[Ysengrinn]

Jedna z wielu lektur obowiązkowych w polskich szkołach. Jak dla mnie jedna z tych, które "nie zachwycają". Już od dłuższego czasu nosiłem się z założeniem tego tematu, by sprawdzić, czy może to mi coś umknęło, te długie dwa lata temu. Na usprawiedliwienie podam, że przed tym cudem przerabiałem w liceum opowiadania Borowskiego i "Inny Świat" Herlinga-Grudzińskiego, gdzie podali to samo, czyli zło i absurdy totalitaryzmu, w o niebo lepszej formie, a potem dołożono "Małą Apokalipsę" Konwickiego, która wprowadziła ustrój na szczyty absurdu. Na tym tle jedyne, co "Rok..." miał oryginalnego to umieszczenie całego bajzlu w Anglii i nadanie jej "proroczego" brzmienia.

Teraz artykuł Kiryła Jeskowa w Fahrenheicie natchł mnie wreszcie do zrobienia tego. Ponieważ jest on długi i w zasadzie o czym innym, zacytuję tylko interesujące mnie fragmenty:

[wa-totem]

[Grisznak]

Weźcie poprawkę, że Orwell był w Hiszpanii i widział jak socjaliści budują "powszechną szczęśliwość i dobrobyt". Ledwo stamtąd uszedł z życiem i z człowieka wierzącego w Marksa stał się realistą.
Rok 1984 powinien zostać w lekturze właśnie z tego powodu.

Weźcie poprawkę, że Orwell był w Hiszpanii i widział jak socjaliści budują "powszechną szczęśliwość i dobrobyt". Ledwo stamtąd uszedł z życiem i z człowieka wierzącego w Marksa stał się realistą.
Rok 1984 powinien zostać w lekturze właśnie z tego powodu.

[Ysengrinn]

Mam wrażenie, że istnieją lepsze przykłady "literatury przestrzegającej", jak choćby wymieniony przeze mnie "Inny Świat". W ogóle trochę za wiele tego:

Inny Świat - opowieść o obozach sowieckiego totalitaryzmu;
Pożegnanie z Marią - opowieść o obozach nazistowskiego totalitaryzmu;
Rok 1984 - ostrzeżenie przed totalitaryzmem typu sowieckiego;
Folwark Zwierzęcy - alegoryczna, nieśmieszna satyra na rewolucję w Rosji;
Mała Apokalipsa - absurdalna satyra na rzeczywistość komuny;
Szewcy - dziwne cuś o rewolucji;
Dżuma - metaforyczna opowieść o zarażaniu się psychozą i ludobójstwem;
Mistrz i Małgorzata - diabeł robi diable figle w totalitarnym ustroju;
Proces - nocne majaczenia chorego człowieka, podobno o ustroju totalitarnym (choć osobiście bym polemizował);

Wiem, że w XX wieku ludzie przeszli samych siebie, ale chyba jednak powstawały książki o czym innym niż nasze "największe osiągnięcia". I na pewno nie jest to jedyna rzecz, o jakiej się powinno uczyć młodzież licealną.

[Grisznak]

W sumie słuszna uwaga, ale jaka epoka taka twórczość..
Jeden Orwell by w sumie wystarczył, jedna powieść obozowa również, do tego Mała Apokalipsa, bo po po prostu dobra powieść. To samo a'propos "Mistrza i Małgorzaty", zgodzisz się chyba, nie ?

W sumie słuszna uwaga, ale jaka epoka taka twórczość..
Jeden Orwell by w sumie wystarczył, jedna powieść obozowa również, do tego Mała Apokalipsa, bo po po prostu dobra powieść. To samo a'propos "Mistrza i Małgorzaty", zgodzisz się chyba, nie ?

[Ysengrinn]

Zaiste, chyba nie znam nikogo, komu MiM by się nie spodobało. Mała Apokalipsa natomiast wzbudza skrajnie różne emocje, mi podobała się strasznie, ale wielu nie mogło jej przebrnąć.

[achiever]

U mnie w szkole nie było "Roku 1984". Sam jednak jeszcze na początku gimnazjum, kiedy nie miałem jakiejś specjalnej wiedzy o totalitarnych, sowieckich systemach, przeczytałem ją, bo słyszałem od kolegi i paru innych źródeł, że dobra to książka. I szczerze mówiąc nie zawiodłem się. Jak dla mnie jest lepsza od Innego świata (pod względem realności góruje jednak "Inny Świat") bo po prostu ciekawiej mi się ją czytało, wg mnie lepiej też pokazywała do jakich absurdów może doprowadzić polityka totalitaryzmu socjalistycznego (nie wiem czy dobrze ten ustrój nazywam:), mimo że rzeczywiście mało możliwe by aż do takiej wielkości absurdów doszło.

