[korsarz]

[Oshii Rion]

[Vodh]

[Oshii Rion]

Ale czy to odrazu powód, by nazywac kogoś pozerem? W ogóle, kto wymyślił to okreslenie? :|
Z tego co mi zostało doświadczone, najwięcej ludzi z którymi miałam doczynienia jako "potencjalnymi samobójcami" było z typu zwykłych, szarych, którzy nie mieli z sobą co zrobić (choć sama jak byłam szara, nigdy, nigdy nie miałam myśli samobójczych, a problemy mam już od 6 klasy, to zalezy od nacisku środowiska i wytrzymałości psychicznej).
A jeżeli będe się tak samo ubierać jak dzisiejsza młodzież, także będe szara i zwykła. Ale ja tego nie chcę. Chcę być całkiem oryginalna, mieć swoje oryginalne zainteresowania (jakie było "bum" w pierwszej klasie LO jak powiedziąłam że interesuje mnie mitologia skandynawska, pokultura Japonii i alchemia, wszyscy byli zdziwieni że coś takiego istnieje!) i mieć oryginalne zachowanie.
Nie uwazam się za gotha, ale bardzo podoba mi się taki wygląd, a mam predyspozycje ze względu na wiele rzeczy. Więc może za niedługo...
Pozostaje chyba tylko czekać, az sprawa minie. Chociaż ludzie z mojego otoczenia... Eh...

[Vodh]

Jeżeli ludzie oceniają Cię po pozorach, dodatkowo pozory te filtrując przez swoje ograniczone, pełne stereotypów przekonania i nie liczą się z tym co Ty o tym myślisz i mówisz to chyba najlepszy dowód że ludzie ci nie zasługują na szczególną uwagę... Choć muszę przyznać że współczuję Ci, szczególnie jeżeli w Twoim otoczeniu jest tak wielu hmm... ignorantów <z braku lepszego słowa ;p>

Powiedz że masz mrok w sercu i Mroczny Pan, Xsiąże Ciemnośćy Wszelkyey (TM) szepcze Ci do ucha co wieczór jak masz się zachowywać i ubierać. Jeżeli to nie pomoże to po prostu nie przejmuj się tymi, którymi nie warto się przejmować.

Niestety świat jest pełen bezwartościowych ludzi i nijak temu nie zaradzimy =.=

<tak, tak, wiem, dla innych ja mogę być bezwartościowy, etc. etc.>

[Ari]

Pamiętam bardzo dobrze, ze kiedyś absolutnie chciałem stać się 'metalem', i sżło mi całkiem spoko. Teraz to ja się do zadnej subkultury już nie nadaję, zbyt różnej muzyki słucham, i za dużo rzeczy mnie podnieca, żeby zamnknąć się w jednym światku.

[Pan B]

Sam nie należę do żadnej subkultury jestem zbyt dziwny. Toleruje subkultury i myślę że dobrze iż owe są.

[Ari]

hih, a po Twoim nicku myślałem, że do pewnej nalezysz, ale widżę to mylne skojarzenie było :P

[Grisznak]

Czytałem ostatnio we Wprost całkiem ciekawy artykuł na temat subkultur. Autor nie odkrył moze Ameryki stwierdziwszy, że w ciągu ostatnich lat ideaa subkultur właściwie wymarła, to zaś, co funkcjonuje, to w zdecydowanej większości radosna twórczość wielkich firm, które żerują niczym sępy na padlinie na tym, co zostało z dawnych subkultur.

Piszę o tym, jako wieloletni członek jednej z takowych - tzw. metali. Załapałem się na to w czasie właściwie łabędziego śpiewu tejże subkultury - końca czasów, kiedy była to faktycznie subkultura, a początku, kiedy metal stał sie masowo słuchaną muzyką, zaś koszulki i płyty stały się towarem pierwszej potrzeby dla lwiej części egzaltowanej młodzieży.

Ale, niezależnie od tego, fakt jest faktem - wszystkie nowe zjawiska tego rodzaju typu "generacja x, generacja jp2, polski hip hop - już w chwili swojego pwostanai były tworzone przez firmy z myślą o zarobku i "wymianie rebelii na pieniądze" (że posłuże się cytatem z punkowego, bądź co bądź, Clash).

A jaki jest wasz stosunek do tego zjawiska? Wiem, ze dziś często modne jest podkreslanie własnego indywidualizmu i odrzucanie jakichkolwiek tego rodzaju więzi. Ja sam bardzo mile wspominam tamte lata i nie zmieniłbym ich, nawet jeśli dzisiejsze metalczyki stanowią karykaturę ruchu, z którym ja miałem do czynienia.

Czytałem ostatnio we Wprost całkiem ciekawy artykuł na temat subkultur. Autor nie odkrył moze Ameryki stwierdziwszy, że w ciągu ostatnich lat ideaa subkultur właściwie wymarła, to zaś, co funkcjonuje, to w zdecydowanej większości radosna twórczość wielkich firm, które żerują niczym sępy na padlinie na tym, co zostało z dawnych subkultur.

Piszę o tym, jako wieloletni członek jednej z takowych - tzw. metali. Załapałem się na to w czasie właściwie łabędziego śpiewu tejże subkultury - końca czasów, kiedy była to faktycznie subkultura, a początku, kiedy metal stał sie masowo słuchaną muzyką, zaś koszulki i płyty stały się towarem pierwszej potrzeby dla lwiej części egzaltowanej młodzieży.

Ale, niezależnie od tego, fakt jest faktem - wszystkie nowe zjawiska tego rodzaju typu "generacja x, generacja jp2, polski hip hop - już w chwili swojego pwostanai były tworzone przez firmy z myślą o zarobku i "wymianie rebelii na pieniądze" (że posłuże się cytatem z punkowego, bądź co bądź, Clash).

