[vries]

Sengoku Youko 75 - łooooo... powinni jakieś ostrzeżenie w tym epizodzie dodać. Nie byłem przygotowany na taką ilość hypu.

Spoiler: pokaż / ukryj

Transformacja - nice, ale co będzie z pairingiem?
No niesamowite wejście teamu Tsukiko-Shinsuke-Plant Ninja.

---
Sengoku Youko 76 - no jaaa... Mizukami poszedł starą przetartą drogą białoryrzowania głównego bohatera (aczkolwiek Shinsuke zawsze był tym alternatywnym lepszym MC). Jakby to powiedzieć: pełna satysfakcja - wyszło idealnie.
---
kolejny tydzień - kolejny epizod Sengoku Youko.
Sengoku Youko 77 - Shinsuke jak widać była całkiem niezłym nauczycielem i Tsukiko dostała po nim całkiem sporą dawkę badassowatości.

Spoiler: pokaż / ukryj

Nie tylko Senya dostał w twarz za opuszczenie jej, ale jeszcze nowa konkurentka pokryła się zimnym (akurat tutaj nie było innego wyjścia) potem.

---
Dead Dead Demon's Dededededestruction 32 - jeżeli faktycznie obcy mają zniszczyć Ziemię, to jak nic będzie to wina Ontan. Ech...
---
Sengoku Youko 78 - Haha... mieliśmy kupę badassowatości, śmiechu i radości. Prawie zapomnieliśmy że autorem jest Satoshi Mizukami, tak? Że za dobrze to być nie może? Death Flag jak stąd na księżyc. Żeby cię, Satoshi...

[vries]

A co tam, napisze sobie dubla. I wracamy do Sengoku Youko...
Tydzień temu byłem zaskoczony. Superepicki pojedynek zakończony w superepicki sposób, nikt nie zginął. No cóż... pomyłka. Nasze rany są śmiertelne. Zie endo. Do tego Shinsuke nadal robi za największego badassa serii. A główni zabijakowie dostają powerupy. I trzeba przyznać, że Mizukami naprawdę się postarał przy artach z Banshou.

Tak nawiasem, seria jest również skończona i czekam tylko na tłumaczenie. Osobiście jestem ciekaw, co dostaniemy dalej? Więcej gigantycznej owcy i aniołów? Nowy tytuł?

Vinland Saga 127 - muszę powiedzieć, że uśmiechnąłem się szeroko. Thorkell postanowił strollować naszego MC. Wyszło mu nawet.

Helck 68 - suffering never ends!
--
Birdmen 26 - Przy pierwszych epizodach doceniłem ten tytuł jako solidny shounen. I faktycznie, na początku było ok, ale później zaczęło być zwyczajnie nudno. Nie wiem, czy autor wiedział, co chce ze swoim dziełem zrobić bądź bał się rozegrać jakoś fabułę. Seria zaliczyła u mnie dropa. Muszę się przyznać, że nastąpiła znaczna poprawa. Zarówno mamy rozwój postaci, którzy ewoluują nam w nadludzi, jak i fabułą tworzy nowe dość ciekawe wątki. Zatem koniec nudnego shounena, mamy teraz posthumanizm, tajne organizacje i całkiem ciekawy rozwój bohaterów. Jestem zadowolony, że to odkopałem.
---
Dungeon Meshi 24 - heh, polowanie na smoka póki co nieszczególnie wychodzi.
1. Uciekanie przed smokiem jest bez sensu, bo okazuje się, ze smok jest szybszy.
2. Adamitowa patelnia jest patelnią i się nagrzewa, wiec nie do końca nadaje się do ochrony przed ogniem smoka.
3. Niby zawalenie budynku podziałało, ale okazało się mało skuteczne (swoją drogą i tak dobrze jak na taką prowizorkę).
4. Minusem żywych ślimakomieczy, jest to, że ślimole jak każda normalna istota jak widzi smoka, to ucieka.
5. Mithrilowy nóż kuchenny przebije nawet smoczy pancerz. Ale co z tego... Ech ten Senshi i jego zestaw kuchenny +5.
--
Przedostatni dump Sengoku Youko - yey, happy ending! A nie, to Mizukami, wiec jednak nie! Wszyscy zginiemy! Yey! Poza tym special z tomu 6-tego z Jinką i Tamą był fajny.
Za tydzień koniec ;__;

[vries]

Sengoku Youko END - koniec ;__;
Poza tym:
Shinsuke - badass do samego końca. Niektórzy twierdzą, że ostatnia scena była do niego niepodobna, ale moim zdaniem byłą całkiem na miejscu. Shinsuke nie jest pacyfistą.
Reszta - Fakt, mocarze dostali bardzo fajny wspólny ending. Nie ma tu jakiegoś wyjątkowego "happy" dla Senyi, jest zwyczajnie zadowalająco.

