[NecroMac]

Kocham DN za pojedynki między Lightem i L, jeden drugiemu na nosie gra cały czas. To jest po prostu genialne.

Spoiler: pokaż / ukryj

Szkoda, że później tak się to wszystko psuje

[Ai-chan]

Na początku uprzedzam, że w całym poście BĘDĄ SPOILERY. Choć wątpię, żeby na 20 stronie miało to jeszcze jakieś znaczenie. No ale.

Zacznę od pytania ankietowego. Tak naprawdę nie zdążyłam się zastanowić komu kibicuję, bo od pierwszych chwil pierwszego odcinka zakochałam się w L. I tak już zostało. Uwielbiałam go za wszystko. Za oczy ćpuna, za tony słodyczy, które pochłaniał, za maksymalną inność, za wieczne opanowanie, za absolutny geniusz, za ciche okrucieństwo z którym torturował Misę, za upór, za wiarę we własne możliwości, za cholerną ambicję i absurdalne poczucie humoru. On nie walczył z Lightem w imię jakichś wydumanych ideałów dobra i sprawiedliwości. On to robił wyłącznie dla siebie, żeby udowodnić sobie że potrafi, że jest najlepszy, że z nikim nie przegra. Poza tym bym niewychowanym i aroganckim egoistą i introwertykiem. I za to też go kochałam.
Po 25 odcinku przeżyłam lekkie załamanie nerwowe, ale doszłam do siebie i zmęczyłam jakoś serię do końca, przyjmując od tego momentu postawę totalnie „shinigamistyczną” – nieważne kto, co i jak, ważne żeby było ciekawie.

W związku z powyższym Light był u mnie od razu na przegranej pozycji. Nie mogę powiedziec, że go nie lubiłam – na to był jako bohater zbyt niesamowity, inteligentny, interesujący i przystojny. Po prostu nie poświęciłam mu w całej serii ani jednej ciepłej myśli.

Misa. Zdążyłam się już przyzwyczaić, że puste, wiecznie roztrzepane i rozentuzjazmowane ślicznotki są w anime mile widziane, więc jej pojawienie się przyjęłam jako naturalną kolej rzeczy. W zasadzie Misa nie była głupia. Miała pewien rodzaj sprytu i przebiegłości, który pozwolił jej najpierw odnaleźć Kirę, a potem spełniać jego rozmaite zachcianki. No, ale przyjemność jaką czerpała z traktowania ją jak upośledzoną umysłowo służącą była zdecydowanie niezrozumiała i niewybaczalna.

Shinigami – 50% uroku tej serii. No i w zasadzie strategiczne punkty fabuły były uzależnione od ich działania.

Do ojca Yagami miałam dużo szacunku, do jego grupy już mniej.
Near, Mello, Takada, Mikami i cała reszta – wrzuciłam ich wszystkich do jednego worka, tych co ciągnęli fabułę już PO. W zasadzie nie mam pojęcia po co to robili, no, ale ktoś musiał.
Może po to, żeby dojść w końcu do ostatniego odcinka, którego końcówka bardzo mi się podobała. I może ja mam fobię i nadinterpretuję, ale Light naprawdę umarł dopiero kiedy zobaczył L. Mało, z uśmiechem na ustach umarł. A jak ja się uśmiechałam, tak mi się na to miło patrzyło ;P

Podsumowując, seria bardzo dobra (bohaterowie, fabuła, muzyka, kreska - ogół) choć z wyraźną tendencją spadkową, i chyba jednak po prostu klasyka.

[Athi]

Hm... Mi najbardziej przypadł do gustu Ryuk ^^ Za jego podejście do sprawy, za jabłka i za to że za jego sprawą mogliśmy być świadkami starcia między Light'em, a L. Ryuk zawsze był prosty, nie miał skomplikowanej psychiki i był zabawny :)

Za co mogłabym lubić L czy Light'a?
L za truskawki, słodycze i to jak siedział ^^" Wiem głupie argumenty, ale te rzeczy mnie w nim urzekły i rozbawiły.
A Light'a może za pomysłowość z jaką próbował oczyścić świat ze zła.

[RavenV]

Oczywiście, że jestem za Lightem. W końcu w anime znalazłem równie wielkiego psychola jak ja xD Kiedy pierwszy raz oglądałem DN to niektóre obroty sytuacji aż wgniatały mnie w fotel. ;)

Spoiler: pokaż / ukryj

Fajnie by było, gdyby w końcu wygrało zło. A tak to znowu oklepane zakończenie: dobro WIN ;/

[Akai]

RavenV, widzę nie jestem sama na tym świecie, jeśli chodzi o moją lekko przejechaną psychikę. Heh ; )

Teraz przejdę do tematu Death Nota. Light miał świetną okazję na oczyszczenie świata, bo jak sam powiedział "Nasz świat gnije". Według mnie po prostu Ziemia - może nie do końca Ziemia, ponieważ planeta niczemu nie jest winna - kręgosłup ludzkiej cywilizacji został potrącony przez egoizm, pychę itd. Młody Yagami jest - był - niemalże BOGIEM. Podkreślam niemalże. Kira zagubił się w momencie zabicia pierwszej niewinnej osoby. I w tej oto chwili przestał być Bogiem...


