[Zegarmistrz]

Czyli książki, które przeczytaliście już wiele razy, a jednak mimo to ciągle do nich powracacie, czytacie je od nowa i świetnie się przy nich bawicie. Czy macie takie? I jeśli tak, to które tytuły to są? W moim wypadku:

1) Pratchett, w zasadzie wszystko... Chyba wszyscy wiedzą dlaczego. Do tych książek można wracać po tysiąc razy.

2) Sun Tsu "Sztuka Wojny". Książka dość słynna, ale troszeczkę przerklamowana. Szczerze mówiąc większość jej porad to bardziej rozbudowany poradnik strategii do gry komputerowej. Ale czyta mi się to przyjemnie.

3) Glenn Cook "Czarna Kompania": nie ma co kryć, to mój ulubiony cykl fantasy. Powyżej 4 tomu naturalnie zaczyna się typowy Syndrom Kontynuacji, ale i tak lubię tą książkę.

[Grisznak]

1) Władca Pierścieni - od 11 roku życia średnio co rok, czasem co dwa. Wiem, to się leczy.
2) Metamorfozy Bogów Indyjskich - leży to w domu od zawsze, a ja to uwielbiam,w dużej mierze dzięki niesamowitym ilustracjom. Jak byłem mały to robiło na mnie spore wrażenie, minęły lata a ja wciąż do tej knigi wracam.
3) "Miasteczko Salem" - mój pierwszy horror, czytany ok. 12 - 13 roku życia, tylko w dzień i tylko kiedy ktoś był w domu. Bałem się jak diabli, chyba żaden horror później nie wywołał we mnie strachu. Do dziś chętnie po tą książkę sięgam.
4) "Księga Strażnika" - dodatek do Call of Cthulu, śmiało mogę przyznać, że to najlepszy dodatek rpgowy jaki w Polsce widziałem. Kopalnia wiedzy na tematy cthulowe, ułożona w ten sposób, że można ją czytać jak książkę.
5) "Marriage of Heaven and Hell" Williama Blake'a - pierwszy poważny kontakt z ambitniejszą i trudniejszą literaturą angielską. Dłuuuugo to tłumaczyłem, ale może dzięki temu co jakiś czas wyjmuję z szuflady, czytam, poprawiam i tak dalej.

1) Władca Pierścieni - od 11 roku życia średnio co rok, czasem co dwa. Wiem, to się leczy.
2) Metamorfozy Bogów Indyjskich - leży to w domu od zawsze, a ja to uwielbiam,w dużej mierze dzięki niesamowitym ilustracjom. Jak byłem mały to robiło na mnie spore wrażenie, minęły lata a ja wciąż do tej knigi wracam.
3) "Miasteczko Salem" - mój pierwszy horror, czytany ok. 12 - 13 roku życia, tylko w dzień i tylko kiedy ktoś był w domu. Bałem się jak diabli, chyba żaden horror później nie wywołał we mnie strachu. Do dziś chętnie po tą książkę sięgam.
4) "Księga Strażnika" - dodatek do Call of Cthulu, śmiało mogę przyznać, że to najlepszy dodatek rpgowy jaki w Polsce widziałem. Kopalnia wiedzy na tematy cthulowe, ułożona w ten sposób, że można ją czytać jak książkę.
5) "Marriage of Heaven and Hell" Williama Blake'a - pierwszy poważny kontakt z ambitniejszą i trudniejszą literaturą angielską. Dłuuuugo to tłumaczyłem, ale może dzięki temu co jakiś czas wyjmuję z szuflady, czytam, poprawiam i tak dalej.

