Legend of Galactic Heroes :: Forum Kotatsu

Galnea · Wysłany: 27-09-2009, 22:02

Okładka 9 - Bal'ami może być, ale o ile Jouslain nigdy nie należał do moich ulubionych bohaterów, to chyba zacznę podejrzewać istnienie jakiejś organizacji sabotującej jego wizerunek. Idrisowa propaganda? Rysownik go nie cierpi? Czy ktoś widział w ogóle jakiś oficjalny art (poza pracami Katsumi Michihary i plakatami), gdzie nie wyglądałby jak idiota?
Okładka 10 - dla odmiany ta jest całkiem przyjemna dla oka.

Grisznak · Gość

Bal wygląda, jakby sobie śliniak wiązał, a Jouslain.... hmm... faktycznie, ktoś tu musiał kręcić, chociaż w stosunku do wersji z mangi i tak jest lepiej. Za to dziesiąta wyszła naprawdę udanie, obie panie prezentują się mile, a Lydia wygląda nawet dojrzalej niż w anime. W porównaniu z wersją Michihary ona chyba najwięcej na anime zyskała (no i może jeszcze stary clanlord, który nie wygląda jak Malfoy).
A jutro na Czytelni Tanuki pierwszy odcinek (z ośmiu) "Legend of Galactic Senshi". Momentami wyszedł mi z tego niemal horror, ale początek jest leciutki.
Swoją drogą, znajomi z forum Shining Moon namawiają mnie do sklecenia do tego soundtracku. Kto wie, może i taki będzie.

Grisznak · Gość

Pierwszy rozdział (+prolog) poszedł dziś na Czytelnię:
http://czytelnia.tanuki.pl/lista/pokaz.php/2374/0/

Przy okazji, znajomi namówili mnie, żebym ułożył soundtrack. Oto i on:

1) Utwór otwierający
2) Temat przewodni
3) Temat spotkania Merkury z Serenity z pierwszego odcinka
4) Prezentacja księżniczki (hymn Księżycowego Królestwa)
5) Pojawienie się Saturna (choć wywaliłbym zeń ten przydługi wstęp, zaczynałby się od 1.05)
6) Bitwa pod Celes
7) Opuszczenie księżyca przez księżniczkę Merkurego
8) Starcie podczas przybycia na księżyc
9) Bitwa o Merkury
10) Księżycowa Cytadela
11) Temat końcowy

Galnea · Wysłany: 03-10-2009, 14:43

Na stronie głównej się nie pochwalili, więc dopiero teraz przypadkiem trafiłam na okładkę trzeciego tomu mangi.
A teraz zgaduj-zgadula: o ile dziewczynka to chyba Lydia, to kim jest ten facet? Na logikę to Bal, ale wygląda jak bardzo młoda wersja Idrisa - akurat w tej rodzinie blondynów nie brakuje.

Grisznak · Gość

Obstawiam Idrisa, na nikogo innego mi ten pan nie wygląda. To by się nawet zgadzało, bo na początku był on nieco w cieniu, a na Bala chyba jeszcze za wcześnie. Lydia wygląda... dziwnie, kto ją tak idiotycznie ubrał? Chociaż i tak jest lepiej niż u Michihary, gdzie Lydia wyglądała jak czerwony kapturek.

Przy okazji - http://grisznak.deviantart.com/art/LoGS-Princess-Mercury-139030370 pierwsza kolorowa ilustracja do LoGS, czyli Księżniczka Merkurego w mundurze polowym.

Slova · Wysłany: 03-10-2009, 21:37

Jak na księżniczkę, to dość skromny mundur, nawet, jeżeli polowy.