Jak można ocenić całość? Postaci to bardzo mocna strona tej mangi, choć Jinka wydaje się dość marną kreacją. Mimo to spokojnie dam 10/10, bo cała reszta to czysta perfekcja. Optymizm Tamy, rozwój osobisty i przemiany Shinsuke, różne dołki i szczyty Senyi i nawet całkiem niezła rola Tsukiko, która nie dała się zepchnąć do roli popychadła dla gigantów.
Kreska... Mizukami nie jest mistrzem rysunków. Kadry są raczej oszczędne, nie ma wielu szczegółów. Tła a marne. Sceny dynamiczne są czasem niewyraźne. To minusy. Z drugiej strony trzeba powiedzieć, że design postaci jest całkiem niezły i to mimo utrzymania tej prostoty. Walki pomimo, ze czasem niewyraźne i rysowane grubą kreską, ku podkreślenia ich wyrazistości są... no cóż dynamiczne i całkiem niezłe. Ba! Lepsze niż w większości shounenów, gdzie kreska jest lepsza. Tu trzeba powiedzieć, ze Mizukami się mocno postarał. Po mimo wielu minusów, jest to całkiem ładna manga: 7/10.
Fabuła. Tu Mizukami nigdy nie zawodził. Jest spójnie, logicznie, a napięcie jest nam dawkowane w odpowiedni sposób (czyli często wiadrami). Lubię w autorze to, że nie przeciąga swoich dzieł w nieskończoność. 17 tomów to nie taka znów krótka historia.
Cóż... podsumowanie... chyba 10/10. Niezwykle satysfakcjonująca lektura. Moim zdaniem lepsza od i tak dobrych Spirit Circle i Hoshi no Samidare.
Poza tym:
koniec ;__;
Czekamy na nowe dzieło, Mizukami-sensei.

[shugohakke]

Przepraszam najmocniej, ale to się domaga komentarza:
Bleach 678
No to z grubej rury. Okazuje się, że szef wszystkich szefów, super boss villianów i ostateczne nemezis całej serii posiada najpotężniejszą z istniejących supermoc. Potrafi... zmieniać przyszłość! No nie ma, co, unikatowa zdolność w świecie bezwolnych marionetek podążających ślepo za dennym scenariuszem spisanym 15 lat temu. Może zmieni przyszłość tej serii i skończy ją szybciej?

Kubo jest cholernym geniuszem. Ja naprawdę za każdym razem daję się nabrać i stwierdzam, że głupiej być nie może...

edit. Bleach 681
Pierwszy przebłysk kreatywności od... kilkuset rozdziałów. Przypomnienie sobie, że był taki Tsukishima, którego totalnie nonsensowna umiejętność w praktyce kontruje jeszcze bardziej nonsensowną umiejętność Yhwacha byłoby super plot-twistem, gdyby umieścić go w fajnej mandze... (choć w sumie fajna manga raczej nie zawierałaby mocy "zmieniam przyszłość/przeszłość"). Ale i tak ten pomysł wywołał u mnie życzliwy uśmiech i pozytywną reakcję, co Wybielaczowi nie zdarzyło się od lat.

[vries]

My Hero Academia 98 - Oooo... w shounenach zazwyczaj jest jeden problem - jak nie ma porządnego batteru, to jest nuda. MHA daje odpór tej zasadzie, bo oto nasi bohaterowie zorganizowali zawody pod tytułem, kto ma najfajniejszy pokój w akademiku.
Tokoyami - topkek.

[vries]

ok.
It's edge time!

Fire punch 16 - w tym odcinku Pani Reżyser uczy naszego bohatera* nieprzyzwoitych słówek po angielsku. Poza tym prowadzi przygotowania do głównego starcia.

* jakby ktoś nie pamiętał, jest to facet, który nieustannie spala się żywym ogniem i regeneruje, co oczywiście boli go tak mocno, ze nie umie spać po nocach.

