[Ysengrinn]

Ostatnio brakuje mi spamtopików...

Temat mówi sam za siebie. Zakładając, że żyjemy w świecie fantasy, zakładając, że zamierzamy udać się na quest - jaki archetyp postaci uważacie za najbardziej pasujący do Waszego charakteru i osobowości? I nie, temat nie służy do wymieniania czym się grało w grach, X, Y czy Z. Chodzi o określenie postaci z którą się moglibyście się utożsamić.

[Grisznak]

Standardowo robiłem za element komediowy, w dowolnej profesji.

Standardowo robiłem za element komediowy, w dowolnej profesji.

[Irian]

Healer, podejrzewam. Robienie krzywdy przeciwnikowi w dowolnej postaci jakoś mnie nie bawi.

[Amarth]

Zapewne mag lub inny czrodziej, jako że taka postać:
- ma możliwość walczenia na spore dystanse (a im dalej od ostrych przedmiotów wroga tym lepiej)
- może się chronić tarczami magicznymi wszelkiej maści
- może wygrać walkę bez zabijania przeciwnika
Oczywiście wszystko to przy odpowiednim asortymencie zaklęć.

Ewentualnie mogłabym jeszcze być strzelcem (z podobnych powodów).

[Zegarmistrz]

Zdecydowanie brakuje jednej postaci, która rzadko pojawia się jako typ bohatera, ale występuje na każdej sesji: OnBędzieGadać-ia. Jak nietrudno zgadnąć jest to postać, która w krytycznych momentach jest posyłana do przodu, by podjąć się negocjacji, poprosić o więcej pieniędzy lub negocjować warunki kapitulacji. Ma też za zadanie zatrzymać wroga, gdy reszta będzie zwiewać.

Za diabła nie podjąłbym się tej roli.

Widziałbym się natomiast jako czarodziej. Czarodzieje są fajni. Mają wieże, szklane kule, zwoje, książki... Dużo książek. Jak powszechnie wiadomo jestem uzależniony od książek.

Ponadto magia jest drogą samotnych.

Prawdopodobnie nie dobierałbym za dużo zaklęć bojowych, choć najpewniej umiałbym przyfajerbalić. Skupiałbym się najpewniej na szkołach Wieszczenia i Transmutacji, w mniejszym stopniu Iluzji i Przywołania. Chętnie liznąłbym coś z Zauroczeń i może nawet Odpychania. Inkantancje i Nekromancje zapewne olałbym ze szczętem.

Czemu tak?

Pierwsza szkoła zdecydowanie najbardziej przydałaby mi się w życiu i przygodzie. Pozwala udzielić informacji na wiele ważnych pytań: Kupić czy sprzedać? Kiedy przyjedzie pociąg? Czy będzie padać? Udać się na tą wyprawę czy nie? Jakie potwory są w tej dziurze? O bardziej wyrafinowanych nie warto wspominać.

Druga ze szkół zdecydowanie bardzo przydałaby mi się w domu. Generalnie pozwala na zmienianie jednych obiektów w inne. Na przykład: kartofli w alkohol, nieprzydatnych w przydatne, szkodliwych w nieszkodliwe, szkodliwych dla wrogów w bardziej szkodliwe, małych w duże, dużych w małe i łatwe do zadeptania, niejadalnych w jadalne, bezwartościowych w cenne, żywych w martwe.

Przydatność Iluzji i Przywołania jest duża. Zwłaszcza, że zawierają takie czary jak Niewidzialność czy Teleportacja oraz wiele innych, wartych rozważnie.

Uroków pewnie bym za długo nie studiował. Podobnie Odrzuceń. To wartościowe dziedziny, ale nie wydają mi się szczególnie ważne. Ochronę zapewnią mi Transmutacje. Co do uroków: jestem magiem w starym, dobrym stylu, to znaczy: mieszkam w wieży i zagłębiam się w aspołeczność. Po co mi zauroczenia?

Inkantancje są fajne, ale to głównie czary bojowe. Ostatecznie bym się kilku mniej bojowych nauczył, ale niewielu. Jestem magiem starego typu, nie Liną Inverse. Do ataku służy mi moja, przywołana, powiększona, niewidzialna latająca wiewiorka z kamienną skórą i polem siłowym. Nekromancja natomiast to podrzędne połączenie Inkantancji, Transmutacji i Przywołań zawierających strasznie słabe czary. Nie polecam.

[Sm00k]

Zakładając własne ciało, albo commonerem w mieście (księgowy, sklepikarz?), albo krasnoludzkmi wędrownym górnikiem >P
Zakładając pewne modyfikacje osobnicze, złodziejem. Według nomenklatury dedekowej, Łotrem.
W stylu doktora Jones'a najchętniej.

Natomiast zakładając pełną dowolność, tym draniem. Być. Bo, w zasadzie, po dziesięciu latach współistnienia jesteśmy nierozerwalni ^^
A bycie tą rudą zarazą oznacza bycie...wrzodem na zadku lokalnej cywilizacji. Podpada pod maskotkę w sumie...

