[Enevi]

[Góral]

W książce skierowanej do starszego czytelnika autorka mogła sobie pozwolić niektóre rzeczy napisać wprost, w anime natomiast trzeba było przede wszystkim pod uwagę brać preferencje dzieci. Przyznam jednak, że trochę się zagalopowałem pisząc, że w KnSE mamy drugie dno, coś tam między wierszami było, ale nic jakoś szczególnie złożonego. Mi jednak bardzo pod tym względem przypomina filmy Ghibli. Jeśli chodzi o jabłko to jest ono symbolem wiedzy zakazanej, wiedzy której człowiek nie powinien był posiąść jeśli nie chciał komplikować swojej sytuacji. Kontrola ohju jest właśnie taką wiedzą, dostępną dla bogów jedynie. Ta jedna rzecz raczej była zamierzona bo jakoś nie wydaje mi się żeby nazwanie kogoś dzikim jabłkiem dla samego nazwania i swoistego loga serii nie miałoby większego sensu.
No i świetne spostrzeżenie, że ta jabłoń zasadziła Shilon, zapomniałem o tym kompletnie.

[vries]

[Góral]

Nie bardzo rozumiem cel przytoczenia 12 kingdoms jako przykład bardziej sensownej kontynuacji, której nie ma. To samo można powiedzieć o Berserku, adaptacja mangi byłaby murowanym hitem, ale jakoś po tylu latach ani widu ani słychu o możliwej kontynuacji bądź remake'u. Podobnie było np. z Falloutem (murowany hit, a na kontynuację, do tego kiepską trzeba było czekać ponad 10 lat). To, że po 6 czy 7 latach nie ma sequela 12 kingdoms nie oznacza, że go nie będzie, nie oznacza też, że tytuł kiepsko się sprzedawał. Mogły być kłopoty z licencją albo może z treścią samych powieści (a powiedzmy autor nie chciał się zgodzić na zmiany). Pojęcia nie mam, ale wysnuwanie wniosków, że kontynuacja Erin jest bezsensowna na tej podstawie to dopiero bezsens.
Nie rozumiem również jak można wymierzyć oglądalność na podstawie popularności torrentów. Dzieci (i ich rodziece) raczej nie zasysają na potęgę, wątpię również, by Japończycy w ogóle byli choć w niewielkim stopniu takimi piratami jak Polacy.Tak czy inaczej o tym czy tytuł zdobędzie kasę czy nie decyduje przede wszystkim oglądalność w TV. Jeśli anime jest popularne robi się DVD (choć teraz pewnie każde anime jest wydawane również w takiej formie), potem patrzy na popyt. To, że w ogóle crunchyroll zlicencjonowało ten tytuł świadczy raczej o popularności tego anime niż jego braku. Zobaczymy jak płytki zejdą jeszcze, ale podejrzewam, że sprzedaż nie będzie tragiczna, wręcz przeciwnie. Prawdę mówiąc dopiero teraz zacząłem zauważać, że na forach zrobiło się o tym tytule trochę głośniej. Sporo osób porzucało to anime po 1, 3 czy 6 odcinkach, ale gdy dowiedzieli się, że z czasem jest znacznie lepiej wrócili do tego tytułu. Poza tym marka Production I.G. robi swoje, niektórym tylko to wystarczy, by w ciemno kupić ich produkt.
No i na koniec, osobiście nie znam żadnego dziecka, które oglądałoby ten tytuł, na forach natomiast widzę pełno starych pryków (pewien 45-latek jest najaktywniejszym użytkownikiem na bardzo znanym forum), średnia wieku osób oglądających to anime nielegalnie będzie sięgać pewnie 20 lat co najmniej (widać to chociazby na tanuki). A przecież to nie do nich skierowany był tytuł. Nic więc dziwnego, że torrenty z KnSE nie są zbyt popularne, dojrzałych widzów, którzy oczekują w anime czegoś więcej niż fanserwisu nie ma znowuż tak wiele. Tu się o japońskie dzieci rozchodzi (6:25 to pora dla dzieci jest) oraz ich rodziców i całkiem możliwe, że w tej kategorii KnSE osiagnie finansowy sukces. Ilość ściągnieć można o kant tyłka rozbić w tym przypadku. Wybaczcie mi to porównanie, ale Pokemony też nie są jakoś szczególnie często zasysane, choć ich popularność jest super-hiper-mega (choć tutaj może właśnie dlatego, w końcu na co drugim kanale lecą).

