[Udai]

[Zegarmistrz]

[xXXx]

no cóż, moja mania z anime zaczęła się dość niewinnie, bo szukałam po prostu remixu pewnej piosenki i tu się natknęłam na AMV (jeszcze wtedy nie wiedziałam co to jest) Bleacha.... te krótkie scenki jakoś mi się podobały, no więc trochę poszukałam i zaczęłam to oglądać.....

Tak mi się spodobało, że zaczęłam szukać innych anime, nie potrafię wprost powiedzieć dlaczego tak się w to wciągnęłam......... Może z nudów??? Bo tak na co dzień żyłam szarą rzeczywistością (szkoła -> dom -> szkoła -> dom i tak w kółko.....)

Szczerze mówiąc to myślę, że to po prostu wciąga. Jak już się obejrzy kilka anime, to trudno potem przestać :|

[kokodin]

Dlaczego? ... dobre pytanie. Niegdyś było w szkole takie coś jak religia. Podejrzewam że nadal jest ale ja już dawno do szkoły nie chodzę. Jako że jestem człowiekiem z umysłem analitycznym nie podobało mi się zestawienie "wolność wyznania" i "katolicyzm w każdej szkole z ustawy". W rezultacie porzuciłem religię oglądając 3-tą czy 4-tą serie pokemona. (Z resztą uważałem wtedy że pokemon to komercyjna bajka amerykańska na podstawie japońskiej gry i "nie lubiłem" anime które kojarzyłem tylko z sailor moon.) A po przeczytaniu tekstu "harry potter i pokemony" nawet byłem z siebie dumny. Po jakimś czasie pokemony znikły z polsatu a ja trafiłem do liceum na religie chodząc lecz tylko dla rozrywki. Pewnego dnia natrafiłem w googlu na obrazek smutnej niebieskowłosej dziewczyny o czerwonych oczach. Po odrobinie wyszukiwania znalazłem skąd ona pochodzi. Jakże wielkim zaskoczeniem było to że nge od samego powstania trafiło niejako na "indeks dzieł zakazanych" kościoła katolickiego i to przeważyło szalę. Serial obejrzałem w większości w celu poznania Rei. Nge od początku uznawałem za dobre ale nie za to ulubione. Niewiadomo kiedy zaczęły się poszukiwania tego jednego. Obejrzawszy już blisko 10 seriali natrafiłem na Lain - pierwsze anime które tak na prawdę mi się podobało. Głównie kreska więc poszukiwania trwały dalej i po niewielkim czasie trafiłem na Haibane Renmei - mój ideał. Niestety na zakończenie z tym nałogiem było już za późno. (Jak z papierosami po pierwszym można jeszcze przerwać.) Poszukiwania kolejnych ciekawych tytułów rozpoczęły się na dobre głód narastał a gust się kształtował.
Podejrzewam że gdyby telewizja w polsce raptownie nie obniżyła poziomu audycji dla dzieci nie mówiąc już o ich ilości, pewnie nigdy nie szukał bym zastępczego źródła rozrywki. A po pewnym czasie wyrósł bym z niej sam i stał się kolejnym nudnym dorosłym ale stało się inaczej i nie żałuję.

[Gość]

https://fanbojizycie.wordpress.com/2017/06/28/dlaczego-kiedys-polubilem-anime/