[Avellana]

Krótka nota odmoderacyjna: powoływanie się na konkretne serie, a nawet na konkretne przykłady z tych serii jest jak najbardziej wskazane. Wolałabym jednak, żeby ten temat nie przerodził się w kolejną dyskusję o Code Geass, na którym naprawdę anime się nie kończy. Proszę trzymać się z grubsza tematu i nie wdawać w zbyt daleko idące dywagacje nad postępowaniem bohaterów tejże serii.

[Costly]

Widzę, że główny temat został zamknięty, a teraz kręcimy się obok.

Popularność nie jest wyznacznikiem jakości, ale jest na pewno jednym z czynników, który o jakości świadczy. Za coś ludzie jednak to oglądają. A czy tym "czymś" są ciekawe przemyślenia, czy lekko zaserwowane tematy, których widz oczekuje, to już inna sprawa. Jakości obiektywnej nie ma i nie będzie, bo i każdy widz ma trochę inne spojrzenie. Można takową wyznaczyć dla jednostki, wedle jej upodobań ewentualnie. Choć i to nigdy nie będzie całkiem obiektywne zapewne.

[kic]

[Ysengrinn]

[JJ]

A co tam, skoro wszyscy piszą nie na temat to ja też.

Popularność nie jest moim zdaniem wyznacznikiem jakości, to dwie zupełnie różne sprawy. Ale jest jedno "ale" i to bardzo ważne. Tak samo jak "popularność=jakość", należy się wystrzegać stwierdzenia, że popularność jest odwrotnie proporcjonalna do jakości, innymi słowy, przebijającego się ciągle tu i ówdzie przekonania, że jesteśmy tacy tru, andergrałndowi i oryginalni. "To nie jest seria dla wszystkich, ale naprawdę wyrobiony widz ją doceni" - na widok tych słów przechodzą mnie ciarki, zwłaszcza jeśli czytam je pod czymś pokroju GitS.

[Shizuku]

No to chyba się nie zrozumieliśmy. Słowa Zegarmistrza odebrałam w sensie, że pokemony są przeznaczone dla dzieci, Haibane Renmei zaś już nie. Dziecko wynudziło by sie śmiertelnie przy tym anime i wątpię by doceniło jego wartość. Co prawda istnieją dzieci nadzwyczaj dojrzałe, ale to są wyjątki. Dlatego lepiej już żeby oglądało te Pokemony niż miało wynudzać się przy Haibane Renmei.

Jeśli zaś chodzi o wartość Pokemonów. Oglądałam jak byłam mała i miło to wspominam. Rozrywkę miałam przednią i nie pamiętam u siebie jakiś niepożądanych zachowań. Myślę, że dużo zależy od dzieci, a nie od samej bajki. Słyszałam o chłopczyku, który podpalił ogon psa, bo chciał mieć Chanmardera czy jak to się tam pisze. Teraz pytanie czy to wina bajki, że pokazuje takie a nie inne stworki, czy wina dziecka, które nie umie rozróżnić rzeczywistość od fikcji czy może rodziców, którzy nie są w stanie upilnować dziecka. Kwestia sporna. Jednak takie Naruto w sumie jawnie promuje przemoc, więc też nie wiem czy takie dla dzieci odpowiednie.

Jeśli zaś chodzi o popularność=jakość. Może ustalmy, że to w żaden sposób się nie pokrywa. Serie niszowe nie zawsze są ambitne, tak samo jak serie popularne nie zawsze są złe. Działa to też w drugą stronę.

[Fei Wang Reed]

[Shizuku]

Wynudziłeś się, ale okazał się tytułem wciągającym? Wartościowym i dobrym to tak, ale skoro się wynudziłeś nie mogłeś się jednocześnie w nie wciągnąć... Ale rozumiem co miałeś na myśli;D

Jeśli zaś chodzi o jajko i groszek to z tym jest różnie. Niektórzy doszukują się w seriach przekazów, których nie ma, a czasami wręcz zamykamy oczy i nie jesteśmy w stanie zauważyć jakiegoś morału, który mieli na myśli twórcy. Doskonałym przykładem jest tu NGE. Wiele jest teori co chcieli nam przekazać autorzy, niektórzy odwołują się do religi i czasami odnajdują tam nową wiarę. Jeszcze inni nie widzą tam nic, poza nawalaniem wielkich mechów i pseudo filozoficznego bełkotu. Ja w sumie jestem pół na pół. Uważam, że symbolika chrześcijańska jest tam wyłącznie dla picu, bo japończycy lubią sobie poprzekręcać naszą kulturę. Nie uważam jednak, że anime nie niesie żadnego przesłania. Ładnie zawarte jest ono w dwóch ostatnich odcinkach serii (jestem jedną z nielicznych, która uważa, że były one dobrym podsumowaniem serii) a mianowicie o tym, że to środowisko kształtuje nas jako ludzi, to dzięki niemu możemy określić samemu siebie. Świat jest często zły i pasukdny, nie pomoże nam, nieważne jakbyśmy tego chcieli, ale mimo to musimy dalej się starać. No i ostatnie, że jeśli nie uwierzymy w siebie, nie zaakceptujemy to nie będziemy w stanie kochać i inni też nie bądą mogli darzyć nas tym uczuciem. Oj rozpisałam się. W każdym razie NGE to właśnie takie anime, które każdy odbiera inaczej. Jednak nie wszystkie tytuły takie są, w innych twórcy wskazują nam paluchem i mówią wyraźnie co mieli na myśli.

[Fei Wang Reed]

[Costly]

...czyli dużo gadania, które można zastąpić stwierdzeniem: "Przeczytaj poprzednią stronę tematu, tam powiedziano to już 2-3 razy".

Gwoli ułatwienia dalszej dyskusji może ktoś się pokusi o zdefiniowanie (i rozróżnienie od innych pojęć) "głębokiego anime"? Bo po lekturze tego tematu mam już wątpliwości, czy są tu dwie osoby, które rozumieją to pojęcie tak samo.

[Morg]

[Costly]

[JJ]

[Costly]

Padają określenia "anime głębokie", "anime z przekazem", "anime wybitne" i kilkanaście innych - czasami jako synonimy, czasami jako różne pojęcia. Więc i zamieszania uniknąć się nie da.

Ale chyba najważniejsze tutaj było odpowiedzieć na pytanie postawione w temacie - o ile się nie mylę, to chyba wszyscy tutaj się zgadzają, że produkcje o których można tak powiedzieć istnieją, jak by ktoś owego "przekazu" nie rozumiał. Teraz raczej rozchodzi się o klasyfikacje konkretnych wspomnianych tytułów, a chyba nie o to tutaj chodziło...

[Zegarmistrz]