[Ysengrinn]

[Mai_chan]

Ysen dobrze gada, polać mu.

Moim zdaniem cały wątek został poprowadzony bardzo naturalnie.

Spoiler: pokaż / ukryj

To nie jest wielki wybuch namiętności (co teoretycznie miało miejsce w przypadku Mako), to jest przyjaźń powoli przeradzająca się w coś bliższego. Już od trzeciego sezonu widać, że dziewczyny stały się sobie bliskie, w czwartym Asami jako jedyna dostaje listy od Korry - to naprawdę dużo znaczy! Przy czym ja i tak bym interpretowała ich relację jako romantyczną od niedawna, gdzie dopiero co padły jakieś deklaracje.

[Ysengrinn]

[shugohakke]

Zakończyłem zarzucony sezon drugi... Nie było lekko. To jest jakieś tam pozytywy się znalazły:
-Bolin przestał tak strasznie slapstickować w ostatnich dwóch odcinkach,
-Varrick nie zawiódł oczekiwań,
-Niektóre starcia wyglądały przyzwoicie (zwłaszcza cały czas podobają mi się walki rodzeństw, zarówno Bolin i Mako jak Desna z Eską współpracują na polu bitwy z miłą dla oka harmonią),
-Bumi demolujący obóz wroga "na partyzanta".

Generalnie jak się człowiek wyluzował to dało się to bez bólu oglądać. Ale zaraz potem dostawałem po głowie brutalną rzeczywistością. To nie jest TLA... Tu nie ma równorzędnych bohaterów (Korra rozwala wszystko solo, na chama, a reszta postaci to najwyżej drugi plan, który ma ją w tym wesprzeć). Nie istnieje żadna zależność między księgami (nic w sezonie drugiem nie ma związku z historią z Amonem, trochę inaczej sprawa może wyglądać z księgą trzecią, ale tego dopiero się dowiem...). Logika świata, co rusz wpada na sprzeczności

Spoiler: pokaż / ukryj

Korra otwiera drugi portal bez bendingu? Avatar korzystający z czterech żywiołów bez połączenia z Ravą? Obligatory plot power-up przez "połączenie z kosmiczną energią"? Jinora teleportująca się po świecie? Tenzin niszczący starożytne duchowe więzienie przez "pogodzenie się z sobą"? Ostateczne starcie rodem w Power Rangerów (dwa wielkie humanoidy piorące się niezgrabnie po kolana w zatoce)? Iroh wyjęty z kapelusza, po nic zupełnie jak jego imiennik w poprzedniej księdze?

Nie wspominając o prowadzeniu wątków romantycznych niczym w meksykańskiej telenoweli (amnezja? poważnie?). Odesłanie Eski i Desny na półkę, bo tak (a poważnie to mam wrażenie, że dzięki temu łatwiej będzie scenarzystom utrzymywać biednego Bolina w roli beznadziejnego ego błazna i, siłą rzeczy, Mako nadętego buca).

Ech... To było złe. Wierzę na słowo, że Changes będzie lepsza.

A swoją drogą tytuły:
Book One: Air
Book Two: Spirits
Book Three: Change
Book Four: Balance
Są dla mnie symbolem niespójności tego serialu.

edit.
I po sezonie trzecim.
Jest o niebo lepiej niż w dwóch poprzednim, ale nadal eony za TLA. Villian jest wspaniały, pod każdym względem i nie czułem się ani trochę zawstydzony kibicując Zaheerowi w finałowym starciu (z tym fatalistycznym wrażenie, że i tak nie ma szans z zakutą po czubek nosa w plotarmor durnorrą). Widać też jak na dłoni nachalnie szykowany wątek korrasami (który mnie osobiście mierzi, ale... le goût des autres). "Rewolucja" też jest ukazana dość... naiwnie. Jeśli earthkingdom miałoby popadać w chaos za każdym razem gdy umiera władca i jakiś krzykacz woła: Róbta, co chceta! To nie świadczyłoby to najlepiej o jego państwowości.

A swoją drogą. Co się stało z wspaniałymi technikami prania mózgu stosowanymi przez Dai Li? Przecież to jest coś od czego powinno się rozpocząć szkolenie armii airbenderów. Insza inszość to twierdzić, że przywrócenie Nomadów Powietrza to element wprowadzania równowagi w całości zaprzecza sprzedanej nam w księdze pierwszej (oraz awatarowych komiksach) idei Republic City i całego tego multi-kulti. JEst jeszcze kwestia uwięzienia członków Czerwonego Lotusa w super-mega-wypasionych więzieniach, mimo całkowietego braku wiedzy o tym, kim są, o co im chodzi etc. Takie rozumiem środki prewencji się w awatarowym świecie stosuje. Ok. Inne co mnie zadziwia to, co jest takie specjalnego w airbendingu, że tylko on zaczął się spontanicznie objawiać u ludzi na całym świecie?

No cóż poczekamy, zobaczymy - ja zaczynam sezon czwarty.

[Ysengrinn]

[shugohakke]

[NiBl]

Czy ja wiem...
Ja uważam, że Zaheera (czy jak to się pisze) i jego resztę kompanów wyciągnęli z du_y... Nie powiem, że byli źli, ale jakoś ich wywyższać. Kowira prezentowała moim zdaniem podobny poziom.
Ogólnie jednak myślałem, że poprowadzą to odrobinę inaczej i duchy będą odgrywały jakąś (jakąkolwiek) rolę... W końcu "wszystko jest połączone".

Ostatni boss... To już łapy opadają (co do platyny to już wyrażałem swoją dezaprobatę we wcześniejszym poście)... Głupoty i do tego prosto z jakiegoś YuGiOh: "ha ha! patrzaj na moją niesamowitą taktykę stosowaną pierwszy raz!" "Ha ha! ja jestem jeden krok dalej (odsłania swoją kartę pułapkę kontrującą tę jedną jedyną taktykę)"

Oczywiście zakończenie pozwalające na kontynuację, jeżeli nicloedon kiedykolwiek rzuci jeszcze kasę (możliwe, bo kury znoszącej złote jaja się nie zabija). Przy czym nie ma jak w S3 przedstawiania postaci znikąd w ostatnim czy przedostatnim odcinku.
I czy tylko mi się wydaje, że na końcu brakuje "pocałunku"... Pewnie dla tego, żeby nie wywoływać shitstormu (a no i pewnie Nickloedon, by na to nie pozwolił).

Ogólnie Kora (jako postać) jest nudna...
Chociaż się tu nie popisali bo i Asami i Mako też są niemiłosiernie nudni...
Z całej "głównej" obstawy na prowadzenie wysuwa się Bolin... naprawdę...
A całe show jest skradzione przez Varrika. Nie no, żeby comic relief character był lepszy od głównej obstawy.

[Ysengrinn]

Z Waszymi ocenami się zupełnie nie zgadzam, ale też nie mam zamiaru Was nawracać, zamiast tego więc poruszę tylko kwestie "obiektywne".