[Pan B]

Przeczytałem większość książek Pratcheta wydanych w Polsce. Po przeczytaniu ich wszystkich w głowie układa się obraz/porządek świata Dysku i ludzi(nie tylko) w nim żyjących.
Jeżeli macie jakieś refleksje po którejś z książek tego autora lub jakieś pytania czy problemy zwz ze światem Dysku albo chcecie podyskutować o pewnym aspekcie występującym właśnie 'tam' czy o jakiejś postaci lub po prostu napisać co wam się podoba a co nie to właśnie od tego jest ten temat. Chętnie wysłucham/przeczytam każdą krytykę, ironię, ukrytą drwinę, sarkazm lub subiektywną/obiektywną ocenę.
Piszcie co chcecie (oczywiście nie możecie pisać co wam się żywnie podoba. Tylko to co zwz z tematem, kminicie prawda?)

[Teukros]

Przeczytałem trzy pierwsze książki z cyklu "Świata dysku". Przy trzeciej już się solidnie nudziłem; ciągle ten sam typ humoru dosyć szybko się mi przejadł. I cóż, na tym skończyła się moja znajomość z twórczością Pratcheta.

[Keii]

Przeczytałem wszystkie powieści z normalnego Świata Dysku (normalny = nie ten dla dzieci, bo takie afair też są), większość po angielsku, z wyłączeniem najnowszej, "Making Money" (na dniach powinno pojawić się wydanie w miękkiej oprawie). Dużo dobrego słyszę o tłumaczeniu polskiej wersji, która ponoć zachowuje humor oryginału. Powiem szczerze, że mnie wydania w naszym rodzimym języku nie śmieszą w ogóle, z jednym wyjątkiem - "Ciekawe Czasy". Co do poziomu cyklu, to jak w przypadku wszystkich cykli jest bardo zróżnicowany - "Potworny Regiment", "Ostatni Bohater", "Piąty Elefant" to według mnie części najsłabsze, za to bardzo przyjemnie czytało mi się "Nocną Straż", "Going Postal" (nie wiem, jak to przetłumaczą :P), "Złodzieja Czasu" i "Ciekawe Czasy".
Zacząłem mniej więcej od środka, jako pierwsze przeczytałem bowiem "Pomniejsze Bóstwa". Znudziły mnie. Potem było już coraz lepiej, ale jak pisałem wyżej, zdecydowanie bardziej wolę oryginały.
Wydaje mi się, że ewolucja stylu pisania Pratchetta jest bardzo dobrze widoczna - przez pierwsze tomy ciężko było mi przebrnąć, a porównując je na przykład do "Nocnej Straży" widać kolosalną różnicę, a samo Ankh-Morpork z paru miejsc zawieszonych w przestrzeni stało się żyjącym miastem.

[Pan B]

Dokładnie, zmiana w pisaniu Terrego jest widoczna. Pierwsze książki rzeczywiście nie pokazują świetnego pisarstwa i takiego humoru jak w późniejszych dziełach.
Świetnie wychodzi kształtowanie Ankh-Morpork przez poszczególne książki, prawie każda wnosi coś nowego do życia miasta.

Nigdy nie czytałem oryginałów w języku angielskim (mam parę na komputerze , ale jakoś ciężko się za to zabrać , czytanie z monitora mnie odpycha) więc nie mogę porównać.

I jeszcze jedno "potworny regiment" nie jest moim zdaniem jedną z najsłabszych części (wręcz przeciwnie), w tym tomie chodzi głównie o przesłanie, a nie o samą historię/akcję.

[Amnezjusz]

Terry cały czas ewoluuje, to fakt. I chwała mu za to. Chwała za to, że Świat Dysku przechodzi ewolucje, ewolucje przechodzą bohaterowie... Humor Pratchetta, plastyczność jego opisów, lekkość pióra oraz niezwykle ciekawi i żywi bohaterowie to główne rzeczy które decydują o tym, że każdą jego powieść połykam w bardzo krótkim czasie i chcę więcej. największe brawa należą się mu za stworzenie Ankh Morpork i późniejszą pracę nad nadaniem mu 'osobowości' - największe miasto jest miejscem magicznym a jego bohaterowie to zbieranina najbardziej odlotowych dziwaków do której nie można nie czuć sympatii. Takich pochwał mógłbym pisać jeszcze wiele...

Najlepsze w moim mniemaniu są części w których znaczną rolę odgrywają Strażnicy (moi ulubieńcy (którym oddałem hołd xD Dorfl i Detrytus) oraz Magowie i... rodzina Oggów. O ŚMIERCI nie wspominając ;-) W najbliższym czasie zabiorę się też za angielskie oryginały - ha, skoro Empik je sprowadza to trzeba skorzystać!

