[Art is Charity]

Definicja spamu jest zalezna od odbiorcy. Działa na zasadzie czysto subiektywnej: to, czy coś jest spamem czy też nie określa się po otrzymaniu wiadomości. Z tym, że skąd dana osoba ma wiedzieć przed jej otrzymaniem, że danej wiadomość taka jest? W tym przypadku praktycznie każde odezwanie się do drugiego człowieka przez środki komunikacji elektronicznej może być spamem. Co prowadzi do paradkosalnej sytuacji i braku ochoty na kontakty międzyludzkie w internecie.

Spokojnie. Zakładam, że artyści mają wystarczająco dużo klasy i kultury osobistej aby nie zakłócać spokoju użytkowników internetu.

[Morg]

Spamem jest niezamówiona informacja handlowa. Co to dokładnie oznacza jest określone w ustawie o świadczeniu usług drogą elektroniczną, ale to czy informacja jest handlowa i czy jest zamówiona można określić jeszcze przed jej wysłaniem.

A taki artysta w UK wciąż może bronić swych praw na drodze cywilnej – co jest często dużo bardziej dotkliwe od sankcji karnej.

[Daerian]

[Art is Charity]

[Art is Charity]

[wa-totem]

[BOReK]

[Art unites]

Art unites

"The soul becomes dyed with the color of its thoughts."
-Marcus Aurelius

Może powinniśmy skoncentrować się na aspektach sztuki, które nie
były poruszane. Szutka powinna łączyć, unifikować ludzkość.
Wszyscy powinni mieć równy dostęp do wytworów kultury, umożliwiających
rozwój intelektualny.

Problem w tym, że w starożytności dostęp do ksiąg mieli jedynie nieliczni,
były one towarem luksusowym, a przeciętni obywatele (jeśli ktoś nie był
niewolnikiem lub kimś w rodzaju chłopa pańszczyźnianego, którzy bywali
najczęściej analfabetami) mieli nikły kontakt z lietraturą.

Jasne jest, że artyści, jako "wybrańcy bogów" zajmowali uprzywilejowane miejsce.
Jednak zależność od władców sprawiała, że sztuka pełniła rolę służebną,
bądź czysto propagandową stanowiąc jeden ze środków podtrzymania ich dominacji
nad uciemiężonym ludem. Pomimo, że np. w starożytnej Grecji artyści cieszyli się
autonomią a ich warsztaty były czyms w rodzaju mikrofabryk, to wytwory były
wciąż towarem luksusowym przeznaczonym dla nielicznych. Podobnie jak wspomniane
dzieła w postaci obrazów będące obecnie przedmiotem transakcji i lokaty kapitału,
pozwalające ich posiadaczom na manifestację swojego statusu socjoekonomicznego.

Wraz z rozwojem społecznym i cywilizacyjnym sytuacja zaczęła zmieniać się: z
większości społeczeństw zniknęło niewolnictwo, druk umożliwił powszechny dostęp
do literatury oraz grafiki. Również artyści mogli wyzwolić się z okowów opresyjnej
władzy a ich mecenasem stało się całe wolne społeczeństwo, które na równych prawach
mogło uczestniczyć w odbiorze kultury.

Mniej więcej w tym okresie pojawiły się koncepcje związane z problemem kopiowania
w sensie powielania utworu i czerpania zysków ze sprzedaży kopii - tym najczęściej
zajmowami się posiadacze maszyn drukarskich i odpowiedniej infrastruktury - i to
oni narzucali cenę. Artysta był najczęściej ograniczony do bycia dostarczycielem
materiału do druku, a jego udział w zyskach był często znikomy, co prowadziło do
kolejnej zależności - tym razem od wydawców.

Kolejna zmiana to wprowadzenie powszechnego dostepu do internetu. Teraz kazda osoba
jest wydawca, a dostep do informacji ulegl demokratyzacji, jeszcze wiekszej niz w
przypadku maszyn drukarskich, gdyz odbiorca nie jest ograniczony zasobami fizycznymi.

I tu pojawia sie zasadniczy problem wynikajacy z samej specyfiki cyfrowych mediow.
Artysci nie pracuja juz w "medium tradycyjnym" przetwarzajac fizyczne obiekty, tak
jak miało to miejsce wczesniej. Teraz artysta funkcjonuje na tych samych prawach co
pisarz/poeta/literat/programista. Dzielem jest utwor w postaci potencjalnie nieskonczonej
liczbie identycznych kopii. Utwor po utrwaleniu moze byc dostarczony nieograniczonej
liczbie odbiorcow. Kopie chronia utwor przed zniszczeniem, gdyz kazda nich jest tozsama
z oryginalem.

