[Slova]

[Hawk]

Tak więc skończyłem... podsumuję może moje wrażenia w kawałkach

Ep1 Hmmm... Ciekawie się zapowiada
Ep2 Ale osochozi?
Dłuuuższa przerwa
Ep3 eee... nadal nie rozumiem
Ep4 o.O
Ep5 O.O
Ep6 O.O

Podsumowując, mamy do czynienia albo z totalnym gniotem, albo z serią wybitną, nie podejmuje się tego po pierwszym razie ocenić.
Na pewno niesamowicie ciekawe są rysy postaci., dość dokładnie pokazane, jak na tak krótką serię.
Genialna muzyka... Grafika specyficzna.
Humor, jestem fanem absurdu, bawią mnie gagi Pythonów, czy wariactwa w utworach Mrożka, ale do licha, to chyba troszkę za dużo momentami, absurd w uniwersum absurdu... Mimo wszystko oceniam raczej pozytywnie.
I wreszcie, rozmyslania, o czym to jest.. Chyba o miłości, jeśli tak to nie do końca wyłapuje cały sens (choć rozumiem, co i jak) może o dorastaniu (na co wskazują zwłaszcza odcinki za półmetkiem i ewidentna przemiana bohatera), na pewno o kłopotach z samym sobą. A jeśli o ttym wszystkim na raz, to seria jest jednak geniealna... Jeśli nie... To sam nei wiem o czym jest... Może jeszcze o czymś innym...

No i bas Haruki - genialny.

[Chatoyant]

[s3shir0]

[Tren]

[Chatoyant]

[Mai_chan]

Chatoyant - ale z tym akurat różnie bywa. Ja na przykład uważam, że taki Violinist of Hameln to niesamowita wręcz chała, co nie przeszkadza temu być jednym z moich ulubionych anime.

[Chatoyant]

Może sekret tkwi nie w samym dziele, ale w tym, że na przykład w kontekście świata zewnętrznego dobrze Ci się kojarzy? Hm, w sumie też kiedyś spędzałam całe popołudnia na katowaniu się "muzyką" Franka Zappy (choć trzeba przyznać, że kilka* kawałków miał ciekawych, ba, nawet... melodyjnych!), ale robiłam to tylko dlatego, że znajomy tego słuchał. Teraz lubię sobie wrócić do tych kilku kawałków i już.

Poza tym już sama Twoją świadomość, że to jednak chała, świadczy o tym, że masz dystans do dzieła. A to się jak gdyby nie liczy :P.

__________
* - kilka kawałków na ok. 70 płyt. Zabija mnie to.

Może sekret tkwi nie w samym dziele, ale w tym, że na przykład w kontekście świata zewnętrznego dobrze Ci się kojarzy? Hm, w sumie też kiedyś spędzałam całe popołudnia na katowaniu się "muzyką" Franka Zappy (choć trzeba przyznać, że kilka* kawałków miał ciekawych, ba, nawet... melodyjnych!), ale robiłam to tylko dlatego, że znajomy tego słuchał. Teraz lubię sobie wrócić do tych kilku kawałków i już.

Poza tym już sama Twoją świadomość, że to jednak chała, świadczy o tym, że masz dystans do dzieła. A to się jak gdyby nie liczy :P.

__________
* - kilka kawałków na ok. 70 płyt. Zabija mnie to.

[Tren]

[Chatoyant]

Widzę, że rzeczywiście kompletnie się nie zgadzamy.

Mogłybyśmy tak mówić w nieskończoność. Mnie chodzi o właśnie bardziej profesjonalne podejście do dzieła.

Co do kwestii "a co jeśli autor CHCE nam zrobić papkę z mózgu", to już się wypowiadałam. To jest gra z odbiorcą. I to co innego.

Co do g..., to słów mi zabrakło.