Galnea · Wysłany: 03-10-2009, 21:44

Niby tak, ale akurat zestawienie Idrisa z Lydią nie bardzo jest uzasadnione fabularnie. Poza tym samej mangi nie widziałam (i szczerze mówiąc nie wiem, czy chcę zobaczyć), więc trudno powiedzieć na jakim jest etapie fabuły - a akurat pojawienie się Bala i spacyfikowanie go przez Jouslaina pokrywa się w czasie z największą działalnością Idrisa. Ciekawa jestem tylko, czy komiks, jeśli chodzi o księżniczkę, jest bardziej zgodny z anime czy książką. Jeśli to drugie, to może to być nawet Aryabatha, który po incydencie z Radomorzem tymczasowo dostał ją pod opiekę (i nawiasem mówiąc zdaje się odgrywać tam dużo większą rolę - w anime został chyba jedną z najbardziej poszkodowanych fabularnie postaci tracąc całą dużą kampanię wojenną i potem sprowokowanie wybuchu wojny domowej. Dla porównania taki Jouslain dostał ok. trzy szanse więcej, żeby się wykazać).
Swoją drogą to ten pan i tak najbardziej przypomina mi Spirita z "Soul Eatera".

Grisznak · Gość

Aryabatha przynajmniej wygrał jakąś bitwę (fakt, dzięki radom Jouslaina, ale zawsze), tymczasem pozostali książęta mieli tego pecha, że z zasady niemal nic im się nie udawało, nie licząc jakichś drobnych wydarzeń (zamach stanów, skopanie bandy piratów czy zniszczenie bezbronnego miasta - to trudno nazwać wybitnymi osiągnięciami). Tak więc nie jest aż tak źle. Aczkolwiek ten flegmatyczny herbaciarz wywołujący wojnę domową... hmm... aż trudno w to uwierzyć.

Dziś na czytelnię poszła druga część LoGS - http://czytelnia.tanuki.pl/lista/pokaz.php/2374/2/ a Princess Jupiter doczekała się kolorowej wersji - http://novinea.deviantart.com/art/Moja-wersja-P-Jupiter-139271359

Galnea · Wysłany: 22-11-2009, 00:13

Nowe okładki - chyba najgorsze w serii:
11
12
Przy jedenastej nawet czwarta mangowa wygląda nieźle - jeśli to Lira, to według mnie wyszła lepiej niż w anime.

Sędziwojka · Dołączyła: 13 Gru 2009 Status: offline

Heh, oglądnęłam LOGH i Tytanię. LOGH mnie zachwycił, chyba najlepsze anime jakie zdarzyło mi isę oglądać! To anime, jakiego szukałam od jakiegoś czasu, odmienne od wielu innych "typowych", których jest sporo na rynku.

Nie ma tu nagle pojawiających się deus ex machina, magicznych czy mechanicznych czarów-marów, cudownych przenosin do innego świata, chmary nastoletnich i głupiutkich dziewczątek czy też Mary Sue/Garry Stu.

Olbrzymim plusem jest znakomicie dopracowana fabuła, rzadko (szczerze, prawie nigdy) spotykana w anime. Nadto, rozpatrując owe 110 epizodów, jej ułożenie i rozplanowanie nie było łatwym zadaniem. Świat jest bardzo realistyczny, a zwłaszcza relacje między bohaterami. Nie mamy tutaj łzawych historyjek romansowych, obojętne czy hetero czy yaoi/yuri. Aczkolwiek pewnych wątków shounen-ai można się dopatrzeć (to może jest ciutkę łzawe i bohaterskie).
Muzyka inspirowana Wagnerem świetna.

Postaci są głębokie, skomplikowane charakterologicznie, a ich zachowania można racjonalnie wytłumaczyć, są sensowne i odpowiadają sytuacji. Może jedynie to anime za bardzo podkreśla etos wojownika i jego honoru, a co za tym idzie, bohaterskiej śmierci za ojczyznę (zgodne jednak jest to z kodeksem bushido).

To anime wymaga pewnego wysiłku intelektualnego, a nie tylko biernego oglądania, co mi się właśnie wielce spodobało.
Widz śledzi rozgrywkę w zasadzie na wszystkich polach (od militarnego po polityczne i społeczne) między trzema głównymi mocarstwami we Wszechświecie - Cesarstwem (wzorowanym na III Rzeszy), Sojuszem Wolnych Planet (powiedziałabym sądząc po mundurach, że wzorem było ZSRR. Ogólnie też USA), a niezależnym od nich handlowym państwem Phezzan.

