[JJ]

Porównywanie jakości na podstawie krótkometrażówek troszkę nie ma sensu, bo w Japonii to pewnie taka sama nisza jak na zachodzie, a w dodatku nie obowiązują tam pewne trendy czy schematy - więc w sumie krótkometrażowa kreskówka z Japonii nie będzie się niczym wyróżniać na tle produkcji z całego świata.

[Ysengrinn]

I anime, i animacja zachodnia ma wady. Duże wady. Dobrze jest mieć w zanadrzu anime, gdy człowieka zacznie mdlić od zachodniego ugrzecznienia i epizodyczności, a kiedy zaczynasz rzygać fanserwisem i apologią poligamii przydają się bardziej "niewinne" zachodnie kreskówki. Nie każdemu muszą odpowiadać oba rodzaje, ale kto lubi ten ma bardziej urozmaicone życie - trochę jak z biseksualizmem.

Jakie wady ma anime wszyscy z grubsza wiedzą. Zachodnie kreskówki są z kolei adresowane przede wszystkim dla dzieci, twórcy muszą więc uważać by unikać drażliwych kwestii (pamiętam jak byłem zaskoczony, gdy w którymś odcinku Batmana ktośtam się ukłuł kolcem róży i było widać KREW - bodaj jeden jedyny raz w serialu), ewentualnie stawać na rzęsach by je przemycić pod nosem cenzora. Np. w wzmiankowanym Avatarze czy WITCH (swoją drogą niesamowite - rzadki przypadek gdy na podstawie dziewczyńskiego komiksu zrobili serię dla szerszej widowni) robią wszystko, by uniknąć śmierci jakichkolwiek postaci. Mi to bardzo nie przeszkadza, ale rozumiem, że komuś taka hipokryzja może poważnie psuć przyjemność i w efekcie odpadną od serii.

OK, są zachodnie kreskówki dla dorosłych, ale one są w większości w jedną mańkę - karykaturalna satyra na jakiś tam aspekt społeczny. Jeżeli ktoś woli serię akcji musi się przygotować na kompromis z cenzurą.

[Laurent]

Porównywać anime z zachodnią animacją się nie da, bo nie ma z czym. Prawda jest taka, że
zachodnim twórcom nigdy nie udało się wpaść na myśl że animację można traktować poważnie. Skutkiem tego jest to, że jedynymi produkcjami jakie potrafią zrobić są baje dla dzieciaków. Z czasem zaczęto robić rzeczy dla szeroko pojętego widza, ale myślenie się w rzeczywistości nie zmieniło -max na co możesz liczyć to pierdołowate karykatury/satyry o przygodach kotleta i ciastolinków z grafiką na poziomie klozetowym(te całe sreki, srut parki,
władcy shitu i cała reszta).
Za Anime kryją się idee, które powinny być domeną animacji w ogóle, a stały się istotą jedynie animacji japońskiej i kinematografii: poważne traktowanie tej formy twórczości, troska o piękno wizualne obrazu, chęć opowiedzenia możliwie jak najlepszej historii -mówiąc
w skrócie: jakość.Jakość stała się synonimem anime i jeśli ktoś jest fanem animacji i poszukuje niewybrakowanych produkcji, skazany jest na japonię której dziełom choć też w wiekszości trochę brakuje do miana Ideałów Idealnych, są jednak najbliżej tego czego oczekuje.
Jedynym wyjątkiem jakościowej zachodniej animacji, której poziom graficzny na Tanukowej skali ma szansę przekroczenia oceny 5/10 (właściwie nieosiągalnej nawet dla swoich pobratymców) jest wspomniany już Avatar, który ma zresztą korzenie japońskie
bo powstał wyłącznie dzięki temu, że twórcy są sami fanami anime i jako jedyni producenci amerimców skumali japońską myśl i od dłuższego czasu chodzi mi już po głowie myśl żeby zebrać się w końcu i sklecić mu reckę na Tanuki -''bo zasłużył!''

