[FranzKafka]

Oglądałem serie TV, OAV oraz film penometrażowy i muszę przyznać, że anime jest piękne! Fabuła, muzyka i ogólny klimat tej produkcji zostają na długo w pamięci. Naprawde byłem wzruszony po obejrzeniu tego dzieła. Polecam wszystkim!

[fonewm]

To anime stoi jak na razie na pierwszym miejscu na mojej liście ulubionych (równocześnie z wolfs rain :P). Odpowiednia ilość odcinków (już powyżej 30 to anime zaczyna mnie nudzić), dopracowana muzyka (choć ending przyznam szczerze to mnie wkurzał bo jest mało atrakcyjny), no i świetna kreska. Nigdy jeszcze tak się nie wzruszyłam anime, jak tym. Do tego zmusza do refleksji, przez co daję mu wielki plus. Nie oglądałam niestety serii OAV, ale za to film widziałam - nie był tak idealny cała seria. Denerwowała mnie nie dopracowana animacja i wrażenie zrobienia całego filmu na siłę, żeby zmieścić wszystkie wydarzenia w krótkim czasie.
Jestem w trakcie czytania mangi. Zauważyłam już pewne zmiany, odbiegają trochę od fabuły, a twarz Misuzu już nie jest taka słodka jak była ale czyta się luźno i przyjemnie. Zresztą jestem na pierwszym tomie więc co ja się będę wypowiadać skoro akcja jeszcze się nie posuwa dalej :)

[Sakura_chan]

Wczoraj skończyłam. Po pierwszych dwóch epach zastanawiałam się co ludzie w tym widzą, ale kolejne wciągały mnie coraz bardziej. Piękna opowieść o samotności, potrzebie przyjaźni i akceptacji. Anime po którym coś zostaje na dłużej, skłania do refleksji. Do pokazania co niektórym rodzicom, by przemyśleli swoje relacje z dziećmi (wątek Haruko i Michiru). Trochę wybiło mnie cofnięcie się do przeszłości w 8 epie, ale być może do pełnego zrozumienia wymagana jest znajomość japońskiej filozofii i religii. Wszystko piękne, muzyka dopasowana do nastroju serii, cudowna.

Spoiler: pokaż / ukryj

Tylko dlaczego Michiru odeszła właśnie wtedy, kiedy Haruko postanowiła być dla niej prawdziwą matką, kiedy wydawało się że wszystko już będzie dobrze :( (nie wiem czemu ale skojarzyło mi się to z tragedią antyczną a dokładnie z Antygoną). Przez cały 12 ep ryczałam jak bóbr

Po obejrzeniu długo jeszcze nie mogłam zasnąć, zastanawiałam się czy czasami nie jestem jak Michiru...
Miało być krótko, ale musiałam to z siebie wyrzucić, a znajomi nie interesują się m&a.. więc przyszłam do Was...

[Sakura_chan]

ale jestem baka, chodziło mi oczywiście o Misuzu, widać się jeszcze do końca nie otrząsnęłam...

[Blahuuu-san]

No cóż - to zapewne moje pierwsze 'świadome', że tak powiem, anime. I przez to żywię do tej serii niezły sentyment, bardzo mile ją wspominając.

[iwan]

Piękne. Zawładnęło mną od pierwszego momentu i wywarło ogromne wrażenia. Przy recenzji na tanuki.pl w moim komentarzu zawarłem więcej informacji na temat odczuć po obejrzeniu serii, zainteresowanych zachęcam do lektury.
Tutaj natomiast chętnie porozprawiałbym na temat wątków zawartych w Air, tych bardziej i mniej jasnych. O ile oczywiście znajdę towarzysza do dyskusji.

