[LunarBird]

[kropla]

Coz, tak jak myslalem, nie masz pojecia o matematyce. Przykro mi, ale EOT.

[Ysengrinn]

[LunarBird]

[Abigail]

[Mai_chan]

[kropla]

[LunarBird]

[Avellana]

Panowie, ale mnie się wydaje, że mylicie dwie rzeczy, które warto by oddzielić. Lunar do pewnego stopnia ma rację, ale tylko do pewnego stopnia, bo za bardzo uogólnia. Otóż większość ludzi to barany, które myśleć nie lubią (względnie "specjalizują się w czym innym, więc nie muszą się znać na...") i tutaj rzeczywiście ich wykłócanie się z nauczycielem do niczego nie prowadzi. Mniejszość natomiast myśli samodzielnie, a dla ludzi myślących samodzielnie nie ma nic bardziej irytującego, niż pokazywanie im palcem, kogo mają słuchać "bo tak". I o ile Lunar w swych wywodach myśli wyłącznie o tej pierwszej kategorii, o tyle reszta (Mai, kropla etc.) - o tej drugiej.

Innymi słowy, żeby się nie rozpisywać, są dwa rodzaje Autorytetu:
1. Nie chce mi się/nie umiem myśleć samodzielnie, więc arbitralnie przyjmuję, że ten facet ma rację;
2. Myślę samodzielnie i wiem, że to ktoś mądrzejszy ode mnie, więc szanuje go, co nie zmienia faktu, że będę sprawdzał podane przez niego informacje jeśli będą sprzeczne z moją logiką/rozumowaniem

Lunar postuluje autorytet typu 1, co o tyle ma sporo sensu, że większość uczniów (nie tylko uczniów) tylko takim jest zainteresowana. I lepiej, żeby to NIE był facet twierdzący, że smok wawelski jest przodkiem dinozaurów.

[Ysengrinn]

[LunarBird]

[Serika]

Lunar, wytłumacz mi proszę: co takiego mnie, magistra biotechnologii, czyni mądrzejszą od Kropli, który między innymi biotechnologię zaczyna studiować? I co sprawia, że powinien mi wierzyć na słowo, jeśli powiem, że jest tak, jak jest?

Powiem krótko: NIC.

Nauczyciele, podobnie jak wszyscy inni ludzie, także musieli się nauczyć, a pamięć ludzka jest zawodna - zresztą wiedza w pewnych dziedzinach zmienia się przez lata (a nie każdy musi być na bieżąco), nie wspominając o tym, że nie uwierzę, żeby ktoś zakuł cały program studiów na pamięć, ze szczegółami - a do tego jest obcykany we wszystkich innych dziedzinach. Są omylni, podobnie jak wszyscy inni ludzie - oczywiście jest stosunkowo mniejsze prawdopodobieństwo, że popełnią bład w dziedzinie, w której sie specjalizują, ale to po pierwsze sie zdarza, po drugie, to żaden wstyd, jeśli do tego błędu potrafią się przyznać. Nikt nie jest doskonały. A tytuł naukowy - magistra, doktora, czy nawet profesora - nie czyni z nikogo nadczłowieka, to samo dotyczy na przykład wieku.

Pytasz, że niby skąd wiadomo, że ma się rację. Twierdzisz, że skoro dwie osoby, z których jedna madłuższy staż w danej dziedzinie niż druga, podają jako prawdziwe inne fakty, to rację z pewnością ma ta pierwsza i nie ma możliwości weryfikacji ("urodziłeś sie z tą wiedzą?"). Wybacz, ale będę złośliwa - słyszałeś kiedys o czymś takim jak książki czy prasa specjalistyczna? Nie twierdzę, że tam nie zdarzają się błędy, ale zawsze można porównać kilka pozycji. Kompletną nieprawdą jest, że lepiej wie ten, kto dłużej w czymś siedzi - zawsze coś może człowiekowi umknąć, już nie mówiąc o tym, że to, ze ktoś skończył studia jeszcze nie oznacza, ze nie skończył ich kompletnie niedouczony.

Za człowieka inteligentnego nie uważam przy tym takiego, który twierdzi, że wie wszystko, tylko takiego, który zna swoje ograniczenia i w razie czego potrafi powiedzieć "przepraszam, coś mi się pomyliło", zupełnie niezależnie od tego, kto zauważa błąd. Nic nie stoi na przeszkodzie, żeby student, czy nawet uczeń sięgnął po literaturę, jeśli temat go interesuje - i należy to docenić, a nie próbować go gnębić, bo okazalo się, że "wie lepiej" i tak zwany "autorytet" szlag trafia (w takim przypadku taki z nauczyciela autorytet, jak ze mnie historyk - czyli żaden). I z drugiej strony - ślepa wiara, że "ktoś jest starszy, to pewnie wie lepiej" prowadzi tylko do tego, że człowiek oducza sie samodzielnego myślenia. Samodzielna próba zweryfikowania informacji NIE jest dowodem na brak szacunku, a na zainteresowanie tematem.

Żeby nie było, że się mądrzę, bo nie wiem, o czym mówię, przytoczę przykład - dla odmiany - pozytywny. Mieliśmy na studiach przedmiot prowadzony przez profesora z politechniki - inżynierię bioprocesową. Dla nas, biologów, zupełny kosmos: tony wzorów i wykresów, nie wiadomo, z ktorej strony to ruszyć, na pomoc, wszyscy oblejemy! :) Przed egzaminem (ustnym, bo osób mało, połowa roku przeniosła przedmiot na kolejny rok, bo bała się podchodzić) mój kolega obsypał profesora toną maili z pytaniami i sugestiami ("wyprowadziłem ten wzór i chyba na tym slajdzie jest błąd...", te sprawy). Błędów znalazło sie zatrzęsienie, co nie jest szczególnie dziwne, jeśli weźmie sie pod uwagę, ze slajdy przygotowywane były specjalnie dla nas, na szybko (po tym, jak okazało się, że z oryginalnego kompletu NIC nie jesteśmy w stanie zrozumieć). Podkreślam - kompletnie zieloni studenci, dla których przygotowano bardzo uproszczoną wersję materiału, contra profesor. Kolega przyszedł na egzamin, profesor popatrzył na nazwisko.
Wziął indeks i wpisał piątkę bez pytania.
Za samodzielne myślenie.

Podejrzewam, ze zdaniem Lunara profesor ten powinien poczuć się oburzony, że byle student, zielony w tej materii jak wiosenna trawka, w ogóle ośmiela się kwestionować podane przez niego informacje. Być może znaleźliby się tacy, którzy by tak postąpili. Ale przykro mi, mój szacunek dla takiego człowieka poleciałby na łeb, na szyję.

I jeszcze w sprawie badań naukowych: oczywiście opierają się one na dotychczasowynm dorobku innych badaczy. Ale opierają sie w dwójnasób - weryfikując badania innych można je potwerdzić, ale można też udowodnić, że ktoś się mylił - nie wziął pd uwagę jakiegoś czynnika, czy cokolwiek takiego. To się zdarza. Gdyby się nie zdarzało, raz postawiona teza, która w rezczywistości jest błedna, obowiązywałaby po wsze czasy. I nikt nigdy nie powiedzial,że prawo do weryfikowania informacji mają wyłacznie osoby o wyższym stopniu naukowym :)

Przepraszam za tego tasiemca, ale mi się włos zjeżył, jak przeczytałam dyskusję ><

[Vodh]

[LunarBird]

[kropla]