[Urawa]

Dla większości dzisiejszych 20-30 latków anime było w pewnym momencie objawieniem. Znaliśmy najpierw produkcje czechosłowackie, polskie, potem dzięki satelicie pojawiły się zachodnie, ale tu wciąż były pewne niezbywalne zasady - brak w zasadzie fabuły, unikanie głębszych relacji między postaciami, broń Boże przemocy. Na tym tle już "Sailor Moon" było niczym "Blue Suede Shoes" Elvisa. Kreskówka, w której bohaterowie, zarówno pozytywni jak i negatywni giną, mają swoje życie, przyjaźnią się, kochają, tworzą związki, akcja toczy się logicznie do przodu a przespanie kilku odcinków może sprawić, że stracimy łączność z historią. Przy wszystkich "He Manach", "Spider Manach", "Rumcajsach", "Makowych Panienkach" itd to było coś całkowicie innego, świeżego i, co tu kryć, uzależniającego. Potem zaś odkrywało się dalej ten gatunek, a takie były czasy, że poznawaliśmy pozycje z najwyższej półki - "Akira", "Ghost in the Shell", "Evangelion", "Dragon Ball", "Slayers", "Magic Knight Rayearth", "Księżniczka Mononoke". Żadna ówcześnie emitowana w TV zachodnia animacja telewizyjna nie mogła się z nimi równać. Bo jak tu zestawić "Anastazję" z "Mononoke Hime" a "Króla Lwa" z "Białym Lwem Kimbą"? O ile animacyjnie zachód nie stał tak daleko za wschodem, tak Amerykanów krępowały bardzo mocno ograniczenia mówiące, że film animowany ma być "family friendly". Japończycy rozumieli to inaczej.

Zachód poszedł w technikę, tworząc trójwymiarowe, rodzinne perełki w stylu "Shreka", ale nawet jeśli tworzono animacje nastawione na doroślejszego widza (jak "Æon Flux") to rzadko wychodziły one poza USA. Podstawowa część rynku animacji, zarówno na zachodzie jak i w Japonii, celuje w młodzież. Tu rozdźwięk jest poważny i raczej nic nie wskazuje, aby miały nastąpić zmiany. Japończycy coraz wyraźniej idą w porno (niedawno jeden z wpływowych krytyków stwierdził wprost, że 80% obecnego rynku anime to soft porno), a tu ograniczeni bardzo mocno Amerykanie nie mają nawet z nimi szans. Idą za to coraz częściej w fabułę - wspomniany "Avatar: the last airbender" dowodem, ale mimo tego zbyt często grzęzną w serialozie. Dowodem "Teen Titans", które bardzo chętnie zobaczyłbym w wersji japońskiej - zapewne Raven, Terra i Starfire byłyby różnymi odmianami bishojo, Beastboy byłby furry albo neko shotą, zaś Robin byłby bishonenem, ale za to historia zapewne zyskałaby na spoistości, a relacje między bohaterami - na jasności (z Robinem w roli władcy haremu na czele).

Ad rem jednak. Ktoś, kto oglądał przez lata anime, raczej z nieufnością będzie podchodził do animacji zachodniej - tutaj wielu nam krzywdę zrobiło dzieciństwo, fundując takie koszmarki jak "Kapitan Planeta", "Bionic Six", "Turbo Teen" itd. Stąd pewnie i objawy nieufności. Ale, podobnie jest z mangą - wielu moich znajomych, którzy kupowali komiksy zachodnie, w momencie, w którym zaczęli kupować mangi, nagle odwrócili się do tytułów amerykańskich czy francuskich. A tutaj już poziomy wschodu i zachodu są bardzo wyrównane, pod każdym niemal względem. Rysownicy zachodni tworzą równie ciekawe historie, czasem równie odważne (bo komiks nie ma takich ograniczeń jak animacja) i nierzadko równie dobrze rysowane. Ale skoro nie ma wielkich gał, to już bueee... Tak się zresztą śmiesznie składa, że pierwszą mangą, jaką w życiu kupiłem, było wydane w 1999 "Dirty Pair: Niebezpieczne Związki" (sailorkowych komiksów składanych ze screenów nie liczę). Nawet nie zauważyłem, że kupiłem w rzeczywistości komiks amerykański, gdyż tę akurat mutację przygód Kei i Yuri narysował Adam Warren. Pamiętam zresztą, że gdy potem to samo wydawnictwo wydało w Polsce doskonałego "Drakuuna", niektórzy powątpiewali, czy to na pewno komiks japoński.

