O książkach... Czyli o wszystkim :: Forum Kotatsu

Ysengrinn · Wysłany: 03-01-2005, 08:40

Wspominałem już o tym gostku parę razy, chyba czas napisać coś więcej. Tomasz Pacyński napisał parę opowiadań(z czego czytałem jedno, więc sobie daruję gadanie o tym) plus jak na razie dwie powieści(jedna jeszcze nie wyszła do końca).

Pierwsza to "Wrzesień". W Polsce władzę przejmują nieodpowiedni ludzie i zamieniają ją w coś na kształt miloszewićowskiej Jugosławii czy innego Iraku. Z problemami radzą sobie metodą stalinowską - szukają wrogów narodu. W końcu przeginają pałę, mocarstwom światowym kończy sie cierpliwość i pakują nam "pokojową" interwencję. Do tego dochodzą problemy ogólnoświatowe, na które dobrym określeniem będzie Nadchodząca Zagłada: kończą się surowce naturalne, bomby atomowe pukają często jak petardy, i zbliża się załamanie klimatyczne. Na tym tle przedstawione są losy głownych bohaterów: byłego pisarza i żołnierza rezerwisty Wagnera, analityka Froda, szefa przemytników Kędziora i tym podobnej menażerii.

Książka mocno nawiązuje do wielu elementów dzisiejszej popkultury, z Sagą Wiedźmińską i twórczością Tolkiena na czele(Sapkowskiego Pacyński osobiście lubi, Tolkiena nie, ale w książce nie daje temu wyrazu). Nie omija zresztą również filmów. Oprócz tej postmodernistycznej zabawy daje jeszcze dwie ciekawe rzeczy:

1) można wejść w skórę Irakijczyków czy kogokolwiek, kto sprowadził sobie na głowę wojska interwencyjne własną głupotą;
2) przerażające jest to, że scenariusz całkowitej zagłady jest całkiem możliwy;>; to samo ze scenariuszem przejęcia w Polsc władzy przez wiadomych ludzi...

Nie bez znaczenia jest także duża wiedza autora o współczesnym uzbrojeniu i technice, a także w miarę realistyczne gdybanie o technice przyszłości(jeśli jest przegięte, to dlatego, że autor "puszcza oko" i nawiązuje do jakiegoś filmu czy książki).

Teraz wady. Książka jest bardzo mocno osadzona we współczesnych realiach, łącznie z polityką, co pociąga za sobą również pewne zgrzyty. Autor ma określone poglądy, pewnych ludzi(czytaj: prawicowców i Amerykanów) nie lubi, choć jeśli są warci, potrafi oddać im szacunek. Nie wszystkim również może przypaść niechronologiczność: cechą stylu autora jest to, że często gęsto robi retrospekcje, stanowiące zresztą większość akcji. Ma to swój urok, ale można sie nieźle pogubić.

Książka nie dla każdego, mimo nawiązań dofantasy jest to 100% science, czy raczej political fiction. Do tego wypadałoby interesować się tym, co się obecnie w kraju i na świecie dzieje, zarówno w polityce jak i kulturze i sztuce. Ale warto, zaręczam;].

Wrażenia z Sherwood wkrótce...

More infomation

Xeniph · Wysłany: 07-01-2005, 23:09

Z innej beczki. Ktokolwiek czytał, ktokolwiek wie: Eragon.

Książka napisana przez 15-latka, w Empiku reklamowana jako następca Władcy Pierścieni i Harrego Pottera. Zna ktoś? Warto przeczytać?

Irian · Dołączyła: 30 Lip 2002 Status: offline Grupy: WIP

Jeszcze nie czytałam, więc powtórzę tylko opinię zasłyszaną: nie jest toto zbyt oryginalne, ale dobrze się czyta. Dla rozrywki - czemu nie...

Zegarmistrz · Wysłany: 08-01-2005, 13:20

W listopadowym numerze Science - Fiction był fragment Eragorna. Niezbyt obszerny, ale wystarczył by wyrobić sobie opinie o stylu autora oraz jakości tłumaczenia. Wypadowa tych czynników wygląda tak, że moim zdaniem niektórzy z naszych młodszych uzytkowników piszą lepiej.

O fabule książki na tej podstawie trudno coś powiedzieć.

