[Cromell]

Beelzebub , przyjemna bijatyka połączona z komedią pomyłek, z bardzo, bardzo złym głównym bohaterem, tak złym że został ojcem przyszłego Króla Demonów... smaczne i nie słone ;)

Witch Hunter - manhwa która na swój sposób przypomina mi odrobinkę D.Gray-mana, przede wszystkim ze względu na głównego bohatera. Zasadniczo typowy shounen, chociaż chyba nieco bardziej krwawy niż przewiduje standard. Przyjemne postaci, zacna kreska i ciekawe uniwersum przyciągnęły moją uwagę, niestety - są znaczne obsuwy w publikacji kolejnych rozdziałów. Najnowszy jaki znalazłem to chapter 46, który pojawił się już jakieś 2 miesiące temu. Mimo to zachęcam do przeczytania.

[kokodin]

Ja sobie niedawno ogladnołem 3x3. Ovki były fajne ale urwane (Buuu ja kce kontynuacje, nakazuje Bones 3x3 eyes tv !!!) Postanowiłem wiec przeczytać to dalej. No ale jako, że jestem człowiekiem drobiazgowym, przeczytałem wszystko od początku by porównać różnice. Obecnie po 2 dniach lektury skończyłem 19 tomów :] W życiu się nie spodziewałem, że będę czytać taką mangę. Być może najwięcej do gadania miał tutaj specyficzny dubbing anglojęzyczny. Sposób wypowiedzenia zdania "He's my slave" lub wrzaski jednego kiutnego "przyjaciela" (bardzo podobne do nagrania pt. "słoneczko" , które kiedyś nagrałem z siostrą jako karę dla brata za ciągle włączone dźwięki w komunikatorze w laptopie :P ) , po prostu mnie oczarowały. Ale manga jest kompletnie inna. Owszem potwory są te same, ale nawet nazwy niektórych postaci są inne, nie wspominając już o samych wydarzeniach. Opowieść jest na tyle niespodziewanie absurdalnie głupia, a za razem genialna, że aż nie dałem rady przestać. Potwór "je i śpi" z rozdwojeniem jaźni i trzecim okiem :] , nieśmiertelne super zombi magik, brzydki wąż zmienimy w piękna księżniczkę i całe masy potworów . No po prostu taki miks postaci , że ja w życiu bym nie pomyślał by to przeczytać. Niemniej jednak przykuwa do siebie strasznie. Nie polecam ludziom z mała ilością wolnego czasu.

[Samuel]

Właśnie czytam Vinland Saga. Bardzo shonen, dużo bohaterów powalających całe oddziały wroga jednym mrugnięciem i sprowadzających wojny do bicia się między sobą, podczas gdy reszta wojska stoi i podziwia. Ale ładnie całkiem narysowana, z dbałością o detale, czyta się szybko i potrafi zainteresować historią Skandynawii. A jeden z drugoplanowych bohaterów jest wnukiem Mieszka I ;)

[Dembol]

Nie taki znowu drugoplanowy ;)

Blueberry - Western w najlepszym wydaniu. Są Indianie, napady na pociągi, rewolwerowcy, szeryfowie i bandyci czyli wszystko czego trzeba. Do tego piękne pejzaże i rysunki Moebiusa.

[Lucyfer]

[Lolika]

Ostatnio zainteresowała mnie manga Vampire Knight. Widziałam anime już dawno, natomiast nigdy nie przeczytałam mangi. Dopiero co zaczęłam i jak na razie anime i manga się idealnie pokrywają wydarzeniami, to lubię.
Mangę czytam online po angielsku.

[Visenna]

Aktualnie czytam Legend, aczkolwiek ostatnio zaczęłam też powracać do Kaczora Donalda...takie duże dziecko ze mnie.

Szkoda tylko, że zaczęłam czytać Legend od drugiego tomu. Za cholerę nie mogłam znaleźć pierwszego tomu, nigdzie. Mogę przeczytać w sieci, ale to już nie będzie to samo :p

[Jarmac1]

Zabrałem się właśnie za One piece więc czeka mnie duuuuuużo czytania. Jednocześnie kończę Black Cat.

