[Shizuku]

[Keii]

Może faktycznie tak chodzi się wygodniej? Wydaje mi się to bardziej prawdopodobną wersją, chociaż w życiu nie próbowałem stukać czubkiem buta o podłogę.

[kokodin]

A czy ktoś z was nosi może wysokie skórzane półbuty :P W naszych warunkach klimatycznych mundurki nie obejmują butów zauważcie ze damskie czy nawet męskie buty do mundurka są zazwyczaj podobne bez względu na mangę anime czy porę roku. Widocznie ta czynność jest dla przeciętnego japończyka tak oczywista jak zdjęcie butów przed wejściem do domu wiec nie powinno to nas irytować jako element anime bardziej jako różnice kulturową.

[kokodin]

Może niesmacznie pisać post pod postem ale minęło trochę czasu i myślę że mi wybaczycie ;P
A co mnie ostatnio uderzyło to ..... cenzura.
Nie chodzi o to że jest lub jej niema ale raczej o sposoby oraz dokładność samego zjawiska.
Oglądając 2 ostatnie odcinki Rosario to Vampire Capu2 "nietoperz" pojawiał się nieregularnie. Widocznie preferował paski nad bielą, której nie zasłaniał wcale. Oraz jego wielkość była chwilami nieadekwatna do zasłanianego obszaru. Poza tym kto to słyszał żeby w panty show zasłaniać głównego bohatera :p
Ogólnie oglądałem to dla gagów nie majtek ale jakoś już się przyzwyczaiłem do tych niesmacznych długości mundurków. No i taki "nietoperz" na pół ekranu wydaje mi się idiotyczny zwłaszcza że nie zasłania całego ecchi tylko losowo wybrane majtki. A jak już się pojawi to zasłania przesadnie dużo otoczenia nie mówiąc już o misiach które zasłaniają za mało jak na cenzurowane.

[Achmed]

Oj dużo by się tego znalazło, ale teraz za wiele nie uda mi się wymyślić.

Nienawidzę zakochanych, zazdrosnych kuzynek/przyjaciółek z dzieciństwa, które denerwują się (i przy okazji mnie) gdy bohater patrzy na jakąś inną niż one. Niech będzie dla przykładu ta z Elfen Lied, nie pamiętam jak się nazywała i nie chcę sobie przypomnieć ;)

Dobija mnie gdy bohaterowie chodzą cały czas w jednym ubraniu, rozumiem tasiemce, ale w niektórych seriach mogli by im chociaż bluzę pomalować na inny kolor. Dobiło mnie to trochę w przypadku Aoi z Ai Yori Aoshi, no ja rozumiem, że chodziła w kimonie, ale od czasu do czasu mogła by chociaż założyć inne. Oprócz tego niebieskiego przebrała się może ze dwa razy(ale były to pojedyncze przypadki).

Czas płynie, bohater się nie zmienia. Oglądasz sobie anime, czas mija, minęły 3 lata. Bohater z 17 lat ma 20. 20 mówisz? Toż on się w ogóle nie zmienił! Nie wiem, może japończycy kupują przez 3 lata takie same ubrania, nie zmieniają w ogóle fryzur i w ogóle są tacy sami, ech.

[CainSerafin]

Głównie odnośnie mang, bo w anime takie rzeczy pojawiają się tylko w hentajach - gwałty, oraz ich próby.

Zarzut dotyczy przede wszystkim Berserka i 18-stego chaptera Deadman Wonderland. Tak, wiem że to mangi dla dorosłych mężczyzn. Wiem, że w takich produkcjach przemoc, flaki i erotyka to coś normalnego. Ale jak widzę monstrum dobierające się do kobiety, albo młodej dziewczyny, to odczuwam obrzydzenie, a nie podniecenie.

Głównie odnośnie mang, bo w anime takie rzeczy pojawiają się tylko w hentajach - gwałty, oraz ich próby.

Zarzut dotyczy przede wszystkim Berserka i 18-stego chaptera Deadman Wonderland. Tak, wiem że to mangi dla dorosłych mężczyzn. Wiem, że w takich produkcjach przemoc, flaki i erotyka to coś normalnego. Ale jak widzę monstrum dobierające się do kobiety, albo młodej dziewczyny, to odczuwam obrzydzenie, a nie podniecenie.