Jest to także przyczyna, dla której użyta koncepcja "tragedy of the commons" nie ma
zastosowania na poziomie korzystania z istniejącego już utworu - nie można go wyczerpać
tak jak książka nie ucierpi od czytania. Sama koncepcja odnosi się do zasobów
ograniczonych takich jak użyte w przykładzie pastwiska, jednak argumenty jej twórcy
są mocno dyskusyjne, a założenia o szkodliwości przeludnienia w obliczu możliwości
rozwoju technicznego i zaspokojenia potrzeb w wyniku racjonalnej gospodarki wręcz
absurdalne.

Jednak jedna z zawartych tam myśli - o tym, że nieszkodliwe zachowania ludności
potrafią się wzmacniać prowadząc do katastrofalnych efektów wydaje się być uzasadniona
- np. w przypadku szkodliwych odpadów, oraz ...niechęci do płacenia jakichkolwiek sum
za korzystanie z utworów, o czym dalej. Niestety uświadomienie tych zagadnień wymaga
zrozumienia na czym polega cały problem - stąd w przypadku odpadów rządy inwestują w
rozmaite akcje społeczne.

Istnieje konsekwencja związana z funkcjonowaniem mediów cyfrowych , ktora w przypadku
niezrozumienia istoty sytuacji moze stac sie przyczyna zasadniczego problemu: Artysta
inwestuje w powstanie utworu nie tylko swoje zasoby intelektualne i osobowosciowe.
Zasoby poswiecone na naukę, trening ale takze calkiem konkretne sumy fiansowe
przeznaczone na projekty produkcji, a w przypadku filmow i gier czesto place dla personelu,
koszty infrasktruktury etc. W momencie gdy gry komputerowe były dostępne na automatach,
a użytkownik musiał wrzucić monetę (drobna suma!) zyski były zapewnione, niezależnie od
zainteresowania samym utworem - nie można było korzystać nie placąc. Tak samo niska jakość
kopii kaset zmniejszająca się z każdą kolejną kopią zachęcała do zakupu oryginału.
Gry na kartridżach gwarantowały najcześciej zakup własnej kopii przez użytkownika.

W momencie gdy odbiorcą utworu jest ogół społeczeństwa logiczne jest zby wszyscy, którzy
zdecydują się na korzystanie z utworu ponosili równy koszt, nawet jeśli maiłyby być to sumy
na poziomie "groszy wrzucanych do automatu"...

[Art unites]

Dzięki za wsparcie, ja również uważam, że wysokiej klasy artyści nie głodują a po ich wytwory użytkownicy przychodzą sami.

[Art unites]

Nie możemy popadać w elityzm - sformułowania określające artystów jako "wybrańców bogów" są wytworem mocno snobistycznych środowisk "pseudoartystycznych" pragnących ograniczyć dostęp do swoich kręgów. Pomimo, że sztuka zawiera w sobie elementy trudne bądź niemożliwe do wytłumaczenia
przy wykorzystaniu nauk społecznych bądź ścisłych a jej zakres należy do tzw. humanities, to każdy ma
równy dostęp do uzyskania statusu twórcy, a jego uzyskanie powinno zależeć jedynie od jakości jego/jej pracy. W tym sensie wszyscy jesteśmy wybrańcami ..lub nikt nie jest. Wszystko zależy od tego czy ktoś będzie wykorzystywać swoje zdolności i zdecyduje się podążać drogą realizacji marzeń i podejmowania wyzwań. Nie musimy być zrzeszeni w organizacjach i gildiach typu ZAIKS aby zajmować się działalnością artystyczną (!), bo zasadnicze ustalenia dotyczące ochrony artystów i funkcjonowania społeczeństwa w tym zakresie określa prawo autorskie dotyczące wszystkich obywateli.