[Caladan]

Władca Pierścieni-dużo nie trzeba mówić. Jedno z pierwszych moich książek fantasy
Dzieci z Bullerby Astrigd Lingrid- moje pierwsza przeczytana książka. Często wracam do niej
Faraon Bolesława Prusa- jedyna lektura szkolna, która mnie zafascynowała do tego stopnia że przeczytałem kilka razy.
Kroniki Dragonlance- Najszybciej przeczytana przeze mnie seria. Trwało 1,5 dnia całość. Od tego momentu dostałem hioba na punkcie fantasy. Raistlin do teraz jest moją ulubioną postacią książkową.
Saga wiedzmina- wiadomo. Niedługo wypożycze znowu, aby wczuć sie w klimat gry.
Opowieści Malazańskiej Księgi poległch Stevena Eriksona- najlepsza seria ostatnich lat. Za drugim razem połapałęm sie, o co chodzi.
Kosiarz Pratcheta- dla poprawienia humoru.
Księgi osobliowści i inne ksiązki zwiazane z zjawiskami Psi, Ufo, Kryptozologią, Zapomnianymi cywilizacjami
Kane Wagnera- za bardzo zmrocznego bohatera. Jedno z lepszych ksiązek Heroic Fantasy.

[Udai]

Chociaż czytam stosunkowo dużo to nigdy jeszcze nie miałem ochoty powrócić do żadnego tytułu - na palcach jednej ręki mogę wyliczyć tytuły które przeczytałem dwukrotnie i to raczej z czystego przypadku niż z powodu reprezentowanej przez nie poziomu - w sumie wole zawsze zaryzykować i sięgnąć po coś nowego, bo póki co nie widzę sensu odświeżania sobie tytułów <biorąc pod uwagę ile jest jeszcze rzeczy z którymi chciałbym się zaznajomić> - bo szczerze wątpię czy odebrałbym je jakoś inaczej niż chwili gdy przeczytałem je po raz pierwszy - chociaż nie wykluczam że może za jakieś 10-15 lat przeczytam jeszcze raz książki które dziś uważam za wartościowe.

[Mertis]

Seria o Artemisie Fowlu i inna pozycja autora Lista życzeń. Autor ma talent do pisania i poprostu Artemisa można przeczytać dziś i można przeczytać za 5-10 lat później i wciąż książka będzie na czasie :P. A Lista życzeń ma świetny humor.

Popiół i Kurz Grzędowycza ^ jak u góry.

[cintra]

seria wiedźmińska - chyba moja pierwsza seria fantasy, zaczęłam ją czytać mając 13, 14 lat... wciągnąło mnie niesamowicie i do dziś powtarzam ją raz na jakiś czas (zwłaszcza "Chrzest Ognia")

"Grek Zorba" - co tu dużo mówić - literatura raczej ambitniejsza i (moim zdaniem) niesamowicie życiowa. Umościła sobie w moim sercu swoje mieszkanko i nie ma zamiaru zostać wyeksmitowana. :)

książki Pratchetta - bo są cudowym remedium na zły nastrój

hmm... na razie tyle, może coś mi się jeszcze przypomni :)

[wa-totem]

Pięcioksiąg "Ziemiomorze" Ursuli LeGuin. Koniecznie w oryginale.
Trylogia "W Pogoni za Porankiem" M.S.Rohana - jedna z najoryginalniejszych fuzji kryminału z mrocznym fantasy jakie czytałem.
"Astronauci" Lema jako ostrzeżenie przed naiwną wiarą w wieczną współczesność, i "Katar", IMO jego najlepsza książka.
Dylogia "Ci z Dziesiątego Tysiąca"/"Oko Centaura" Broszkiewicza. Bo naiwne, ale to jedne z pierwszych SF które czytałem.
"Boża Maszyneria" McDevitta. Kolejne oryginalne spojrzenie.
"Dwa Lata Wakacji" Verne'a.
"Potop" Sienkiewicza.
"Szwedzi w Warszawie" Przyborowskiego. Bo zabawniejsze od Potopu, i pięknie się z nim komponuje ;D Zwłaszcza zderzenie niewymuszonego humoru z pompatycznym Sienkiewiczem poraża xD
"Saga o Jarlu Broniszu" Grobskiego - genialna opowieść o miłości z czasów Chrobrego. Chrzanić Krzyżaków Sienkiewicza, TO powinna być lektura obowiązkowa!!!
"Krzyżowcy" Kossak-Szczuckiej. Kolejna rzecz której chyba brakuje w kanonie lektur...
"Flet z Mandragory" Łysiaka... jedna z dziwniejszych książek jakie czytałem.
Powieści z pierwszej trylogii "Wspomaganie" Brina, szczególnie "Wojna Wspomaganych".

