[Doktor J]

W sumie masz rację - nieważne kto zrobił grę, ważne, że jest grywalna.

Z drugiej jednak strony EA kompletnie zepsuło Wojny o Tyberium, bo napisało fabułę od początku, wyrzucając bardzo dużo wątków z Tiberan Sun po prostu na śmietnik. Dla mnie akurat TS miał nisamowity klimat, którego nie udało się przenieść do Wojen.

[Mortimern]

Medievial Total war Kingdoms 3 kampanie naraz Krzyżacka , Brytyjska , oraz Crusader ksiestwem Antiochii.

Muzyka w kampani krzyżackeiej wymiata normalnie czysty Warhamer

[Szuki]

Titan Quest. Bieda, do kosza. Mieliśmy grać z kumplem po sieci ale cóż... to już Sacred był lepszy.

Sacrifice. Genialna, cudowna, wspaniała, wciągająca i generalnie beściacka gra. Kocham ją.

[Assarin]

Sacrifice rox hrhr
Pamiętam czasy jak się w to grało od rana do wieczora... kiedyś to nawet w Playu dali...
Teraz głównie L2, trochę Gothic 2/3 i Wiedźmin. I Assassin's Creed.

[Asthariel]

Sacrifice - jak to miło, że są na świecie ludzie oprócz mnie, którzy się na niej poznali. gra dla mnie absolutnie genialna.

Teraz katuję Football Manager 2008 . Juventusem walczę o 2-3 miejsce w lidze. Wada - strasznie mało kasy na transfery. Ale i tak kocham tą grę!

[BloodRevan]

Nie mam się o czym rozpisywać, więc będzie krótko.

Ostatnimi czasy odczułem chęć powrócenia do klasyki. Innymi słowy: Icewind Dale 2, Baldur's Gate 2 (z dodatkami) i z troche nowszych Neverwinter Nights 2. Pomimo upływu czasu grywalność dwóch pierwszych pozostaje bez zmian :)

[Zegarmistrz]

[Grisznak]

Dalej C&C: Generals...kto projektował tę grę? Czołg ma do obrony przed piechotą działo i gąsienice - dowodząc nimi czuję się jak bym dowodził Elephantami pod Kurskiem. Czyżby znowu ktoś zapomniał o zamontowaniu ckm? Piechota nie potrafiąca się okopać - zgroza. Na dodatek niektóre misje wymyślali chyba krewni marszałka Montgomery'ego - sytuacja, w której odcięte za rzeką wojska USA mają przebijać się przez otaczającego je wroga by zniszczyć jego bazę zamiast umocnić się, czekać na zaopatrzenie i dopiero wtedy uderzyć, bez ryzyka oskrzydlenia, jest tu najlepszym przykładem, lub też pchanie dywizji pancernej w wąwóz i dziwienie się, że została rozstrzelana z rpgów...
Po grze nowej generacji spodziewałem się czegoś więcej...

Dalej C&C: Generals...kto projektował tę grę? Czołg ma do obrony przed piechotą działo i gąsienice - dowodząc nimi czuję się jak bym dowodził Elephantami pod Kurskiem. Czyżby znowu ktoś zapomniał o zamontowaniu ckm? Piechota nie potrafiąca się okopać - zgroza. Na dodatek niektóre misje wymyślali chyba krewni marszałka Montgomery'ego - sytuacja, w której odcięte za rzeką wojska USA mają przebijać się przez otaczającego je wroga by zniszczyć jego bazę zamiast umocnić się, czekać na zaopatrzenie i dopiero wtedy uderzyć, bez ryzyka oskrzydlenia, jest tu najlepszym przykładem, lub też pchanie dywizji pancernej w wąwóz i dziwienie się, że została rozstrzelana z rpgów...
Po grze nowej generacji spodziewałem się czegoś więcej...

[Mortimern]

to RTS Strategia Akcji a nie realizmu. Uwielbiam jak ktoś w czystej rozwałece dopatruje sie tresci. Realizmu prosze szukać np w Combat Missions. Albo nowej 9 Kompani

[Grisznak]

Red, wiem. Dlatego raz na kilka lat biorę do ręki jakiegoś rts'a, stwierdzam, że nic się w gatunku od czasów Dune 2 nie zmieniło, po czym odkładam rtsy na kolejne kilka lat.