Wombs vol. 1 - no dobrze. W tym też krawędź jest silna... Znowu przerżnęliśmy z obcymi. Nie do końca, bo nasza partyzantka się trzyma. Tu jest problem. Nasza partyzantka bazuje na umiejętności przechodzenia w inny wymiar i teleportacji. To jednak jest problematyczne. Taką zdolność posiadają tylko i wyłącznie kobiety w ciąży zapłodnione alienowatym nie wiadomo-czym. Póki co mamy przedstawiony w miarę normalną obsadę panienek o wypranych przez propagandę i wojskowy dryl mózgach. I cóż... trening. To dopiero początek.
Mamy pierwszy tom z pięciu.
PS. Pani autor tego dzieła też jest zdrowo walnięta.

Koniec Wybielacza - nie żebym to dalej czytał, ale koniec tego dziadostwa sprawia, że świat stał się odrobinę lepszym miejscem.

[vries]

Nowy tytuł. Zawsze warto zobaczyć coś nowego od czasu do czasu. Tym razem Fumetsu no Anata e. Słyszał ktoś? Chyba nie, bo to nowość.
Autorką jest Yoshitok Oimai. Ja nie mam pamięci do nazwisk i imion, więc przypomnę tylko, że jej najpopularniejszym dziełem jest Koe no Katachi. Jak ktoś zna ten tytuł, to pewnie się domyśla, że nie ma się co spodziewać zabawnej humorystycznej historyjki. Dobrze się domyśla. Tym razem jednak nie mamy typowego slice of life, a przechodzimy do historii fantasy. Angielskie tłumaczenie to To You, the Immortal, czyli mamy motyw nieśmiertelności.
!!! UWAGA SPOILERY !!!
Głównym bohaterem jest świecąca kulka, która potrafi przybrać postać zmarłych istot. Na pierwszy ogień idzie pies chłopca, który został sam (a właściwie został pozostawiony) pośrodku zmarzniętego zadupia, gdzie wariuje z samotności. Jego próba opuszczenie swojego bezpiecznego schronienia nie bardzo wychodzi i cóż... mamy zmianę postaci. Drugi chapter to historia paroletniej dziewczynki, która ma być złożona w ofierze duchowi misiowi, więc nie jest bardziej optymistycznie.
I w sumie tyle, ale już wiem, że będzie dobrze. Graficznie też daje radę.
Seria powinna wychodzić w cyklu tygodniowym, więc życzę dużo szczęścia autorce w utrzymaniu całkiem niezłego poziomu produkcji.

[vries]

APOSIMZ 01 - apo jak postapo i simz jak sims. Tylko, że nie do końca. Bo postapo było dawno i nikt nawet nie wie kiedy, a sims też niezbyt. Umm... znaczy się APOSIMZ to ten drugi statek obok Sidonii, który sobie poleciał w kosmos. No i tu pewnie co poniektórzy kojarzą nazwę i autora. Mamy nową mangę Niheia!!!!!! Wyraźnie nawiązuje do oneshota - world of dolls, ale nie jest kontynuacją, prequelem, czy czymś w ten deseń.
No i tym razem mamy transformacje jak w Abarze, bardzo jasną kreskę jak w Sidonii, postludzi trochę jak w Blame. No mamy stary dobry GBE.

Spoiler: pokaż / ukryj

I kandydat na typowego MC ginie z dziurą w głowie wielkości połowy głowy już w pierwszym odcinku. Jak dobrze! ^___^

PS. Poza tematem...
Q Hayashida autor Dorohedoro okazuje się być autorką. Co pokazuje, że kobiety też potrafią mieć zdrowo zryty mózg.

[Tren]

Ao no Exorcist 88
Ostatnio to plot twist za plot twistem. Najpierw się dowiadujemy, że obecny Paladyn jest de facto

Spoiler: pokaż / ukryj

owocem eksperymentu na stworzenie ciał dla demonów, a potem jeszcze wychodzi, że to uświęcona tradycja, bo z Shiro było to samo. Po prostu Paladyn Zrób To Sam... z drugiej strony to daje szansę Rinowi, co prawda on miał tylko tatusia (w zasadzie obu tatusiów...) z probówki, ale nadal jako druga generacja powinien się liczyć.

Cóż, nie można odmówić Lightningowi skuteczności. Wyciąga trupa za trupem z szafy japońskiego oddziału, ale końca jakoś nie widać.

Poza tym cholera, ten foreshadowing.

Spoiler: pokaż / ukryj

Nic dziwnego, że Shiro został opętany w pierwszym rozdziale. Dokładnie po to był stworzony....

[vries]

APOSIMZ 2 - bleh... epizod wprowadzający. Kupa gadki i niewiele poza tym. Ale widać, że to będzie taki mix pomiędzy Sidonią a Blamem.