[Avellana]

W celach porządkowym wyławiam dyskusję Iwan - Salva z archiwum:

Air
Salva : 26.02.2008 19:00:57 (81.15.156.37)

Re: Piękne

[Salva]

Pytanie do liquid (chociaż chyba marne szanse, że to znajdzie tutaj...):

Czy Twoja wypowiedź kierowana była do mnie ? Jeśli tak, to 5 cm już oglądałam ^^ Ale ja nie do wszystkiego piszę komentarze. Są serię do których nigdy nie napiszę, bo :
a. są zbyt osobiste (np. Ouran)
b. za bardzo mi się podobały (np. Ouran, Darker than Black, Seirei no Moribito)
c. nie przy wszystkich seriach jest tak naprawdę o czym pisać... (np. Gurren Lagann)

Tak więc Byousoku komentarza się nie doczekało. Ale wina leży po mojej stronie. Pewnie gdybym oglądała sama to wywarłoby to na mnie spore wrażenie. Ale na (nie)szczęście oglądałam to w towarzystwie i cały nastrój szlag trafił, zaczęliśmy zauważać elementy komediowe etc. Z jednej strony cholernie się cieszę, bo jednym z powodów dla których sama bym nigdy po Kanon czy Air nie sięgnęła (namowa nii-chana) jest moja niesamowita awersja do dramatów. Ja nie lubię się wzruszać. Ale z innej strony zapewne uciekło mi trochę magii tego anime.

[iwan]

Nawiązując do komentarza pod recenzją (dziękuję przy tym moderatorce, że pofatygowała się go tu umieścić).
Czymże jest opisywanie wrażeń jak nie duchowym eksibicjonizmem. Czasami emocje są tak silne, że warto im dać gdzieś upust. Ale muszę powiedzieć, że rozumiem Twój dystans do tworzenia bardzo osobistych wyznań. Całkowite obnażenie się przed innym człowiekiem jest czymś trudnym i może się wiązać w niemiłymi konsekwencjami: ktoś nas opacznie zrozumie, zignoruje, wyśmieje. Zdecydowanie ławiej jest być powściągliwym i stonowanym, na pewno bezpieczniej. Z drugiej jednak strony takie dosłowne wyrażenie tego co komu leży na wątrobie może może nieść ze sobą pozytywny oddźwięk. Mianowicie, znajdujemy osobę, która odczuwa podobne emocje, podziela nasze poglądy. Jest to cudowne uczucie, szczególnie w przypadku gdy obnażająca się osoba uważa się za osobnika całkowicie nierozumianego i odmiennego od ogólnie przyjętego szablonu. Obnażać się czy nie obnażać? Jest to bardzo ciekawe zagadnienie (ba, poruszone nawet w "Air" - wiem, wiem, zbaczam z offtopu), nad którym wiele razy się zastanawiałem. Na dzień dzisiejszy uważam, że w wypadku gdy wynika to ogromnej potrzeby podzielania sie z kimś naszymi odczuciami i wiemy, że dokona się przez to pewnego rodzaju oczyszczenie, to tak. W sumie warto jest też mieć na względzie tę drugą stronę, bo nasze wyznanie może wywołać niemiłą konsternację, no, ale to temat na dłuższą dysputę. Chiałbym jeszcze zaznaczyć, że ja sam nie należę to osób bardzo wylewnych, a takie obnażanie własnych emocji nie zdaża mi się nazbyt często. Tutaj jednak, nie mogłem a może nie chciałem się opanować i zachować tego dla siebie. Uczuciowy ładynek był zbyt silny. W tym momencie kończę offtop.
I kontynuuję temat "Air" ...
Ja nigdy nie powiedziałbym, że "kocham serię Air". Jest to bardzo mocne stwierdzenie. Nie wiem, czy mógłbym powiedzieć to o jakimkolwiek anime, filmie. A na pewno byłoby to stanowczo za wcześnie. Jestem obecnie natomiast zdecydowanie pod jego silnym wrażeniem.

[joka5m]

Właśnie wczoraj skończyłam oglądać Air (serię tv, oav i movie) i muszę przyznać, że to anime ogromnie mną poruszyło. Wpadłam nawet w lekką depresję;] Nie wiem, co Air ma takiego w sobie, jeszcze nigdy się tak nie czułam;( To czysta magia.

Jednak parę rzeczy nadal nie rozumiem.

1) Dlaczego Yukito zamienił się w kruka? Słyszałam gdzieś wersję, że to było jedyne wyjście, aby mógł pozostać przy Misuzu. Ale przecież w wersji filmowej pozostał z nią do końca...