[Yoshik]

Ja na dobrą sprawe dopiero nie dawno zacząłem swoją prawdziwą przygode z mangą. Fakt wcześniej zdarzało się przeczytać jakiegoś "detektywa jeża" tudzież "Micheal'a", ale na tym koniec.
Ostatnio zainteresowałem się mangą na poważnie więc teraz siedze zaczytany w "klasykach" pokroju Naruto/Bleach/One Piece przy czym staram się czytać mangi anime które obejrzałęm przez co lista jest długa i szeroka.

[zonk486]

KissXsis - czekam na kolejne rozdziały dostępne w czarnej dziurze internetu (aktualnie 36 rozdział).

Hanaukyo Maid Tai - tak samo jak wyżej (aktualnie 35 rozdział).

Kanokon - 25 rozdział

To Love Ru -ok 65 rozdziału.

Initial D - ok 80 rozdziału...

te wszystkie tytuły czekają na kolejną lekcję systemów operacyjnych...

[Grisznak]

Vampire Knight, tomik 2 - Jezuniu, jakie to nędzne. Fabuła zupełnie się nie klei, główna bohaterka jest w zasadzie manekinem, mhroczny łowca wampiurów wychodzi na postać humorystyczną (i byłby naprawdę udanym wtrętem komediowym gdyby nie nieodparte wrażenie, że komediowość tej postaci jest czymś niezamierzonym przez autorkę). Po pierwszym tomie liczyłem, że to się rozwinie. Tutaj zaś wręcz przeciwnie - zwija się. Do tego kiepski rysunek i jakieś chaotyczne, ledwo ze sobą połączone opowiastki, gdzie bohaterów można rozróżnić głównie po kolorze mundurka. Lubię shojo. Lubię dobre shojo. Badziewnego shojo nie lubię.

Vampire Knight, tomik 2 - Jezuniu, jakie to nędzne. Fabuła zupełnie się nie klei, główna bohaterka jest w zasadzie manekinem, mhroczny łowca wampiurów wychodzi na postać humorystyczną (i byłby naprawdę udanym wtrętem komediowym gdyby nie nieodparte wrażenie, że komediowość tej postaci jest czymś niezamierzonym przez autorkę). Po pierwszym tomie liczyłem, że to się rozwinie. Tutaj zaś wręcz przeciwnie - zwija się. Do tego kiepski rysunek i jakieś chaotyczne, ledwo ze sobą połączone opowiastki, gdzie bohaterów można rozróżnić głównie po kolorze mundurka. Lubię shojo. Lubię dobre shojo. Badziewnego shojo nie lubię.

[nika88]

Aktualnie czytam Ouran High School Host Club tom 1. Zobaczymy ile tomów przetrwam, bo anime obejrzałam jak na razie 5 odcinków i stoję... Byłam ciekawa czy manga różni się czym od anime, ale jakoś mi ona nie leży...

[Mitsurugi]

Gakuen Alice rozpocząłem. Jestem obecnie na tomie 6. I powiem, że fajna manga. Super moce, szkoła i przygody. Lubię takie klimaty :). Dużo ciekawych pomysłów na Alice i ich moce. Póki co- brnę dalej :).

[korsarz]

Hellsing, 10-ty tom. W końcu koniec :) .

Spoiler: pokaż / ukryj

Major okazuje się być robotem, który twierdzi, że jest człowiekiem z racji posiadania wolnej woli (pal diabli, że ta wolna wola ograniczyła się do chęci zabicia Alucarda).

[edit: 06.06.2010 godzina 11:45]
Bleach, tom 2.

Spoiler: pokaż / ukryj

Zakończenie wątku z papugą. Poza tym pojawiają się nowe postacie - głównie Kon (jeszcze przed umieszczeniem w pluszowym lwie, może to będzie w kolejnym tomie). Jedna z koleżanek Orihime ma wyraźnie yuristyczne zacięcie...

