[alosza]

Nie wiem na ile to co napiszę będzie dla kogoś odkrywcze, a na ile truizmem, ale...

Korzystać z utworów można w ramach dozwolonego użytku (w zbytnim uproszczeniu - dla siebie). W tych granicach mieści się ściąganie sobie animu i oglądanie go. Nie można rozpowszechniać. Rzecz jednak w tym, że ściągając, zazwyczaj korzystamy z programów typu peer-2-peer (np. torrenty; informatycy mogą na ten temat więcej opowiedzieć). Oznacza to, że ściągając jednocześnie komuś udostępniamy. A to już jest zabronione pod sankcją karną. Na szczęście dla piratów są olbrzymie problemy dowodowe w wykazaniu, że ktoś popełnił tego typu przestępstwo - ale to już świadomie nie rozwijam w tym poście.

Z tego, co pamiętam "dozwolony użytek" nie obejmuje "programów komputerowych". Pewnie chodzi o jakieś Windowsy, animu raczej pod to nie podpada.

Nie napiszę czy korzystam z programów typu peer-2-peer, bo przecież odznaczam się nieskazitelnym charakterem.

Co do autorskich praw majątkowych, to powiedzmy, że moje przekonania mniej więcej idą w tym kierunku, co shugohakke. Dodam, że nie można zrównywać prawa własności z prawami autorskimi. Prawo własności dotyczy dóbr materialnych (rzeczy), a prawo autorskie dóbr niematerialnych (utworów). Rzecz można ukraść w tym znaczeniu, że gdy ktoś ma telefon, to mogę mu go zabrać i właściciel zostanie pozbawiony posiadania, nie mogąc z niej korzystać. W przypadku utworów, wysłuchanie piosenek One Directon nie spowoduje, że oni nie będą mogli z nich korzystać. Być może słuszne jest wyważenie interesów w ten sposób, by brać pod uwagę również twórców i dlatego wymyślono prawo autorskie.

W każdym razie, opowiadanie o "kradzieży" czyichś utworów, praw autorskich, jest nadużyciem semantycznym, figurą retoryczną wymyśloną na potrzeby moralnego wzburzenia.

[BOReK]

[Mai_chan]

Borek - bardziej mi chodzi o pop-psychologię, nie masz pojęcia jak często spotykałam się z takim właśnie rozumieniem piramidy.

A bardziej na temat: przewija się tu kwestia "kradzieży" - czy można mówić o niej w kontekście praw autorskich itd. itp. Ja bym zaproponowała trochę inne spojrzenie - nie chodzi tak naprawdę o kradzież produktu, a o odmówienie wynagrodzenia za pracę.

Bądźmy szczerzy, twórczość to JEST praca. Zanim powstanie książka, obraz czy film, autor musi najpierw wysiedzieć odpowiednio długo. Dla przykładu, znana mi skądinąd autorka wydała chwilę temu własnym sumptem książkę. Ponad 600 stron, 9 miesięcy pracy i gruba forsa na edycję i proces wydawniczy. Na jednym ebooku zarabia 3 dolary, a ludzie i tak narzekają że za drogo. Z tego co wiem, nadal nie wykopała się ze wszystkich kosztów. A książka dobra.

Skoro mamy odchodzić od autorskich praw majątkowych, to MUSI istnieć jakaś alternatywa w kwestii wynagrodzenia artystów, chyba że faktycznie chcemy zostawić tworzenie tylko bardzo bogatym, albo hobbystom piszącym do szuflady po godzinach w pizzerii.

[Ysengrinn]

Pop-psychologia to w ogóle fascynująca rzecz, bo oszywiście każdy się na tym musi znać...

[JJ]

[BOReK]

[shugohakke]

Patrzcie państwo wreszcie mam dowód, że Adam Michnik przegląda kotatsu ^^ Takim oto przykładem wszedł do naszej małej wymiany zdań.

[Art unites]

Załóżmy przez chwilę że wszelkie prawo autorskie zostaje zniesione (poza tzw. moralnym czyli prawem do bycia identyfikowanym z autorem utworu).

Jaką motywacją będzie się kierować twórca?

[Slova]

Tworzenia.

[shugohakke]

Miłością piękna.

[Art unites]

Jestem głęboko przekonany, że przy braku możliwości zapewnienia potrzeb z podstaw piramidy Masłowa nikt nie będzie zajmować się aktywnością, która jest w tym kontekście zbędna stratą energii.

[Art unites]

Stosowanie tak ogólnych pojęć "tworzenie" i "miłosc piekna" mogą odpowiadać różnym motywacjom. Biorąc pod uwagę, że w przytoczonym wariancie sytuacji (brak możliwości utrzymywania się z pracy) wszelka twórczośc będzie służyć zaspokojeniu wyłącznie indywidualnych potrzeb tworzącej jednostki.

I warto zauważyć jak skrajny jest to przypadek: zakładamy, że nie jest możliwe uzyskanie jakichkolwiek korzyści ze strony poszostałej części społeczności w postaci chociażby mecentau gwarantującego zaspokojenie potrzeb z najniższego poziomu Piramidy Masłowa.

W tej sytuacji artysta tworzy aby zaspokoić swoje własne potrzeby z wyższych kategorii piramidy. Co ciekawe, dla zaspokojenia niektórych z nich wcale nie jest konieczne tworzenie utworu w jakiejkolwiek dostępnej dla innych osób formie, wystarczy że artysta nasyci się swoimi własnymi utworami już przed ich ustaleniem w jakikolwiek sposób. Nie jest w zasadzie potrzebne komunikowanie ich komukowliek gdzyż nie przyniesie to żadnych korzyści. Nawet w przypadku założenia czystego altruizmu i działalności charytatywanej polegającej na niesieniu piękna innym będzie to produkt ograniczony przez granice jego dobrej woli.

