[Dżul]

Keiji: może i zwykle nie ma sensu, ale tutaj Luchianka chyba ma rację, bo zauważ, że tytuł Angel Beats był podkreślony czymś przypominającym fragment wykresu EKG serca. Aczkolwiek czy coś z tego wynika, to już nie mam pojęcia.

[Dżul]

Ups, sorki, właśnie zobaczyłam, że źle napisałam Twój nick, powinno być oczywiście Keii. ^^"

[Luchianka]

Dla udowodnienia teorii z tytułem przypomnę dialog z ostatniego odcinka

Spoiler: pokaż / ukryj

Kanade:Ponieważ pojawiłam się tu,żeby powiedzieć Ci ''Dziękuję"
Yuzuru:Co masz na myśli?
Kanade:Dzięki Twemu sercu żyłam.Nawet teraz twoje serce bije we mnie.Jedynie co chciałam zrobić, to podziękować osobie która uratowała moje życie.Chciałam to uczynić tak bardzo,że trafiłam tutaj
Yuzuru:Niemożliwe...Ale skąd wiedziałaś,że to ja?
Kanade:Zdałam sobie sprawę,gdy Cię dźgnęłam.Nie miałeś serca.Odzyskałeś wspomnienia kiedy spałeś na mojej piersi.Twoje ciało rozpoznało dźwięk bicia serca
(A warto przypomnieć,że przed śmiercią Yuzuru w 9 odcinku jak jest ciąg dalszy jego traumy podpisywał kartę o transfuzji części ciała po śmierci)
Z stąd teoria,że Angel-to Kanade Beats-bicie serca

[Linvelin]

No i koniec.

Nie ukrywam, że miałem bardzo wysokie oczekiwania wobec tego anime. W sumie czekałem na nie prawie rok, wystarczyło mi tylko, że przeczytałem, kto będzie odpowiadał za fabułę i muzykę. Jako że wcześniej oczarowały mnie Clannad i Kanon, spodziewałem się czegoś w tym stylu. I teraz mogę szczerze powiedzieć- nie jestem zawiedziony.
Jako anime rozrywkowe sprawdza się doskonale. Jest dużo akcji, elementów komediowych, trochę dramatu, przez co podczas oglądania nie można było się nudzić. Było niestety kilka odcinków słabszych, ale odcinki lepsze doskonale to wynagradzały (do dziś uwielbiam odcinek ze zniknięciem Iwasawy). Część postaci niestety nie miała zbyt rozwiniętych wątków, ale może to i dobrze? Gdyby cała seria była w stylu "Opowiedz mi o swojej traumie", zdecydowanie wszystko okazałoby się nudne i wtórne. Za to te postaci które są, okazują się doskonałym tłem toczącej się historii. Nie jest tak, jak w 90% serii szkolnych, że występuje jakichś 5 bohaterów, a reszta to bezimienna szara masa. Jeżeli kogoś interesują inne postaci to może sobie w gruncie rzeczy przeczytać mangę, gdzie podobno (sam czytałem tylko kawałek, więc potwierdzić nie mogę) wątki poboczne są rozwiązane.
Z grafiką jest różnie- raz jest świetnie, innym razem dużo gorzej. Mi się jednak podoba, głównie ze względu na niektóre widoki (a animacja w scenach koncertu jest genialna). Za to do muzyki przyczepić się nie można. Maeda znów pokazał klasę, od początku do samego końca. Opening ma niezłą piosenkę, ale po duecie Lia & Maeda spodziewałem się więcej. Cała reszta bez zastrzeżeń.
No i w końcu według mnie najmocniejsza strona tego anime- zakończenie. Tak kończyć anime/mangi potrafi tylko Clamp. Motyw z sercem był świetny. Otonashi w końcu spełnił swoje marzenie i poprzez swoją śmierć uratował inną osobę. Mam nadzieję, że nie polecą na kasę i nie zrobią kontynuacji, bo takie otwarte zakończenie zdecydowanie mi pasuje. Chociaż Maeda wypowiadał się kiedyś gdzieś, że nie wyklucza następnej serii. No cóż, zobaczymy. Takie niedopowiedziane wątki, jak np. co się dzieje z ludźmi po tym jak znikają, dlaczego w ogóle funkcjonuje taki świat, czy Bóg istnieje mi się bardzo podobają. Nie musimy wiedzieć wszystkiego, prawda?
Ode mnie bardzo mocna 8. Mogło być lepiej, ale nie jestem zawiedziony ani trochę (w przeciwieństwie do uwielbianego na tym forum Durarara, które zaczęło mnie strasznie nudzić i męczyć, a oczekiwania miałem dosyć podobne jak w przypadku AB).