Miya-chan · Wysłany: 08-01-2005, 14:50

Fragment tej książki jest na WP, konkretnie TU. Nie zauważyłam żeby się toto wybijało czymś szczególnym, ale żeby osądzać, może lepiej przeczytać całą książkę? Hm, raczej nie będę jej specjalnie szukała ;P

Noire · Wysłany: 10-01-2005, 08:01

Hmm..jakby kogos interesowalo to powiem, ze czytaja Eragorna w Radiu Bis (od tego stycznia) tylko nie wiem o ktorej godzinie

Ysengrinn · Wysłany: 19-01-2005, 12:20

Czytam "Kod Leonarda da Vinci", o którym było dość głośno. Nie powiem, czyta się nieźle, ale bez rewelacji. W zasadzie nie jest to książka tylko scenariusz do filmu, Brown stosuje identyczne chwyty jak w hamerykańskich produkcjach sensacyjnych:]. Ponieważ to czytadło to nie mam zastrzeżeń w sumie do niczego. Polecam wszystkim, z wyjątkiem Zega. Jeśli bowiem wiccańskie kawałki wkurzały cię w Sapkowskim, to do tego autora nawet nie podchodź:].

Zdaję sobie jednak sprawę, że niektórzy mogą pomysły Browna wziąć za bardzo na serio i przyłączyć się do chóru naskakującego na kościół. Dlatego prośba: przeczytajcie posłowie polskiego wydania, ręczę, że jego autor zna się na rzeczy i pisze prawdę, gdy prostuje pisarza. Wszelkie teorie spiskowe by kościół rzymsko-katolicki w książce są fikcją literacką. Kult Wielkiej Bogini nie został unicestwiony przez kościół, jej rola zaczęła maleć już wcześniej i gdy chrześcijaństwo zaczęło wzrastać w siłę, większość kultów pogańskich była kultami bóstw męskich. Nie pytajcie mnie czemu tak było, ale to prawda-_-.

Jak się wam spodoba ta książka, polecam "Wahadło Foucaulta". Tylko ostrzegam, że jest ze sto razy trudniejsze w odbiorze, za to zupełnie odlotowe:].

Mai_chan · Wysłany: 20-01-2005, 21:08

Szukam informacji o pewnej książce... "Córka dyrektora cyrku" niejakiego Josteina Gaardera. Czy ktoś z was coś o niej słyszał? Czy mógłby mi coś o niej powiedzieć? I dlaczego po wpisaniu do Googli wyszkoczyły tylko trzy strony wyłącznie po francusku? =='

Irian · Dołączyła: 30 Lip 2002 Status: offline Grupy: WIP

http://www.biblionetka.pl/ks.asp?id=2970

A co do gugli - nie wiem, jak szukałaś...
http://www.google.com/search?q=%22c%C3%B3rka+dyrektora+cyrku%22&sourceid=opera&num=0&ie=utf-8&oe=utf-8

Mai_chan · Wysłany: 21-01-2005, 14:32

Dzięki bardzo :D

Aori Takera · Wysłany: 02-02-2005, 16:00

Hmm.. Eragorna raczej nie przeczytam, no chyba że naprawde warto == podobno plagiat, a nie nastepca :P

A Aori ukochaną pisarką jest p. Dorota Terakowska^^ Czytał ktoś może jej książki..? Ja chyba wszystkie połknęłam XD< no oprócz Władcy Lewawu> i wszystkie uważam za świetne^^ Za co? Za styl pisania, za bohaterów, za niewymyślne, ale niesamowicie prawdziwe< z nutką fikcji <3> historie.. I za madrość, zawartą w tych książkach. Dlatego każdą z nich czytam po kilka razy, co jakiś czas ;) Bo rok temu czytałam Poczwarke- podobalo mi sie, bo.. no nie wiem czemu XD Ale teraz jeszcze raz spróbowałam, i odkryłam zupełnie inny świat :3
Naprawdę polecam książki p.Terakowskiej.. Zwłaszcza osobom, które chcą poznać nieco odmienne zdanie na utarte tematy typu religia czy żecie, oraz Dobro i Zło..< no tak, może i ktoś zna już taki tok myślenia, ale dla mnie był nowy i spodobał mi isę ;) zwłaszcza w Tam, gdzie spadają Anioły czy Samotność Bogów- przecudne->

Tak więc.. jak ktoś czytał, niech mówi <3

Mai_chan · Wysłany: 02-02-2005, 16:35

No proszę, fanka Terakowskiej :D "Tam gdzie spadają anioły" to jedna z moich ulubionych książek ^^ Bardzo podoba mi się jej styl i to w jaki sposób pisze o sprawach poważnych.

