[fm]

[Ysengrinn]

BUAHAHAHAHA, to się nazywa zakończenie z przytupem! (przepraszam, czuję się okropnie i nie mam inwencji na bardziej konstruktywnego posta)

[shugohakke]

Wygląda na to, że seria się była skończyła. Jak opinie? Warto zobaczyć całość?

[Smk]

....odnoszę wrażenie iż coś mnie ominęło...

[Mai_chan]

Smoku - oj ominęło, oglądaj! Czy Shugohakke polecać nie mam pewności, wydaje mi się że nie do końca podpadnie pod jego gusta...

W każdym razie: czwarty (podobnie jak trzeci) sezon Korry jest dobry. Postaci odzyskały mózgi, fabuła rozpęd i ogólne ogarnięcie, a Główny Zły tego sezonu rządzi i wymiata (i będę się z Ysenem kłócić, że jest bardziej od Zahira). Poza tym ładnie domknięto większość wątków, szczególnie związane z rozwojem osobistym Korry. Osobiście bardzo mi się podoba rozwiązanie kwestii romansu Mako/Korra.

...no i końcówka. Ja się spłakałam, przyznaję się, bo to ważne było. Twórcy mają jaja, że się odważyli.

[shugohakke]

No właśnie Mai - ja do takich końcówków podchodzę ze... znacznie mniejszym entuzjazmem. Choć z drugiej głównych bohaterów LoK darzę głęboką antypatią (i nie sądzę, by nawet najlepsze 2 sezony, gdzie Korra dba o balans świata i nie wykrzykuje do wszystkich, że ją zdradzili, Mako nie jest skończonym bucem, który pojawia się jedynie, by przyemować, a Bolin dostaje jakiekolwiek nieslapstckowe sceny etc. mogły tę antypatię rozwiać), więc nie boli mnie specjalnie jak rozwiązuje się ich wątki.

Obejrzę i wydam werdykt, ale nie mam Olivera Twista.

[Ysengrinn]

Zyjemy w XXI w., to smutne troche, ze trzeba jaj dla garsci aluzji i niedopowiedzen.

Ale abstrahujac od kwestii, nazwijmy to, 'ideologicznych', to watek poprowadzony byl perfekcyjnie. Nie wzial sie z powietrza, rozwijal sie stopniowo, niespiesznie i nienahalnie. Dla porownania Makorra w ciagu dwoch odcinkow przeszla od "ooo, czyzby cos kielkowalo?" do "argh, niech ona juz da temu bucowi kosza!". Tworcy ucza sie.

[Sasayaki]

Ok, końcówka jest piękna i z jajami i z chęcią porozmawiam o niej nieco później, ale... czy kogoś jeszcze tak wgniotło w fotel gdy okazało się, że Kuvira zbudowała sobie Evo-Daleka? Bo mnie wgniotło. Ale mam też mieszane uczucia co do fabularnego uzasadnienia jak do jego powstania w ogóle doszło, bo Batar na aż tak genialnego by zbudować Evo-Daleka się nie prezentował.

[Ysengrinn]

Może wyciągnął plany z szafki tatusia?

Mi się podobało, że wszystko co Kuvira robiła było dobrze podbudowane psychologicznie. Pamiętając historię Królestwa Ziemi (stulecia chaosu i stagnacji, stuletnia wojna z Nacją Ognia, niedoszły ozaiowy Holocaust w dzień powrotu Komety Sozina, wreszcie oderwanie sporego kawałka i utworzenie tam Republiki) to naprawdę nie można się dziwić, że Kuvira:

- traktuje (IMHO całkiem słusznie) pomoc obcych państw z dużą podejrzliwością;
- ma obsesję na punkcie porządku i siły
- chce być ze swej ojczyzny dumna i nie przeżyłaby kolejnego upokorzenia - np. narzucenia jako monarchy księcia Wu.

Biorąc zaś pod uwagę, że do kolejnego powrotu Komety został jakieś kilkanaście lat to nagle nawet chęć posiadania broni masowej zagłady nie wydaje się wcale przesadą.

Owszem, nie miała serca do multi-kulti i zapewne rozpędziłaby mieszkańców Republic City na cztery wiatry. Ale to też pasuje do skłonności do izolacjonizmu, które wyraźnie widać w Królestwie Ziemi.

[Smk]

[Ysengrinn]

Zapowiedzieli, że odchodzą z Nickeldeona, więc jeśli miałaby powstać kontynuacja to robiona innymi rękami i trochę strach się bać.

... Also NIE. Nawet nie chcę sobie wyobrażać tej serii w stylistyce lat 80. O____o.

[shugohakke]

No dobra, powziąłem oglądanie z miejsca w którym skończyłem (ep06s02).

I od razu bardzo przyjemne retrospekcje (Beginnigs 1,2). Przyjemne, bo nie występuje w nich postać tytułowa. Rava jako duch światła i harmonii i Watu jako manifestacja chaosu i ciemności pokazują jak cudowny brak logiki panuje w takim obrazowaniu mistycyzmu.

Równowaga jest wówczas, gdy wszystkie ideały Ravy są spełnione, a Watu jest z nią sprzężony i niegroźny. Chaos panuje, gdy się rozdzielą. Innymi słowy Rava wygrywa na statusie quo, a Watu na jego złamaniu. Prowadzi to do paradoksu, gdzie równowagą nazywamy sytuację, gdy jedna ze stron konfliktu jest usatysfakcjonowana i wygrywająca, a druga przegrywa, zaś chaosem zwiemy przewagę drugiej strony - logika Kalego avatar style.

Inna uwaga: Watu jest pierwszym avatarowym Żniwiarzem - w trakcie finałowej walki nieustannie spamuje reaper beam (co prawda filetowy, ale efekty dźwiękowe z grubsza pasują).

[Ysengrinn]

[Smk]

[Ysengrinn]

Natomiast nie powiem, trzymam kciuki, żeby kolejny projekt Bryke był równie ciekawy jak Avatary.