Gdybym dostała w swoje ręce notatnik śmierci, zrobiłabym to samo [poza oczywiście zabiciem niewinnych osób, tylko po to by chronić własną skórę]. Wmawiałabym sobie zapewne, że te morderstwa są potrzebne. I miałabym w tym momencie racje. Bo to jest brzemię, które musiałabym nosić. Brzemię mordercy, który potem będzie się smażył w piekle. Brzemię mordercy, który nigdy nie będzie w stanie komuś zaufać. Brzemię mordercy, który będzie musiał poczuć i doświadczyć na własnej skórze najgorsze uczucia - żal, samotność, sumienie.


WSZYSTKO W IMIĘ LEPSZEGO JUTRA

[Grisznak]

[Akai]

Grisznak, wybacz przejęzyczenie ; ) Chodziło mi o to, że z początku jego celem było zabijanie jedynie przestępców. Zauważ, że po zabiciu "fałszywego L" w prawdopodobnie 5 lub 6 odcinku, zmienił swoją orientacje. Zaczął zabijać niewinne osoby, co było niewybaczalne. I w tym momencie masz rację, że się pomyliłam co do Boga - nie zwróciłam na to uwagi ; ) Czytałam mitologie Greckie i nie tylko .. Mitologiczni Bogowie Greccy bardzo często zabijali ludzi z powodu np. zazdrości. Nie tylko oni. Bogowie na całym świecie tak postępowali - co mnie osobiście zawsze denerwowało xd

[Minato1]

Ryuk says hi :P



Ale jakoś od początku kibicowałem Lightowi, choć z czasem przestałem

Spoiler: pokaż / ukryj

(akcja na pogrzebie Ryuuzakiego mnie zmasakrowała xD). Ogólnie to powiedzmy że stałem po środku :)

[/spoiler]

[RavenV]

akai_akumu
Też się cieszę, że nie jestem sam (muahaha :D).

"Fałszywego L" zabił o ile dobrze pamietam w 2 odcinku (tego w telewizji). A co do uśmiercana ludzi przez Bogów, to nawet nasz katolicki Bóg wybił za pośrednictwem potopu całą ludzkość (chociaż pewnie tu jest przenośnia).
A gdyby do mnie trafil notatnik to hmmm... po obejrzeniu DN też pewnie pozabijałbym tych największych morderców i terrorystów, ale pewnie nie afiszowałbym się z tym jak Light. Tak między nami to gdyby:

Spoiler: pokaż / ukryj

Kira nie zabił tego Raya Penbera (czy jakoś tak) to o wiele dłużej zajęło by L'owi znalezienie Kiry. Sam Ray mówił przed śmiercią, że Light jest czysty i to by powtórzył L'owi. W ten sposób Kira właściwie sam się odsłonił, bo przez to L domyślił się, że złoczyńca jest wśród osób obserwowanych przez tych 12 agentów FBI

A pewnie gdybym nie znał DN to po dostaniu takiego notesu w swoje ręce pomyślałbym, że to jakiś żart i bym wpisał imię pierwszej lepszej osoby z telewizji. Jakby się okazało, że jednak działa to zapewne bym ten notes spalił, a prochy wyrzucił do rzeki :P

[Akai]

[Dżul]

A ja jakas konserwatywna jestem i uwazam, ze morderstwo to morderstwo, i nie istnieje dla niego zadne usprawiedliwienie. I DN tez mial chyba do takich wnioskow widzow doprowadzic.

A co do samego pytania, to od poczatku bylam zakochana w L, ale

Spoiler: pokaż / ukryj

po jego smierci

zaczelam kibicowac Lightowi, z dwoch powodow: po pierwsze, bo to nuda, gdy dobro zawsze wygrywa, a po drugie, bo tez byl znakomicie zaplanowana postacia, a "poelowcy" mnie irytowali. A Ryuk rulez i mial bary... ;P

[Autor]

Ja chyba od początku pragnąłem by to L"wygrał". Jako fan kryminałów bardziej podchodzą mi stróże prawa niż seryjni mordercy :)

Co do anime. Jest na najwyższym poziomie. Było to jedne z pierwszych jakie obejrzałem i chyba jedne z najlepszych. Cały ten styl L - bezcenny.

[Akasha]

rewelka, strasznie lubię wszelkiej maści shinigami :) i kocham jabłka ^^

[Kaldorei]

[Dżul]

Kaldorei, spoko, to tylko takie gadanie na forum, przecież nikt tak naprawdę nie myśli. Zgadzam się, że to dziecinne, ale nie przerażające... ;) To nie jest chłodna kalkulacja, tylko radosna pisanina pod wpływem anime.