[leonjr]

Fajny temat, pobudza wyobraźnię

Jeśli miałbym umiejscowić się w anime (odwołując się do pierwszego postu - zakładam, że jest jakaś wojna i jest imperium) to najprawdopodobniej byłbym Głupim Sierżantem Złego Imperium. Człowiekiem, który z naprawdę nieznanych przyczyn doszedł do stanowiska AŻ sierżanta.

Moim przełożonym jest Bezlitosny Dowódca, którego rozkazy zawsze wykonuję, choć dziwnym trafem te szczególnie okrutne zadania jakoś mnie omijają. Jestem też osobą dosyć tchórzliwą i nie lubującą się w wystawianiu swojego tyłka na odstrzał. Swojego dowódcę cenię i jestem bezwarunkowo lojalny wobec niego.
Mam dwóch ulubionych Szeregowców którzy muszą wypełniać moje interpretacje rozkazów Dowódcy. Jeżeli kiedykolwiek główny bohater zostanie złapany to ja będę tym, przez którego on ucieknie.

Co do udziału w historii to moja rola jest zaskakująco duża. A dokładniej - przewijam się cały czas w fabule, zmieniając swoich Dowódców (są oni przecież sukcesywnie zabijani/pokonywani przez grupę głównego bohatera) z których każdy stoi wyżej od poprzedniego w hierarchii Imperium. W końcu trafiam aż do Głównego Szefa Imperium, którego sam widok przyprawia mnie o drżenie ze strachu. Moich dwóch ulubionych Szeregowców też. Wtedy staję się jakimś stopniu kompetentny - wiem, że zrobienie czegoś źle może się skończyć kulką w łeb.
Co ciekawe, wojnę zdołam przeżyć i zajmę się potem czymś prostym i nieskomplikowanym, czym zająć się chciałem od dawna. Prawdopodobnie ze wspomnianymi dwoma Szeregowcami.

[krader3]

Ja zapewne byłbym niezważającym na nic bohaterem jakiegoś romansu:) Nie zwracałbym uwagi na inne dziewczyny, aż do momentu w którym jakaś by się mną zajęła, wyszłaby na jaw moja wrażliwa natura byłoby fajnie i w ogóle a potem jak to w życiu bywa ona by mnie zdradziła ja bym się załamał i skoczył z samolotu bez spadochronu i pewnie tak by się skończyła moja przygoda w anime:D

[Cromell]

Zapewne byłbym Bitewnym Bibliotekarzem! (razem ze wszystkim irracjonalnymi tego faktu konsekwencjami) rzucającym na prawo i lewo cytatami/anegdotami, ciachającym wrogów ulubioną zakładką z empiku. W finałowej walce dostałbym śmiertelny cios w pierś, by pod koniec ocknąć się i przekonać że mini-wydanie jakiejś poważnie wyglądającej książki z tytułem zapisanym na okładce gotycką czcionką uratował mi życie z jakiegoś podniosłego względu (300+ stron w twardej oprawie/magiczna aura uwolniona z niezbyt wiarygodnego powodu pokroju przywiązania albo miłości do książek/niepotrzebne skreślić) i po zakończeniu fabuły mógłbym wrócić do swojego księgozbioru, wertując go spokojnie do następnego sezonu, nie zapominając o ściganiu Głównego Protagonisty za marne oczytanie i analfabetyzm wtórny.

[Lolika]

Ja to bym zapewne była Tą Nieporadną która Próbuję Wszystkich Obronić Chociaż Jej to kompletnie Nie wychodzi .. xD
Czyli chęci chęciami, ale do czynów daleko. Podejmowałabym pochopne decyzje i wplątywała się w kłopoty gdzie tylko popadnie. Starałabym się wszystkich chronić, chociaż to ja byłabym tą najsłabszą. Zapewne nie byłabym główną bohaterką, ale postacią która pojawia się co chwila z dziwnymi uwagami i porównaniami.

[Kluska-chan]

Trochę muszę pozmieniać w tym poście... Gdybym była postacią z anime, byłabym pewnie Dziewczyną w pewnym sensie nie z tego świata. Byłaby to główna żeńska postać jakiegoś kryminału czy horroru. Wydawać by się mogła trochę zimna i oschła. Nieco tajemnicza... Zamyślona, oddalona od obecnego świata, wbrew wszelkim pozorom dosyć inteligentna. Zainteresowania: rysowanie, czekolada, krwawe filmy. Miałaby jedną czy dwie najlepsze przyjaciółki. Gdy zacznie mówić, to nie może przestać. Żadnego syndromu imoł, ani mhrocznej przyszłości. Jej rola polegałaby na odkrywaniu zagadki w anime.

[Hinamori]

Gdybym była jakąś bohaterką anime... to pewnie byłaby to nieokrzesana chłopczyca w czarnych ciuchach, niezbyt lubiana w towarzystwie za cięty język i ignorancję wobec płci przeciwnej.

Jest to postać drugoplanowa, najlepiej w jakimś ecchi, przyjaźni się z główną bohaterką i darzy ją wielką sympatią...przez co tępi jej wszystkich słodkich adoratorów, których nie cierpi. Czyta jakieś ponure książki o przemijaniu i stąd bierze się jej czarny humor. Ostatecznie wpada w oko złemu bohaterowi...i tak rodzi się wątek romantyczny z moją bohaterką.

