[korsarz]

A u mnie leci new-romantic'owy album Depeche Mode z 1982 roku, czyli "A broken Frame" :)

[Ari]

słucham płyty Mariki, płyty Natalii Lesz i oczywiście...

DEFINICJA DEFINICJA DEFINICJA

[korsarz]

Kolejny new-romantic'owy album, czyli "Vienna" zespołu Ultravox. Klasyka gatunku ^_^

Mamy tu instrumentalne intro w postaci utworu "Astradyne", bardziej rockowe brzmienia w "New Europeans". Nie zabrakło też synhtu spod znaku Kraftwerk (utwór "Mr. X").
Mnie najbardziej przypadł do gustu utwór "Western Promise", gdzie mowa jest o mistycznym Wschodzie ze starożytną kulturą, poddajacym się wpływom Zachodu...

[dodano: 3.09.2008 godzina 00:40]
Kolejny album w stylu new-romantic, czyli "Forever Young" niemieckiego zespołu Alphaville, z takimi przebojami, jak "Big in Japan", "Sounds like a Melody", czy "Victory of Love" ^_^

[Amnezjusz]

[Grisznak]

A ja słucham Charlotte Martin. Z pięciu śpiewających pań, które lubię najbardziej (Kokia, Kate Bush, Charlotte Marin, Melissa Etheridge, Celine Dion,) Szarlotka prezentuje dość osobliwy styl. O ile Kokia to egzotyka, Kate to teatr, Melissa to mocny, kobiecy rock, Celine to potęga głosu, tak Charlotte potrafi uderzać w nuty liryczno teatralne, ot wystarczy posłuchać takiego "On your Shore" a jednocześnie nagrać przebój, jak "Bring on the Day" Cudownie wychodzą jej ballady, weźmy na to "Your Armour" a nie wstydzi się przyznawać do inspiracji, oczywistych jak i tych nieco mniej przewidywalnych , biorąc pod uwagę styl muzyki.

A ja słucham Charlotte Martin. Z pięciu śpiewających pań, które lubię najbardziej (Kokia, Kate Bush, Charlotte Marin, Melissa Etheridge, Celine Dion,) Szarlotka prezentuje dość osobliwy styl. O ile Kokia to egzotyka, Kate to teatr, Melissa to mocny, kobiecy rock, Celine to potęga głosu, tak Charlotte potrafi uderzać w nuty liryczno teatralne, ot wystarczy posłuchać takiego "On your Shore" a jednocześnie nagrać przebój, jak "Bring on the Day" Cudownie wychodzą jej ballady, weźmy na to "Your Armour" a nie wstydzi się przyznawać do inspiracji, oczywistych jak i tych nieco mniej przewidywalnych , biorąc pod uwagę styl muzyki.

[BOReK]

Wczoraj przypomniało mi się, że kiedyś nawet lubiłem Aerosmith. Zupełnym przypadkiem chwyciłem kilka akordów na gitarze, skojarzyło mi się to cholera wie czemu ze Stingiem, więc zacząłem szukać po youtube. Nie znalazłem i w rezygnacji wyszukałem sobie "Janie's got a gun" - okazało się, że te akordy właśnie z TYM powinny się kojarzyć. XD

[Krwawisz]

Ok, właśnie listonosz przyniósł mi nową płytę Metallici - pierwsze przesłuchanie i wniosek jeden - płyta cholernie nierówna:/ Jeden kawałek genialny (All Nightmare Long), jeden bardzo dobry ( My Apocalypse), jest jeszcze dobry instrumental i tyle. Reszta, to już klasyczna beznadzieja - na czele z The Judas Kiss i Unforgiven III, który brzmi jak ostatnie radiowe przeboje Green Day.
Podsumowując, podtrzymuje zdanie, które wyraziłem wyżej - płyta słaba, bez jaj, no ale chyba nikt już niczego wielkiego się po Metce nie spodziewał, prawda? ;)

[Amnezjusz]

Aktualnie panuje u mnie - totalnie i bezwzględnie - muzyka z polskiej wersji musicalu "Taniec Wampirów". O tym nie można dużo pisać, trzeba tego posłuchać bo jest naprawdę cudne - tak muzycznie, tekstowo jak i... w ogóle pod każdym względem :)

[Shinn]

Aktualnie słucham Basic Element - Feelings :P

[Agon]

Breaking Benjamin, album ''Phobia'' - te teksty, delikatny wokal i melodie - kocham! Można się wyciszyć i pomruczeć przed snem.