Misje Amerykanów w C&C: Generals były śmiesznie łatwe (dwie czy trzy przeszedłem niemal wyłącznie Comanchami), więc wziąłem arabusów. Przynajmniej jest jakiś klimat, gadki o niewiernych itd, choć brak odwołań do Allacha, cytatów z Koranu. Co do broni - bardzo mi się spodobali samobójcy.

Red, wiem. Dlatego raz na kilka lat biorę do ręki jakiegoś rts'a, stwierdzam, że nic się w gatunku od czasów Dune 2 nie zmieniło, po czym odkładam rtsy na kolejne kilka lat.

Misje Amerykanów w C&C: Generals były śmiesznie łatwe (dwie czy trzy przeszedłem niemal wyłącznie Comanchami), więc wziąłem arabusów. Przynajmniej jest jakiś klimat, gadki o niewiernych itd, choć brak odwołań do Allacha, cytatów z Koranu. Co do broni - bardzo mi się spodobali samobójcy.

[krew_na_scianie]

Ja też się pochwalę powrotem do lekko archiwalnych gier..Mianowicie rok po zakupie w końcu usiadłam i gram w Icewind Dale. I jedno strasznie mnie przeraża - jaka ta gra jest trudna! Czasami aż boje się odkrywać nowe lokacje bo potworów jest nieziemsko dużo..Jakimś cudem udało mi się przetrwać Dolinę Cienii! Ile tych paskudztw było to głowa mała! A te roznoszące choroby mumie..Mam nadzieje, że ich dalej nie będzie! Zawsze się brzydziłam pająków, ale teraz mam nowe "ulubione" stworzonka..Jak dla mnie twórcy powariowali z poziomem trudności. Mój mag aktualnie zbytnio do niczego się nie nadaje, chronienie go i walka z tuzinem przeciwników - biesiada. Ogółem i tak gra mi się całkiem podoba, ale boje się, że 6 bohaterów to się za długo nie naciesze..

[Mortimern]

To sobie obniz poziom trudnosci.

A tak bTW znajomosc zasad D&D = wiedza jak rozwijac postacie + aktywna pauza = bardzo łatwa gra. A dolina cieni to pikuś : P

[de99ial]

Icewind Dale to po prostu hack'n'slash w oprawie ddków. Ot i tyle.. Mnie ta gra jakoś nigdy nawet na 5 minut nie zachęciła...

No i teraz siepie w Puzzle Questa. Co ciekawe najmłodszy brat jechał do brata średniego do UK i wziął grę ze sobą. Trzy dni i jaki mam komunikat? Kup sobie nową - ta tutaj zostaje :D

No ale w zamian dostane Fallouta 3 Special Edition (UK) :D Więc w sumie sie opłaca...

Co do F3 - moje obawy się potwierdziły (po lektórze betatestu z CDA) - to będzie najpewniej dobra gra postapo ale powinna nazywać się inaczej. Bo nie udźwignie legendy.

[korsarz]

[Amnezjusz]

IceWind jest fajny, a że hack'n'slash to jeszcze lepiej - do doliny Lodowego Wichru nie pasuje inny typ rozgrywki. Sieczka i walka z potworami jest kwintesencją Północy Faerunu. A co do trudności to hm... zgodzę się z Mortimernem. W pierwszej części IWD wystarczy skombinować dobrą drużynę, uzupełniającą się, klasy odpowiednie dla ras i stracić chwilę na bliższe poznanie mechaniki AD&D (uproszczonej na potrzeby gry) by przy aktywnej pauzie z palcem w nosie przejść większość lokacji... no w każdym razie jak tak miałem ;-) W IWD 2 sprawa jest jeszcze prostsza bo nowa mechanika nie nakłada już tylu ograniczeń na postacie i grę można przejść 2 osobami (mnich plus svirf - koniecznie przez większość gry utrzymywany na 1 poziomie :D - potrafią tego dokonać).

Sam pogrywam sobie teraz z pierwsze Alone in the Dark oraz kontynuuję w CM 4 podbój europejskich boisk Evertonem, którego skład coraz bardziej wzmacniam :)

edit