[Smk]

Z racji problemów irl i ogólnej niechęci do zalegania przed ekranem, zamęczam telefon. A na nim

Lone Wolf
I
Sorcery!
głównie. Oba tytuły to różne podejścia do paragrafówek. Obie gry są porządnie zrobione < Wolfa mam w dwóch wersjach- klasycznej czytanej, zawierającej wszystkie częsci i bajeranckiej wydawanej epizodycznie z interfejsem czy de. Natomiast Sorcery! cierpi na przepiękną animację dwa de z oryginalnymi grafikami wrzuconymi tu i ówdzie.>, muzyczka przygrywa, a ja biedny nie zauważam upływu czasu. Czyli dobre tytuły.
Prócz tego dorwałem Monument Valley w przecenie. Gra logiczna z bolesną geometrią zostaje jednak na później.

[BOReK]

Postanowiłem spróbować wreszcie Saints Row, akurat wpadła mi w ręce trzecia część. Nie powiem, grafika i klimat rozgrywki są bardzo fajne, muzyka też niezgorsza, przynajmniej nie przeszkadza. Uzbrojenie, gadżety, opcje wszelkich modyfikacji - miód. Niemniej w normalnym trybie gra nie jest żadnym wyzwaniem. Głównie wkurza ciągłe prowadzenie za rękę, ale może to kwestia początkowych misji, (tych już po "uwolnieniu się" oczywiście). Może dalsze misje oraz tryb hard są lepsze, ale niestety nie dowiem się tego. Odpadłem doświadczając modelu jazdy samochodem, którego ktoś chyba nie przetestował albo nie dokończył.

[kokodin]

Pierwsze Kingdom Hearts
W zasadzie miks bajek disneya i final fantasy (6?) jest dosyć dziwnym pomysłem. Ale budowa statków kosmicznych z żelków, albo latanie między lokacjami w marnym 3d i zbieranie części innych statków , które trzeba jeszcze rozwalić (a jakby nasz rozwalili to co?) to już koszmar. Fakt że po wybudowaniu własnego hevy niszczyciela gummi, lata mi się całkiem przyjemnie :]
od dzisiaj gram już padem do teho przeznaczonym, bo do tej pory używałem SNES Dubbledeckera, http://i58.tinypic.com/2qa7i29.jpg czyli dwóch padów super nintendo sklejonych do kupy ciepłym klejem a uprednio obydwa przerobiłem na usb (i w emu jakoś to działało, liczba guzików się zgadza)
Niemniej teraz mam takie http://i60.tinypic.com/w0ggi0.jpg i chyba nawet lepiej się tym steruje.
Obecnie poziom Ariel czyli pod wodą. Donald jako ośmiornica wygląda dosyć zabawnie. Gufiemy żółw pasuje :]
edit*****************
and... i beat the game- fun over

[Smk]

Skyrim.

I Oblivion. Ale to pierwsze robi większe wrażenie. Nie, nie światem, nie genialnie zrobionym wstępem. Nah.

Tym że ja wyciągam średnio 30 fpsów na tablecie z Bay Trail i dwa giga ramu. I grafiką Intela.
Wspomnany tablet ma jakieś pół centymetra grubości.
A ja myślałem że Horn wygląda ładnie na tablecie..

Wróciłem też do World of Tanks i eksperymetalnie zainstałowałem Star Treka Online w ramach testów. Wszystko zasuwa bardzo przyjemnie na róznych ustawieniach detali, ale płynnie i bez czkawek.
Niestety, Dark Souls jest niegrywalne przy 15 klatkach <stabilnych, ale jednak> - gra podpina szybkość wszystkiego pod liczbę fpsów, więc gra się w zwolnionym tempie, a to wbrew pozorom zabija w tej grze błyskawicznie.
WoT natomiast, po dorwaniu funkcjonalnego pada ekranowego pod wingrozę jest nawet nie grywalny, a nadaje się do łojenia blach konkurencji. Celność nie jest problemem, precyzja takoż. Lepsze niż Blitz! na iPada.

Diablo trzecie jest na granicy grywalności - 20-25 klatek na moim maniaku z kuszami sugeruje iż granie czymś co morduje obszarowo może być niemożliwe.

Ale najlepsze gry na platfomę dotykową to póki co FTL, Gratuitous Space Battles, turowy Shadowrun i polskie Endless Space które wygląda po prostu pięknie - i pozwala podciągnąć grafikę do high na tym sprzęcie. I które pozwoliło przetestować baterię - uprzejmie donoszę iż tablet Miix 2 wytrzymuje osiem godzin grania.

Visual nowelki oczywiście nie robią problemu - Mirage Noir, Fate i nowsze tytuły sa stworzone do tego interfejsu. Ditto strategie turowe.

I aha, Crysis na medium tez dziala i wygląda pięknie.

Postęp, w pyszczek jeża.

[Gamer2002]

Umineko no naku koro ni
Po 4 godzinach postanowiłem w końcu poszukać solucji tylko po to, by dowiedzieć się, kiedy wreszcie będzie gameplay section.
I dowiedziałem się.
Przynajmniej jest co czytać.

[Smk]

Skoro nowelkowo...

Sunrider, darmowa hybryda VN i strategii turowej <bardzo Super Robot Wars>. Jakościowo chyba nawet lepsze niż Muv-Luv, choć bez voice actingu.
Daleko mi jeszcze do końca, ale na bogów, ten wstęp!
Poczułem się jak Honoratka w pierwszych scenach Stacji Bazyliszek..