W przypadku chęci komunikowania jakiegokolwiek utworu, bądź czegoś, co pozwala innym doświadczyć przeżyć natury estetycznej wszelkie utwory nadal jako podstawowy czynnik motywujący będą zawierać potrzeby indywidualne, co będzie nieuchronnie odbijać się na charakterze tworzonych dzieł. I najprawdopodobniej będzie to efektowny autoportret pozwalający odbiorcom doświadczyć wielkości i wspaniałości osoby tworzącego go artysty.

Zauważmy, że tą właśnie motywacją auto-afirmacji kierują się najczęsciej użytkownicy portali społecznościowych umieszczających swoje wytwory w ramach funkcjonalności dostarczanycyh przez tzw. internet 2.0. Czy jest to słowo pisane, czy "fotki" z wakacji prezentujące autora na tle egzotycznych krajobrazów nie wspominając o milionach zdjęć przedstawiających autora i jego otoczenie w różnych "sytuacjach socjologicznych". Wszelkiego rodzaju spontaniczne bazgroły autora wykonane na chusteczce hihienicznej po zeskanowaniu mogą trafić do jego galerii internetowej. I również to może być przejawem "tworzenia" i "miłości piękna"

[alosza]

W ogóle ustalmy, o jakim rodzaju "piractwa" mówimy. Ja też uważam, że artyści powinni zarabiać, niech sobie będą nieprzyzwoicie bogaci (choćby dlatego, że mieli szczęście się przebić), mi to nie przeszkadza i rzecz jasna tym (ich bogactwem) nie usprawiedliwiam czyjekolwiek naruszenia prawa własności.

Dla mnie na pewno nie w porządku jest płatne rozpowszechnianie czyichś utworów. Ktoś sobie narysował Naruto, a ja skanuję, kseruję i sprzedaję na bazarze. Natomiast nie uważam za specjalnie niemoralne czytanie se Naruto mangu czy oglądanie animu online. "Dozwolony użytek" w rozumieniu ustawy i dziękuję, do widzenia. Specem z prawa autorskiego nei jestem, więc teraz: nawet przy założeniu, że to się nei mieści w ramach "dozwolonego użytku", to byłbym za ustawową zmianą w tym kierunku.

Co do torrentów, gdzie jest to rozpowszechnianie. Zawsze można je minimalizować przez kasowanie z foldera pliku "downloads" udostępnianych plików lub wyłączanie programu zaraz po ściągnięciu utworu. Formalnie podpada się wtedy pod naruszenia praw autorskich, ale chyba jest różnica w wyrządzonym (hipotetycznym) złu, gdy rozpowszechni się 10 megabajtów (w skali filmu 1-gigabajtowego), a sytuacją, gdy się rozpowszechni 400 gigabajtów (bo np. się nie wyłącza programu w tle).

Poza tym nie widzę za specjalnej różnicy między tego typu "rozpowszechnianiem", a pożyczeniem komuś książki. (Właśnie, przy okazji będę musiał sobie to na gruncie ustawy kiedyś rozkminić). Albo jak działają biblioteki? Że różnica taka, że zakupiono legalnie książkę? No to czemu wymyślają tego typu rzeczy: http://di.com.pl/news/50985,0,Ripowanie_na_wlasny_uzytek_powoduje_straty_-_oto_stanowisko_ministerstwa_AWI-Marcin_Maj.html?utm_content=bufferd567d&utm_medium=social&utm_source=facebook.com&utm_campaign=buffer ? No i jeśli różnica tkwi w legalnym zakupie dla siebie, to bylebym kupił, to mogę rozpowszechnić przez torrenty choćby novemquadragintillion gigabajtów? A jest wielka różnica jak najpierw rozpowszechnię a potem kupię?

Aha, jeszcze pamiętajcie, że ochrona praw autorskich co do zasady obejmuje okres 50 lat, więc trzeba uważać przy argumentach z "Iliady", choć generalnie oczywiście każdy wyłapuje sens. A poza tym, jeśli rozpatrujemy to przez pryzmat etyki, to jaka to różnica czy będzie to 49 czy 51 lat?

[JJ]

[Art unites]

Piramida ma poziom "potrzeb biolgicznych", takich jak pozywienie, ktore sa trudne do dysktowania.
Pozostale poziomy sa mniej lub bardziej scharakteryzowane i mozna wyobraxic sobie sytuacje, w której ktoś
odczuwa potrzebę kontaktu ze sztuką nie mając uporządkowanych kwestii np. "przynależności".

Mecenat ma tę samą wadę co sztuka zaspojajająca indywidualne potrzeby artysty. Tym razem głoszona jest wielkośc i wspaniałość Mecenasa. Muzea trzesczą wprost od nadmiaru tego typu produktów...

Crowdfunding ma kilka zalet, być może kojarzy się z mecenatem, jednak przynosi więcej szkody niż korzyści, gdyż z jednej strony promuje kupowanie przysłowiowego "kota w worku" i wymaga oczekiwania na produkt,
a z drugiej utwierdza poczucie niezdrowej sytuacji, w której artysta do tego stopnia nie ufa swoim odbiorcom,
że uważa iż konieczne jest pobieranie opłaty "z góry"...