A jaki jest wasz stosunek do tego zjawiska? Wiem, ze dziś często modne jest podkreslanie własnego indywidualizmu i odrzucanie jakichkolwiek tego rodzaju więzi. Ja sam bardzo mile wspominam tamte lata i nie zmieniłbym ich, nawet jeśli dzisiejsze metalczyki stanowią karykaturę ruchu, z którym ja miałem do czynienia.

[Shizuku]

Do zadnych z subkultur nie naleze i raczej nalezec nie bede. Jedyne co mnie z nimi laczy to muzyka. Mialam faze na polski hip hop, potem na punk. Ten drugi rodzaj nadal lubie, ale zostal wyparty przez japonska muzyke.
Co do ubioru i idealow to raczej nigdy tego nie praktykowalam z racji tego, ze po prostu czulam, ze to jakies takie zaklamane. Nie mialam okazji poznac tego zjawiska w "orginale", wiec nawet nie porobowalam go nasladowac. Moja siostra to robila, ale przeszlo jej po 2 latach. Doszla do tego samego wnosku co ja.

[Udai]

[Grisznak]

Tfu, to nawet ja, oosba, która w swojej kaseto-płyto tece ma tylko jedną kasetę z hh (T-Raperzy z Nad Wisły), a wiem doskonale ki diabeł Notorious BIG. Faktycznie, śmiszna sprawa.

Jakoś dobrze wspominam czasy pre internetowe. Niby ciężej się było czegoś dowiedzieć, załatwić, ale to było siłą integrującą ludzi. Załoga spotykała się na koncercie, bo w internecie nie było jak pogadać. A chyba każdy wie, że na żywo nie każdy jest równie bojowy jak w necie. Tym bardziej, że od razu łatwo było odfiltrować niedzielnych gostków od ludzi zaangażowanych.

To były szalone czasy, pełne rzeczy wręcz piramidalnie niekiedy głupich, ale mających swój niewątpliwy urok. Swoista ekstrema, na którą dzisiejszy licealista, który kupuje Metallicę od piratów by sie nie poważył, bo przecież co powiedzą rodzice, nauczyciele i koledzy?

Z drugiej strony, pomysłowość ludzka i inwencja były w cenie. ziny robiło się metodą napisz na maszynie/komputerze-wydrukuj, wytnij, wklej, narysuje ramkę. Ozdabiało sie to wycinkami z gazet (w cenie były Detektyw i ogłoszenia o napadach na kościoły itd) i puszczało w lud. Wspaniale funkcjonowały wyrżnięte już dziś w czambuł małe, niezależne sklepy muzyczne, gdzie spotykała się wiara i rozmawiała, często niezależnie od gustów. W takim Toruniu był sklep, w którym punki, metale, hc, hh i inni złazili się i mogli spokojnie gadać bez szans na to, że jeden wyjmie knypa i zacznie szaleć, nawet jeżeli jeden miał na bluzce "screwdriver" a drugi naszywkę "muzyka przeciwko faszyzmowi".

Dziś już nie mam na to wszystko czasu i trochę mi szkoda. Wiem, że sytuacja jest taka, że właściwie dziś nie ma po tym już śladu, a emeryci są traktowani jak dziwaki, bo kupują płyty a nie ściągają mp3.

Tfu, to nawet ja, oosba, która w swojej kaseto-płyto tece ma tylko jedną kasetę z hh (T-Raperzy z Nad Wisły), a wiem doskonale ki diabeł Notorious BIG. Faktycznie, śmiszna sprawa.

Jakoś dobrze wspominam czasy pre internetowe. Niby ciężej się było czegoś dowiedzieć, załatwić, ale to było siłą integrującą ludzi. Załoga spotykała się na koncercie, bo w internecie nie było jak pogadać. A chyba każdy wie, że na żywo nie każdy jest równie bojowy jak w necie. Tym bardziej, że od razu łatwo było odfiltrować niedzielnych gostków od ludzi zaangażowanych.

To były szalone czasy, pełne rzeczy wręcz piramidalnie niekiedy głupich, ale mających swój niewątpliwy urok. Swoista ekstrema, na którą dzisiejszy licealista, który kupuje Metallicę od piratów by sie nie poważył, bo przecież co powiedzą rodzice, nauczyciele i koledzy?

Z drugiej strony, pomysłowość ludzka i inwencja były w cenie. ziny robiło się metodą napisz na maszynie/komputerze-wydrukuj, wytnij, wklej, narysuje ramkę. Ozdabiało sie to wycinkami z gazet (w cenie były Detektyw i ogłoszenia o napadach na kościoły itd) i puszczało w lud. Wspaniale funkcjonowały wyrżnięte już dziś w czambuł małe, niezależne sklepy muzyczne, gdzie spotykała się wiara i rozmawiała, często niezależnie od gustów. W takim Toruniu był sklep, w którym punki, metale, hc, hh i inni złazili się i mogli spokojnie gadać bez szans na to, że jeden wyjmie knypa i zacznie szaleć, nawet jeżeli jeden miał na bluzce "screwdriver" a drugi naszywkę "muzyka przeciwko faszyzmowi".

Dziś już nie mam na to wszystko czasu i trochę mi szkoda. Wiem, że sytuacja jest taka, że właściwie dziś nie ma po tym już śladu, a emeryci są traktowani jak dziwaki, bo kupują płyty a nie ściągają mp3.

[korsarz]

[Keii]

Wykażę się pewnie swoją ignorancją w temacie, ale to mnie zaintrygowało:

[korsarz]