Jeśli chodzi o Nugana, może i nie miał zamiaru zdradzać, ale zdradził. Nie tylko ojca i brata, ale również swój kraj (świadomie czy nie, nie ma znaczenia). Zastosował karygodny cios w plecy (a właściwie w bok) i wykorzystał zaufanie jakim go darzono. Do tego był za głupi żeby dostrzec bycie manipulowanym przez Daimiyę albo (co gorsza) był zaślepiony przez zazdrość. Widział w końcu, że Seimiyah kleiła się do Shunana (a pewnie i sam był nią zainteresowany) i najprawdopodobniej nie podobało mu się to, że jednak zdecydowała się za niego wyjść. Nie wierzę żeby nie zauważył wywieszonej niebieskiej flagi (w końcu atak zostął wstrzymany, nie trzeba było nawet widzieć flagi żeby wiedzieć co i jak). Co więcej nie pomyślał, że zdrajca nie dawałby pół roku czasu księżniczce, ale zaatakował zanim ta mogłaby się przygotować i wziął co swoje. Zastanawia mnie również kto szkolił toudy, które zaatakowały statek Harumiyi, ale w tym przypadku byłaby to wyłącznie moja spekulacja.
Tak czy inaczej przeprowadził zdradziecki atak, naraził swoje państwo na atak z zewnątrz (no bo przecież wycofał wojska broniące granic tylko po to żeby ukatrupić ojca, brata i setki innych żołnierzy) i nie dawał sobie przemówić do rozsądku. Wolał słuchać kanalii, która obiecywała mu prestiż i uznanie, a nie brata, który zamiast niego stałby na czele nie tylko Wajaku ale i całego królestwa.

Przez błąd natomiast miałem na myśli sytuację, w której Daimiyah nawróciłby się, zrozumiał swój grzech (jeśli słowo bład ci isę nie podoba), posypał głowę popiołem i usunła się w cień bądź poprosił o wybaczenie (które pewnie Seimiyah by mu udzieliła). Zamiast tego zdecydował się na desperacki atak.

[vries]

[Góral]

[Nanami]

I ja ze względu na pewne okoliczności zdecydowałam się na obejrzenie RAWa 50 odcinka. Nie żeby kwestie w nim były jakoś specjalnie ambitne i skomplikowane ;)

Przede wszystkim zakończenie mi się BARDZO podobało. Aż się mocno wzruszyłam z radości! Do tego anime pasowałoby mi zarówno złe (znaczy: Erin ginie) jak i dobre zakończenie, jesli tylko jeden warunek był uwzględniony: ma być to wyraźnie zaznaczone, a nie typowo japońskie "not-so happy ending". I takie też dostałam! Mru!

Niemniej tak ogólnie rzecz biorąc wystawiłabym ocenę 8/10. Ale za końcówkę daję 9/10.

Bardzo spodobał mi się sposób przedstawienia bestii w ostatnim odcinku. Zresztą jako zapalony poniekąd-biolog zwracałam sporą uwagę na antropomorfizację zwierząt jako takich. I musze napisac, że anime wypada bardzo dobrze również pod względem dbałości o szczegóły natury czysto przyrodniczej. Można wychowywać zwierzątko po dobroci, ale jak jest ono od Ciebie o wiele większe i kierują nim sile instynkty... to tylko równie silny kontrbodziec jest w stanie sprawić, że się będzie miało nad nim kontrolę. I to mi się bardzo podobało. Erin nie kierowała Lilan li i wyłącznie czystą siłą miłości i przyjaźni, tylko... strachem. W końcówce ani razu nie zwróciła się do niej z prośbą, tylko z rozkazami popartymi argumentem silnym (gwizdkiem). Bo cóż, w tym sporo prawdy jest, na prośbę zwierzątko posłucha... albo nie. Na rozkaz, którego się konsekwentnie wymaga, już tak bardzo wyboru nie ma. Oczywiście to nadal niebezpieczne, bo było ukazane, że tylko strach trzyma Lilan pod kontrolą - w pewnym momencie byłam niemal pewna, że zaatakuje ona Erin, gdyż zwierzęta mają tak, że jak kierują nimi silne emocje, to jeśli coś przeszkodzi im, to kierują swoją frustrację właśnie na to, co im przerwało. No ale cóż, metoda okazała się efektowna.

Scena jak Erin dostaje strzałę i prawie umiera... Dobra była! I to symboliczne zerwanie gwizdka z szyi! Czyli jak dla mnie takie symboliczne "jesteś teraz wolna, chcę żebyś żyła na wolności szczęśliwa, leć!". I poleciała. I wrrróciłaa do Erin, scena jak wzięła ją w zęby i uratowała była mrrru!

A na koniec jeszcze knuja nie dała za wygraną! I obserwując ruchy mieczem Iala byłam jednak przekonana, że zdzieli wujcia bardzo mocno z trzonka w brzuch. Jakże wielkie było moje zaskoczenie, gdy okazało się, że jednak ostrzem ciął. No cóż, to o wiele bardziej wiarygodne (i otworzyło młodej Królowej oczy na pewno) niż jakby się nagle nawrócił na jasną stronę mocy i zaniechał swoich ambicji.

Sama końcówka... szczęśliwe małżeństwo. Kiriku jednak żyje! I... dzieciak z prawie-dorosłym Aru w Kazalm. Grający na TEJ harfie. Z TYM naszyjnikiem na szyi. Ale jak usłyszałam, że woła "okaa-san!" i leci w stronę Erin.... O__________O Zdębiałam. Nie myślałam, że zrobią AŻ taki przeskok czasowy. MRU! Jeden mały zgrzyt: nie pokazali tatusia! XD A ja chciałam zobaczyc cała rodzine w komplecie!

