[Ysengrinn]

Ilu ludzi, tyle przypadków. Na tym zamknąłbym ten wątek dyskusji nim przybierze dziwny obrót.

[Irin]

[shyguy]

[Eire]

[Morg]

[Ysengrinn]

[ka_tka]

wa-totem, ale mi zdecydowanie nie chodziło o "koszty dostania się na asp", ale o sam fakt płacenia za studia, jeśli projekt "1 kierunek za darmo" wejdzie w życie :) po prostu myslę, że jeśli ktoś nie dostanie się za 1. razem, a na przykład brakowało mu niewiele, to chyba warto rok przeznaczyć na jakieś inne studia, zgodnie z innymi zainteresowaniami, zamiast siedzieć w domu i rysować (chociaż mam koleżankę która takim trybem celuje kolejny raz w architekturę, ale ja bym umarła z nudów). W razie wejscia płatnego 2. kierunku gdybym dostała się za rok (tego planowałam spróbować zanim padł nowy pomysł rządu), to nawet rzucając obecne studia miałabym wykorzystane 4 semestry z darmowej puli. A wiadomo też, że bez sensu rzucać studia po drugim roku, jeśli bez problemu można dociągnąć do licencjatu :)

(już nie wspominając o tym, że ludzie jak ja zrobieni by byli w jajo jeśli to by weszło w życie, bo hm, niestety nie wiedziałam że asp planuje otworzyć kierunek kiedy ja już rozpocznę inne studia, a tym bardziej nie wiedzialam ze ja mam byc tą szczęśliwą, której zabronią studiowania 2 kierunków za darmo :) ale to offtop zupełny odnoszący się do pomysłu rządu)


W każdym razie - chciałam tylko zwrócić uwagę, że nie zawsze same studia (bez kosztow utrzymania) będą całkowicie darmowe :) Chociaż oczywiście zgadzam się, że publiczne szkoły są najlepsze, tak jak w znanych mi przypadkach najlepsze są publiczne odpowiedniki konkretnych kierunków. Niektórzy moi wykładowcy dorabiają też gdzie indziej (czyli jednak i pieniądze troche im do tego szczęścia potrzebne) i sami otwarcie przyznają, że prowadzą tam zajęcia na o wiele niższym poziomie...

Niestety oczywistym jest też, że rodziny żyjące na skraju nędzy wyślą dziecko nie na studia publiczne, ale do pracy...

[wa-totem]

[tilk]

W zasadzie zgadzam się z tym, co napisał Totem, od siebie dodam tylko parę luźnych uwag na temat studiów.

Pomysł studiowania dla studiowania, "bo wypada" czy jakkolwiek by tego nie uzasadniać, nie jest dobry. Studia są miejscem samorozwoju, nabierania ogłady intelektualnej, poznawania ludzi o zbliżonych zainteresowaniach. Studiując coś, czego studiować tak naprawdę nie chcesz, nie zyskujesz żadnego z powyższych, tylko tracisz czas. I być może i pieniądze.

A studiowanie na dwóch kierunkach jest przereklamowane. Znam spokojnie z dziesiątkę, może więcej ludzi, którzy studiowali w ten sposób. Większość z nich tak naprawdę traciła, nie mogąc poświęcić wystarczającej ilości czasu na żaden ze studiowanych kierunków, nieustannie biegając z wykładu na wykład, z ćwiczeń na ćwiczenia. Bo dobre studia, które w dodatku się lubi, to prawdziwy pożeracz czasu. Wytrzymywali tak zwykle rok, dwa, po czym z jednego z kierunków zwyczajnie rezygnowali. Najlepiej wytrzymywali studiujący indywidualnie i międzywydziałowo - ale to jednak trochę co innego, bo nie jest konieczna realizacja pełnego programu każdego z kierunków.

Nie warto się rozdrabniać - warto wybrać coś, co naprawdę chce się robić, i trzymać się tego.