[Sucharek]

Ja miałam wysokie oczekiwania wobec ostatniego odcinka, bo ogólnie anime mi się podobało i co? I wielki zonk. Nie pamiętam nawet, kiedy byłam aż tak zawiedziona.
Połowa odcinka to ceremonia zakończenia szkoły - modliłam się, żeby jak najszybciej ją skończyli. Osoby odchodziły, było ckliwie i wzruszająco. Potem zobaczyłam, że Otonashi i Kanade zostali sami, on ją prosi o wyjście na zewnątrz, myślę sobie - no to ładnie, kaplica. Potem nastąpił szereg WTFów. Otonashi i jego aishiteru, myślałam, że padnę. Gdzie był ten romans? Chyba nałożył czapkę-niewidkę, bo ja niczego szczególnego nie zauważyłam.
O wiele bardziej wolałabym wątek romantyczny z Yurippe - nie to, że z Kanade do siebie nie pasowali, ale nie lubię takich postaci, a tu masz. Trochę też w tym mojej winy, bo powinnam do takich wybranek serca przyzwyczaić się już po Clannadzie i Air. Gdzie ta Kanade z poprzednich odcinków? Wcale a wcale nie przypominała siebie, poza tym jej trauma była naprawdę traumatyczna i taka tragiczna...
No nic, miałam zamiar wystawić AB wysoką ocenę, ale wrażenie po ostatnim epie spowodowało, że spadła na łeb, na szyję. Jedyne, co mile z tego seansu wspominam, to piosenka Yui, która bardzo, bardzo mi się spodobała. Idę oglądać 24 epizod DRRR! i jak czeka mnie kolejny zawód, to chyba przestanę oglądać ostatnie odcinki.

[wa-totem]

[Sucharek]

[NiBl]

[wa-totem]

[Luchianka]

Dzięki za przetłumaczenie. Po prostu ta piosenka z tym tekstem jednak wzrusza.

Na MAL-u niedawno czytałam,że w 7 części DVD ma wyjść jakiś dodatkowy odcinek do AB!

Zastanawiam czy to będzie odcinek o:
A)Typowy Recap-Jak w Air, 24 odcinek Clannad After Story?
B)Alternatywne wątki w uniwersum AB!-Jak Clannad Tomoyo i Kyou Chapter?
C)Ewentualnie pokazanie traumy innych członków SSS,których nie zobaczyliśmy w TV?
D)Kontyuacja zakończenia -Czyli

Spoiler: pokaż / ukryj

Przygody Yuzuru po spotkaniu w Kanade w tym 2 życiu?Oraz spotkanie członków SSS w tym świecie?

Rodem z Kanona Kazahany <Tak Special do Kanona 2002>

[wa-totem]

[CainSerafin]

Ostatni odcinek już za mną więc chyba warto skomentować całą serię. Od dawna nie widziałem serii która potrafiłaby tak dobrze grać na ogranych schematach. Wielokrotnie zdarzało się że byłem pewien jak potoczy się dalej akcja, po czym okazywało się że autorzy jednak mieli własny i o wiele lepszy pomysł na to jak kontynuować historię, przy okazji mocno mnie zaskakując (mecz baseballa jest wyjątkowo dobrym przykładem). Całkiem dobrze wykorzystano także nietypowy patent na świat w którym toczy się akcja, choć szkoda że nie wyjaśniono kilku ważnych rzeczy, jak choćby to kto go stworzył i gdzie znajduje się jego stwórca. Nie podobały mi się tak naprawdę tylko dwie rzeczy: nieco nierówny poziom odcinków (cały wątek klonów był koszmarnie naciągany), oraz powtarzanie tych samych gagów.

Sporym plusem były postacie, występujące w zaskakująco dużej liczbie jak na trzynastoodcinkową serię. Autorom udało się wybrnąć z tej klęski urodzaju w prosty sposób - bohaterowie dzielą się na statystów, z których każdy jest jednak zaskakująco charakterystyczny, oraz na postacie które mają do odegrania ważne role w anime. Z tej drugiej grupy warto wspomnieć o głównym bohaterze, który posiada zdrowy rozsądek (czyli cechę coraz rzadziej spotykaną w anime), oraz znakomitą retrospekcję, wyjaśniającą w jaki sposób zginął. Wyjątkowo udaną bohaterką jest także Yurippe, która z jednej strony naprawdę troszczy się o wszystkich członków Afterlife War Front, a z drugiej jest zaskakująco udanym knujem potrafiącym wymusić na wszystkich posłuszeństwo, oraz o wszystkim dowiadującyą się jako pierwsza. Ciekawą postacią okazuje się także Aniołek, początkowo wydająca się być główną złą, ale rozwijająca się w zaskakującym kierunku. Na koniec zostawiłem sobie Yui, którą początkowo miałem ochotę udusić z powodu jej nadpobudliwości i wyglądu rodem z fantazji jakiegoś zaawansowanego fetyszysty. Porzuciłem jednak ten zamiar wraz z początkiem czwartego odcinka (kto widział ten wie dlaczego), tym bardziej że okazało się że jest ona źródłem naprawdę celnych i złośliwych komentarzy, oraz miała niemal równie dobrą retrospekcję jak główny bohater, która wprost zauroczyła mnie w momencie gdy Yui powiedziała że przykro jej z powodu matki. Swoją drogą, czy tylko mi to różowe diabelstwo przypomina Rankę z Macross Frontier?

