[shugohakke]

Swoją drogą, grał ktoś w remasterowany Homeworldy? Steam jakąś ma na nie promocje, a to najlepiej wspominana przeze mnie strategia... Choć widzę, że remaster jest tylko z oryginalną ścieżką dźwiękową, a lokalizacja Homeworlda 2 była cudowna i czuję się do niej mocno przywiązany :( Ech te dylematy.

PS: Wiem, że tema nie do końca właściwy, ale w sumie nikt nie powiedział, że można się tu tylko przechwalać w co gramy. Pytanie chbya też jest w porządku.

[Daerian]

Nie grałem, ale słyszałem od znajomego, że w jedynce coś zepsuli w szykach, w jakich poruszają się statki.

[Smk]

[shugohakke]

Usiadłem do Hollow Ataraxii. Dopiero zaczynam, ale nawet krótki rzut oka na formę tej historii prowadzi to jednego wniosku - drzwi pod prądem, podkop, lampa w podłodze, wszystko to...

Może w trakcie grania content się trochę zdeburdelizuje, ale wątpię.

[JJ]

Star Wars KOTOR 2 - jedynka była najlepszym symulatorem dresa w jaki kiedykolwiek grałem, dwójka zapowiada się na symulator... bełkotliwego mistycyzmu. Po prawie 10 godzinach grania nie przyłączyłem jeszcze do drużyny postaci zdolnej do wyrażania się wprost, bez enigmatyczno-ezoterycznych dyrdymałów zajmujących 90% lini dialogu. Na swój sposób fascynuje mnie, jak można użyć tylu słów, żeby przekazać tak mało treści.

[shugohakke]

Po prostu musisz poczuć ducha tej gry. Bełkotliwy mistycyzm linii dialogowych doskonale oddaje zawiłości scenariusza i pokrętne motywacje bohaterów.

[Smk]

Złamałem się i dołączyłem do imperium. Znaczy, 3ds'a zakupiłem, w sumie dla jednej gry.

Ace Combat Assault Horizon Legacy +,
czyli port bardzo fajnego tytułu z PS2.
Wrażenia? Cóż, porównując z duzymi tytułami z serii, gra nie straciła praktycznie nic z miodności. Efekt czy de również, w małych dawkach i ustawiony do minimum, wygląda doskonale.
Jednakże cały pozytywny efekt jaki tytuł serwuje pada pod naporem babola - sterowania.
Jakimś cudem, mając takie same obłożenie guzików i padów jak PSP, ta gra zdołała zepsuć sterowanie bardzo arcadowego tytułu. Sigh.

[JJ]

[Tren]

Ace Attorney
Przeszłam grę jakiś czas temu, ale ponieważ dość długo odkładałam przejście ostatniej sprawy to granie mi się mocniej rozciągnęło.
Z drugiej strony to porównanie: What I expected and what I got idealnie oddaje obraz sytuacji.

I bonus, bo to był ten moment.

Ace Attorney: Justice for All
Choć tak naprawdę podtytuł powinien brzmieć "Phoenix poznaje swoją przyszłą szwagierkę", bo na to schodzi większość gry. Franziska zgodnie z najlepszymi tradycjami zaczyna jako jędza z biczem, by okazać się kochaną siostrą na której niestety odbiło się posiadanie Najgorszego Tatusia w Serii*.

Standardowo bardziej niż dla zagadek gra się dla postaci, ogólnej fazowości i feelsów. Twórcy postanowili pobić przesłuchiwanie papugi z poprzedniej gry, więc finałowym świadkiem jest... radioodbiornik.

Trochę bardziej spoilerowych impresji.