Oś walki o dominację skupia się na dwóch głównych bohaterach serii. Są to: markiz Reinhard von Lohengramm, admirał Cesarstwa i Yang Wengli, admirał Sojuszu Planet, obaj geniusze wojskowi i ludzie obdarzeni niepoślednim intelektem. Prócz nich występuje mnóstwo postaci drugoplanowych, które odgrywają bardzo ważną rolę fabularną.
Kreska jest dopracowana, wprawdzie dość staroświecka (styl Kaze to ki no uta i SM, ale zdecydowanie ładniejszy), jednak nadaje anime specyficzny klimat. Dla mnie jest idealnym wzorcem grafiki anime. Znacznie bardziej mi się podobała niż nowoczesna kreska Tytanii i wielu obecnych anime - postaci są bardzo realistyczne. Mają tutaj dużo więcej indywidualizmu niż choćby w T.

Wszystkie te Bleachy i Naruciaki, czy FMA to się do LOGHa nie umywają. Wybaczcie, nie mam zamiaru urażać niczyich uczuć, ale takie jest moje zdanie.

Tytania tego samego autora nowel i reżysera, to już jest odgrzewanie kotletów niestety. Mimo postępu techniki, kreska i efekty specjalne wypadły dla mnie dużo gorzej, bardzo sztucznie.

Zgadzam się z przedmówcami - za dużo tu Fanfana Tulip... tfu, Fana! Już po kilku odcinkach miałam faceta serdecznie dość. Jeszcze się łudziłam, że będzie choć mierną kopią Yang Wengliego (to samo luzackie podejście w pierwszej bitwie), a to, co nam zaoferowano, było jeszcze gorsze. W dodatku wątek zangstowanego Fana po śmierci Liry zupełnie mi do niego nie pasował i przekształcił te serię w łzawy melodramat.

Tricki bitewne przypominały te z CG, a i walki nie były przezeń wygrywane talentem wojskowym, a prawdę mówiąc, tylko dzięki nowej machinerii. Ach, tęsknię do prawdziwie kunsztownych walk Reinharda i Yanga albo Reuentala i Mittermeyera. Nawet o dziwo, do Bittenfelda tęsknię, okazjonalnie miał dużo więcej rozumu niż Zarlisch.

Z postaci, nie ukrywam, Fan mnie najbardziej denerwował, potem Lira, a także toto małe tupeciarskie czyli ksieżniczka Elbingu - Lydia. Może i ciekawa postać, ale zupełnie charakterologicznie nierealistyczna. Jej wypowiedzi zupełnie nie były adekwatne do jej wieku, zbyt mądre. Po prostu przerażające dziecko, panna wiem-wszystko. ;)

Z innych, strasznie lubię doktorka Lee, zaplusował u mnie doktoratem z filozofii w wieku 24 lat, swoim efektownym wejściem i stanowczym wypowiedzeniu swej opinii w spelunce piratów. Dodając do tego przystojny wielce wygląd, mamy ładnego moe. Aczkolwiek potem te jego niespodziewane asy z rękawa obniżyły jego wartość w moich oczach. Trzeba było w scenariuszu wytłumaczyć skąd te bajery wytrzaskiwał i skąd taki znakomity wywiad miał.

Wiązałam duże nadzieje z książętami Tytanii, jednak każdy z nich mnie na swój sposób zawiódł. Aryabhata/Ariabart wydawał mi się z początku wersją Reinharda, ale brakowało mu tego "czegoś", polotu, ambicji i siły przebicia? Jouslain mnie od początku trochę denerwował, w sumie był najbardziej podejrzany z nich wszystkich - pod płaszczykiem przyjaznego i sympatycznego młodzieńca krył się analityczny umysł. Zarlsich od razu mi nie przypadł do gustu, nie mój typ postaci.

Reasumując, najbardziej lubię z czwórki diuków Idrisa. Mam świadomość, że to trochę mało popularne...Facet był naprawdę wredny, analogia do Obersteina była tak jasna, jak płomień Thor Hammera. Aczkolwiek też się na nim zawiodłam, brakowało mu hm...finezji i swoistej godności, jaka cechowała Obersteina. Niemniej, żebyście mnie źle nie zrozumieli - Oberstein mi zupełnie nie odpowiada charakterologicznie, ale czuję do niego pewien respekt. Spodobało mi się jego poświęcenie za cesarza w 110 odcinku, jakiekolwiek nie kierowały nim motywy. Jak ktoś już wspomniał - za te jego żelazną logikę, nie sposób go lubić (a jednak się lubi). Korci mnie, aby go nazwać Żelaznym Kanclerzem Cesarstwa, skoro o nawiązaniach do historii mowa.