[Keii]

[Ferret]

[Virgil]

Typ się nazywał bodajże Azrael i faktycznie spotkanie z nim wymiatało :)

Jeśli chodzi o kwestię tłumaczenia - ze 3 książki czytałem po angielsku, resztę po polsku i stwierdzam, że poziom jest jak najbardziej zachowany. Żarty typowo językowe siłą rzeczy są najczęściej nieprzetłumaczalne, ale dla osoby która nie chce poświęcać godzin na wyszukiwanie takich perełek (czyli na przykład dla mnie :) ) polska wersja spokojnie starcza. A co mi się najbardziej w książkach Pratchetta podoba? Zdecydowanie wplatanie w każdym możliwym miejscu odniesień do naszej rzeczywistości. Nie na darmo prawie w każdym wstępie jest napisane że Świat Dysku jest zwierciadłem światów :) Ale pojawianie się motywów w stylu trzech wiedźm ala Makbet, terakotowej armii w imperium agatejskim, czy dwóch walczących od wieków państw mających obsesje na punkcie drewnianych koni zawsze wywołuje u mnie chęć turlania się po podłodze ze śmiechu :)

A jeśli chodzi o motyw, który zdecydowanie mi się najbardziej podobał z całej serii to Śmierć szukający pracy na rozmowie kwalfikacyjnej: - I USHERED SOULS INTO THE NEXT WORLD. I WAS THE GRAVE OF ALL HOPE. I WAS THE ULTIMATE REALITY. I WAS THE ASSASSIN AGAINST WHOM NO LOCK WOULD HOLD.
- Yes, point taken, but do you have any particular skills?

[Amnezjusz]

Odnośnie Terry'ego mam jedno pytanko - kogo rysunki wolicie Josha Kirby'ego czy Paula Kidby'ego? Którego styl lepiej wam podchodzi - bardziej 'realistyczny' Kidby'ego czy też Kirby'ego który bardziej cechował się abstrakcyjnością (no w każdym razie w moim odczucie ;-)). Sam przyznam szczerze, do Kirby'ego mam wielki sentyment - z jego ilustracjami spotkałem się najpierw - i ta nieproporcjonalność ciał przez niego rysowanych w połączeniu z dbałością o tło oraz bogatą kolorystyką naprawdę wypadają dobrze. To jednak prace Paula Kidby'ego (haha, nad morzem udało mi się kupić na kiermaszu "Sztukę Świata Dysku" i to za 27 zł ^^) są dla mnie ideałem - golemy, magowie, sierżant Colon, Sam Vimes czy też w końcu sam Vetinari są dla mnie odzwierciedleni bardzo ale to bardzo trafnie a bohaterowie Świata Dysku mają dla mnie twarze takie jak te które możemy ujrzeć w "Sztuce" :) Jakie jest Wasze zdanie?

[Keii]

Zdecydowanie Kidby. Kirby'ego nie lubię ani trochę i wolę nawet te tańsze wydania w miękkiej oprawie od oryginalnych - od małego nie podobał mi się styl, którego używa na przykład Josh.

Co do samych książek - złaziłem/obdzwoniłem chyba wszystkie księgarnie z angielskimi książkami w Krakowie i nigdzie nie mają Making Money w miękkiej oprawie na stanie. No by to...

[Daerian]

Jeśli chodzi o Pratchetta, mam dość dziwne odczucia - w zależności od książki albo czuję się bardzo zadowolony z lektury, albo raczej rozczarowany... głównie zależy to od cyklu. Cykl Śmierci, Straży i Czarownic bardzo mi się podoba, natomiast większość książek "z boku" oraz cykl o Magach jakoś niezbyt mnie zachwycają.

[Beryl]

[Keii]

[Elof]

Miałem okazję tylko jedną książkę Pracheta przeczytać - "Kosiarz". Muszę powiedzieć, iż była to całkiem miła lektura, całkiem zabawna i wciągająca. Jednak, nie tęsknię za innymi dziełami tego autora.
Polecam za to film "Kolory magii". Nawet jeśli książki Pracheta mnie nie zafascynowały, to film wręcz przeciwnie. Humor na najwyższym poziomie. Dawno nie widziałem takiej dawki absurdu, w tak przyjemnej formie.

[Zegarmistrz]

Jutro (09.09.2008) do sprzedaży trafia Piekło Pocztowe zwane też pod angielskim tytułem Going Postal, nowy tom Świata Dysku.