Przez lata polscy fani musieli (i lubili, co tu kryć) podkreślać swoją odrębność i udowadniać, że to co oglądają, wcale nie jest "chińskimi porno kreskówkami" ani bajkami dla dzieci. Klasyczny numer z tamtych lat, to mangowiec powtarzający mantrę "GiTS, Akira, NGE, gołe baby są w hentajach, GiTS, Akira...". doszły do tego ignoranckie nierzadko "ataki" typu słynna "Uwaga" i postawa niektórych osób, mających wówczas dużo do powiedzenia w fandomie (np. Jedi). Wiem, z biegiem czasu przychodzili nowi, ale im szybko władało się do głów, że świat jest zły i nienawidzi anime. Mentalności oblężonej twierdzy sprzyjały ponadto niesnaski z innymi grupami (słynne "Kto nie skacze, ten fantasta") i skłonność do patrzenia z wysoka na "prymitywów nie rozumiejących wielkiej sztuki, jaką jest anime". Ot, cała prawda.

[Amarth]

[Daerian]

[Laurent]

''Nie wiem, może ja mam problemy z pojmowaniem''
No to teraz już wiesz, bo nie twierdziłem że Avatar ma japońskie korzenie bo twórcy lubią anime, ale dlatego, że dzięki ich zamiłowaniu wessał pewne Idee (w znaczeniu: koncepty, pomysły, zasady) których się trzyma: piękna grafika, bardziej wyszukana fabuła (dodanie do historyjki o ratowaniu świata złożoności, wielu stron konfliktu), dobry charadesign. Nie twierdzę też, że wszystko co zrobią w Japonii to ideał, ale jeśli szukasz czegoś dobrego, nietargetowanego na dzieci, bez przygód gadających świniaków, kolejnych kumpli supermena - skazany jesteś na prowadzenie tych poszukiwń w anime odgarniając stosy infantylnych haremów i innych badziewnych a mimo to wyżej stojących od tych zachodnich produkcji. ''Jakoś nie jestem w stanie wziąć na powżnie tematu traktującego o wyższości banana nad jabłkiem'' To raczej dyskusja o wyższości ananasa nad kartoflem.

[Urawa]

[Amarth]

[Laurent]

''W takim razie wszystkie anime są animacją zachodnią'' Niech będą czym chcą byle trzymały się pewnych reguł.
Amerimiec to skrót od amerykański animiec, a animiec to...
Anime zostało TYLKO zainspirowane bo Tezuka bardzo szybko obrał własną drogę (te słynne gładkie buźki)
''I nawiasem mówiąc nie oglądałeś chyba wiele zachodniej animacji przez ostanie dziesięć lat, skoro ją tak nisko oceniasz pod względem technicznym...''
Nawet gdybym dostrzegł w którejś dobry poziom techniczny to wątpię bym napotkał dobry poziom artystyczny. Wiesz, ja cieszył bym się tymi wszystkimi bajkami, szrekami supermenami, satyrami gdyby to stanowiło jakieś 40% a. zachodniej, a reszta składała się z bardziej wyszukanych produkcji (horrory, dramaty, bardziej poważne produkcje itd. a wszystko okraszone piękną stylową grafą. Ech... marzenia)

[Laurent]

Æon Flux- amerime -i to o rodowodzie genetycznym, nie dość że twórca to chińczyk to jeszcze przyznaje się do inspiracji anime, a grafika: MOCNO ograniczony budżet i brak stylu
Simpsonów- pamietam taką anegdotę, gdy twórcy tego czegoś przyszli do projektanta ten żeby się od nich uwolnic w 5 minut sklecił projekt: najprostszy i najgorszy jaki mógł, a oni gdy to zobaczyli... byli oszołomieni(rotfl) :), ''siki płynęły im po twarzy , a cieszyli się jak dzieci''.
Przesłań szukam w skrzynce pocztowej. Animacja to sztuka a, sztuka to dostarczanie wrażeń i cieszyłbym się gdyby te dostarczane przez z zachodnią były lepsze niż są choć mówienie tego jest paszę.
co do wielkich oczu i cyca, nie są wyznacznikiem anime. Wystarczy wymienić choćby Akirę.

[Urawa]

[Ysengrinn]

O, jaki fajny... wątek.

Avatar ma nad anime podstawową przewagę - nie robili go Japończycy. W efekcie faktycznie, korzysta z kilku fajnych motywów japońskiej animacji, a jednocześnie jest w stanie uniknąć miliarda tych mniej ciekawych.

[Amarth]

[Fei Wang Reed]

To może i ja się na chwilkę wtrącę...