Dungeon Meshi 33
Kuro okazuje się być koboltem. Jesli tak wyglądają kobolty to chciałem przeprosić matkę naturę za każdego kobolta, którego ubiłem w rpgach. Kuro jest cudnym psiakiem, którego sama twarz powoduje uśmiech na mojej facjacie. Zresztą jest to "10/10, must have in team", bo pracuje za żarcie.
Do tego bardzo podoba mi się jak zrobione są specjalizacje bohaterów. Z teamu Fail najsilniejszy jest chyba Kabr, lider, rycerz specjalizujący się w zabijaniu humanoidów. Widać jak poważne kłopoty, pomimo niesamowitych zdolności, z zabiciem węża morskiego z tego odcinka. Zresztą Kabr ma zapędy na bycie złoczyńcą serii (ze swoim niezdrowym hobby związanym z uwidacznianiem złych skłonności innych ludzi).

Spoiler: pokaż / ukryj

Oprócz teamu fail dostajemy team east. Czyli jak się okazuje samuraj z poprzedniej ekipy nie znudził się naszymi bohaterami po nieudanym queście, by zabić smoka, a poszedł przed wyruszeniem w drogę zebrać drużynę. Pełną ładnych pań, trzeba dodać. Mam ninje, mamy znajomego kota, mamy japońską ogrzycę i szamankę. Swoją drogą autorka pokazuje, że można zrobić ładną dorficę, ogrzycę, czy orkową panienkę bez niszczenia ich cech szczególnych. Innymi słowy nie muszą mieć idealnej szczupłej sylwetki ale i tak są ładne. Świetne designy, bardzo szanuję.
Wracając jednak do fabuły: Kabr zamierza dołaczyć do teamu east wraz ze swoją bandą przegrywów.

[Tren]

One Piece 852
Nigdy nie będziesz tak cool jak Jinbei. Po prostu nie ma szans. To było najbardziej epickie odejście z załogi jakie kiedykolwiek odstawiono w tej serii. Podziwiam jego zdolność pokazania komuś środkowego palca w ramach narzuconych zasad i wyjście zwycięsko z sytuacji.

Choć najbardziej zabiła mnie sama końcówka i Straw Straw Luffy.

[vries]

The Nihonmatsu Siblings and the Adventure of Wooden Valley 01 - świeżak!
Kiedy wróble próbują pojmać Zashki-Warashi w swoim ćwir-ćwirkowym mechu wiedz, że coś się dzieje. Z wróblami jest ten problem, że są słabe i niekompetentne. Nie są w stanie sprostać rodzeństwu Nihonmatsu dysponującymi moce ognia i lodu. Nasz jakże pożyteczny duch jest jak najbardziej pożądanym gościem u zadłużonego rodzeństwa. Cóż... problem polega na tym, że jest zbiegiem...
Mamy incest! Ha! Ograniczony do pocałunku, ale widać, ze Mizukami idzie z duchem czasu. Autor wyśmienity, więc mangospierdolenia się nie obawiam.

[vries]

Kaguya Wants to be Confessed To: The Geniuses' War of Love and Brains - tytuł typowo japoński. Mogli zrobić jeszcze dłuższy.
W każdym razie, fabuła: Witajcie w Shuchi'in Academy, prestiżowej szkole dla kujonów i ludzi bardzo bogatych. Shirogane bogaty może nie jest, ale nauka jest jego drugim ja. W testach próbnych zajmuje pierwsze miejsce w kraju. A jak wiadomo, matura w Japonii to nie bzdura, więc jest bezsprzecznym liderem jako przewodniczący komitetu uczniowskiego. Asystuje mu tytułowa Kaguya, dziedziczka zaibatsu Shinomiya. Bogata, atrakcyjna i niegłupia. Idealna para! Ale... Aleeee... "Nie będę się poniżać i zabiegać o względy jakiegoś biedaka. No ale jakby sam prosił..." i "Może i jest bogata, ale ja jestem na samej górze drabinki w tej szkole i jestem inteligentniejszy. No chyba, że ona zrobi pierwszy krok." Oczywiście nie ma co liczyć na jakiś ruch z którejś ze stron. No dobrze, niedokładnie. W swojej pysze oboje próbują wymusić na stronie przeciwnej podjęcie pierwszego kroku, co prowadzi do wielu komicznych sytuacji.
Jak nietrudno zauważyć: romcom. I to dobry romcom. Nie spotkałem się z nudnym chapterem w tej mandze. Wychodzi co tydzień. Idzie jej 8-my tom, 73 chaptery. Idealny kandydat na anime w przyszłym roku.