| Ogłoszenie |
|
Forum archiwalne, nie można zakładać nowych kont.
|
| Książki o Japonii - Czyli co warto przeczytać |
| Wersja do druku |
Chatoyant
-Usunięty-
Gość
|
 Wysłany: 17-01-2010, 00:08
|
|
|
| Meliana napisał/a: | Moja fascynacja krajem Kwitnącej Wiśni trwa już od dłuższego czasu. Przekłada się ona głównie na literaturę, którą ostatnio poznaje - można powiedzieć - w nadmiarze. ;) Jest jednak czym się zachwycać, bo Japończycy - oprócz nowoczesnego państwa, mangi i anime oraz skośnych oczu - mają bardzo bogatą i ciekawą tradycję, kulturę i historię. Wszystko to przekłada się na zupełnie inny sposób bycia, postrzegania świata, odmienne wartości i zwyczaje. Niebanalny wpływ na tak inne od naszego społeczeństwo ma też religia oraz elementy filozofii tao i shinto.
Współczesna literatura japońska pozostaje pod ogromnym wpływem tej egzotycznej specyfiki.
Swoją przygodę z twórczością literacką kraju Kwitnącej Wiśni zaczęłam od Haruki Murakamiego. Do tej pory pozostaje On jednym z moich ulubionych pisarzy (nie tylko japońskich, ale pisarzy w ogóle). Realizm magiczny i oszczędność słowa - tak w skrócie można określić twórczość Murakamiego. Pełno w nich tajemniczych bohaterów, dziwnych i nireealnych wydarzeń i zaskakujących rozwiązań. Autorwi zdarza się czasem niebezpiecznie zbliżać do granic literackiego absurdu ("Przygoda z owcą"), ale na szczęście nigdy ich nie przekracza i to świadczy o Jego kunszcie i mistrzostwie operowania słowem.
Drugim pisarzem japońskim z jakim miałam okazję się zetknąć był Yukio Mishima. Młody twórca i fanatyczny nacjonalista. Jego twórczość jest dość trudna w odbiorze, jeśli ktoś nie ma choćby minimalnej wiedzy z historii Japonii. Zbiór opowiadań pt. "Zimny Płomień" to piękny językowo, ale wypełniony pesymizmem, cierpieniem i śmircią obraz japońskiego społeczeństwa, które - pomimo postępu technicznego - ulega stopniowej degradacji jako naród. Sam autor był w swoim czasie uważany za takiego japońskiego Stachurę i jak przystało na wrażliwego pesymistę i buntownika - popełnił seppuku w 1970 roku, którego wątek wielokrotnie podejmował w swoich opowiadaniach.
Mishima był trudny, ale nie zniechęcił mnie do japońskiej twórczości. Przeciwnie. Jeszcze bardziej podgrzał moją fascynację Japonią. Następni w kolejce też nie należeli do "lekkiego" kalibru. Podjęłam wyzwanie i sięgnełam po Noblistów: Yasunariego Kawabatę i Kenzaburo Oe.
"Głos góry" Kawabaty to była pierwsza z książek jakie znalazłam w bibliotece. Ciekawa książka o starzejącym się człowieku, który dokonuje rozrachunku ze swoim życiem i cierpi z powodu klęski zarówno małżeńskiej, jak i wychowawczej, jaką poniósł w życiu. Kawabata to minimalista językowy. Niewiele pada słów w tej książce, ale dzięki takiemu zabiegowi, człowiek ma wrażenie, że dużo lepiej rozumie dylematy i rozterki głównego bohatera. Gdzieś wyczytałam, że proza Kawabaty jest jak artystyczne malarstwo tuszem, biało-czarne, zbudowane na symbolach i aluzjach, bardzo sensualne i prawdziwie japońskie. Nie pozostaje mi nic innego, jak podpisać się pod tymi słowami.
Kenzaburo Oe to drugi japoński laureat Nagrody Nobla. I okazuje się, że nie bez powodu. W przeciwieństwie do Kawabaty, proza Oe ma wymiar dużo bardziej współczesny i ogólnoludzki. Jego twórczość naznaczona jest Jego osobistymi doświadczeniami. Oe doczekał się syna, który urodził się z poważną wadą mózgu i to napiętnowało Jego twórczość. Mam za sobą lekturę "Sprawy osobistej", a obecnie jestem w trakcie czytania "Futbolu ery Manen". Pierwsza była genialnym studium ludzkiej psychiki, człowieka postawionego w sytuacji ekstremalnej, który po narodzinach upośledzonego syna, zmaga się z własnym lękiem i chęcią ucieczki od wyzwania przed jakim postawiło go życie. Wspaniale napisana książka, naszpikowana wyrafinowanymi przenośniami i ciekawymi przemyśleniami.
"Futbol ery Manen" nie ma już takiej siły rażenia i jest napisany z nieco innej perspektywy.
Podsumowując: literatura japońska z pewnością nie odstaje ani stylem, ani pomysłowością od literatury europejskiej, czy amerykańskiej. Inna perspektywa, kultura i mentalność zdecydowanie zaś przydają jej wartości. Warto po nią sięgnąć, choćby z ciekawości dla kraju, w którym narodziła się manga i anime.