A co do uwagi na temat ilości lektury XX w. o tej tematyce to mi się podoba, że tyle jej jest. Z XX w. totalitaryzm nazistowski i sowiecki to dla mnie najciekawsza tematyka z jaką miałem do czynienia w tym okresie (choć może też dlatego, że nie było jakiegoś wyboru z czegoś innego, ale też wydaje mi się, że ludzie nie mieli zbyt ochoty i nastroju by tworzyć o czymś innym)

U mnie w szkole nie było "Roku 1984". Sam jednak jeszcze na początku gimnazjum, kiedy nie miałem jakiejś specjalnej wiedzy o totalitarnych, sowieckich systemach, przeczytałem ją, bo słyszałem od kolegi i paru innych źródeł, że dobra to książka. I szczerze mówiąc nie zawiodłem się. Jak dla mnie jest lepsza od Innego świata (pod względem realności góruje jednak "Inny Świat") bo po prostu ciekawiej mi się ją czytało, wg mnie lepiej też pokazywała do jakich absurdów może doprowadzić polityka totalitaryzmu socjalistycznego (nie wiem czy dobrze ten ustrój nazywam:), mimo że rzeczywiście mało możliwe by aż do takiej wielkości absurdów doszło.

A co do uwagi na temat ilości lektury XX w. o tej tematyce to mi się podoba, że tyle jej jest. Z XX w. totalitaryzm nazistowski i sowiecki to dla mnie najciekawsza tematyka z jaką miałem do czynienia w tym okresie (choć może też dlatego, że nie było jakiegoś wyboru z czegoś innego, ale też wydaje mi się, że ludzie nie mieli zbyt ochoty i nastroju by tworzyć o czymś innym)

[Ysengrinn]

[achiever]

Ysengrinn:

Ysengrinn:

[Ysengrinn]

Postać wielkiego brata to powtarzała się wielokrotnie, najbardziej znany był Stalin. Co do kamer to owszem, nigdzie tego nie wprowadzono, ze względu na opisaną w cytowanym przeze mnie artykule fizyczną niemożliwość. Choćby tylko dlatego, że nawet w miarę wydajny gospodarczo totalitaryzm wszystko wydaje na zbrojenia.

Ale miały miejsce absurdy podobnej skali. Jak choćby plantacje kukurydzy w Nowosybirsku, wysuszenie Morza Aralskiego i całego regionu przez plantacje bawełny (jak i plany naprawy tego stanu), chiński plan osiągnięcia najwyższej produkcji stali za pomocą wiejskich dymarek, kambodżański pomysł cofnięcia się do neolitu...

[Bezimienny]

Kamer może nie było, ale np w takiej Rumunii wszystkie aparaty telefoniczne (fakt, nie było ich aż tak dużo) miały fabrycznie montowany podsłuch. Podobnież duża część innych urządzeń domowych (jak np. lampy). A do więzienia można tam było trafić w niektórych okresach np za posiadanie żarówki 60-watowej (o mocniejszych nie mówiąc).

[Zegarmistrz]

[Ysengrinn]

I to jest główna wada książki - jej największą siłą było szokowanie, obliczone na Angoli z lat 40. zeszłego wieku. Polaka XIX wieku, nawet takiego, który z komuny sam pamięta tylko samą końcówkę, nic nie szokuje, bo słyszał o dużo bardziej chorych rzeczach, często od rodziców. Jak choćby te opisy wojen gdzieś na końcu świata, w które bohater książki nie bardzo wierzył, a zainteresował się dopiero po praniu mózgu. Ojciec z całkowicie poważną miną opowiadał mi o starciu w latach 60., gdy radzieckie lasery rozwalały chińskie czołgi, dopóki Chińczycy nie przymocowali do czołgów luster. Pisało o tym podobno w gazecie. Starcia graniczne owszem miały wtedy miejsce, ale...

[achiever]

Nie posiadam więc w tym zakresie wystarczającej wiedzy by porządnie się udzielać w dyskusji. Nie zmienia to jednak faktu, że Rok 1984 najbardziej mi się podobał, mimo że nie był tak realistyczny w opisywaniu i przestrzeganiu przed pomysłami socjalistycznych dyktatorów jak lektury typu "Inny Świat" (który nie wciągał mnie zbyt bardzo, choć faktem jest, że zawierał mnóstwo poruszających scen).

Nie posiadam więc w tym zakresie wystarczającej wiedzy by porządnie się udzielać w dyskusji. Nie zmienia to jednak faktu, że Rok 1984 najbardziej mi się podobał, mimo że nie był tak realistyczny w opisywaniu i przestrzeganiu przed pomysłami socjalistycznych dyktatorów jak lektury typu "Inny Świat" (który nie wciągał mnie zbyt bardzo, choć faktem jest, że zawierał mnóstwo poruszających scen).

[Udai]