Zakładając własne ciało, albo commonerem w mieście (księgowy, sklepikarz?), albo krasnoludzkmi wędrownym górnikiem >P
Zakładając pewne modyfikacje osobnicze, złodziejem. Według nomenklatury dedekowej, Łotrem.
W stylu doktora Jones'a najchętniej.

Natomiast zakładając pełną dowolność, tym draniem. Być. Bo, w zasadzie, po dziesięciu latach współistnienia jesteśmy nierozerwalni ^^
A bycie tą rudą zarazą oznacza bycie...wrzodem na zadku lokalnej cywilizacji. Podpada pod maskotkę w sumie...

[Noire]

Thief! Thief!
Czyli skradające się, chytre i przebiegłe cos.
Zajdzie Ci za plecy i ani sie obejrzysz kieszenie masz puste.
Przekorne, złosliwe - a przy tym szybkie i profesjonalne - perfect one for me ^^

[Bezimienny]

W sumie widziałbym się bardzo podobnie jak Zeg - z tym, że zamiast niewidzialności preferuję Pominięcie, oraz przyłożyłbym nieco więcej uwagi do ...odrzuceń? (Abjuration). Znajomość magicznych alarmów i barier jednak polepsza trochę samopoczucie.

PS: dodatkowo zamiast zamkniętych na 4 spusty pancernych wież wolę dobrze klimatyzowaną willę z ogródkiem.

[Grisznak]

[Agon]

Byłabym czarodziejem ze względu na szerokie możliwości. W zależności od rodzaju dysponowanej magii (zaklęć) mogłabym m.in. posiadać zdolności uzdrawiające – czyli taki mag-uzdrowiciel w jednym (a co!). Poza tym, czarodzieje odznaczają się ogromną wiedzą, a ja lubię się uczyć i poznawać świat - nauka nowych zaklęć sprawiałaby mi przyjemność.

Mogłabym też być złodziejem – małym, podstępnym i wrednym stworzeniem.

[Asthariel]

Jakaś mieszanka łotra z magiem. Ciemny kaptur, peleryna, czar niewidzialności, zakradamy się za plecy... A czar o jakim marzę to telekineza. Rzucamy nóż, który krąży od gardła do gardła...

[wa-totem]

Mojej postaci, CZARNEGO CHAREKTERU, tradycyjnie brak?

:3

Dawanie szans wrogom, w stylu paladynów, nigdy do mnie nie przemawiało. Za to użycie broni palnej jak najbardziej. I nawet najlepszy mag ma kłopoty z inkantacjami, kiedy mu się właduje trochę ołowiu do głowy :) Albo naśle na niego zgraję wiernych orków...

[Easnadh]

Prawdopodobnie zgryźliwy i marudny czarodziej płci żeńskiej, specjalizujący się w czarach bojowych i iluzji. Tak. Bo bycie czarodziejem jest wygodne w użyciu - można i walczyć, i leczyć, i znikać (brzmi lepiej niż "uciekać"). I czarodzieje mają duży dostęp do książek oraz starych pergaminów, a Easia lubuje się w takich rzeczach i jest uzależniona od książek, szczególnie ma obsesję na punkcie tych starych i zniszczonych. No i to oznacza Wiedzę :)

[CainSerafin]

Bard.

Bo umie wszystko, choć w niczym nie jest mistrzem. Przyzwie sobie monstrualnego niedźwiedzia jako wsparcie. Przywali Uderzeniem Dźwięku. Głupiego, czterdziestopoziomowego orka-barbarzyńcę okradnie z fajnego toporka, a potem go nim zaciacha. A na koniec zaśpiewa balladę jaki on jest najlepszy na świecie i nikt mu nie podskoczy ;P

ps. Z racji moich zdolności wokalnych pieśni zamiast wzmacniać, musiałyby osłabiać i zadawać obrażenia. Cuz, występy w karczmach odpadają ;P

Bard.

Bo umie wszystko, choć w niczym nie jest mistrzem. Przyzwie sobie monstrualnego niedźwiedzia jako wsparcie. Przywali Uderzeniem Dźwięku. Głupiego, czterdziestopoziomowego orka-barbarzyńcę okradnie z fajnego toporka, a potem go nim zaciacha. A na koniec zaśpiewa balladę jaki on jest najlepszy na świecie i nikt mu nie podskoczy ;P

ps. Z racji moich zdolności wokalnych pieśni zamiast wzmacniać, musiałyby osłabiać i zadawać obrażenia. Cuz, występy w karczmach odpadają ;P

[Ysengrinn]

Cóż, waham się między wojownikiem a paladynem (szok!). Wybrałem paladyna, oczywiście nie ze względu na kryształowość i pathetyczne przemowy, a dlatego, że oprócz walenia mieczem i zasłaniania się tarczą pewnie próbowałbym wprowadzić jakąś strategię i taktykę. Zapewne tę najprostszą z możliwych, ale zawsze:P. Poza tym lubię, gdy mojemu działaniu przyświeca jakiś Cel - najlepiej moralnie pozytywny, jak wyrzynanie heretyków czy takie tam.