Internet umożliwił demokratyzację dostępu do sztuki i bycia twórcą, a podziały społeczeństwa na "grupy kreatywne" i "resztę" już nie obowiązują. Wszyscy korzystamy z tego zamego internetu, wspólnej przestrzeni komunikacyjnej (jestśmy społeczeństwem informacyjnym). Dzięki pracy wielu osób mamy kolejny etap rozwoju cywilizacji, w którym dominującą rolę odgrywa już nie zapewnienie przetrwania dzięki produkcji dóbr fizycznych (na czym koncentrowały się dotychczasowe teorie ekonomiczne) ale na gromadzeniu wiedzy i jej wykorzystaniu dla zapewnienia rozwoju i postępu "godpodarka oparta na wiedzy".
Niezbędne dla jej istnienia jest kształtujące się pojęcie "własności intelektualnej" niezależnie czy źródłęm jej jest praca jednej osoby czy potężnej organizacji badawaczo-rozwojowej, która musi pokryć koszty swego utrzymania (w tym zakup żywności). W tym kontekście wszelkie formy korzystania z produktów własnośći
intelektualnej, które to korzystanie przsparza korzyści odbiorcy a nie przynosi dochodu twórcy narusza
funkcjonowanie systemu. Gdyby wszyscy płacili na tych samych prawach przysłowiowe grosze, to bez
nadmiernych obciążeń to zebrane sumy pozwoliłyby na bezproblemowe działanie artystów. Dlatego powinno się krzewić uczciwe zasady gry aby "system nie przeciekał" gdzyż szkodzi to nam wszystkim.

Dlatego zrozumienie tej problematyki powinno stać się wiedzą powszechną, gdyż pojawianie się nowych, wartościowych utworów zależy od otoczenia ochroną każdej osoby, która podejmuje twórczy wysiłek i decyduje się poświęcić swoje zasoby aby przynieść społeczeństwu coś nowego i założeniu lepszego.

Dzięki internetowi każda utalentowana osoba może i powinna rozwijać swoje zdolności oraz uzyskać możliwośc do utrzymywania się ze swojej pracy. W tym kontekście pochodzenie danej osoby

[Daerian]

http://www.forbes.com/sites/erikkain/2012/04/30/4chan-defends-witcher-2-developer-cd-projekt-red-from-pirates/ <- całość Twojego wielkiego wywodu na temat niesłuszności nowego prawa w Anglii podsumuję może w zasadzie tym.

Aha, to, że prawo autorskie jest przestarzałe i musi upaść przyznają nawet zajmujący się nim profesorowie. Tyle w tym temacie...

[Art unites]

Ale mój wywód w zasadniczym zakresie nie dotyczył "niesłuszności nowego prawa w Anglii..."

Dotyczył problemów natury ogólnej, a rozwiązania tych problemów są wciąż w trakcie powstawania.

Istnieją również profesorowie, którzy nie mają nic przeciwko koncepcjom własności intelektualnej.
Prawo autorskie powstawało w momencie gdy technologie przetwarzania informacji były nieco inne.
Kiedyś urządzenia kopiujące w postaci np. drukarni były trudno dostępne.
W momencie gdy jest dostępny internet a urządzenia do kopiowania znajdują się w każdym
gospodarstwie domowym i każdy może wykonywać kopie sytuacja wygląda inaczej a nazwa
powinna być inna niż "copyright"...

Zasadniczym problemem jest zapewnienie możliwości uczestniczenia w syetmie ekonomicznym twórcom
i pracownikom intelektualnym na równych prawach z wytwórcami dóbr fizycznych. Wszystkie regulacje
uiemożliwiające prawidłowe funkcjonowanie tego sektora mogą prowadzić do poważnych problemów z dalszym rozwojem cywilizacji.

Zwróćmy uwagę, że od tego jaki będzie rozwój sytuacji w tym zakresie zależy nie tylko przemysł gier,
filmów itp. ale także tak krytyczne dla przetrwania sektory jak produkcja leków...

Też uważam, że DRM jest zbędne, ponieważ utrudnia korzystanie z zakupionego oprogramowania
najczęściej całkowicie uniemożliwiając wykonanie kopii bezpieczeństwa przez użytkownika.

[Art unites]

Dyskusja i prace nad rozwiązaniem tych problemów mają się całkiem dobrze. Profesorowie mogą prowadzić dyskusje nad tymi zagadnieniami, jednak wyniki ich pracy finansowane najczęściej z publicznych pieniędzy powinny prowadzić do użytecznych konkluzji i być może wyłonienia najlepszych rozwiązań.

Możemy założyć, że efekty pozwolą na powstawanie nowych, świetnych gier i filmów oraz będą mieć korzystny wpływ na społeczności konsumentów.

[wa-totem]

[Bezimienny]