Za to swego czasu wpadłam na pierwszy tom trylogii pewnej... Tytuł pierwszego tomu "Po słowiczej podłodze", drugi tom to "Na posłaniu z trawy". Przyznam, że za diabła nie mogę sobie przypomnieć nazwiska autorki ^^" Jednak uważam to za godną polecenia lekturę ^^ Rozgrywa się w wyimaginowanym świecie opartym na feudalnej Japonii (aczkolwiek Japonia to nie jest i nie będzie). I jest absolutnie genialna :D Trzeci tom powinien wyjść w Polsce w okolicach następnych świąt Bożego Narodzenia ^^" Naprawdę polecam, książka jest świetna i wciąga od pierwszej strony :D

Podobnie zresztą jak "Madame" Antoniego Libery (dla odmiany jest to Polak). Czytam właśnie, jak przeczytam powiem więcej... Ale i tak zapowiada się hm... ciekawie...

Zegarmistrz · Wysłany: 04-02-2005, 11:48

Ok, to teraz ja:

Malazjańska Księga Poległych, tom pierwszy Ogrody Księżyca Ericsona. Rzecz ostatnio bardzo modna. Na pierwszy rzut oka rzecz z gatunku wielkich (coś 5 tomów, pierwszy około 500 stron, dalsze tomy w Polsce dzielone na części). Książka jest średnia. Sporo wątków autor marnuje, świat przedstawiony w dedekowskim stylu, historia prowadzona w tradycji tolkienozrzynki, postacie w stylu czarnej kampani i główny zły, który w chwili swego triumfu wchodzi na minę... Ma kilka przebłysków, ale dalszych tomów nie kupie.

Czarny Bóg Keyesa drugi tom Z Wody Zrodzonego. Dość klasyczne fantasy w amerykańskim stylu ze znaczącymi przebłyskami. Sporo ciekawych (i dobrych) pomysłów, niezła intryga. Szkoda trochę, że nie czytałem pierwszego tomu, ale w BG UMCS nie ma go... Na książkę cieniem pada totalnie nieudane zakończenie (podejrzewam, że autor planował inne, ale wydawca go nie zaakceptował), ale mimo to polecam.

i coś nie fantastycznego:

Naga Małpa Morrisa. W brew pozorom książka niegłupia, stawiająca w ciekawym świetle nasze ludzkie zachowania i warta przeczytania. Tłumaczy wiele aspektów naszej zeczywistości. Należy jednak podejść do niej z dystansem... Autor momentami wypisuje straszne głupoty, nie mniej jednak jako całokszałt jest interesująca. Raczej nie dla feministek.

Zegis Black Priest · Wysłany: 04-02-2005, 18:57

Hmm... Eragon.
Styl wg. mnie przeciętny, dobrze się czyta i nic poza tym
Sam pomysł usilnie przywodzi mi na myśl "Kolor Magii", a dokładniej "Przynęte smoka" z mieszkańcami pewnej góry, jeżdżącymi na smokach.
Zaprezentowany w ksiażce podział magów, na tych korzystających z duchów, mikstur, i magii bez pośrednictwa duchów czy smoków, nie przemawia do mnie. W końcu przy takim podziale każdy idiota z dobrą pamięcią może zostać czarodziejem dzięki miksturą, albo duchą.
Z specyficznych scenek właściwie tylko rozmowa z zielarką, zapadła mi w pamięć ;)
Chociaż trzeba przyznać że przynajmniej nie ma tutaj przeginania z mocą głównego bohatera, a stary człowiek mimo mocy posiadanej za młodu równierz nie powala zdolnościami. Co jak dla mnie jest plusem. (Tylko ile można czytać o młodym chłopcu który dzięki szczęściu pokonuje o wiele silniejszego przeciwnika? _^_)
Ogólnie uważam Eragona za średnią książkę, w okół której zrobili szum tylko dlatego że autor napisał ją przed 16 urodzinami...
Przeczytać można, i nawet miło się czyta... tylko po co jeśli są lepsze? ^^"

Bianca · Gość

Coz, Eragon moze i jest ewenementem, na skale stanow zjednoczonych albo cos. a co do ksiazek pisanych przez dzieci, amber wyal jakie cos, "w lstrze snow" sie chyba nazywa. widac ze to nie dorosla osoba pisala, ale tez bylo interesujace. natomiast z powyzszych 2 wyni,a ze dzieci znacznie lepiej wymiaruja moc, i nie tworza przepakow.

a co do p. Terakowskiej, to natknelam sie na "corke czarownic", i musze powiedziec, "niech zyja plagiaty". to-to na kilometr zalatuje gwiezdnym chlopcem. Stad, nic wiecej ww pani nie czytalam. Czyzby moze jednak wartob bylo?

Z ciekawosci - a czytal ktos Nigdziebadz?