[Gamer2002]

Też to próbowałem, ale jakoś nie mogę się wgryźć i odpadłem po drugiej walce. 2anime4me, zwłaszcza że jak looknąłem cała twoja załoga to kobitki.
Infinite Space na DSa lepsze, yo.

Umineko chapter 1
Nie powiem, ciekawe. Postacie też dobre i przyjemnie się to czyta. Muzycznie znakomite. Choć trochę wkurzające, że nie mam kontroli na Battlerem, bo sam byłem w stanie rozwiązać jedną zagadkę, którą nie potrafił - śmierć dwojga osób w zamkniętym pomieszczeniu. Przecież jedno mogło zabić drugie, a po tym popełnić samobójstwo. I co, Beatrice, liczysz że dasz radę weteranowi Ace Attorney?
Generalnie, dla mnie na razie to wygląda tak, jakby twórcy rozpisali różne routy osobno, ale nie chciało im się rozpisać połączeń między nimi. Nie mam nic przeciwko temu i traktuję to VN jak komiks/książkę z muzyką i voice actingiem. Ale skoro tu nie ma być za krztynę gameplaya, to czemu chaptery mają określony poziom trudności?

[Smk]

[Tren]

[Gamer2002]

@up
System podejmowania decyzji i konsekwencji działań. W zależności jak rozpisana jest fabuła (nie znam całej), mogło być to proste lub bardzo skomplikowane w realizacji. Może nie pod względem programistycznym, ale pod względem scenariopisarskim już tak.

Przykład z śmiercią dwojga jest dobry. Są 2 momenty kiedy Battler mógł wpaść na to, że było morderstwo i samobójstwo jednej z ofiar. Pierwsze było przy tym jak wszyscy się nad tym zastanawiali po odkryciu morderstwa, drugi był gdy Beatrice go o to pytała. Ta druga sprowadziłaby się do tego, że Battler wyglądałby przed nią mniej głupio (chyba że by i rozwiązał resztę morderstw, ale to już inna kwestia).
Jednakże, gdyby to zrobił wcześniej, pojawiłoby się pytanie - ogłosić rozwiązanie, czy zachować je dla siebie. Oskarżenie jednej z ofiar o morderstwo i samobójstwo z pewnością spotkałoby się z reakcją innych postaci. Postać najbardziej powiązana z ofiarami z pewnością by ostro protestowała. Niektórzy mogliby przyjąć takie rozwiązanie i uznać, że ten kto zabił stał za resztą morderstw. To mogło mieć różne skutki, które wpłynęłyby na dalszą fabułę. I skutki tych działań powinny być brane pod uwagę przy pisaniu dalszego postaci, chociażby w zmianie ich nastawienia do Battlera.

I to jest tylko jeden przykład. Battler mógł zawieść w obalaniu oskarżeń o popełnienie zbrodni skierowaną w inną postać. Mógł zaprotestować do co poniektórych decyzji podejmowanych przez resztę. Momentów, w których gracz mógł podjąć decyzję niosącą za sobą konsekwencję było sporo.

Im więcej gracz by miałby takich decyzji, tym bardziej pisanie gry stałoby się skomplikowane. Wprowadzanie osobnych ścieżek fabuły, wprowadzanie warunkowych zdarzeń zmieniając działania/zachowania postaci pod wzgląd na wszystkie poprzednie decyzje, alternatywne zakończenia... To wszystko trza brać pod uwagę wraz z postępem fabuły.

Na razie przeszedłem tylko pierwszy chapter, ale jak widzę z samego początku drugiego, wchodzimy w Dzień Świstaka. Nie wiem, ale wydaje mi się, że pierwszy chapter to było jak twórcy widzieliby przejście gry prowadzące do bad endinga, a teraz będzie jak widzą przejście jej na inne sposoby. W ten sposób jest dla nich dużo prościej, bo nie muszą brać pod uwagę wszystkich możliwych kombinacji decyzji jakie mógł podjąć gracz.

[Tren]

Tak, generalnie fabuła jest mocno liniowa. W przypadku Rokkenjimy mamy dzień świstaka, ale nadnaturalna część historii idzie liniowo.

Zresztą może od razu powiem. Nie oczekuj, że gra da ci jasną odpowiedź co się wydarzyło na Rokkenjimie. Na tym etapie tego jeszcze nie widać, ale później fabuła bardzo jasne daje do zrozumienia, że gracz ma sam dojść do tego co się stało. Więc jakiekolwiek opcje wyboru są tutaj cokolwiek zbędne. To czy dojdziesz do prawdy czy nie, nie zależy w żaden sposób od gameplayu.

Umineko jest bardzo, bardzo specyficzne w tym, że dekonstruuje ideę powieści kryminalnej (ba, jakiegokolwiek tworu kierowanego do innej osoby), zawiera dyskusję na temat relacji między autorem i czytelnikiem i tego typu radosne elementy. To bardzo zdecydowanie nie jest standardowy kryminał.

[Daerian]

[BOReK]

Smoku, jak już obłypujesz Endless Space, to polecam Endless Legend. Powiem tyle, że to ładna i bardzo grywalna turówka 4x fantasy. I jest prequelem do Space. >]

[Gamer2002]

[Smk]