Co do tematu "szaleństwo a twórczość"/"twórczość a szaleństwo", to tylko chciałam pokazać pewną analogię, a nie dać przykład. No, a jeśli już mówimy o związku z twórczością z szaleństwem i innymi patologiami, to może to wynika z tego, że ludzie nieco zrównoważenie po prostu... lubią o tym pisać? ;> To, co człowiek tworzy, mówi o nim wiele. Jeśli pragnie szokować to to mówi o jego naturze. Jeśli pragnie mieć jakiś wkład w sensowne wyjaśnianie, takie tam - dążenie do prawdy, to też mówi o jego naturze. Jeśli jest skryty i milczy, to mówi o nim może jeszcze więcej.

[Nie powinnam dyskutować "na szybko". Kur...]

Co do Pilipiuka - wyraziłam tylko przypuszczenie, że jest miłośnikiem. Tak wynikało z tego źródła - bo wynika z niego ogólny fakt. Pilipiuk interesuje się tą formą sztuki. Źródło, owszem, mam - pokazuje ono, że pisarz dosyć głęboko JEST ZAINTERESOWANY mangą/anime. Może to tak ujmę. Dlaczego sądzę, że "dosyć głęboko"? Tren, jak znajdę źródło, to się dowiesz. Przepraszam za zamieszanie, ech.

Widzę, że rzeczywiście kompletnie się nie zgadzamy.

Mogłybyśmy tak mówić w nieskończoność. Mnie chodzi o właśnie bardziej profesjonalne podejście do dzieła.

Co do kwestii "a co jeśli autor CHCE nam zrobić papkę z mózgu", to już się wypowiadałam. To jest gra z odbiorcą. I to co innego.

Co do g..., to słów mi zabrakło.

Co do tematu "szaleństwo a twórczość"/"twórczość a szaleństwo", to tylko chciałam pokazać pewną analogię, a nie dać przykład. No, a jeśli już mówimy o związku z twórczością z szaleństwem i innymi patologiami, to może to wynika z tego, że ludzie nieco zrównoważenie po prostu... lubią o tym pisać? ;> To, co człowiek tworzy, mówi o nim wiele. Jeśli pragnie szokować to to mówi o jego naturze. Jeśli pragnie mieć jakiś wkład w sensowne wyjaśnianie, takie tam - dążenie do prawdy, to też mówi o jego naturze. Jeśli jest skryty i milczy, to mówi o nim może jeszcze więcej.

[Nie powinnam dyskutować "na szybko". Kur...]

Co do Pilipiuka - wyraziłam tylko przypuszczenie, że jest miłośnikiem. Tak wynikało z tego źródła - bo wynika z niego ogólny fakt. Pilipiuk interesuje się tą formą sztuki. Źródło, owszem, mam - pokazuje ono, że pisarz dosyć głęboko JEST ZAINTERESOWANY mangą/anime. Może to tak ujmę. Dlaczego sądzę, że "dosyć głęboko"? Tren, jak znajdę źródło, to się dowiesz. Przepraszam za zamieszanie, ech.

[prof.mro]

ale żeście offtopa natrzaskali.
ja tam polecam flcl. Bogata treść, i 98% symboliki, która jednak nie nudzi, bo juz po przekształceniu z przekazu na symbole tworzy historie którą da się określić tylko jako "cool" właśnie. świetna muza, głębia, akcja, i fakt że oglądasz tę serie wiele razy, i zawsze wyłapiesz cos nowego. Na dodatek rąk nie starczy żeby wyliczać innych serii do których znaleźć można nawiązanie. ja między 2gim a 3cim oglądaniem zdążyłem obejżeć dwie inne serie anime i.. ..obie okazało się miały swój wkład w flcl

polecam serdecznie, ludziom o troche bardziej elastycznych umysłach.

reszta możliwe że zobaczy w tym tylko bełkot

[Vodh]

Duże litery, błagam, w tym momencie Twój post zinterpretować równie ciężko co FLCL...