich innych

Zrobisz to jedna chwila
Stracisz wszystko w mik ucieknie ci
Ostatnia zycia mila Wiesz ze juz nic cie nie
zaskoczy procz twej wizji nieba
to nieznana jest mi swieta gleba

Narodzisz sie na nowo nie wiedzac
o swej przeszlosci znow od nowa
przezyjesz wszystkie smutki i radosci
i gdy na dejdzie znow ten dzien znow ta
jedna chwila podejmiesz decyzje

czy zostac na ziemi czy isc do nieba

[Alira14]

Avalia- twoje wiersze są urocze. Tak, to chyba odpowiednie słowo. Nie wiem, może to dlatego, że na ustnej z polskiego mam o utworach z romantyzmu, ale odnosze wrażenie, że twój sposób pisania jest dosyć romantyczny. Tylko ty dzięki ci Panie, nie piszesz nic w stylu romansu z błyskawicą w tleXD.
B-real - nic cię nie obchodzi krytyka bo rzekomo piszesz tylko dla siebie, więc produkować się nie będę
Magu- nieźle, całkiem nieźle, tylko wypadałoby doszlifować. Myślę, że zmierzasz w dobrym kierunku. Dam ci taką samą radę jaką dawała zawsze opiekunka kółka dziennikarskiego gdy uczniowie atakowali ją stadem wierszy- staraj się używać mniej słów, a zawierać w nich więcej treści

Normalnie umieszczam swoją "tfurczość" na decvie, ale co mi tam. Raz zrobię wyjątek
*nieśmiała mode on* Jestem ciekawa interpretacji...


***
jesteśmy dziećmi strefy zagrożenia
każdy może wydłubać nam oko
i zastąpić swoim
szczerzy bądźmy szczerzy
innymi ludźmi można tylko rzygać
nie osiągną nic naszego
nigdy nie wiemy
kiedy wybuchnie
kolejne serce
a odłamki
zdetonują następne
wiemy przecież wiemy
kto nie jest szpiegiem ten jest szpiegiem
a my
jesteśmy bardzo szczerzy
w unikaniu twojego wzroku
szczerzy bądźmy szczerzy
możemy ufać
tylko dłoni którą piszemy
(drugą należałoby odciąć)
jesteśmy dziećmi strefy zagrożenia
łatwiej w nas strzelać
niż kochać

[Avalia]

[Ysengrinn]

[Momoko]

Alira, ze wszystkich dotychczas przedstawionych wierszy, twój podobał mi się najbardziej. Nie jestem zbyt dobra w dobieraniu słów, ale... wiersz ten ma specyficzną atmosferę, jeśli mogę tak to nazwac.
A poza tym, lubię wiersze wolne.

Avalia, twoje dzieła też są dobre, w szególności ten ostatni. Podoba miiii sięę__^__

<khy> teraz, jak sobie poczytałam prace innych, to trochę mi wstyd pokazywac swoje. No, ale zaryzykuję.

Pod szkolną ławką, całe w kurzu
Leży zgięte w sennej apatii
Marzenie o szkolnej sympatii
Ginące w zjełczałym różu

Nie opowie nic o początku
Westchnień popartych argumentem
Dłoni skropionych atramentem
Uśmiechem zgubionym w zgiełku

O oczach zmrużonych od słońca
I myślach błądzących beż końca
Śni marzenie na rozpaczy dnie

A wszystko to dla zrozumienia
Że najczulsze jego spojrzenia
Nigdy nie miały być dla mnie

Czyli... pierwszy napisany przeze mnie sonet. Ciężko się pisze^^.

edit: coś jest jednak nie tak. Będę musiała nad nim jeszcze popracowac.