[CainSerafin]

Prunus girl rozdziały 1-11
Na pierwszy rzut oka manga zapowiadała się na niesztampową komedię szkolną (tak wiem, że to sprzeczność, ale o tym później), a to dzięki głównej bohaterce - Aikawie, która twierdzi że jest chłopakiem. Czyżby gender bender lub yaoi? A figa! Pomimo wszystko ten wątek wygląda na mocno naciągany, choćby dlatego że już w drugim rozdziale bohaterka pojawia się w kostiumie kąpielowym, zza którego nic nie dyndało... A co poza tym? Mamy jeszcze głównego bohatera - Makiego, który nie jest ofermą (a wręcz przeciwnie), ale w zamian za to wpada przez cały czas w kłopoty z powodu Aikawy. Poza tym pojawia się zaledwie kilka innych postaci, ale w większości trudno uznać je za ciekawe - ot, przyjaciółka z dzieciństwa i lesbijka w jednej osobie, kilka dziewczyn które można scharakteryzować jednym słowem - moe, oraz kolega - zboczeniec. Fabuła też wypada średnio z powodu epizodyczności i sztampy, a kreska pomimo że początkowo wygląda dobrze, z czasem się psuje. Ogólnie nie jest źle, bo tytuł może się spodobać fanom komedii szkolnych i yuri, ale zabrakło mi w niej czegoś co nie pozwoliłoby się od niej oderwać.

Trace tomy 1-4
Zaskakująco udany koreański komiks sieciowy, którego akcja dzieje się w alternatywnym świecie, który musi sobie radzić ze zjawiskiem mutacji wśród ludzi powodującymi nabycie nadludzkich zdolności, oraz z potworami zwanymi Trouble. Tytuł ma dobrze skonstruowany i logiczny świat, chwilami koślawą, ale ładną kreskę, oraz potrafi zaskoczyć świeżymi pomysłami. Kłopot w tym, że rozdźwięk pomiędzy kolejnymi tomami jest bardzo duży. Pierwszy koncentruje się na Trace ukrywającym swoje zdolności przed otoczeniem, a jednocześnie wykorzystującym je by chronić swoich bliskich, drugi opowiada odrębną historię dojrzałego mężczyzny, który musi stawić czoło własnej mutacji, a trzeci wydawał się zapychaczem, gdyż skoncentrował się na pewnej drugoplanowej postaci, ale w pełni nadrobił to znakomitą fabułą. Dopiero czwarty tom łączy i kontynuuje wątki z poprzednich tomów i pomimo paru nieudanych pomysłów (strój królika, inflacja mocy) jest naprawdę niezły.

Solanin całość
Kolejna bardzo dobra pozycja od Hanami, której tematem jest wkraczanie w dorosłość i poszukiwanie celu życia. Nie prezentuje niestety, aż tak wysokiego poziomu jak Paradise Kiss, ale i tak sprawiła na mnie spore wrażenie. No i te dynamiczne, oraz pełne emocji sceny w których zespół gra na swoich instrumentach - genialne.

Dwie poduszki
Zbiór oneshotów w nietypowej oprawie graficznej, wzorowanej na drzeworytach japońskich i kibyoushi. Fabularnie komiks prezentuje się dobrze i nie nuży. W dodatku wbrew pozorom jest mniej hermetyczny od Księgi Wiatru i nie sądzę by ktokolwiek miał problemy z jego zrozumieniem, choć w pełni docenią go jedynie osoby orientujące się w sztuce japońskiej, a w szczególności w twórczości Hokusaia (np. strona tytułowa "Obietnicy" to oryginalnie "Taniec sługi" z trzeciego tomu "Mangi" z 1815 roku).

Beautiful people
Dziwny tomik. Poszczególne opowiadanka czytało mi się błyskawicznie, choć szczerze mówiąc zasługą tego był fakt że nie bardzo było na czym zawiesić wzrok, gdyż ani kreska, ani dialogi trudno nazwać porywającymi. Natomiast po przeczytaniu naszło mnie dziwne i podstawowe przemyślenie - o czym właściwie to miało być? Żadnego piękna w tej mandze nie znalazłem, w przeciwieństwie do sztampy której było o wiele więcej niż da się zaakceptować. Wniosek - to najmniej udana manga Hanami, spośród wszystkich które przeczytałem.

Naruto 1-16
Postanowiłem sobie przypomnieć pierwsze tomy i przy okazji sprawdzić jakość wydania JPF'u. Akcja chwilami koszmarnie się wlecze, główna trójka bohaterów jest antypatyczna, a część technik jest dziwna i naciągana, ale czytało mi się szybko i przyjemnie. W dodatku tłumaczenie jest naprawdę dobre, choć zdaje sobie sprawę że wielu osobom przeszkadza brak tych fajnych nieprzetłumaczonych nazw ze skanlacji, ale osobiście za nimi nie tęsknię. W dodatku spodobał mi się patent z marginesem od strony grzbietu, który dotąd widziałem chyba tylko w mangach Verticala, dzięki czemu fragmenty rysunków nie gubią się pomiędzy stronami.

