[Amnezjusz]

A ja kontynuuję podróż z Robertem Johnsonem, słuchając sobie Sessions for Robert Johnson Erica Claptona. Fajne to to, ale... jednak to nie to samo - warsztat świetny, wiadomo, nie można też odmówić Claptonowi zaangażowania ale tylko w wykonaniu Johnsona słychać tę surowość i ból towarzyszące mu w okresie nagrywania utworów (hm, jako nieliczni Greg Allman i Warren Haynes zbliżyli się klimatem). Mimo wszystko jest to płyta dobra ^^

Poza tym soundtraczek Kenji'ego Kawai do filmu Running Wild - dobra rzecz!

[korsarz]

Teraz u mnie leci set "First Dose" DJa Vitamin D - ponad godzina muzyki old-school rave/happy hardcore ^_^

[dodano: 27.06.2008 godzina 15:30]
Teraz z kolei lecą piosenki z "Code Geass"... Jak się geassować, to do końca >] (z jednym wyjątkiem - nie mam zamiaru zmieniać swojego higurashiowego awantarka ^^)

[dodano: 27.06.2008 godzina 23:50]
A teraz leci album "Revolver" zespołu The Beatles. z takimi przebojami. jak "Taxman" i "Yellow Submarine" ^_^
Najbardziej przypadło mi do gustu "Love you To" :) . Lubię takie orientalne klimaty ^^

[mikolajp]

Ja od kilku dni (a może już tygodni?) po prostu zostałem pochłonięty przez Muse. Wspaniały zespół, a takiej cudownej piosenki jak "Butterflies & Hurricanes" to jeszcze nie słyszałem. Naprawdę, gorąco polecam. Miód, miód!

[Grisznak]

Fish - "Raingods with Zippos" - najlepsza płyta w karierze wielkiej ryby, twórczo łącząca najlepsze tradycje rocka progresywnego z nieco lżejszą muzyką pop. Jednak nie tylk- opus magnum to dwudziestominutowa suita tytułowa, w której czysto progrockowe momenty sąsiadują z elektroniką i bitami. Kiedyś, dawno temu, gdy kupiłem ten album, gryzło mi się jedno z drugim, ale dziś uważam, że jest to chyba najlepszy i najbardziej twórczy, onok Ulverowego "Themes from Willam Blake's Marriage of Heaven and Hell" i Arcturusowego "Masquarade Infernale", przypadek połączenia rocka i elektro.

Fish - "Raingods with Zippos" - najlepsza płyta w karierze wielkiej ryby, twórczo łącząca najlepsze tradycje rocka progresywnego z nieco lżejszą muzyką pop. Jednak nie tylk- opus magnum to dwudziestominutowa suita tytułowa, w której czysto progrockowe momenty sąsiadują z elektroniką i bitami. Kiedyś, dawno temu, gdy kupiłem ten album, gryzło mi się jedno z drugim, ale dziś uważam, że jest to chyba najlepszy i najbardziej twórczy, onok Ulverowego "Themes from Willam Blake's Marriage of Heaven and Hell" i Arcturusowego "Masquarade Infernale", przypadek połączenia rocka i elektro.

[Vlyyk]

Za mną ostatnio NIN (nine inch nails grają tzw rock industrialny) chodzi i np takie piosnki jak Hurt albo Sin:) Świetne teksty, i to że właściwie mamy jednego stałego członka zespołu, który se innych bierze na własne uznanie:) i przez to koncertówki są inne niż studyjne nagrania:D polecam

[Easnadh]

Dzisiaj - Ashram "Shining Silver Skies". Chociaż najlepiej słucha mi się tego nocą, to tak mnie jakoś teraz wzięło. Początek "Elizabeth" czy "Il Mostro" albo śpiew bez słów w "All' Imbrunire" to czysta, krucha magia.

[korsarz]

Album "Dream Mixes 4", czyli trance w wykonaniu Tangerine Dream ^_^

[Grisznak]

Sondtrack (albo raczej songtrack) do jednego z moich ulubionych filmów, jakim jest "Śniadanie na Plutonie". Wybór klasycznych i mniej klasycznych kawałków z ery glam i postglam, do tego trochę typowo brytyjskich piosenek i irlandzki folk na deser.

Wybór piosenek Roxette z "Almost Unreal" , "Fading like a Flower" ,"Do you get Excited?" na czele. Bardzo dobrze mi się przy tym pisze.

Sondtrack (albo raczej songtrack) do jednego z moich ulubionych filmów, jakim jest "Śniadanie na Plutonie". Wybór klasycznych i mniej klasycznych kawałków z ery glam i postglam, do tego trochę typowo brytyjskich piosenek i irlandzki folk na deser.