[Dina]

Świetnym przykładem noszenia tych samych ciuchów jest Samurai Deeper Kyo. Na samym końcu spotykamy bohaterów bodajże 7 lat póżniej. I głowna bohaterka nie dość, ze WCALE się nie zmieniła, to miała na sobie to samo kimono :D

Straszne są przeciągacze, to budowanie napięcia, kiedy główni bohaterowie, ten dobry i zły stoją naprzeciw siebie, mierzą się wzrokami i rozmawiają o tym, co sobie zarzucają, dlaczego się nienawidzą itp. A już totalnie miażdzą rozmowy między przyjaciółmi, obok wroga, który pokornie czeka aż skończą się kłócić. I w życie nie wykorzysta okazji by zaatakować:)

Traumy, traumy, traumy. Mają je wszyscy. Nie wiem, Polska to taki spokojny kraj czy po prostu dobrze trafiłam i w mojej klasie nie ma zabójców, psychopatów, nekrofilów i krzywdzonych w dzieciństwie przez wszystkich?

[Ray89]

1. Nienawidze bed endów. Nienawidze. Szczególnie w romansach, bo po jakiego grzyba przez 26 odcinków pokazywać rozwijające się uczucie między bohaterami jak na końcu albo jedno umiera, albo lecą na przeciwne półkule itp. (przykład Fate/Stay Night)

2. Nienawidzę nie zamkniętych wątków romantycznych jakimś miłosnym akcentem. Ja jestem z Europy,ok i może dla japończyków powiedzenie sobie "kocham cię" to wielkie halo, ale w takim razie chociaż pocałunek by się przydał! A nie, 13 albo tam 25 odcinków, rozstania, dramaty, coraz bliżej wyrażenia uczuć, a na końcu co?? A np. za ręce się złapią, albo uścisną. Błe!! Nie znoszę tego

3. Nie znoszę w nie-haremówkach motywów, że nagle pojawia się dziewczyna, kuzynka czy kogo tam diabeł niesie, która również kocha się w bohaterze, i z którymi bohater oczywiście musi się znaleść w sytuacji dwuznacznej, czego świadkiem jest jego dziewczyna. Ok, w haremówkach to dobre, bo na tym to polega (np. Love Hina) ale w innyc romansach mnie to po prostu wkurza, i ledwo nie przewijam dalej.....

4. Precz z wpychanym na siłę dramatyzmem. Ja się przez 10 odcinków robi lekką komedię romantyczną, o ciepłych barwach i pozytywnym wydźwięku, to nie jest fajne wbicie na siłę w ostatnie 2 odcinki wypadku, śpiączki rocznej i tego typu pierduszek (przykład Lamune). Okropne. To niech dramat od początku do końca robią a nie w ten sposób.

5. Nie znoszę jak główny bohater gapi się przy dziewczynie którą kocha na inne, oczywiście czerwieniąc się jak burak, nie potrafiący jej za toprzeprosić, ani wytłumaczyć, bo on nie potrafi przy "innych" powiedzieć "tej jedynej" żeby się odczepiły bo chcą być we dwoje (przykład Ai Yoiri Aoshi, jedno z moich ulubionych ale to mnie wpienia).

Ech, to chyba tyle. Z gatunków nie romantycznych to mi wszystko jedno byle nie było zakończeń typu Evangelion...............

Long live happy endings!!!

[kokodin]

Jawne zaburzenia kontinuum czasoprzestrzennego w serialach wielosezonowych.
Flagowy przykład ranma 1/2.
1 Co roku jadą na plażę mają zimę , śnięta i inne pierdoły mimo tego nie zmieniają wieku bohaterów.
2 W jednym epku jest jawnie powiedziane o trzeciej rocznicy przybycia ranm i pandy mimo tego wszyscy bohaterowie nadal chodzą do tych samych klas w szkole co w pierwszej serii.
3 itp.
Zrozumiał bym gdyby na przestrzeni 200 odcinków była jedna zima i ponumerowali każdy dzień w roku lub gdyby zaczeli w liceum a skończyli na studiach jednak oglądać kilkunastokrotnie zmiany pór roku i oznajmienie że wiek bohaterów się nie zmienił są po prostu nielogiczne.
Niestety ten motyw przewija się razem z motywem jednego ubrania w wielu nawet nowszych produkcji.