[Yoshik]

Za pewne był bym miłym lekko zakompleksionym wariatem do którego każdy podchodzi z dozą współczucia gdy w rzeczywistości jestem manipulatorem dbającym o własny interes poprzez odpowiednie zachowanie w stosunku do innych. Rola raczej drugoplanowa która pojawia się tylko w przebłyskach, czarny charakter...

[reiji777]

Ja bym był płatnym mordercą.
Wyszkolony w różnych technikach walki zarówno na gołe pięści, jak i broni białej, odziany bym był w czarną, skórzaną kurtkę ze smokiem na plecach i długie jeansy. Czarne szpiczaste włosy a la Zack Fair, pionowa blizna na oku po potyczce z innym płatnym mordercą (skończyło się to dla niego tragicznie).
Śmigałbym na motorze w stylu Harley-Davidson, nosząc wszędzie ze sobą broad sworda na plecach, i katanę przy boku, a moim ulubionym powiedzeniem byłoby:'Chcesz ze mną walczyć? To zmierzmy się twarzą w twarz', ponieważ nie lubiłbym tzw. underhanded tactics, i broni palnej.
W przeszłości mój najlepszy przyjaciel, który parał się tym samym fachem co ja, został zamordowany przez Głównego Zuego, co sprawiło, że stałem się nieczuły, milczący, niezdolny do zaufania czy miłości.
Drugim powodem dla którego stałem się mordercą było szukanie Głównego Zuego i zemsty na nim. Przypadkiem spotkałbym GB, i połączyłby nas wspólny cel (ale to gejowsko brzmi, brrrr). W końcowych odcinkach walczyłbym z Głównym Zuym, ale dostał łomot i GB by za mnie dokończył, po bezowocnej próbie odciągnięcia GB od walki.

[Bezimienny]

W świetle założeń tematu:

[s3shir0]

Pierwsza część posta wydaje się być sprzeczna z drugą.

Myślę, że byłbym takim głupkiem klasowym, mniej więcej na wzór blondyna z komedii. Co prawda daleko mi ekstrawertyka, ale po zapoznaniu się z pewną grupą osób otwieram się, stąd uważam, że byłbym taką a nie inną osobą. Poza tym takie osoby bardzo mnie bawią np. taki Tamaki Suoh z Ouran High School Host Club ;]

[Ryuuken]

Ja bym była pewnie typem roześmianej, optymistycznie nastawionej na świat chłopczycy, co by to wszyscy, szczególnie faceci uznawali ją za bardziej "kumpla", niż koleżankę z klasy (ale nie jakiejś od razu tam zbuntowanej, głupiej czy tam takiej, która co rusz rzuca się z pięśćmi na płeć mniej piękną) Po prostu, męska koszula, spodnie i dawajsz do szkoły z krawatem ;o (ach ten nierozłączny krawat ;p) I przede wszystkim roztargniona, ciapowata, z wiecznym pechem (a mimo to uśmiechnięta :D), ciut dziecinna posiadająca własny świat. Ogólnie bohaterka jakiejś komedii, byle nie romansu.
Zainteresowania to głównie manga, anime, rysunek (standardzik, tak jak w realu :p) Co do wyglądu to też tak samo, ew. trochę wyższa (bo 156 cm to żal... >3<) i z bardziej puszystymi włosami (posiadam tak zwany push down D:).

Ew. chciałabym być tajemniczą pokojówką z XIX wieku (i jeszcze jakby mieszkać pod jednym dachem z Sebasem...), ale to już sobie daruję. xD

[Kaltresos]

Trochę zakręconym naukowcem, pomagającym Tym Dobrym. Zawsze gdzieś tam jestem, obsypuje ich gadżetami, daje rady, potrafię się wysłowić tak, że nikt z nich mnie nie zrozumie, lubię się przed nimi wymądrzać. Moim największym wrogiem jest naukowiec, który pomaga Tym Złym. Minimalnie raz w ciągu odcinka psułbym coś, doprowadzał do wybuchu, wszystko przez swoją gapowatość. Prawdopodobnie też sprowadzałbym na protagonistów coraz to gorsze kłopoty, wszystko przez moje nieudolnie przeprowadzane, groźne eksperymenty.

[Sm00k]

Minęło troszkę lat od mojego wpisu tutaj.

Zostałbym Hikikomori z nocnym alter ego. Objawiało by się to pewnie na posiadaniu mhrocznego pojazdu/wierzchowca i molestowaniu okolicznych chojraków.
Dodatkowo cierpiałbym na chroniczne bóle głowy, co objawiałoby się męską wersją tsundere.

Oczywiście, opcja wcielonego chaosu, destrukcji, radosnej siły natury* jest cały czas aktualna.
Pewnie byłbym midbossem w tym układzie, z sekretnego dungeonu pełnego grindu.


*Caibre, hy.

Minęło troszkę lat od mojego wpisu tutaj.

Zostałbym Hikikomori z nocnym alter ego. Objawiało by się to pewnie na posiadaniu mhrocznego pojazdu/wierzchowca i molestowaniu okolicznych chojraków.
Dodatkowo cierpiałbym na chroniczne bóle głowy, co objawiałoby się męską wersją tsundere.

Oczywiście, opcja wcielonego chaosu, destrukcji, radosnej siły natury* jest cały czas aktualna.
Pewnie byłbym midbossem w tym układzie, z sekretnego dungeonu pełnego grindu.


*Caibre, hy.

[Ysengrinn]

[s3shir0]

Dokładnie chodziło mi o takiego głupka jakim jest Tamaki.