Spoiler: pokaż / ukryj

- Assassyn z wysokiej jakości obsługą klienta!!! Mam nadzieję, że wróci w kolejnych grach, bo był uroczo fazowy.
- Mam wrażenie, że ilekroś Phoenix wplątuje się w sprawy Feyów ktoś traci członka rodziny....
- Nawet pojawienie się Pearl, która otwarcie i uporczywie shippuje Phoenixa i Mayę nie umniejszyło siły głównego gejowskiego pairingu tej serii
- albowiem Phoenix spędza ponad pół gry mając "trigger warning: Miles Edgeworth", bo sądzi że popełnił on samobójstwo i ilekroć ktoś mu przypomina o Milesie to totalnie się załamuje i ma flashbacki
- Adrian Andrews! *głośny szloch* Przepraszam za całe zło jakie ci wyrządziłam biedna kobieto, błagam znajdź szczęście w życiu. Zasługujesz na nie.
- *pokazuje środkowy palec klientowi w ostatniej sprawie* Nawet nie wiesz jak się cieszę, że kompletnie zniszczyłam ci życie.

Poza tym gdzie były te opcje gdy ich potrzebowałam?


*Nie wykluczam, że w kolejnych grach pojawią się pretendenci do tego tytułu, ale musieliby NAPRAWDĘ się postarać, by przebić Manfreda

[Smk]

Jako świeżo upieczony posiadacz czydeesa zacząłem z grubej rury i...

wykupiłem produkty Sudy 51.

Liberation Maiden

Gwoli wyjaśnienia - nie lubię bullet helli. Rozumiem iż niektórych kręci zapamiętywanie wzorów pocisków na ekranie i ćwiczenie pamięci mięśniowej - mam to samo z samochodówkami, każdemu co jego. Plus, Ikaruga skopała mi ostatnio tak zadek iż chyba sobie wyrobiłem fobię na ten gatunek.
A jednak..

Fabuła, jest. Sztampowe anime by z tego było, mchowe, z nastolatką ratującą Japonię przed wrażymi kapitalistami, jeden boss na level. Ale przerywniki animowane nadają młócce jakąś głębię i motywację dalszego macania ekranu. Całość kończy się szybko, po zaledwie pięciu poziomach, na wrednym cliffhangerze. Ciąg dalszy historii został dany graczom w formie visual nowelki, oczywiście nie przetłumaczonej. Eh.

Wizualnie gra nic nie urywa, ale ja, rozbestwiony Vitą, jestem bardzo nie pod wrażeniem możliwości 3dsa. Może N3ds to by zmienił, ale kto to kupuje..ekhem.
Mimo ubogości pikseli, gra wygląda ładnie. Animacje są płynne, polygonów sporo, a słabe tekstury są i tak niewidoczne spod kolejnych fal wrażych pocisków próbujących usunąć Panią Minister z niebios. Chwytliwy OST tylko tu pomaga.

Sterowanie okazało się miłym zaskoczeniem. 3dsa kupiłem wraz z portowanym Ace Combat, które zdołało zepsuć przyjemność z gry właśnie marnym interfejsem użytkownika. Liberation Maiden za to wykorzystuje ładnie ekran dotykowy (za każdym razem gdy broniłem się przed rakietami wrażymi czułem się jak pilot Valkirii z Macrossa. Mechanizm obrony przeciwpowietrznej mcha bohaterki działa dokładnie tak, jak było to przedstawione w Macrossie Zero. Radość), nie kombinując ponad miarę. Okazjonalna zmiana perspektywy urozmaica i tak krótką rozgrywkę, dodatkowo podnosząć miodność.
Tak, miodność. Liberation Maiden to tytuł, który dał mi coś, co ostatnimi czasy uciekło z mojego życia - dziką przyjemność z grania. Nie satysfakcję, po prostu radość.

Następny tytuł Crimson Shroud. Po prologu i fajnie rozpisanym wstępie czuję że będzie to równie satysfakcjonujący tytuł..

Also, czy ktoś zna, wie, jak Soul Hackers ma się do pozostałych gier z serii? (Głównych Shin Megami i Person)? Bo tytuł chodzi za mną od czasów recenzji w mediach papierowych i podstawówki, a 40 euro to jednak trochę dużo by wydać je tak na ślepo.

[Gamer2002]

[kokodin]

Chrono Trigger
Snesowym padem na kolorowym telewizorze crt.

Wrażenia, nie lubię łapać szczurów. Poza tym zaraz stracę na to kolejny dzień.
:3

[Smk]

Panie i Panowie, Phantom Pain.

Klimat, klimat mnie zalewa.

[kokodin]

[Smk]