[Slova]

Slova otworzył okno wpuszczając mroźny wicher do pokoju.
- Czego sie dże!? - krzyknął prubujac przezwyciężyć wycie wiatru, a potem chwycił z tależa kanapkę, założył na odlew marynarkę, wziął Drowusia pod rekę i huknął drzwiami na odchodne.

Z kanapką w zębach, krzywo zapiętą i pomiatą marynarką oraz z dziwnym stworem - pomiotem chaosu jak mniemał - ściskanym kurczowo pod ręką chłopak otworzył z impetem drzwi do pokoju Pana B i nie zwracając uwagi na lokatora, zaczął nerwowo przetrzasac szafki w poszukiwaniu suhhhhhharów (tak, po to co znalazł, nie było suche, było zuhe!), a gdy w końcu dopadł obiekt swojego porzadania, powiedział tylko na porzegnanie
- Dzięki! Nastepnym razem nie chowaj ich tak głęboko!
I szybko pobiegł w strone labolatorium Shini. Biednego Drowusia aż zemdliło od wstrząsów.

Drzwi do labolatorium otworzyły się z takim impetem, że aż probówki podskoczyły w stojakach.
- Czeeeeego? I tak mam juz kupe zmartwień - powiedział wskazując na niczego nie świadomego stworka.

[Shinigami-san]

- Drowuś to nie zmartwienie, daj mi to biedactwo - mówiac to wzięłam Drowusia na ręcxze i rpzytuliłam go - a problem mam tkai ze chce zorbić roślinkę która będzie zjadać odpadki domowe, zlizywac kurz i tkaie tam ale zamiast kwitnacej roślinki chodzącej wychodzi mi koza oO. Masz na to jakiś pomysł? służę pomocna księgą i labolatorium

[Pan B]

Wszystko zaczęło się dobrze układać...
Najpierw odzyskałem zdrowy wygląd.(hura!)
Mały stworek poszedł nie w moje ręce.(hura!)
Udało mi się znaleźć swój pokój.(hura!)
...do czasu.
Ktoś zakosił moje suchary.(łeeee!)

Byłem tak pochłonięty przyszywaniem guzika do kamizelki iż nie zuważyłem jak ktoś wywrócił mój pokój do góry nogami i zabrał co zabrał.
- Nie daruje.... złapię tego #@%*&#@^&#$@#%^&#*@# i zamienię w ....(tu chwilę się zastanowiłem: no bo w niby co? nic konkretnego nie potrafię.) ....w co mi się uda.
Słowa te ociekały żądzą zemsty.

Wsadziłem czape na łeb, poprawiłem spodnie, przeliczyłem suchary, załadowałem różdżkę i ruszyłem na szukanie złodzieja.

[Slova]

Slova spojrzał fachowym okiem na zielona kozę, która własnie zaczęła podgryzać preparaty naukowe. Kiedy dotknął sierści dziwnego zwierzęcia, te zaczęło wcinac poły marynarki.
- W formalinę ją...
Jak pomyślał, tak zrobił i po chwili zielona koza pływała już w stu litrowym baniaku wypełnionym 5% roztworem formaliny.
- Nią się później zajmę, ale sądze, że w tym wynalzaku mogą pomóc drzewa rosnące na Tanith. A właściwie, to tylko to, co przechowało się w banku genów, bo zarówno drzew jak i mojej planety już nie ma... Cóż, chyba trzeba by w jakis sposób spowodować symbiozę rośliny z grzybem, albo glonem, który by w zamian za transport pożerał organiczne odpadki... Ale do tego elu potrzeba ingerencji magii, albo innej siły, chociażby alchemii, by spleść w jakiś sposób wiązania łancuchów DNA Tanithańskich drzew z rosiczka, a potem znaleźć odpowiedni gatunek grzyba, który by przerabiał materię organiczną na związki, które będzie mogła wchłaniac roślina. Może to być też jakas bakteria, mam tutaj na myśli jakieś zmutowane bakterie glebowe występujące na żyznych, pruchnicznych glebach. jakieś pomysły?
Shini, wyraźnie podekscytowana wiedzą Slovy, stała się coś wymyslić.

