[achiever]

To czy NGE pisze równie dobrze jak leci w życiu co Biblia, może i nie takie głupie;)

Wg mnie zawsze znajdą się ludzie z ograniczeniami. Sam mam ograniczenia, tylko dobrze by sobie zdawać z nich sprawę. Niektórzy myślą, że ich ograniczenia są kryterium, dzięki którym mogą się z kogoś pośmiać czy coś mocniejszego. Śmiech jest zdrowy, ale też z umiarem uważam.

Więc trochę to chyba jest wystawianiem się na pośmiewisko oglądanie anime.

To czy NGE pisze równie dobrze jak leci w życiu co Biblia, może i nie takie głupie;)

Wg mnie zawsze znajdą się ludzie z ograniczeniami. Sam mam ograniczenia, tylko dobrze by sobie zdawać z nich sprawę. Niektórzy myślą, że ich ograniczenia są kryterium, dzięki którym mogą się z kogoś pośmiać czy coś mocniejszego. Śmiech jest zdrowy, ale też z umiarem uważam.

Więc trochę to chyba jest wystawianiem się na pośmiewisko oglądanie anime.

[Shinigami-san]

[Grisznak]

Ja zaś coś dodam - były sobie kiedyś takie czasy, że na rpgowców, których hobby dopiero w Polsce rozkwitało, patrzono jak na dziwaków. Żeby było śmiszniej, sami rpgowcy to lubili, traktując ów fakt, jako (wątpliwy) dowód swej wyższości, nie zauważając przy tym, że gdy urządza się np. sesję na lekcji na tylnej ławce, zaproszonym do klubu dziennikarzom prezentuje sie artbook Royo i podręcznik do magii, to samemu prosi się o wrzucenie się do worka z napisem "przypadek do leczenia".

Kiedyś zaś rpg stało się hobby powszechnie znanym i dość akceptowalnym, zaczęły się biadolenia o "komercji". Prawda była tymczasem banalniejsza - wczorajsi partyzanci i bojownicy o rpg stracili swój sens istnienia - bo w końcu każdy kiedyś kończy liceum i okazji do dyskusji z księdzem na temat "Znamienia Szatana" nie ma.

Dziś nie ma problemu "chińskich porno bajek" (określenie to zresztą zostało ukute przez fandom, nie przez dziennikarzy), bo co to za problem, kiedy anime i mangi leżą sobie stosami w sklepach, a poważne pisma piszą o nich rzeczowo i w miarę konkretnie. Problem jest wtedy, kiedy dziecko usilnie pragnie uchodzić za "inne". Wtedy zaś nie ma znaczenia, czy jest to manga, styl emo, punk, metal, rpg czy cokolwiek innego.

Znajomi wiedzą czym się zajmuję, rodzina także i jakoś nie przypominam sobie negatywnych reakcji. Sam zaraziłem podczas studiów kilkanaście osób z historii wojskowości Hellsingiem.

Ja zaś coś dodam - były sobie kiedyś takie czasy, że na rpgowców, których hobby dopiero w Polsce rozkwitało, patrzono jak na dziwaków. Żeby było śmiszniej, sami rpgowcy to lubili, traktując ów fakt, jako (wątpliwy) dowód swej wyższości, nie zauważając przy tym, że gdy urządza się np. sesję na lekcji na tylnej ławce, zaproszonym do klubu dziennikarzom prezentuje sie artbook Royo i podręcznik do magii, to samemu prosi się o wrzucenie się do worka z napisem "przypadek do leczenia".

Kiedyś zaś rpg stało się hobby powszechnie znanym i dość akceptowalnym, zaczęły się biadolenia o "komercji". Prawda była tymczasem banalniejsza - wczorajsi partyzanci i bojownicy o rpg stracili swój sens istnienia - bo w końcu każdy kiedyś kończy liceum i okazji do dyskusji z księdzem na temat "Znamienia Szatana" nie ma.

Dziś nie ma problemu "chińskich porno bajek" (określenie to zresztą zostało ukute przez fandom, nie przez dziennikarzy), bo co to za problem, kiedy anime i mangi leżą sobie stosami w sklepach, a poważne pisma piszą o nich rzeczowo i w miarę konkretnie. Problem jest wtedy, kiedy dziecko usilnie pragnie uchodzić za "inne". Wtedy zaś nie ma znaczenia, czy jest to manga, styl emo, punk, metal, rpg czy cokolwiek innego.

Znajomi wiedzą czym się zajmuję, rodzina także i jakoś nie przypominam sobie negatywnych reakcji. Sam zaraziłem podczas studiów kilkanaście osób z historii wojskowości Hellsingiem.

