[madzionyu]

Przykład wykorzystania schematu? Seria Karate Kid.

Sposób wykańczania przeciwników mnie nie zachwyca bo nie gustuję w anime, które opiera się na rozwałce. Słowo 'amen' też jakoś nieszczególnie na mnie działa. Otoczka wydała mi się dość płytka. Że jakiśtam ksiądz jest do Rydzyka podobny? E tam. Te wszystkie zalety to trzeba sobie wymyślić. Przykład anime w którym zalety musi sobie 'dorysować' widz. Na tej samej zasadzie uambitnia się Almodovara.

A co z tego, że jest infantylny i przereklamowany? To, że nie ma się czym zachwycać.

[Zegarmistrz]

Bo ja wiem... Hellsinga dopiero obejrze w przyszłości (dalekiej) jeśli wszystko dobrze pójdzie. Wydaje mi się, że to jednak tylko strzelanka utrzymana w mrocznym klimacie i z wampiurem w roli głównej. Jako taki powinien być oceniany nie przez pryzmat filozoficznej wzniosłości zawartych weń myśli, tylko horeografii walk, tempa akcji itd.

Nie wszystko musi być ambitne.

[Ysengrinn]

[madzionyu]

Wątek rozwoju V. jest jednym z wątków - ok, ale to właśnie ten wątek określiłem jako wtórny więc przykład jest jak najbardziej na miejscu. Samych wątków nie jest znów tak dużo... no i wszystkie zbiegają się w finale, gdzie pojawia się big bad boss, którego to musi rozwalić Czerwony Kapelusz :).

A polecili mi Hellsinga ludzie strasznie na ten serial napaleni. Mój błąd, toć Rambo też ma jakiśtam wyznawców ;). I nie uwziąłem się na Hellsinga. Przedstawiłem tylko swoje o nim zdanie. Forum jest miejscem wymiany opinii, czyż nie?

I wiem, że nie wszystko musi być ambitne. Ba - sam nawet tak uważam. Tyle tylko, że moim zdaniem wśród pozycji nieambitnych są od Hellsinga pozycje znacznie lepsze. Ot nie widzę nigdzie niczego specjalnego. Hellsing taki nijaki dość jest i stąd moje zdziwienie, że ludzie się nim zachwycają. No ale ok - kwestia gustu.

[Ysengrinn]

[Zegarmistrz]

Ja bym sugerował filmowy Vampire Hunter D wilku.

[Ysengrinn]

Oglądałem. I to ma zupełnie inny klimat, obawiam się. Równie fajny, równie płytki, ale zupełnie inny.

[madzionyu]

A ja trzymam się Witch Hunter Robin. Podobny klimat, lepiej "zakręcony". I mimo wszystko nie nazwałbym Hellsinga oryginalnym. Tyle już było anime o wampirach, że hej. Przyznaję, że ma kilka fajnych pomysłów (awersja protestantów do 'ludzi' papieża i zbrojny tej awersji wymiar), ale... na określenie 'oryginalny' to za mało ;).

[Ysengrinn]

[madzionyu]

No właśnie - WHR nie był taki głupi i pewnie dlatego mi się bardziej podoba. Duża ilość krwi w Hellsingu to dla mnie efekt uboczny... jakoś musieli zamaskować puste powierzchnie na ekranie :P.

[Ysengrinn]

Duża ilość krwi jest po to, żeby się niedojrzali psychicznie małolatowie mieli czym jarać;P.

[Redvampire]

Ta Helsing. Taka ilość kiczu i przegięć, że on jest aż w nim piękny, ale fajna muzyka końcowa :P. Dla mnie to jest jak podwójny, przytłusty cheeseburger w budce "Mr Haburger" na ulicy Mickiewicza na przeciwko Empiku w katowicach. Tłusty, z dużą iloscią sosu i mięsem, być może nawet ze szczura:P, niezdrowy i ciężkostrawny, ale i tak go jem bo mi smakuje :P.

[Edit=Ysen]Błędy poprawiłem.

Ta Helsing. Taka ilość kiczu i przegięć, że on jest aż w nim piękny, ale fajna muzyka końcowa :P. Dla mnie to jest jak podwójny, przytłusty cheeseburger w budce "Mr Haburger" na ulicy Mickiewicza na przeciwko Empiku w katowicach. Tłusty, z dużą iloscią sosu i mięsem, być może nawet ze szczura:P, niezdrowy i ciężkostrawny, ale i tak go jem bo mi smakuje :P.

[Edit=Ysen]Błędy poprawiłem.

[Ysengrinn]

I pod tym się podpiszę;].

[madzionyu]

A ja wolę kotlety schabowe z grubą panierką. Takie WHR bardziej mnie... kręci (jeśli chodzi o anime niekonieczenie-ambitne oczywiście ;)).

[Irian]

Ja obejrzałam Hellsinga dwa pierwsze odcinki. Nie żeby mi się nie podobało, ale tylko tyle dostałam - zupełnym przypadkiem na płycie z końcówką czego innego - no i obejrzałam z rozmachu. To jest jedno z najbardziej fazowych anime, jakie kiedykolwiek widziałam... Od samego openingu zaczynając. Jak leciały te krwawe scenki, to nie wiedziałam, czy płakać nad żenującym poziomem, czy śmiać się z tego samego powodu - ale już po rozpoczęciu odcinka śmiech jednak przeważył. Ta scenka jak Alucard wchodzi do kościoła pod koniec pierwszego odcinka... Nie no, to, co widziałam przechodzi chyba wszystko. Tak, to jest kicz. Kicz straszny. Ale kicz świadomy, co znakomicie poprawia jego wartość (nie to, co taki pamiętniczek Drizzta, który jest równie kapitalną rozrywką, ale tym razem w sposób niezbyt zamierzony przez autora). Niezła rozrywka, równie odstresowujące jak granie w Tekkena na automacie, co również praktykuję raz na ruski miesiąc. ;> WHR jest dużo lepszy pod względem... Um... No, w sumie każdym. XD Ale jeśli ma się ochotę na dużą porcję rozrywki nie wymagającej szczególnego myślenia, to Hellsing się świetnie nadaje. Zastrzegam, widziałam tylko te dwa odcinki, więc wyciągam wnioski na podstawie małej ilości danych.

Za to WHR ma świetną muzykę.