[Dred]

[Olcia]

[moshi_moshi]

A ty zaczynaj zdania z dużej litery...

[Dred]

[tylkokira]

Zdecydowanie napisy. Uwielbiam język japoński, i dla mnie hańbą by było obejżeć anime z dabbingiem lub lektorem..

[Athi]

Tak, zdecydowanie napisy. Chociaż jak się oglądało anime najpierw z dubbingiem, a potem orginał to mi jakoś dziwnie brzmiały glosy japońskie (np. Shaman King).

[Critz]

Osobiście preferuje dubbing, ze względu na możliwość zrozumienia mowy postaci. Oczywiście problemem jest to, że dobre dubbingów anime po polsku praktycznie nie istnieją (z paroma wyjątkami), a nie rozumiem angielskiego jeszcze na tyle perfekcyjnie aby nie zastanawiać się od czasu do czasu co dana postać powiedziała w danym momencie, więc angielski dubbing omijam w seriach w których jest dużo terminologii albo łączę go z polskimi napisami (ulubiony sposób oglądania a i douczyć się można).

Sprawa wygląda inaczej jeżeli dubbing jest wyjątkowo spaprany (vide paskudne One Piece od 4Kids czy nasze pocenzurowane Naruto - choć są gorsze). Wtedy zazwyczaj nieco sadystyczną zabawę sprawia mi porównywanie chałtury dubberów do oryginału.

Natomiast w japońskich grach takich jak Persona 3 stosuje odwrotną taktykę - gram w angielską wersję bo taką rozumiem a potem sprawdzam undub i porównuje (swoją drogą znienawidzone działanie wśród fanów większości gier, którym na słowo undub krew się gotuje - nie wiem skąd się wziął termin "weeaboo", ale tak właśnie zostaniesz zwyzywany po wielokroć za sugestię, że gra powinna mieć oryginalną ścieżkę dźwiękową). Nie wychodzę z siebie aby słuchać gier w oryginale, a przy wyborze zazwyczaj pozostawiam angielski dubbing, chyba że jest żałosny, co rzadko się zdarza (aczkolwiek w wyżej wymienionej Personie uparli się żeby zostawić końcówki -chan, -kun, -senpai, etc., co w dubbingu brzmi co najmniej nienaturalnie).

Lektor jak lektor, przywykłem ale są lepsze sposoby cieszenia się danym tytułem. Chociaż w Death Note podobał mi się - bardzo dobrze operował terminologią i monologami wewnętrznymi bohaterów, a ja nie musiałem dawać pauzy aby przeczytać co dłuższe partie napisów i zrozumieć o co chodziło w ich misternych planach albo wyłapywać z angielskiego dubbingu.

Jako ciekawostka - być może najgorszy (oficjalny) dubbing na świecie xD : http://www.youtube.com/watch?v=BAtC1SzWSXg&fmt=18
Menadżer firmy O3 Entertainment, Chris Jelinek zatrudnił własną rodzinę do tej roboty, z widocznymi skutkami.

[Kondzik]

Anime zawsze, ale to zawsze oglądam z napisami (polskimi rzecz jasna, chyba że takich nie ma, co się rzadko zdarza, wtedy z angielskimi) oraz japońską ścieżką dźwiękową. Amerykański dubbing psuje mi klimat każdego anime, który jest budowany moim zdaniem w dużej mierze przez aktorów podkładających głosy pod postaci.

[kokodin]

Critz, mnie za najgorszy dubbing świata (rzecz jasna angielski) wydają się być dwa tytuły. Ghost Stories i Lost Universe. Pierwszy jest w stylu , ekipa się spiła po godzinach jednego tytułu i do rana zrobili kolejny. Nie wiem czy to wina tytułu czy samego dubbingu ale szczerze nienawidzę tego akurat duba. Drugi z wymienionych to prawdziwa parada niedociągnięć , ale w przeciwieństwie do poprzedniego tytułu ten lubię. Po prostu rozwaliło mnie charczenie i kaszle duberów połączone z przekleństwami i innymi kwiatkami w absolutnym tle. Pierwszy plan natomiast skonstruowany jest z piszczących i potwornie chichoczących głosików o nienaturalnej wysokości.
I żeby nie było. Obydwa widziałem w całości a jako że jestem dubbing freakiem (głównie angielskim) generalnie lubię duby i potrafię przeżyć kiepskie duby całkiem nieźle.

[Akai]

Dubbing, lektor czy napisy ? Cóż. Na pewno napisy polskie z japońską ścieżką głosową. Uczę się japońskiego, więc nie mogę sobie pozwolić na dubbing, a tym bardziej lektor.

[Kiichigo]

Bardzo przepraszam, że tak późno.

[lunarna]

[Dred]

[lunarna]

[kokodin]

Każde tłumaczenie niesie ze sobą interpretację tłumacza, połączoną z jego nawykami językowymi i nałożonymi ograniczeniami. Dlatego więc każde tłumaczenie oznacza straty w stosunku do wersji oryginalnej rozumianej przez target pierwszej instancji (Japończyków). Dodatkowo pierwotny humor zostaje bezpowrotnie uśmiercony dla osoby nie znającej języka lub chociaż realiów japońskich. My odbiorcy trzeciego stopnia, (bo nawet najczęściej nie drugiego - nabywcy dvd) niestety dostajemy tłumaczenia najczęściej toporne, obarczone masą komentarzy i przypisów. W dodatku rzadko kiedy pierwsze tłumaczenia są bezbłędne. Nie dość, że tracimy na treści i niedokładności, to jeszcze istnieje wtórna bariera interpretacyjna gdy czytamy po angielsku. Wymowa i tak jest często inna niż zapis.
Wydawało by się, że w wydaniach licencjonowanych powinno być lepiej, ale często nie jest. Dzieje się to dlatego, że dobry tłumacz tak na prawdę nie interpretuje tekstu wprost. Dla czystego komfortu oglądania zmienia dowcipy i powiedzenia na analogiczne sytuacje np z angielskiego "Kill two birds with one stone." zmienia się w "Upiec dwie pieczenie przy jednym ogniu." Ponieważ chodzi o przeniesienie sensu wypowiedzi, nie zaś o sztuczne budowanie nowych powiedzeń lub ich transplantacje. Większość powiedzeń japońskich była by pewnie dla polaków niezrozumiała tak czy siak.
Niestety u nas anime często przychodzi na około. Nie z Japonii do konsumenta, lecz z usa wraz z kanałem dla młodzieży i tłumaczone jest z wersji amerykańskiej uprzednio ucywilizowanej, jak np Pokemony. Niektóre napisy polskie przechodzą z resztą podobną drogę.
Moim zdaniem nie można powiedzieć, że któryś rodzaj tłumaczeń jest ryzykowny, bo wszystkie tłumaczenia są. Wszystko zależy od nakładów pracy i umiejętności tłumacza.
Dobre tłumaczenie nie potrzebuje przypisów ani objaśnień. Generuje nieco inny klimat niż oryginał, ale trzyma się ducha opowieści. Generalnie większość dubów idzie tym tropem, jak kończą to jest już różnie. Oczywiście w każdym typie tłumaczenia znajdziemy buble, lub tytuły , które nie przypadną nam do gustu. Bo niema złotego sposobu.