[Loko]

CUT Bishounen'y.

Tych najbardziej nienawidzę.

[kokodin]

Ostatnio zaczęło mnie poważnie irytować wyuczone i zawsze podobne zachowanie pop gwiazdek produkowanych masowo. Zwłaszcza ten dziwny taniec z mikrofonem w trakcie śpiewania , gesty lewej ręki zawsze podniesionej na wysokość głowy.
Możliwe że te seryjnie produkowane piosenkarki rzeczywiście tak robią ale to jest takie sztuczne i nienaturalne że aż mnie coś w środku przewraca. One biegają jak kot z pęcherzem po scenie zamiast skupić się na wydawaniu dźwięków (które pewnie i tak lecą z taśmy).
Jakoś w fool moon tego nie było w nanie wiadomo inny gatunek muzyki ale od openingu Crazy Shrine Maidens po prostu robi mi się niedobrze.

[Ori]

He,he wymieniliscie juz prawie wszystko od czego cierpnie mi skóra, ale dokładam pare swoich groszy:

1. (wczesniej wspomniane objawy choroby) dlaczego oni zawsze mają przeziębienie?Świnka, różyczka albo ospa nie istnieje dla japończyków?! Nie wspominając o tym, że zawsze przy tym mdleją :/

2. Nie wytłumaczalny fenomen popularności jabłka... Zauważyliście, że każda chora ofiara lub ewentualnie przebywająco w szpitalu dostaje od ukochanej/go obrane i pokrojone jabłko.

3. Nieznoszę tych przymulonych bohaterów, którzy posiadają zerowy zmysł obserwacji i nie zauważaja miłości drugiej osoby przez kolejne 20 odcinków!

4. i ostanie na dzisiaj; feromon brzydkiego kaczątka. On jest królem szkoły, ona cicha myszka. Spotykają się na korytarzu/parku/ciemna uliczka/piwnica i nagle odkrywa,ze ma przed soba miłość swojego życia... (tu zabrakło mi słów, za tak głupi uważam ten schemat)

[Costly]

Mnie drażnią niemal wszyscy bohaterowie w seriach zawierających harem czy trójkąt miłosny - gdybym ja do tego stopnia nie umiał wybierać, to bym prosił co dzień kumpli, aby mi w łeb dawali. Może za którymś razem bym zmądrzał.

[Eire]

[kokodin]

Jako stały bywalec tematu w końcu wyjdę na kogoś kto nienawidzi kultury japońskiej :P
Co do brzydkiego kaczątka i grypy to rzeczywiście to może uderzać ale dopiero gdy się jest chorym na romansy :].
A co do jabłuszka to jakoś nie wydaje mi sie to być fenomen tylko japoński. Jak bylem mały to też mama przynosiła mi obrane ze skórki pokrojone w ćwiartki jabłuszka. Najczęściej jak byłem chory właśnie. Jak nie byłem musiałem sobie radzić z nimi sam :P.
A co do tych przymulonych bohaterów. Z naszej perspektywy (widza) rzeczywiście widać wszystkie podchody, ale czy zastanawiamy się wtedy jak to widzi bohater? Z jego punktu widzenia nie jest to schemat. On przeżywa to pierwszy raz (zazwyczaj). A spotyka się z nią z reszta tylko w szkole przez kilka godzin i nie tak żeby z nią cały czas przebywał/gadał, ma inne rzeczy na głowie. Dodajmy do tego motyw dziecięcej przyjaźni to nawet trudno z takiego punktu o jakieś romantyczne uczucia przy ewentualnych wspomnieniach zmoczonych majtek lub innych traumach. Rzeczywiście bywają tacy przymuleni ludzie i znam kilku takich