2)Kogo miał symbolizować Sora (jeśli miał)?

3)Misuzu to było inne wcielenie Kanny? Jej drugie ja? Czy jak to inaczej nazwać?

[Shizuku]

1) Ja traktuje wersję filmową jako zrobioną dla fanów. Znaczy to, że Yukito w seri nie mógł być z nią, bo się niejako spóźnił, więc został jako kruk. W filmie było więcej możliwości do okazania swych uczuć, więc się w kruka nie zamienił, gdyż my chcieliśmy cieszyć się ich bliskością. Przynajmniej ja tak to widzę. W ogóle film wydaje mi się być nieco spłycony i mniej magiczny mimo wszystko. Seria miała więcej dramatyzmu i tajemniczej nostalgi, że tak powiem.

2) Przypomnij mi kto to był Sora? Chyba ten kruk nie? To był Yukito jak już sama wcześniej wspomniałaś. Po prostu chciał zostać przy Misuzu. No i oczywiście skojarzenie ptak - niebo. Motyw nieba był przewodni w tym anime nie?

3)Kanna była praprapa...babcią Misuzu. Tak samo jej ochroniarz (niepamiętam imienia) był praprapra...dziadkiem Yukito. Ale można też powiedzieć dusze Kanny i jej ochroniarza odrodziły się we współczesnych czasach, tak więc spotkanie Misuzu i Yukito było nieuniknione. Dowolna interpretacja. Ja przyjełabym tą drugą. Chociaż pewna nie jestem, bo dawno to oglądałam, ale raczej się nie mylę.

[joka5m]

Dzięki, Shizuku:) Czyli tak, jak się domyślałam. Teraz jest już trochę wszystko jaśniejsze.

[Agon]

Dzisiaj skończyłam oglądać Air.

To anime, które zmusza do refleksji. Zakończenie naprawdę mnie wzruszyło, choć z początku fabuła wydała mi się dość zawiła i dziwna. Chwilami ciężko mi było ją zrozumieć - dopiero po tym skoku do przeszłości wszystko zaczęło układać się w logiczną całość.

Podobała mi się też grafika.

[IKa]

Przeniesione z komentarzy
PaniWrzos : 7.08.2008 22:54:42

W roli wyjasnienia niezrozumialego

[Achmed]

Ja osobiście trochę się na Air zawiodłem. Od strony technicznej(muzyka, grafika) jest naprawdę wspaniałe, zresztą autorzy mnie do tego przyzwyczaili(po obejrzeniu serii Clannad i Kanon).

Air był momentami bardzo wzruszający, chociaż fabuła była momentami strasznie zawiła co trochę mnie denerwowało. Szczerze trudno mi było wskazać to coś co mi nie pasowało w stosunku do tych dwóch anime, które wcześniej wymieniłem.

W Air również odkrywaliśmy sekrety kolejnych bohaterek, jednak nie było to równie ekscytujące jak miało to miejsce w Kanonie.

Tak samo miasto, w którym rozgrywała się historia, ciche, senne i w ogóle bez sensu.

Najlepsze momenty to kilka ostatnich odcinków, w których Haruko stara się zostać matką
Misuzu, to było naprawdę przepiękne i wzruszające. Ale byłem ostro zdenerwowany ostatnim odcinkiem, w którym po prostu wszystko powtórzyli.

W ciągu oglądania serii nasunęło mi się jeszcze wiele przemyśleń i porównań, jednak teraz nie jestem w stanie sobie ich przypomnieć i napisać.

Podsumowując, czegoś mi tutaj brakowało. To anime nie miało tego czegoś, czego nawet nie potrafię określić. Jednak polecam je, gdyż z tego co widzę większość osób jest nim zachwycona a moja opinia jest tylko moją opinią :)

A teraz mam pytanko:
W którym odcinku pojawili się bohaterowie Kanona i kto to był ? :)

BTW.

W recenzji przeczytałem "Gatunki: Romans" , i właśnie się tak zastanawiam gdzie jest ten Romans.