I mógłbym tak pewnie długo, uzbierała mi się spora biblioteka xD

[Saga]

W moim przypadku są to:
- Władca Pierścieni - dokładnie tak, jak Grisznak i też od 11 roku życia. Ja tego nie leczę. ;)
- Pratchett, szczególnie części o Straży i o Śmierci
- "Pamiętniki Adama i Ewy" Twaina - bo to znakomity poprawiacz humoru
- "Obrońcy Królestwa" Kossakowskiej - bo lubię
- "Diabelski pomiot" Bidwella i jeszcze parę książek o Rysiu III - bo o Rysiu

[longerowa]

"Dzieci z Bullerbyn" Astrid Lindgren - książka mojego dzieciństwa.. Uwielbiam do niej wracać, bo przypominam sobie przy okazji śmieszne sytuacje, które mnie spotkały :)

[ghostface]

Nie będę oryginalna. Książki, do których powracam, to przede wszystkim lektury z dzieciństwa: "Dzieci z Bullerbyn" (mojsi dojsi filibom ararat i kawałek kiełbasy dobrze obsuszonej, Lasse był moim idolem) i "Władca Pierścieni" (za każdym razem tak wciąga, że żal opuszczać ten świat, chyba stąd potrzeba ciągłego odświeżania).

Kiedyś z wielkim zamiłowaniem wałkowałam Jeżycjadę Musierowiczowej, potem mi przeszło. Sentyment pozostał, ale nie wiem, czy jeszcze do tego wrócę.

[SadeK]

Dawne lektury także czyli między innymi "Dzieci z Bullerbyn" i "Robinson Cruzoe". Ale ja np. jak znajdę czas na książkę to wolę poczytać coś nowego.
Był wspomniany Władca Pierścieni...oczywiście nie dziwię się. Mogę powiedzieć, że to książka do której na pewno wrócę jeśli będe miał możliwość. Właśnie jestem po skończeniu Powrotu Króla. Książka niesamowicie wciąga. Rozdziały pochłania się momentami. Trochę żałuję, że zaczęłem od filmu, bo teraz widzę jak w nim całość strasznie okroili. Nie mówiąc już o zmienionych wydarzeniach lub dodanych zupełnie nowych.

[Ari]

'Fight Club', choćby z doskoku, jakiś fragment... tak by sobie przypomnieć o tym na czym świat stoi, i że nie trzeba tak dużo jeśli chce się go zniszczyć (podbudowuje mnie ta myś :P ile bałaganu jestem wstanie wywołać, ile chaosu i terroru jeśli tylko zachcę- każdy może, wystarczy rozgryzać pewne schematy)

[R4zeil]

Szczerze to mało jest takich książek, osobiście zazwyczaj wracam do książek Tolkiena,
"Silmarillion", "Hobbit" czy "Władca Pierścieni", te książki mają pociąg. Reszta, która przeczytałem w swoim życiu tak mnie nie przykuła i raczej nie przykuje okiem.
Chodź wszystko jest możliwe ;p

[Irin]

Ja, podobnie jak Udai, nie wracam do raz przeczytanych książek i szukam czegoś nowego. Z jednym wyjątkiem. Jest nim "Mały Książę", do którego powracam co kilka lat. Nawet jeśli nie jest to moja ulubiona książka, to ma w sobie coś takiego, że co jakiś czas odczuwam potrzebę jej odświeżenia.
Ewentualnie nie miałabym nic przeciwko wróceniu do niektórych powieści Fannie Flagg ("Daisy Fay i cudotwórca", "Smażone zielone pomidory"). Bo już prawie nie pamiętam o czym były, za to doskonale pamiętam, że świetnie się przy nich bawiłam.

[fm]

W podstawówce i na początku liceum dość często wracałem do "Władcy Pierścieni". Obecnie nie trzymam u siebie przeczytanych książek, ponieważ stanowiłyby zbędny ciężar przy ewentualnej przeprowadzce (a że moja mama też lubi poczytać ciekawe książki, to mam gdzie zrzucić taki balast). Wyjątek stanowi literatura specjalistyczna, do której wracam, gdy okaże się, że czegoś jeszcze nie rozumiem.