[Eire]

[Shinigami-san]

[Eire]

Człowiek nie ostryga, żeby przysysał się do skały.
Nawet nie wiem czy jestem starsza od Ciebie i chyba nie ma to znaczenia dla dyskusji.
Napisałam tak, bo nie raz spotkałam sie z taką postawą w życiu, przyznam nawet, że sama byłam jej wyznawcą i wiem ile się przez taką postawę traci.

Tymczasem dlaczego twoja losowa próba 30 osób w klasie i kilkuset w szkole miałaby być inna niż moja?

Ty przyjęłaś kaznodziejski ton, oceniając z góry znane Ci osoby jako te dla których liczy sie tylko picie palenie i nędzne rozrywki, sugerując, ze jesteś ponad to. W twojej wypowiedzi czuć pychę, ja namawiam do odrobiny pokory wobec innych ludzi.
Czy ja sama przystosowałam się do świata? Tylko zaakceptowałam go i delikatnie zmusiłam do przyjęcia moich reguł gry.

[Mai_chan]

Drogie panie, wszystko fajnie, ale uspokójcie się troszkę. Obydwie. Bo dyskusja dryfuje w bardzo niebezpiecznym kierunku.

[Shinigami-san]

[Serika]

Wracając do tematu ;P Ja powiem tak: jestem dorosłą kobietą, nie ukrywam, że lubię to co lubię, ale też nie widzę potrzeby, żeby się z tym obnosić. Znajomi z pracy wiedzą, czasem nawet coś pożyczą, jeśli mają ochotę, ale nikogo nigdy nie zmuszałam, żeby ze mną o animkach gadał ;) Mamy sporo innych tematów i nie widzę sensu w narzucaniu tematu, który naprawdę nie ma obowiązku interesować innych.
Nikt nie uważa mnie za dziwaka (no dobra... nie z tego powodu, co najwyżej za całokształt działalności ;D Ale to bardzo pozytywne jest ^^), fajnie dogaduję się z ludźmi i dobrze mi tam gdzie jestem.

ALE podejrzewam, że to jest kwestia dojrzałości znajomych. Jestem w stanie sobie wyobrazić, że kiedy ktoś ma 15 lat (nie obrażając 15-latków), to może mieć przez jakiś czas fazę "jestem duży/a i nie interesują mnie zabawki dla dzieci" i będzie negować wszystko, co może być z takimi kojarzone. Dojrzewanie, i tyle. Stąd niespecjalnie mnie dziwią głosy niektórych młodszych użytkowników forum (akurat nie o Shinigami mówię), którzy twierdzą, że koledzy się z nich śmieją. Całkiem prawdopodobne, że faktycznie tak robią. I zapewne im przejdzie, jeśli nie chodzi o coś "głębszego" niż same zainteresowania.

[Alira14]

W gimnazjum było... hmm... z biegiem czasu mogę powiedzieć, że "zabawnie", ale nie każcie mi tam wracać.
Jeżeli ktoś nie wierzy, że istnieją ludzie, którzy interesują się tylko popijaniem, paleniem i imprezowaniem- mogę zaprowadzić i pokazać. Im wystarczał sam fakt, że czytam z własnej woli, na dodatek fantasy. Manga i anime były bonusem. Nie obnosiłam się z tym, nikogo nie nawracałam na skośną stronę mocy. Po jakimś czasie im się znudziło. Poza tym bardzo trudno obrażać kogoś, gdy ten udaje, że cię nie ma (btw, jest to jedyny sensowny sposób obrony na przemoc psychologiczną, polegającą na odizolowaniu ofiary od "stada" - po jakimś czasie ludzie się wręcz zabijają aby ta "kujonka" zwróciła na nich uwagę). No, ale nie będę płakać nad rozlanym mlekiem. Byli to ludzie, którzy twierdzili, że jestem satanistką bo słucham Guano Apes (tak, to Guano Apes).
W liceum było spokojniej, sprzedawałam nawet przez koleżankę Tokyo Mew Mew i Kamikadze Kaito Jeanne dziewczynie z innej klasy. Jak dwa sukkuby klasowe dorwały jeden z tomików TMM, siadły na geografii i cały czas chichotały. I na bank nie z tego co zamierzała autorkaXD.
A na studiach, co druga osoba interesuje się czymś dziwnym, więc wychodzę na przerażająco normalnąXD.

[Grisznak]

[Eire]

[Shizuku]

[Vodh]

[korsarz]

Moim zdaniem samo oglądanie anime nie wystawia na pośmiewisko (zależy jeszcze, na jakie środowisko się trafi). To takie samo hobby, jak każde inne i nie ma co robić wokół tego afery. To tak, jakby wystawieniem się na pośmiewisko groziło czytanie literatury SF, lub słuchanie np. reagge. Jeśli komuś to przeszkadza, to niech mi się w monitor nie gapi i tyle. Ja oglądać nie kazałem.