Pozdrawiam! |
Wow, proszę, proszę. Nie omieszkam się sprawdzić tych tytułów.
Ze swej strony mogę tylko dorzucić opinię znajomego, który ma dobry gust literacki - że ów zbiór opowiadań "Zimny płomień", a konkretnie opowiadanie "Umiłowanie ojczyzny" jest bardzo pięknym dziełem. Zdecydowanie muszę je zdobyć. |
|
|
 |
|
 |
Keii 
Hasemo
Dołączył: 16 Kwi 2003
Skąd: Tokio
Status: offline
Grupy:
AntyWiP
|
| Wysłany: 17-01-2010, 00:18
|
|
|
"Umiłowanie ojczyzny" znajduje się również w zbiorze opowiadań, bardzo celnie moim zdaniem zatytułowanym "Tydzień świętego mozołu. Opowiadania japońskie 1945-1975" (Państwowy instytut wydawniczy, Warszawa 1986).
Nie podobało mi się (jak zresztą ogół literatury japońskiej - a z powodu studiów przeczytać musiałem parędziesiąt pozycji), może po prostu mam kiepski gust :) |
_________________
FFXIV: Vern Dae - Durandal
PSO2: ハセモ - Ship 01
 |
|
  |
|
|
Chatoyant
-Usunięty-
Gość
|
| Wysłany: 17-01-2010, 00:32
|
|
|
Ja rozumiem skreślić jakiś tytuł czy nawet twórcę. Ale od razu całość literatury narodu? :] Chociaż gdyby mi odgórnie kazano "zaliczyć" kawał jakiejś literatury bez żadnych "ale", uciekłabym gdzie pieprz rośnie. Dlatego nie idę na żadne filologie. Ale to już taka straszna dygresja.
O, mam malutki fragmencik wspomnianego opowiadania.
| Cytat: | | Reiko wzięła do ręki wiewiórkę i w zamyśleniu utkwiła w niej wzrok. Myślami była jednak daleko od dziecinnych wspomnień. Oczami duszy widziała wielką, świętą jak słońce Sprawę, którą ucieleśniał dla niej jej mąż. Z ochotą da się unieść ku zagładzie rydwanowi oślepiającego słońca, lecz teraz, przez kilka chwil samotności, nie mogła odmówić sobie niewinnej igraszki i czule smakowała swoje przywiązanie do miłych drobiazgów. Prawdę mówiąc, czasy, kiedy prawdziwie kochała te przedmioty, należały do odległej przeszłości. Dziś kochała ledwie wspomnienia swoich dawnych miłości, a serce wypełniały jej uczucia gwałtowniejsze, szczęście stokroć bardziej szalone... Ani razu nie zdarzyło się Reiko, nawet w myślach, nazwać słowem „rozkosz” wszystkich tych chwil szczęśliwych, które każdego dnia i każdej nocy wstrząsały jej ciało dreszczem ekstazy. W lutowym chłodzie lodowaty dotyk porcelanowej wiewiórki mroził piękne palce Reiko, ale nawet teraz, na wspomnienie sięgających po nią mocnych ramion porucznika, czuła, jak jej ciało, pod starannie założonym jedwabnym kimonem, zalewa gorąca fala zdolna roztopić śnieg. |
Aczkolwiek nie potrafię się jakoś "wczuć". Jestem w totalnie nie-literackim nastroju :P |
|
|
|
|
|
|
Keii
Hasemo
Dołączył: 16 Kwi 2003
Skąd: Tokio
Status: offline
Grupy:
AntyWiP
|
| Wysłany: 10-03-2010, 21:10
|
|
|
| Pojawiła się nowa Historia Japonii wydawnictwa UJ. Co prawda książkę kupiłem dopiero dziś i pewnie nieprędko znajdę czas, żeby zapoznać się z zawartością, ale ponieważ redaktorem naukowym jest doktor Kanert, nie mam wątpliwości co do wysokiego poziomu merytorycznego tej publikacji. |
_________________
FFXIV: Vern Dae - Durandal
PSO2: ハセモ - Ship 01
|
|
|
|
|
|
moshi_moshi 
Szara Emonencja
Dołączyła: 19 Lis 2006
Skąd: Dąbrowa Górnicza
Status: offline
Grupy:
Alijenoty
Fanklub Lacus Clyne
WOM
|
| Wysłany: 12-03-2010, 17:14
|
|
|
| O! Dzisiaj widziałam ją w Empiku i poważnie zastanawiam się nad kupnem. Dlatego będę wdzięczna za informacje jak się ją czyta. Wierzę w wysoki poziom merytoryczny, ale ponieważ książkę chcę zakupić w celach "hobbystycznych", chciałabym też wiedzieć jak prezentuje się stylowo :) |
_________________
 |
|
|
|
|
|
|
|
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Nie możesz załączać plików
Możesz ściągać załączniki
|
Dodaj temat do Ulubionych
|
|
|
|
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Rejestracja
Galeria Avatarów
Zaloguj
