[Costly]

Twórczość ambitna rzadko jest przystępna. I nie powiem "niestety", bo odczytywanie tego to lwia część przyjemności jaka przychodzi z obcowania z nią.

...szkoda tylko, że to odnosi się w bardzo małym stopniu do anime ;p

[cesarz vedry]

Przepis na ambitne dzieło:

Szczypta ciemnejszego koloru,
maxymalnie kilkoro bohaterów,
krztałty różnorakie byle nie realistyczne,
teksty, które już zostały powiedziane i można je przeczytać w setkach książek, ale objawiają jedyną prawdę,
no i więcej niż trzy minuty trwać nie może, bo inaczej będzie jakiś zarzut komercyjny

prawie zapomniałem o jakimś wybitnym reżyserze, który objawia jedyną prawdę tylko kilka razy w życiu i żeby było jeszcze mało zrozumiałe, bo przecież większość osób to idioci, naturalnie jak będzie jasne dla prawie wszystkich, do ambitnych dzieł należeć nie będzie

done

nie mówie tu tylko o anime

[Teukros]

Trudno nie zgodzić się, przynajmniej po większej części, z Cesarzem Vedry. Może tylko z tym ciemniejszym kolorem to nie do końca tak - zauważyłem raczej, że te naprawdę ambitne, dobre anime często wykorzystują całą gamę kolorów, vide Iblard Jikan albo Kanashimi no Belladonna; kolor jest w nich tak samo środkiem wyrazu, jak fabuła czy muzyka. "Szczypta ciemniejszego koloru" oznacza często (powiedzmy - w znaczącej mniejszości przypadków) albo że twórcy chcą coby mrocznie było, albo zwyczajnie szukają oszczędności (przyciemniane sceny to jeden z trików lazy animation).

Przedpisca nie wspomniał natomiast o muzyce, a tu sprawa wygląda niekiedy bardzo interesująco. W ambitnych produkcjach można by się spodziewać bardzo dobrej, podkreślającej obraz muzyki, i często tak właśnie jest, ale nie zawsze. W Patlabor II, bodaj najambitniejszym filmem Mamoru Oshii, muzyki prawie nie ma; jeżeli odsłuchać sam soundtrack, okazuje się że Kenji Kawaii stworzył coś, co można nazwać rozbudowanymi efektami dźwiękowymi.

A poza tym, pełna zgoda. Skupienie się na jednej postaci pozwala poprowadzić jakąś lepszą fabułę, eksperyment graficzny - jeżeli się uda - robi wrażenie, coś mądrego do przekazania - niekoniecznie tekstem - jest chyba nieodzowne. I wreszcie znakomity reżyser, który będzie w stanie spiąć wszystkie te elementy w utwór będący czymś więcej niż ich sumą, bo lata oglądania anime przekonały mnie, że jednak kompozycja to podstawa.