[Shinigami-san]

- Hmmm chyba mam - mówiąc to sięgnęłam do wielkiej szafy i wyciągnęłam z niej malutki słoiczek - Bakterie które zjadają dosłownie wszystko. Nie ejstem pewna czy się nadadzą. Tylko to o bakteraich zrozumiełam bo w botanice to ja kompletny głąb jestem ^^. To co, bedziesz ze mną nad tym kwiatkiem pracował? - zapytałam po czym podałam Slovie słoiczek do oberjzenia.

[Pan B]

Buchając gniewem podążałem za śladem okruszków.
Doprowadziły mnie do drzwi za którymi słyszałem coś jakby wykład naukowy.
-Aha! Mam was.
Po czym kopnąłem drzwi które nic. Z nogą w powietrzu przewróciłem się na plecy.
-No taaaaaak.(wiązanka przekleństw pod nosem)
Druga próba się udała gdyż użyłem ręki i klamki.
Otwierając drzwi przygotowałem zaklęcie przemiany.
W środku zobaczyłem strasznie zasyfione laboratorium, mnóstwo zasyfionych probówek i słoików w tym wielki owłosiony ogórek w jeszcze większym słoiku, a także 2 osoby ognistowłosą i leśnika byli wpatrzeni w słoik trzymany przez leśnika.
Mój wzrok przeszukując pomieszczenie natrafił na porzucone beztrosko suchary na jednym ze stołów, popękane, brudne i takie nikomu nie przydatne.

Obecni popatrzyli na mnie.
-Czego? -> Rzuciła ognistowłosa.
Leśnik chciał coś powiedzieć ale przerwał mu wystrzał energii z mej "broni".
Oczywiście wymigiwanie się od lekcji celności u Mistrza Grata dają efekt.
Strumień odbił się od jakiegoś szkiełka obok leśnika, później szyby w oknie i trafiła w słój z ogórkiem. Z kłębów pary wyłonił się dziwny stwór.
-O...oooooo...(narobiłem bigosu).

[Slova]

- OMGWTFLMAOROFL! WTF this shit!? - powiedział Slova w swoim ojczystym języku i spoglądał na szybka przemiane kozy w zielone, obślizgłe monstrum wchłaniające formalinę w swój organizm. Obraz ewolucji, a raczej deformacji był przerażający. Potwór najpierw obryzgał otoczenie przeźroczystą, tłusta posoką i wnętrzościami, które nie były dalej potrzebne. Potem kości z ewnątrz zaczęły wynurzać się z półpłynnej konsystencji ciała i utworzyły zewnętrzny, poskręcany szkielet. Istota nie miała wyraźnie zaznaczonej głowy i tylko wykręcone i pokrzywione rogi mogły wskazywać jej domniemane położenie. Na torsie dwunożnego teraz montrum widniały głębokie dziury, z głębi których zerkały ciągle obracające się, lazurowe gałki oczne. trzymetrowy potwór stąpał na potężnych, zginających się nienaturalnie do tyłu nogach zakończonych masywnymi, włochatymi kopytami, a zamiast przednich łap miał dwa ociekające czarną, smolistą robą kolce.
Slova zlękł się. Widział już kiedyś podobne monstra. Pomioty chaosu. Oprawcy, Demony!

[Shinigami-san]

- Słodziutki! - wykrzyknęłam po czym zaczęłam oglądać monstrum ze wszytskich stron i się do niego przytulac. najpeirw to coś próbowało mnie zjeść ale później zaczęło się chyba bać. W każdym razie uciekło z mojego labolatorium a ja sama zaczęłam płakać
- Jesteście okropni! przestraszyliscie moje nowe zwierzątkoooo! |Jak tak można?! - beczałam - za kare obudwaj pójdziecie ze mną i go złapiecie - mówiac to wstałam i spojrzałam groźnie na Pana B i na Slove - Czy wyraziąłm się dostatecznie jasno?

[Pan B]

Be i solva stali obok siebie sparaliżowani wzrokiem Shinigami-san.
-Uciekamy?
Powiedział cicho zasłaniając się dłonią Pan B do ucha Solvy.