Wybór piosenek Roxette z "Almost Unreal" , "Fading like a Flower" ,"Do you get Excited?" na czele. Bardzo dobrze mi się przy tym pisze.

[Agon]

Od kilkunastu minut (a może i dłużej) słucham D'espairs Ray - Hai To Ame. Jejku, chyba się zakochałam w tej piosence, uwielbiam wokal Hizumi'ego. Linia melodyczna też śliczna.

[Arashino Shiro]

Carbon Leaf- Mary Mac- właśnie leci. A tak w całości to 4.19 GB irlandzkiej muzyki.;d

[korsarz]

Dziś wieczorem Dead can Dance'owo. Przed chwilą poleciał "Aion", teraz leci album "The Serpent's Egg". Zobaczymy, co dalej... ^^

[dodano: 01.07.2008 godzina 15:45]
Album "Swordfish" DJ'a Paula Oakenfolda. Kawał dobrego trance'u ^_^. Najbardziej podobały mi się kawałki "Dark Machine", "Speed" i "Planet Rock (swordfish remix)" (remiks utworu Africa Bambaata, z linią melodyczną z "Trans Europe Express" Kraftwerków ^^). q^_^p

[Agon]

Abingdon Boys School - HOWLING (opening z Darker Than BLACK) - yay, openingi z anime są zaraźliwe! ~~ Tak spodobała mi się ta piosenka, że ściągnęłam sobie pełną wersję. Podoba mi się połączenie japońskiego z angielskim - ciekawa kombinacja, fajnie to brzmi. Chyba muszę zapoznać się z dyskografią tego zespołu ^^

[korsarz]

Soundtrack z filmu "Pi" - klimatyczna, trochę mroczna muzyka klubowa. Między innymi "P.E.T.R.O.L." grupy Orbital, "Bucephalus Bouncing Ball" Aphex Twin oraz "Angel" by Massive Attack i "Drippy" pana Banco de Gaia ^_^ .

[Amnezjusz]

Tommy Castro, płytka "Painkiller" - lekki i przyjemny blusik, dobre wiosło i głos, czego chcieć więcej?

Prócz tego prześwietna płytka Alicji w Łańcuchach "Jar of Flies" - niespełna 30 minut pół akustycznej muzyki, która potrafi zaczarować dodatkowo będąc czymś zupełnie innym niż poprzednie wydawnictwa bandu. Album zaczyna kawałkiem Rotten Apple gdzie podążamy za powolną gitarą Centrella oraz przymulonym i jednostajnym głosem Layne'a Staleya. Następny Nutshell ma chyba najbardziej dołujący tekst na płycie - dla mnie jest to jeden z najlepszych jeśli nie najlepszy kawałek grupy a gitara w nim elektryzuje. Następujący po nim I Stay Away o kolejna perełka, jedyny kawałek w którym Staley mocniej nawiązuje do starszych dokonań. No Excuses to z kolei chyba najbardziej przystępny utwór z płyty, można by powiedzieć przebój ;-) Whale & Wasp to krótki instrumentalny utwór gdzie prócz hipnotycznych gitar usłyszymy wiolonczelę. Moim faworytem na całym albumie jest kolejny Don't Follow z doskonałą harmonijką Davida Atkinsona i kolejnym bardzo 'pozytywnym' tekstem. Płytę kończy Swing on this, lekko swingujący z brudniejsza gitarą znaną chociażby z "Dirt". No i ten teges, nie muszę chyba pisać że "Jar of Flies" jest jedną z moich ulubionych płyt ;) Polecam ^^

[Grisznak]

Kokia - twórczość zebrana tej pani, która pozostaje dla mnie jedynym japońskim głosem zdatnym do słuchania na dłuższą metę.
Grand Belial's Key - "Mocking the Philantropist" - cokolwiek śmieszna była, dość siermiężny (ch)amerykański black metal, ale mający w sobie coś, co sprawia, że daje się tego słuchać, co jest generalnie wyjątkiem wśród black metalu z za wielkiej wody.

Kokia - twórczość zebrana tej pani, która pozostaje dla mnie jedynym japońskim głosem zdatnym do słuchania na dłuższą metę.
Grand Belial's Key - "Mocking the Philantropist" - cokolwiek śmieszna była, dość siermiężny (ch)amerykański black metal, ale mający w sobie coś, co sprawia, że daje się tego słuchać, co jest generalnie wyjątkiem wśród black metalu z za wielkiej wody.