[Bezimienny]

[wa-totem]

[Morg]

Totem, wybacz, ale zwyczajnie nie wierzę w rzesze "młodych zdolnych", którzy nie mogą sobie pozwolić na dzienne, a na zaoczne/wieczorowe. Nie wierzę dlatego, że jestem w jednym z lepszych liceów w Krakowie i widzę jaki jest poziom większości moich rówieśników i w jaki sposób "podwyższają" swoje wyniki. Oczywiście nie wszyscy, ale bezpiecznie szacuję, że jakieś trzy czwarte. Nastawienie też jest takie, "żeby skończyć szkołę i studia", a nie "żeby się czegoś nauczyć". Dzisiejszy system edukacji produkuje właśnie takich kandydatów na studia i dopóki nie zostanie zmieniony, to pomysł jednego kierunku wpuści właśne ich, a nie mitycznych "młodych zdolnych".

[ka_tka]

Ale ja się całkowicie zgadzam z tym, że pomysł jest dobry. Mnie się tylko nie podoba wprowadzanie na "już, teraz, bo właśnie wymyśliliśmy", bo to wg mnie jest wybitnie nie fair. Czyli co, rocznik 89 jeszcze może, 90 już nie? Cudnie :) Po prostu kilka najbliższych roczników byłoby na to zupełnie nieprzygotowanych (gdybym np. wiedziała na początku liceum to odkładałabym pieniądze, a tak byłam przekonana, że skoro ktoś tam może, to i ja będę mogła. Nagle na rok przed okazuje się że nie mogę? Okej, mój przykład jest dość nietrafiony bo ja będąc z 89 na upartego jeszcze bym "mogła", przypadek ze wypatrzylam sobie kierunek na ktory nie dostanę się w tym roku z marszu :) ). Ciekawe tylko, ile autorzy projektu skonczyli kierunków publicznie...

Studiowanie na kilku kierunkach, a także studiowanie "bo wypada" nie z winy studentów i maturzystów stało się plagą. Ot, stopniowa ewolucja ku temu stanowi rzeczy. I oczywiście, rewolucyjne zmiany byłyby tutaj najbardziej efektywne. Ale też krzywdzące dla kilku roczników. Tak, bezczelnie wyciągam rękę do państwa i pytam, dlaczego moi starsi koledzy z roku mogli wziąć drugi kierunek, a ja już nie mogę :) Tak samo pytam, dlaczego starsi o rok mają mieć o darmowy papierek więcej niż ja? Niezdrowa sytuacja, po prostu. Być może dałoby się to wprowadzić stopniowo, nie wiem, z każdym rocznikiem procent płaconej 'wartosci' studiow byłby większy, albo wprowadzic jakis konkretny system kredytów studenckich, konieczność przepracowania 10 lat w kraju, cokolwiek. Ale nie, po prostu nikt nie pomyślał. Po co, jak można nagle zrobić koło nogi kilku rocznikom, niech idą w takim razie na drugie studia kilka lat później niż planowali. A w międzyczasie do pracy, odkładać to, co mogliby zacząć odkładać w liceum.


Czemu jeden kierunek ma być bardziej wymarzonym od drugiego? :) Specjalnie powiedziałam o czymś zgodnym z zainteresowaniami. Nie chodziło mi o przekoczowanie roku gdziekolwiek dla zniżek na komunikację, bo nigdzie indziej się nie dostało. I tak, mogłabym się zdecydować na jeden a za drugi radośnie płacić (bądź zrezygnować). Ale nie wiedziałam, że będę musiała. Nawet przełknęłabym fakt, że rok starsi nie musieliby płacić (chociaż ciekawe jak przełknąłby to mój kolega urodzony 1 stycznia? :) ). Boli mnie przede wszystkim to, że chcą postawić mnie przed faktem dokonanym, a nie to, że będę musiała ruszyć tyłek i iść do pracy (z której zresztą w tej chwili piszę). Inaczej bym to rozłożyła finansowo. Bo tak się składa, że nie bardzo miałam z czego odkładać, i nie mając konkretnego celu wolałam jednak zawsze dołożyć mamie na rachunki czy kupić sobie tę głupią bluzkę za kilka złotych :) Gdybym wiedziała, odkładałabym, chociaż cokolwiek. Albo więcej pracowała. Myślałam, że nie muszę.