Demon Ororon całość
Pierwsze wrażenie - łee, ale to brzydkie. Postacie wyglądają jak kościotrupy i prawie wszystkie mają identyczne, kościste twarze z silnie zarysowanym podbródkiem. W praktyce oznacza to, że rozróżnia się je po fryzurze i tym co mówią, co nie jest zbyt łatwe. Natomiast fabularnie jest to trochę biedniejsze Angel Sanctuary, z tym jednak że brak wątków yaoi. Dodatkowo część sytuacji, oraz zachowanie się niektórych postaci są co najmniej lekko naciągane. Natomiast bardzo podobał mi się ciężki klimat i dramatyzm przedstawionej historii o miłość dziewczyny do demona. Ogólnie jest to dobry tytuł, ale brzydki sposób rysowania postaci pewnie zniechęci do niego wiele osób.

Nearly
Zaskakująco udane, eksperymentalne doujinshi. Pozycja obowiązkowa dla fanów Death Note i osób zainteresowanych "polskimi mangami". Dodatkowy plus za ciekawą, zeszytową formę wydania.

DN Trickstar
Kolejne doujinshi od Studia JG. Zeszyt składa się z dwóch krótkich yaoiców, o średnim poziomie wykonania. Tak, wiem że nie jestem grupą docelową tego tytułu, ale naprawdę nie znalazłem w tym komiksie niczego ciekawego, a dhramaty L i Lighta były raczej groteskowe. W dodatku kilkakrotnie trafiłem na rzucające się w oczy literówki, co przy małej objętości zeszytu jest trochę dziwne.

Prunus girl rozdziały 1-11
Na pierwszy rzut oka manga zapowiadała się na niesztampową komedię szkolną (tak wiem, że to sprzeczność, ale o tym później), a to dzięki głównej bohaterce - Aikawie, która twierdzi że jest chłopakiem. Czyżby gender bender lub yaoi? A figa! Pomimo wszystko ten wątek wygląda na mocno naciągany, choćby dlatego że już w drugim rozdziale bohaterka pojawia się w kostiumie kąpielowym, zza którego nic nie dyndało... A co poza tym? Mamy jeszcze głównego bohatera - Makiego, który nie jest ofermą (a wręcz przeciwnie), ale w zamian za to wpada przez cały czas w kłopoty z powodu Aikawy. Poza tym pojawia się zaledwie kilka innych postaci, ale w większości trudno uznać je za ciekawe - ot, przyjaciółka z dzieciństwa i lesbijka w jednej osobie, kilka dziewczyn które można scharakteryzować jednym słowem - moe, oraz kolega - zboczeniec. Fabuła też wypada średnio z powodu epizodyczności i sztampy, a kreska pomimo że początkowo wygląda dobrze, z czasem się psuje. Ogólnie nie jest źle, bo tytuł może się spodobać fanom komedii szkolnych i yuri, ale zabrakło mi w niej czegoś co nie pozwoliłoby się od niej oderwać.

Trace tomy 1-4
Zaskakująco udany koreański komiks sieciowy, którego akcja dzieje się w alternatywnym świecie, który musi sobie radzić ze zjawiskiem mutacji wśród ludzi powodującymi nabycie nadludzkich zdolności, oraz z potworami zwanymi Trouble. Tytuł ma dobrze skonstruowany i logiczny świat, chwilami koślawą, ale ładną kreskę, oraz potrafi zaskoczyć świeżymi pomysłami. Kłopot w tym, że rozdźwięk pomiędzy kolejnymi tomami jest bardzo duży. Pierwszy koncentruje się na Trace ukrywającym swoje zdolności przed otoczeniem, a jednocześnie wykorzystującym je by chronić swoich bliskich, drugi opowiada odrębną historię dojrzałego mężczyzny, który musi stawić czoło własnej mutacji, a trzeci wydawał się zapychaczem, gdyż skoncentrował się na pewnej drugoplanowej postaci, ale w pełni nadrobił to znakomitą fabułą. Dopiero czwarty tom łączy i kontynuuje wątki z poprzednich tomów i pomimo paru nieudanych pomysłów (strój królika, inflacja mocy) jest naprawdę niezły.