[radgers]

- No i opuściła nas moja luba. - powiedziałem po czym schowałem swój prezent do przenośnej dziury i zwróciłem się do Kusoku. - No cóż siostrzeńcu drogi ja chyba też pójdę się przejść i pooddychać świeżym powietrzem. Trzymaj się. - pożegnałem się z Kusoku i zacząłem spacerować korytarzami Twierdzy(który to już raz z kolei?) gdy nieświadomie doszedłem do laboratorium Shini i zobaczyłem uciekającego z niego cthulhowatego potworka. Skłoniłem się przed Slovą i Panem B. - Witka, Radgers jestem. Wasz... eee, za bardzo to nawet nie wiem ale wy chyba jesteście moimi wujkami. - po czym zwróciłem się do Shini. - Siostrzyczko powiedz no mi co to za cthulhuowate stworzonko które przed chwilą stąd wyszło? Wygląda jak jakiś pomiot Dagona. To twój kolejny eksperyment? - spytałem ją zaciekawiony.

[Shinigami-san]

- Słyszałam! - wrzasnęłam. W koło mnie zaczęły unosić się kłęby czarnego dymu (oznaka bardzo dużego zdenerwowania) - Jeżeli uciekniecie przemienie was w kozy i dam mojemu smoku na pożarcie - mówiac to powolutku zbliżałam się do Pana B i Slovy w ręku trzymając długi czerwony wykonany z gumny, kij. - Jakieś obiekcje?

[Shinigami-san]

Wracając do twojego pytania braciszku - to byłą koza, Pan B ją zmutował, później razem z Slova mi go wystraszyli i teraz chcą się wymigac od odpoweidzialności - wytłumaczyłam krótko i treściwie mojemu bratu

[Slova]

O nie, tak to nie będzie! - wykrzyczał Slova i wyciągnął zza pazuchy kostur na demony oraz Księge Wielkiego Oczyszczenia słuząca do odprawiania egzorcyzmów.
Jak dobrze, że dziadek przed opuszczeniem tanith dał mi te bajery - rzekł chłopak i ruszym za sladem potwora, który czaił się gdzieś tam w ciemności.
Zawsze czekałem na moment, by móc się wykazać!

[Lena100]

Wpadłam do labolatorium Shini akurat w momencie kiedy ktoś w stroju leśnika, z wyrazem zapału na twarzy z niego wyleciał goniąc coś, na co nawet nie chciało mi się patrzeć. bleee... Zastanawiało mnie trochę co to za nowy gość, ale póki co postanowiłam go nie gonić. Niech unicestwi to COŚ to wtedy pogadamy.
Tupnęłam nogą, podleciałam do Shini i pokazałam jej mojego kota. Z jego rudej sierści na łopatkach wyrastały dwa błoniaste skrzydła. Teraz wyglądał jak owłosiony nietoperz.
- To twoja wina?! - wrzasnęłam jej do ucha, bo grzmot przetaczający się po Twierdzy był nie do zniesienia. Moje oczy ze złości i niepokoju przybrały zwierzęcą formę i teraz zamiast zwykłych źrenic miałam dwie pionowe kreski. Włosy zazwyczaj zaplecione w schludny warkocz teraz skudloną kaskadą opadały na ramiona.
- Cześć tato!!! - zwróciłam się do Radgersa uśmiechając się prominiście i tarmosząc kota, który zaczął przeraźliwie miauczeć, wpatrując się w oczy Shini.
- A ty kto? - zdziwiłam się na widok jakiegoś człowieka (bądź nieczłowieka - tutaj nigdy nic nie wiadomo), którego widziałam tutaj pierwszy raz. Wyglądał na nieco speszonego...

[Slova]

Kostur Slovy nie był zwykłym narzedziem do sadzenia drzewek w warunkach polowych, o nie! Własciwie, to on bardziej przypominał skróconą laskę, zakończoną ostrym kolcem, a zamiast głowni mającą wyżeźbioną z magnetycznego stopu pokraczną czaszkę o wąskich i skośnych oczodołach i zębach ciękich niczym igły chirurgiczne. Ze środka czerepa strzelały na zewnątrz wiązki wyładowań elektrycznych, które wypełniały powietrze wokół leśnika. Kostur ów był antyczną bronią na demony, która była w stanie odesłać je tam, skąd przybyły - do spaczonej przestrzeni Immaterium!
Chłopak podąrzał śladem monstra Chaosu, które bujając dla równowagi długim, szczurzym ogonem poobijało kamienne ściany korytarza. Juz blisko, trzeba przygotowac umysł do starcia.
Nagle Slova wzdrygnął się. Był juz na schodach prowadzacych na - jak się niedawno dowiedział - zakazane dla domowników trzecie piętro twierdzy, ale własnie tam poszedł demon. Nie ma wyboru, Slova ruszył w ślad za nim...