W dodatku pomimo że mamy wielki i zuy kryzys gospodarczy kreska nie straszy oszczędnościami, animacja jest ogólnie dobra, a w dodatku znalazło się nawet miejsce na parę eksperymentów graficznych (choćby scena z trzeciego odcinka w której Iwasawa zakłada słuchawki), na widok których cały Shaft nabawiłby się kompleksów.

Ostatni odcinek już za mną więc chyba warto skomentować całą serię. Od dawna nie widziałem serii która potrafiłaby tak dobrze grać na ogranych schematach. Wielokrotnie zdarzało się że byłem pewien jak potoczy się dalej akcja, po czym okazywało się że autorzy jednak mieli własny i o wiele lepszy pomysł na to jak kontynuować historię, przy okazji mocno mnie zaskakując (mecz baseballa jest wyjątkowo dobrym przykładem). Całkiem dobrze wykorzystano także nietypowy patent na świat w którym toczy się akcja, choć szkoda że nie wyjaśniono kilku ważnych rzeczy, jak choćby to kto go stworzył i gdzie znajduje się jego stwórca. Nie podobały mi się tak naprawdę tylko dwie rzeczy: nieco nierówny poziom odcinków (cały wątek klonów był koszmarnie naciągany), oraz powtarzanie tych samych gagów.

Sporym plusem były postacie, występujące w zaskakująco dużej liczbie jak na trzynastoodcinkową serię. Autorom udało się wybrnąć z tej klęski urodzaju w prosty sposób - bohaterowie dzielą się na statystów, z których każdy jest jednak zaskakująco charakterystyczny, oraz na postacie które mają do odegrania ważne role w anime. Z tej drugiej grupy warto wspomnieć o głównym bohaterze, który posiada zdrowy rozsądek (czyli cechę coraz rzadziej spotykaną w anime), oraz znakomitą retrospekcję, wyjaśniającą w jaki sposób zginął. Wyjątkowo udaną bohaterką jest także Yurippe, która z jednej strony naprawdę troszczy się o wszystkich członków Afterlife War Front, a z drugiej jest zaskakująco udanym knujem potrafiącym wymusić na wszystkich posłuszeństwo, oraz o wszystkim dowiadującyą się jako pierwsza. Ciekawą postacią okazuje się także Aniołek, początkowo wydająca się być główną złą, ale rozwijająca się w zaskakującym kierunku. Na koniec zostawiłem sobie Yui, którą początkowo miałem ochotę udusić z powodu jej nadpobudliwości i wyglądu rodem z fantazji jakiegoś zaawansowanego fetyszysty. Porzuciłem jednak ten zamiar wraz z początkiem czwartego odcinka (kto widział ten wie dlaczego), tym bardziej że okazało się że jest ona źródłem naprawdę celnych i złośliwych komentarzy, oraz miała niemal równie dobrą retrospekcję jak główny bohater, która wprost zauroczyła mnie w momencie gdy Yui powiedziała że przykro jej z powodu matki. Swoją drogą, czy tylko mi to różowe diabelstwo przypomina Rankę z Macross Frontier?

W dodatku pomimo że mamy wielki i zuy kryzys gospodarczy kreska nie straszy oszczędnościami, animacja jest ogólnie dobra, a w dodatku znalazło się nawet miejsce na parę eksperymentów graficznych (choćby scena z trzeciego odcinka w której Iwasawa zakłada słuchawki), na widok których cały Shaft nabawiłby się kompleksów.

[Cypis]

Moje odczucia względem AB zmianiały się wraz z obejrzeniem kolejnych odcinków tej serii.
Jednakże oprócz nieco słabszych pojedynczych odcinków to seria trzyma dobry poziom a zakończenie jest wprost genialne.

[Minato1]

Mi sie anime podobało, przyjemnie się oglądało. Świetny był odcinek o Iwasawie(liderce Girls Dead Monster), no i zakończenie... nie spodziewałem się takiego, ale powiem szczerze że zrobiło mi się smutno jak

Spoiler: pokaż / ukryj

Kanade zniknęła i ending jak wszyscy zamiast się pojawiać znikają. I scenka po napisach, chciałoby się zobaczyć co się działo dalej :)

, Ogólnie anime oceniłbym na "ósemeczkę".


Ciekawy jestem, jaką miał przeszłość TK hmm :p

[Frea]

Zapowiada się druga seria, a dokładniej... prequel. Premiera wiosną.