MRUUU. Aż szkoda, że koniec. Ale dobrrrre zakonczenie.

[vries]

[Góral]

Na forum, na którym przesiaduje wspomniany przeze mnie 45-latek, jedna osoba zebrała do kupy mnóstwo fanartów (co nie było rzeczą łatwą, do teraz widziałem może ze 20 fanartów zaledwie) i co najlepsze zrobiła z nich zzipowany batch dzięki czemu można łatwo, szybko i przyjemnie zassać ponad 400 fanartów/tapet. Nie jestem pewien czy znajdą się osoby tym zainteresowane, ale na niektóre prace naprawdę warto zerknąć nawet jeśli ktoś uważa to za stratę czasu.
Link do folderu cleo1 na MediaFire

- fanarty z Erin bez udziału innych osób
- fanarty z Erin i innymi osobami (Ialem, Johnem, itp.), a także innych postaci

[Góral]

Jeśli ktoś szuka anime podobnego do Kemono no Souja Erin zachęcam do zapoznania się z anime Romeo no Aoi Sora. Oba anime mają niezbyt wciągający początek, ale gdzieś po 6 epizodach się rozkręcają i przyciągają uwagę widza do samego końca. Oba anime są adaptacjami książek (Romeo no Aoi Sora jest na podstawie książki pod tytułem "Die schwarzen Brüder"), które niestety nie zostały przetłumaczone ani na język polski, ani na angielski (po angielsku można znaleźć co prawda obrazkową, okrojoną wersję powieści "Czarni Bracia", ale to nie to samo). Zarówno w Kemono no Souja Erin jak i w Romeo no Aoi Sora protagoniści są charyzmatyczni, inteligentni i stawiają czoła problemom odważnie i z uśmiechem . Po obejrzeniu któregokolwiek z tych tytułów otrzyma się sporą dawkę optymizmu i chęci do uczynienia lepszym życia własnego i innych. Żadne z tych anime natomiast nie jest stratą czasu i powiedziałbym, że obejrzenie czy to KnSE czy RnAS robi różnicę w życiu. Gdyby dzieci wychowywały się na takich "bajkach" jak te świat nie byłby gorszy niż jest, a prawdopodobnie stałby się lepszy.

[Dr.Kyuzo]

Czołem. Jestem tu tylko gościnnie, a historia opowiedziana w KnSE tak bardzo chwyciła mnie za serce, że robię research książek podobnych do nowel spod pióra Uehashi. Niestety, ani ksiązek Uehashi nie mogę znaleźć (poza Guardian of the Darkness na amazon), ani internet nie służy mi pomocą w szukaniu podobnych klimatów.
Dlatego zwracam się do was z prośbą.
Uwielbiałem Seirei no Moribito, zakochałem się w Kemono no Souja Erin, szukam dojrzałej, mądrej noweli która tchnie coś w moje serce, życiowe i ludzkie.
Aby jeszcze bardziej sprecyzować czego szukam, jestem młodzieńcem, mam 18 lat, a filmem który najbardziej cenię i który najbardziej wpłynął na moje życie jest Ame Agaru.
Proszę, proszę o pomoc.

[Enevi]

Nekromancja jeszcze nikomu nie zaszkodziła, a i pochwalić się można znajomością języków, cierpliwościo-wytrwałością i w ogóle, a zwłaszcza w ogóle. Natchniona i niezmiernie oczarowana lekturą postanowiłam zacząć streszczenie dwóch ostatnich tomów, bo chyba znajdą się osoby ciekawe dalszych losów Erin. Powodzenia w przedzieraniu się przez mój angielski (postanowiłam być bardziej user friendly, bo NIE znalazłam dokładnych streszczeń - może jestem ślepa, tak czy siak, pierwsza część powstała...)

[Góral]

Wielkie dzięki Enevi :). Póki co wstrzymam się z czytaniem streszczenia, mimo że ten największy spojler czytałem wcześniej, licząc na to, że kiedyś doczekam się angielskiego wydania książki, ale przyda się tego rodzaju "koło ratunkowe". Dzięki za ogrom pracy (i pieniędzy pewnie) włożony w przeczytanie książek i ich streszczenie.

Przy okazji, jakbyś mogła to zareklamuj swoje dzieło na MAL-u, w końcu wszystko jest po angielsku.

[Issina]

Obejrzałam.
Dawno nie oglądałam tak uroczej i ciepłej serii.
I proszę, oto dowód na to, że można robić serię bez udziwnień w postaci ecchi, wielkich cycków, szkolnych dram itd. z konkretnymi postaciami i porządną fabułą.
Jak dla mnie jedyną wadą tej serii było to, że przez 50 epków fabuła się trochę wlekła oraz częste powtarzanie tych samych scen ze wspomnień.
No ale nie były to rzeczy uniemożliwiające oglądanie.
Po Erin chciałam obejrzeć polecane tutaj prze gorala Romeo no Aoi Sora, ale niestety jakość wydania nie rozpieszczała i skrzypiący dźwięk skutecznie zraziły mi do obejrzenie do końca serii. Trzeba, niestety, czekać na lepsze wydanie.

[Enevi]