[Grisznak]

Behemoth - "Satanica" - ostatnia płyta Darskiego, której da się słuchać i, co ważniejsze, na której da się jeszcze rozróżnić poszczególne kawałki - potem zaczęła się już muzyka dla tokarzy, gdzie wszystko jest jednolitą masą dźwięku. Na "Satanice", choć króciutkiej (ledwie pół godziny), jest sporo niezłych kawałków, które, co ważniejsze, wpadają w ucho, są świetnie zagrane, a przy tym nie brak im jadu i siły. Jest co prawda mała wpadka w postaci ostatniego kawałka, podejrzanie podobnego do "Hvis Lysser Tar Oss" Burzum, ale to w sumie szczegół. Nigdy wcześniej i nigdy później Behemotowi nie udało się nagrać równie udanego krążka.

Behemoth - "Satanica" - ostatnia płyta Darskiego, której da się słuchać i, co ważniejsze, na której da się jeszcze rozróżnić poszczególne kawałki - potem zaczęła się już muzyka dla tokarzy, gdzie wszystko jest jednolitą masą dźwięku. Na "Satanice", choć króciutkiej (ledwie pół godziny), jest sporo niezłych kawałków, które, co ważniejsze, wpadają w ucho, są świetnie zagrane, a przy tym nie brak im jadu i siły. Jest co prawda mała wpadka w postaci ostatniego kawałka, podejrzanie podobnego do "Hvis Lysser Tar Oss" Burzum, ale to w sumie szczegół. Nigdy wcześniej i nigdy później Behemotowi nie udało się nagrać równie udanego krążka.

[Tyczek]

Boards of Canada - Oirectine.
Świetny utwór duetu szkockiego tworzącego eksperymentalną elektronikę, ambient itp. Mistrzostwo!

[Shinn]

Ayumi Hamasaki - endless sorrow

Wspaniały utworek!

[korsarz]

Kolejny album zespołu Ultravox, czyli "Rage in Eden" ^_^

Czyli dalej w klimatach new-romantic :) Ultravox jest świetny *_*

[Grisznak]

Vesania - "Firefrost Arcananum" - sympatyczny symfoniczny black metal z Polski. Niestety, jak większość naszych kapel Vesania miała wówczas problem - chciała być "polskim..." czymś. Jak wiadomo, każdy nasz artysta uważa za stosowne być polskim odpowiednikiem jakiegoś zagranicznego wykonawcy. W przypadku Vesanii aż czuć było Emperorem. Dobra, sprawnie zagrana płyta, z pomysłami, ale gdyby tak jeszcze trochę więcej oryginalności a mniej "Nightshade Eclipse", to było naprawdę dobrze.

Raincarnation - "At the bottomless Lake" - większość płyt gothic metalowych (a zwłaszcza polskich) sprzedawałem po posłuchaniu i recenzowaniu, ale ta jest jedną z nielicznych, które mi się w kolekcji przez te lata uchowały. Czemu? Właściwie standard, wyjąca pani i ryczący pan, folkowo - gotyckie piosenki z niekiedy tylko słyszalnym metalowym przytupem. Niemniej, ma ten krążek coś takiego, co sprawia, że wciąż trzymam go na półce i raz na jakiś czas doń wracam.

Vesania - "Firefrost Arcananum" - sympatyczny symfoniczny black metal z Polski. Niestety, jak większość naszych kapel Vesania miała wówczas problem - chciała być "polskim..." czymś. Jak wiadomo, każdy nasz artysta uważa za stosowne być polskim odpowiednikiem jakiegoś zagranicznego wykonawcy. W przypadku Vesanii aż czuć było Emperorem. Dobra, sprawnie zagrana płyta, z pomysłami, ale gdyby tak jeszcze trochę więcej oryginalności a mniej "Nightshade Eclipse", to było naprawdę dobrze.

Raincarnation - "At the bottomless Lake" - większość płyt gothic metalowych (a zwłaszcza polskich) sprzedawałem po posłuchaniu i recenzowaniu, ale ta jest jedną z nielicznych, które mi się w kolekcji przez te lata uchowały. Czemu? Właściwie standard, wyjąca pani i ryczący pan, folkowo - gotyckie piosenki z niekiedy tylko słyszalnym metalowym przytupem. Niemniej, ma ten krążek coś takiego, co sprawia, że wciąż trzymam go na półce i raz na jakiś czas doń wracam.