Argument o 60% studiujących odpłatnie nie przemawia do mnie o tyle, o ile w ogole nie rozumiem fenomenu tych tzw wieczorowych studiów, które od dziennych różnią się tylko tym, że są płatne. U mnie przynajmniej tak jest, wszyscy mamy zajęcia razem, o każdej porze dnia. To już nie są, jak zaoczne, studia dla pracujących i niemających czasu w dzień. To są studia dla ludzi, którzy nie dostali się na dzienne. I tu oczywiście wszystko zależy od trudności kierunku i samego progu (te prestiżowe czy oblegane jak prawo, psychologia, japonistyka czy cos tam pewnie mają na wieczorowych ludzi zdolnych, ktorym nie udalo sie niestety dociągnąć do progu ok. 90% :) ), ale istnieją takie kierunki, że nie wiem co trzeba zrobić, żeby nie wyciągnąć tyle z matury... Ja na przykład studiując anglistykę, która jest kierunkiem łatwym i przyjemnym, miewam do czynienia z ludźmi, którzy nie tylko nie znają języka na poziomie komunikatywnym, ale też nie zaliczają przedmiotów do których zaliczenia niemalże wystarczy wiedza "w Anglii byli biedni i bogaci, była rewolucja industrialna, a biedni to w ogole zwykle byli uciskani". Przypadkiem są to w 98% wieczorowi, będąc jednocześnie 70% wszystkich naszych wieczorowych? Naprawdę ma mi być przykro, że oni płacą? Niestety nie jest mi przykro, skoro nie chce im sie przysiąść na dosłownie 5 minut. I nie chciało im się przysiąć przed maturą i wyciągnąć z niej 60% z jakiegokolwiek (!) przedmiotu i 90% z 'kierunkowego' angielskiego (tak, takie niestety bywają progi na studia dzienne. Ale też nie sądzę, by ludzie którzy ledwo się dostali, olewają i ledwie zaliczają, mieli ambicje na drugi kierunek...). To nie są ludzie głupi, to są ludzie tak leniwi, że bardziej nie można. Na prywatnych uczelniach sytuacja ma szansę wyglądać jeszcze gorzej. Dlatego też nie będę się wypowiadać w kwestii biednych uciśnionych, bo nie wiem ilu z nich to faktycznie ci uciśnieni :) Zaoczni? Ale tacy którzy poszli do pracy, bo nie bylo ich jednak stać na podobno darmowe studia? Czy tacy, którzy też nie podolali tym megawysokim progom na dzienne?


Ale tak, jestem zła i niedobra i też bym chciała dostać tyle, ile starsze roczniki, które wyedukowaly się wszechstronnie z pieniędzy moich rodziców, między innymi :) Tak się składa, że i wielu studentów płaci te podatki, które tak usilnie zarezerwować chcą dla siebie zwolennicy teorii "studentów jako darmozjadów"...

[Mai_chan]

Ja tak zupełnie offtopicznie (zresztą chyba się temat wytnie, jak tylko wpadnę na jakiś tytuł dla nowego)

Ja was bardzo proszę o nie zrównywanie wszystkich prywatnych uczelni do poziomu "jeszcze gorzej niż wieczorowe". Bo mi się przykro robi, że bulę grubą forsę za jedną z lepszych uczelni ekonomicznych w kraju. Z góry dziękuję.

[ka_tka]

uściślając - chodziło mi o anglistykę na prywatnych uczelniach warszawskich :) i ogolnie o uczelnie z serii "jest lepsze publiczne, ale się nie dostałem", nie "jest lepiej niż publicznie".