Tak czy siak, moimi ukochanymi postaciami z LOGHa pozostaną chyba na zawsze: Reuental (niepoślednia inteligencja, arystokratyczna godność i duma. I śmierć...piękna mimo wszystko. Przystojny wygląd ofkoz się tez liczy), Yang (herbata i nieporządek, czy to co lubię najbardziej :D oraz olbrzymi geniusz taktyczny) i Mittermeyer (idealny materiał na przyjaciela lub męża). W zasadzie Ci wszyscy panowie plasują się ex aequo.

Wracając do Tytanii, naprawdę lubiłam Alsesa. Przyznam się, że jego okaleczenie i śmierć wstrząsnęła mną chyba bardziej niż śmierć Liry, może to głupie... Spojler:

Spoiler: pokaż / ukryj: jego reakcja po spojrzeniu do lustra, i potem w środku nocy. A potem w finalnej scenie: ten jego okrzyk "Mamusiu!" i przerażone oczka.

Został wystawiony jako ten kozioł na rzeź jako odkupienie za grzechy Tytanii... Idrisa wręcz w tym momencie nie cierpiałam. Reasumując, Alses z tym swoim przywiązaniem do piękna (i orientacją), kojarzy mi się trochę z Dorianem Grayem Wilde'a.
Ajman był naprawdę ciekawą postacią, szkoda, że w sumie niewiele o nim wiemy, i niewiele jego akcji pokazano.

Kończąc tę długą notkę (mam nadzieję, że dobrniecie do końca ;)), podeszłam do oglądania T. z mieszanymi uczuciami, lecz się zawiodłam - o ile intrygi dworskie były ogromnie interesujące, to już Fanowa reszta w zupełności nie. Mimo iż postaci były dopracowane, to mam wrażenie, że były tylko powierzchownie oszlifowane. Brakowało mi głębi, jaką imho cechowali się bohaterowie, nawet ci mniej ważni, w LOGH. Nadto fabuła jak fabuła, niekonsekwentna. Być może to też częściowo wynik nieukończenia oryginalnej serii przez Yoshiki Tanakę. Natomiast, dla kontrastu opening Ano sora wo, ike ogromnie mi się spodobał, słucham go na okrągło niemal. ;)

Morg · Wysłany: 14-12-2009, 13:37

Lain · Dołączyła: 10 Maj 2003 Status: offline

Grisznak · Gość

W artbooku jest nawet kilka takich artów, na widok których yaoistki pewnie by kwikały ze szczęścia. Ale cóż, kolejny dowód na to, że te panie nigdy w życiu z nikim się nie przyjaźniły i tego rodzaju relacji zrozumieć nie są w stanie.

Sędziwojka · Dołączyła: 13 Gru 2009 Status: offline

Morg, nie wiem, czy nie za poważnie podszedłeś do mojego postu? Mimo tego cieszę się, że możemy podjąć polemikę.

Widzę, że powinnam była zaznaczyć, ze to, co powyżej napisałam, jest moim subiektywnym odczuciem, tak samo, jak porównania do historii. Mam pełną świadomość, że nawiązania nie są całkowite i praktycznie zawsze można znaleźć w nich jakieś zastrzeżenia. Anime jako sfera sztuki rządzi się prawami "licentia poetica", stad też pełnej i przejrzystej analogii do historii się tam nie znajdzie.
Chyba, że mamy tutaj podjąć debatę z podawaniem przypisów i pozycji naukowych, w których wyczytaliśmy dane informacje? Raczej nie o to chodzi, mamy tutaj forum m&a,a nie historyczne, w innym przypadku możemy się przenieść choćby do historykow. org i tam podyskutować na serio historycznie.

Lain · Dołączyła: 10 Maj 2003 Status: offline