[Ysengrinn]

Usunięto post pozbawiony treści i związku z tematyką dyskusji.

[Ysengrinn]

Cele geopolityczne Rosji, cele geopolityczne Polski - przypomnijmy, że autor jest dobrym znajomym Radka Sikorskiego... i ma chyba obsesje na punkcie przyszłej konfrontacji z Rosją, nawet przyjęcie euro traktował jako kolejny środek przygotowawczy. Ciekawe jak to się przekłada na poglądy samego ministra.

Cóż, niby nic nowego, ale warto o tym pamiętać. Jeżeli Rosja sama nie zapadnie się pod własnym ciężarem (a nie ma sensu liczyć, że coś się samo zrobi), to prędzej czy później faktycznie upomni się o swoje utracone strefy wpływów.

[shugohakke]

[BOReK]

Jak on chce iść z Rosją na zwarcie, to niech sobie idzie sam bez nas i ćwiczy zwieracze...

[alosza]

Ysengrinn, nie rozumiem puenty: w sensie, że się zgadzasz z Talagą czy nie? I czy że to dobrze, jeśli Sikorski miałby takie poglądy, czy nie?

[shugohakke]

[Bezimienny]

[Urawa]

Ba, większość dużych konfliktów stoczonych w drugiej połowie XX wieku miało konwencjonalny charakter - Korea, wojna Chiny-Wietnam, wojna Indie-Pakistan, wojna Irak-Iran, wojna w zatoce, a nawet niedawna wojna rosyjsko-gruzińska. Poza nimi mieliśmy jeszcze konflikty asymetryczne (Indochiny, wojna wietnamska, Afganistan, Irak), ale takich u nas nikt prowadził nie będzie, bo nie ma warunków. Do tego dochodzą konflikty o niskiej intensywności (starcia chińsko-rosyjskie nad Ussuri, interwencje USA na Grenadzie czy w Panamie), ale to znowu nie warunki europejskie. Ostatni większy konflikt zbrojny w Europie, czy wojna w byłej Jugosławii, gdzie nałożyły się kwestie polityczne i etniczne, był jednak toczony metodami konwencjonalnymi, także przez działające tam siły międzynarodowe.

Poza tym, w przypadku konfliktu państw o potencjale strategiczny (rakiety, atomówki) równowaga posiadanego uzbrojenia wymusza ograniczenia. Tak było w wojnie Indii z Pakistanem w 1971. Żaden z krajów, mimo posiadania potencjału atomowego, nie zdecydował się na jego użycie, nawet w obliczy klęsk. W czasie ostatniej kampanii wojny wietnamskiej w 1975, kiedy wojska Wietnamu północnego w klasycznym, drugowojennym blitzkriegu zdobywały Wietnam Południowy, tamtejsze władze wzywały Amerykanów do użycia broni atomowej. Ale jedyne, do czego doszło, to użycie pod sam koniec działań bomb paliwowo-powietrznych BLU-82, zrzucanych przez C-130, jednak było to już tuż przed upadkiem Sajgonu i nie mogło zmienić sytuacji.

Słowem, nie widzę podstaw dla twierdzenia, by współczesna wojna w Europie miała się toczyć wedle jakichś drastycznie odmiennych zasad, szczególnie na tak prostym i sprzyjającym wojnie manewrowej terenie jak w większości płaska jak stół Europa.

[alosza]

To, że nie zanosi się dzisiaj ani jutro, ani za rok, ani za 5 lat, żeby nas Rosja zaatakowała nie znaczy, że nie jest to możliwe za 20 lat. Co innego np. Niemcy, Skandynawowie czy Amerykanie, którzy pewnie nawet w najbliższych stu latach nie mają raczej poważniejszego konfliktu interesu z nami. Ogarnianie zbrojeniówki nie trwa 3 lata, tylko dłuższy okres czasu. Z Rosją mamy wiele punktów zapalnych. Jakoś mega skorzy do otwarcia zawleczki atomowej oni nie będą, bo później też inni względem nich nie będą mieli takich oporów. Zatem w przewidywalnej perspektywie realniejsza by być mogła tylko wojna konwencjonalna.

Jasne, że nie wygramy wojny z Rosją, gdyby doszło co do czego. Jednak osiągalny by był plan maksimum taki, by zamulić gdzieś front w Polsce tak, żeby minęły terminy NATOwskie obligujące do pomocy i żeby w ogóle powstał większy ferment geopolityczny na świecie. Gdyby Rosja nas rozpykała w tydzień-dwa, to postawi świat przed faktem dokonanym i dziękuję do widzenia.

Zresztą nawet wcale nie musi chodzić o wojnę - i właściwie to jest istota rzeczy - tylko o straszenie nią i o naciski polityczne, celem uzyskiwania określonych koncesji.

[Ysengrinn]

[Urawa]

[Morg]

Dlatego też Talaga kładzie taki nacisk na wciągnięcie w zachodnią orbitę Białorusi i Ukrainy. Przynajmniej jeśli dobrze go rozumiem...

[Urawa]

Z drugiej strony, Rosja niemal nigdy nie atakuje kraju gotowego do wojny. Gdy tak robiła, kończyło się to niemal zawsze epickiem failem (casus bitwy pod Tannenbergiem najlepszym przykładem). Metoda Rosji zawsze niemal polegała najpierw za osłabieniu wewnętrznym przeciwnika, wciągnięciu w konflikt z innymi państwami lub osamotnieniu tegoż, a dopiero potem na sięgnięciu po środki militarne.

Na Białoruś bym w przewidywalnej przyszłości nie liczył, Ukraina już może ciut bardziej, bo faktycznie, nawet gdyby nie stała ona sojusznikiem zachodu, to sama jej neutralność byłaby dla nas cenna. Rosjanie mają tego świadomość, pytanie, czy taką samą świadomość ma zachód.

[Ysengrinn]

Syria walczy o niepodległość Portoryko i inne kurioza ONZ.

[wa-totem]