Solanin całość
Kolejna bardzo dobra pozycja od Hanami, której tematem jest wkraczanie w dorosłość i poszukiwanie celu życia. Nie prezentuje niestety, aż tak wysokiego poziomu jak Paradise Kiss, ale i tak sprawiła na mnie spore wrażenie. No i te dynamiczne, oraz pełne emocji sceny w których zespół gra na swoich instrumentach - genialne.

Dwie poduszki
Zbiór oneshotów w nietypowej oprawie graficznej, wzorowanej na drzeworytach japońskich i kibyoushi. Fabularnie komiks prezentuje się dobrze i nie nuży. W dodatku wbrew pozorom jest mniej hermetyczny od Księgi Wiatru i nie sądzę by ktokolwiek miał problemy z jego zrozumieniem, choć w pełni docenią go jedynie osoby orientujące się w sztuce japońskiej, a w szczególności w twórczości Hokusaia (np. strona tytułowa "Obietnicy" to oryginalnie "Taniec sługi" z trzeciego tomu "Mangi" z 1815 roku).

Beautiful people
Dziwny tomik. Poszczególne opowiadanka czytało mi się błyskawicznie, choć szczerze mówiąc zasługą tego był fakt że nie bardzo było na czym zawiesić wzrok, gdyż ani kreska, ani dialogi trudno nazwać porywającymi. Natomiast po przeczytaniu naszło mnie dziwne i podstawowe przemyślenie - o czym właściwie to miało być? Żadnego piękna w tej mandze nie znalazłem, w przeciwieństwie do sztampy której było o wiele więcej niż da się zaakceptować. Wniosek - to najmniej udana manga Hanami, spośród wszystkich które przeczytałem.

Naruto 1-16
Postanowiłem sobie przypomnieć pierwsze tomy i przy okazji sprawdzić jakość wydania JPF'u. Akcja chwilami koszmarnie się wlecze, główna trójka bohaterów jest antypatyczna, a część technik jest dziwna i naciągana, ale czytało mi się szybko i przyjemnie. W dodatku tłumaczenie jest naprawdę dobre, choć zdaje sobie sprawę że wielu osobom przeszkadza brak tych fajnych nieprzetłumaczonych nazw ze skanlacji, ale osobiście za nimi nie tęsknię. W dodatku spodobał mi się patent z marginesem od strony grzbietu, który dotąd widziałem chyba tylko w mangach Verticala, dzięki czemu fragmenty rysunków nie gubią się pomiędzy stronami.

Demon Ororon całość
Pierwsze wrażenie - łee, ale to brzydkie. Postacie wyglądają jak kościotrupy i prawie wszystkie mają identyczne, kościste twarze z silnie zarysowanym podbródkiem. W praktyce oznacza to, że rozróżnia się je po fryzurze i tym co mówią, co nie jest zbyt łatwe. Natomiast fabularnie jest to trochę biedniejsze Angel Sanctuary, z tym jednak że brak wątków yaoi. Dodatkowo część sytuacji, oraz zachowanie się niektórych postaci są co najmniej lekko naciągane. Natomiast bardzo podobał mi się ciężki klimat i dramatyzm przedstawionej historii o miłość dziewczyny do demona. Ogólnie jest to dobry tytuł, ale brzydki sposób rysowania postaci pewnie zniechęci do niego wiele osób.

Nearly
Zaskakująco udane, eksperymentalne doujinshi. Pozycja obowiązkowa dla fanów Death Note i osób zainteresowanych "polskimi mangami". Dodatkowy plus za ciekawą, zeszytową formę wydania.

DN Trickstar
Kolejne doujinshi od Studia JG. Zeszyt składa się z dwóch krótkich yaoiców, o średnim poziomie wykonania. Tak, wiem że nie jestem grupą docelową tego tytułu, ale naprawdę nie znalazłem w tym komiksie niczego ciekawego, a dhramaty L i Lighta były raczej groteskowe. W dodatku kilkakrotnie trafiłem na rzucające się w oczy literówki, co przy małej objętości zeszytu jest trochę dziwne.