[Daerian]

[Vodh]

[616]

[Daerian]

[616]

Lubię DC, ale nie za ich najbardziej popularne i ikoniczne postacie i zespoły. Wolę drugą i trzecią ligę, tak samo w Marvelu - nie lubię Spider-Mana czy Wolverine'a. ale lubięNovę i Herculesa.

[Daerian]

[shugohakke]

To primo, a secundo nie ma wiele sensu porównywanie klas w sposób:
"Stajecie na przeciwko siebie (odległość 5m) no i testujemy inicjatywę...".
DD to nie jakieś walki gladiatorów (no, może nie tylko) i wachlarz możliwości jakie mają postaci jest na tyle szeroki, że ciężko stwierdzić jednoznacznie lepszy/gorszy.

A ja komiksów zachodnich raczej nie czytuję... Coś, trudnego to wyrażenia, mnie w nich razi.

[Gamer2002]

Btw, 616 może być gorzki w sprawach komiksów, on na takie tematy rozmawia głównie na Marvel Avalon, gdzie dyskusje niejednokrotnie bywają ostre :P


Choć tak, Animal Man jest świetny. Numer #1 z New 52 jest dobrym miejscem by zacząć, bo postać uległa całkowitemu rebootowi.

[Daerian]

Okej, pomijając paskudne rysunki, emo mode, darker and edgier, wielką sieć życia łączącą wszystko i zło trawiące naturę (mam wielką nadzieję, że nie okaże się cywilizacją) nawet da się go czytać.

[616]

[Daerian]

[Urawa]

Cóż, ja z (h)amerykańskim komiksem skończyłem jakieś 10-15 lat temu. Przez kilka ładnych lat czytałem wszystko, co mi wpadało w łapy, a będąc wyedukowanym już trochę na komiksie europejskim, nie podchodziłem do amerishitu bezkrytycznie. Prawdę powiedziawszy, z tego wszystkiego dziś sięgam sobie czasem głównie po stare Batmany, bo nadal się je dobrze czyta. Superman naiwnością raził już wtedy, a dziś... szkoda gadać. X-Men było niezłe, tzn. miało sporo dobrych opowieści (Lifedeath, Dark Phoenix Saga, Wounded Wolf), ale całościowo wpadało w pułapkę opery mydlanej, tak więc w pewnym momencie zabijanie w kółko Jean Grey i jej wskrzeszanie/klonowanie mnie zaczęło śmieszyć. Cała idea zabijania tylko po to, by po pewnym czasie postać wskrzeszać skutecznie niszczyła przyjemność czytania tego komiksu i odbierała mu sporo. Punisher był w zasadzie historią z trochę innej beczki, jakby podobną do Batmana, ale tam kilogramy ołowiu zastępowały klimat, dlatego wolałem gacka. Spawn był tak mhroczny, że odleciałem od niego z gwizdem, poza tym nigdy nie lubiłem kreski MacFarlane'a.
Po latach nie najgorzej broni się wciąż Spiderman, to jedna z nielicznych postaci z komiksów superbohaterskich, która dała się polubić. Na dodatek, Peter miał życie, rodzinę, przyjaciół, którzy świetnie uzupełniali jego makrokosmos. Połączenie wątków superbohaterskich z obyczajowymi dało tu bardzo dobry efekt. Poza tym, w Spidermanie zmarłych wskrzeszano jednak ciut rzadziej.
Avengers mnie odrzucili, podobnie było z JL. Z "grupowych" fajnie wypadali The New Warriors, zaś humor niektórych bohaterów, jak Nova czy Speedball, czynił ten komiks dość świeżym. Równie dobrze wypadał Hulk z czasów Pantehonu, ale z tego wydano u nas tylko jeden zbiorczy tom. Fajny i całkiem przyjemny w lekturze był Ghost Rider. I to w zasadzie wszystko. Gdy ostatnio próbowałem do tego wrócić, sięgając po kilka nowych rzeczy (m.in. nową wersję Wonder Woman) odkryłem, że jednak na tle np. mang shonen komiksy superbohaterskie już mnie zupełnie nie bawią). Za shonenami też nie przepadam szczególnie, ale gdy trafię na lepszego, to jestem w stanie go czytać. Tego, co tworzą Marvel i DC, już nie.
Oczywiście, na superbohaterach komiks zachodni się nie kończy, bo "XIII, "Sandam", "Preacher", Hitman", "Baśnie" też tam powstały i czyta się je lepiej od przygód gości w trykotach...

[616]

[Vodh]

[616]