[Irian]

Fotki prosimy!

Nowe Gwiezdne Wojny są idealne. I'm in love.

[Gość]

[Sasayaki]

Drogi Gościu, co ty właściwie kwestionujesz, bo w tym temacie to wygląda jakbyś podważał podstawy Irian do odczuwania radości. Istnieje przecież osobny temat na krytykę filmową, podczas gdy ten służy do dzielenia się radościami życia. Co tobą kierowało? Nie chciało ci się szukać właściwego? Nie lubisz gdy inni się cieszą? Czujesz głęboką potrzebę narzekania na Star Wars gdziekolwiek je zobaczysz? Z niecierpliwością czekam na odpowiedź.

[Tren]

Bo nowe Star Warsy są jedwabiste.

Spoiler: pokaż / ukryj

Tak, to była Nowa Nadzieja 2.0.

I dokładnie dlatego film jest świetny.

[Daerian]

[Yamato]

[Ysengrinn]

A wiecie co? Bawcie się. Mam dzień miłosierdzia dla zwierząt i zamiast opieprzać za cytowanie bez spoiler tagu tekstu ze spoiler taga po prostu założyłem Wam temat, żebyscie się mogli wyżywać. Enjoy.

[Daerian]

[JJ]

Ech, było dobrze ale do rewelacji jednak brakuje. Z mniej lub bardziej istotnych powodów do marudzenia

1. Soundtrack. W sumie ostatnia rzecz jaką zauważyłem, ale duży babol dla mnie. Kaman, nawet prequele miały utwory które porywały, Duel of Fates w jedynce wciąż robi niesamowite wrażenie po piętnastu latach a czego by nie mówić o smętnym romansidle Anakin x Padme, ich temat miłosny jest dla mnie jednym z najbardziej rozpoznawalnych utworów całej sagi. Tutaj niczego takiego niet.

2. Rey balansuje na bardzo cienkiej granicy między sensowną bohaterką, a merysułą prosto z fanfiction.net. Umiejętności opanowuje ot tak, bez mentora, bez wpadek. Luke po dwóch filmach nie był gotowy na pojedynek z Vaderem, Rey staje naprzeciw Kylo Rena i wygrywa po jednym randomowym objawieniu. Trochę absurdalne wydaje się to, jak bardzo J.J. postarał się, żeby nie uszkodzić jej ślicznej buźki kiedy z wszystkimi pozostałymi postaciami obchodzi się brutalniej, niż Nowa Nadzieja. Z jednej strony strzałom z blasterów faktycznie zdarza się tu trafiać w istotną fabularnie postać, miecze świetlne wbijają się w ciała... A z drugiej Rey co najwyżej się spociła. To rzuca się w oczy.

3. First Order ssie tak bardzo. Kylo to jakieś smętne emo, najgroźniejszy w nim chyba ten nos, którym mógłby kogoś przypadkiem zatłuc na śmierć niespodziewanie odwracając głowę. Phasma nic nie zrobiła i poszła do śmietnika (dosłownie), Generał wygląda jakby za chwilę miał się rozpłakać, a "wyhodowany do walki" szturmowiec ucieka po pierwszej bitwie. To ma być potęga ciemnej strony? I jeszcze ta tania nazistowska symbolika, oh come on.

Fajnych rzeczy jest więcej, pod pewnymi względami to nawet najwyższy poziom w sadze do tej pory (najlepsze sceny walk powietrznych, najlepszy robot, najlepszy bromans...), pod innymi pozytywny szok ze względu na porównanie z prequelami (omójboże, w rolach głównych można obsadzać ludzi którzy nie grają jak drewno!). Generalnie lepiej niż się spodziewałem. Liczę na spinoff o przygodach Poe :D

[Serika]

Dla mnie +10 za Przygody Zwykłego Szturmowca! Zawsze chciałam zobaczyć takiego zwykłego szturmowca bez maski! Smuteczek, że tylko jednego, to fajny motyw.

Generalnie podobało mi się, jak bardzo to było oldschoolowe. Siedziałam z dużym bananem na twarzy, chociaż, umówmy się, fabuła była ślicznie dziurawa, postacie naciągane... Ale co z tego! Działo się, latali, strzelali, Harrison Ford się uśmiechał, miecze były, głębokiej filozofii jedi z próbami wytłumaczenia nie było, Voldemort był, Snape...
No dobra, nie ta bajka, ale jak słowo daję, nie wiedziałam, że Snape był synem Hana Solo! >_> Pan był żałosny i naprawdę zastanawiam się, czy to dobrze, czy źle. Dobrze, bo pokazuje, że ciemna strona mocy naprawdę jest nieprzyjemna, robi z ludźmi złe rzeczy, a przy tym jest brudna w taki żałosny, ohydny sposób. Zły, bo ciemna strona mocy do tej pory była zdecydowanie bardziej cool i trochę psują mi dzieciństwo.

Generalnie podejrzewam, że jeśli ktoś nie ma sentymentu do starej trylogii, to film ma szansę uznać za przestarzały i infantylny. Ale jako następca ma wszystko na właściwym miejscu, ja bawiłam się świetnie.

[Ysengrinn]

Co do muzyki pełna zgodna, totalna odtwórczość. Nic nie przebije Duel of Fates (czyli starowalijski poemat o walczących drzewach śpiewany w sanskrycie - hell yeah!).

W ogóle w dużej mierze zgadzam się z przedmówcami. I owszem - do tej pory Ciemna Strona była zdecydowanie fajniejsza (choć nie rozumiem czemu z zasady anarchistyczni Sithowie tworzą złe faszystowskie imperia, a nie tresowani od dziecka Jedi), mimo usilnych starań Lucasa żeby ją obrzydzić. Abramsowi się to udało o wiele lepiej.

[shugohakke]

[Yamato]

[Tren]

[Ysengrinn]

Ja stanę tu po stronie Yamato. Można oczywiście przerzucać się definicjami i szufladkami, podnosząc brak jasnej definicji zarówno fantasy jak i sci-fi, ale Star Wars akurat świetnie wpasowuje się do o wiele węższego i bardziej sprecyzowanego gatunku - heroic fantasy. Jest praktycznie ekranizacją "The Hero with a Thousand Faces" Josepha Campbella. Trylogia IV-VI* przedstawia Drogę Bohatera - zarówno w sensie literalnym jak i duchowym. Wyraźnie widać też motywy mitologiczne, bo właśnie tym jest dobre heroic fantasy - przełożeniem mitologii na język współczesnej kultury.

Czy może istnieć science fiction oparte na Drodze Bohatera? Pewnie może, ale na pewno nie będzie to "typowe" sci-fi - bo nie zgodzę się, że nie ma czegoś takiego. Ciocia Wiki rzecze:

Science fiction is a genre of speculative fiction dealing with imaginative concepts such as futuristic settings, futuristic science and technology, space travel, time travel, faster than light travel, parallel universes and extraterrestrial life. Science fiction often explores the potential consequences of scientific and other innovations, and has been called a "literature of ideas.

I faktycznie, nawet soft sci-fi przynajmniej udaje, że jednym z najważniejszych wątków jest nauka. Otóż w świecie Trylogii IV-VI nauka po prostu nie istnieje - nie pojawia się bodaj ani jeden naukowiec, nie ma nieodkrytych planet (są co najwyżej zapomniane), nikt w ogóle niczego nie odkrywa, poza własną duchowością, a jedyna technologiczna nowinka jaka się pojawia w toku fabuły to Gwiazda Śmierci - też bardziej symbol mitycznej mocy zniszczenia, smok i Orodruina w jednym, niż próba odpowiedzi na pytanie "a co by było gdyby".

* nie odwołuję się do trylogii I-III bo tam to jest bardziej skomplikowane. Ale to była modyfikacja już istniejącego wzoru, a nie tworzenie czegoś nowego.