[Mara]

Byłabym postacią przyboczną z wiecznym głębokim dołkiem, którym wkurza głównego bohatera i wszystkich dookoła dlatego czuje się niezrozumiana. Podejrzewam, że wszelki smutek byłby wręcz nienaturalnie wyolbrzymiony, aby ukazać, jak idiotyczne jest moje zachowanie.
Jest jeszcze jedna opcja: postaci, która bezskutecznie próbuje wybić się ponad wszystkich extras, jednak przez to z reguły wychodzi na idiotkę.
Optymistyczne, prawda?

[Owca2512]

Postacią szaloną, gadatliwą ale odważną i przyjacielska. Taką, która zawsze wie, co ma zrobić i spręży się kiedy trzeba ;)

[DiziXagi]

Ja... mam dwa typy kim bym był. Jeśli chodzi o s-f/mecha to byłbym Tym-siedzącym-wiecznie-w-cetrum-dowodznia-z-okularkami-na-nosie. W trakcie wielkich bitew darłbym się najgłośniej podając coraz to bardziej oczywiste dane („Jest ich zbyt wielu!!!”, „Nie dadzą rady!!!”, „Rozpostarli pole ochronne” itd). W czasie innym od bitew (pozostałe 5% akcji) byłbym zwykłym geekiem zapatrzonym z jedną z moich koleżanek po fachu bojącym sie zamienić z nią słowa (no chyba że taki rozkaz to wtedy nie ma wyjścia). Prawdopodobnie poświęcono by mi jeden specjal gdzie byłbym pokazany jako biedne dziecko z sierocińca które dostało się w szeregi organizacji tylko dzięki wrodzonemu fartowi.

W seriach school-life byłbym oczywiście Tym-szalonym-sempajem-z-kółka-informatycznego. Wiecznie zabiegany, bez perspektyw na dziewczynę. Główny bohater przychodziłby do mnie z swoimi problemami i zawracał mi gitarę trywialnymi sprawami („Ona dalej mnie nie kocha, co mam zrobić”). Kiedy trzeba uciąłbym rozmowę jakimś kwaśnym komentarzem. W miarę rozwoju akcji moja postać stawała by się coraz głębsza tak by na samym końcu okazać się jednak płytka na maska.... W ostatnim odcinku umówię się z siostrą bohatera/sempajka z kółka muzycznego (niepotrzebne skreślić).

[Shinigami-san]

Ja bym była jakimś nieopanowanym wojownikiem w straży przybocznej jakiejś szychy :) strasznie nerwową osobą która za byle co jest w stanie zabić przeciwnika i łatwo jej wleźć na ambicje xD mimo wybuchowego charakteru dbałabym o przyjaciół (jeżeli takowi by sie znaleźli). I ciągle wdawałabym się w bójki.
Albo druga opcja jeżeli żyłabym w świecie bardzo magicznym: zwykłą służką w pałacu w której ukryty jest demon, który może zawładnac moim ciałem i ma nieograniczoną moc :) mało tego im więcej wrogów pokona tym więcej wyssie z nich siły oraz umiejętności i stanie się bardziej potężny! a wtedy juz nic nie stoi mu na przeszkocie zeby wybić wioskę albo zrobic sieczke z paskudnego władcy :) żyje sobie samotnie przemieżając królestwa i zarabia jako najemnik xD oczywiście moje prawdziwe ja w pewnym momencie dosżłoby do porozumienia z demonem. I zabijała każdego kto stanie mi na drodze do zabicia śmiertelnego wroga... Byłabym bardzo czarnym charakterem i każdy by sie mnie bał!
albo być wampirem klasy 0. Strasznie niecierpliwym i strasznie burkliwym xD i oczywiscie w decyzjach wyreczalabym sie swoim panem, zeby nie zastanawiac sie czy kogos zabic, czy nie :) ale bylabym posluszna jego rozkazom... do czasu

[Shizuku]

W anime szkolnym bylabym drugo/trzecio-planowa Klasowa-Fajtulapa-Nigdy-Nie-Wiedzaca-Co-Sie-Dzieje. Na mnie opieralo by sie wiekszasc gagow. Np. zadaje glupie pytanie i wszyscy padaja na ziemie, ewetualnie rabia im sie kropelki z tylu glowy. W miare rozworu akcji wyszlaby na jaw moja Tragiczna Przeszlosc/Kompleksy/Niespelniona Milosc. (Moze byc i wszystko razem). Glowny bohater poscieszylby mnie, dodal otuchy, a ja w finalowym odcinku krzyknelabym cos stylu: "Dasz rade!" albo "Nie poddawaj sie!"

W innych klimatach nie moge siebie narazie wyobrazic, ale kto wie co przyniesie czas.;D

[Udai]

Osobiście widzę się w roli pierwszo planowej postaci w anty-bohaterskiej serii - miejscem akcji była wielka metropolia przyszłości - mix lekkiego cyber punku i filmu noir <ultra realistyczna kreska żadnych różowych włosów i wielkich oczu> - mnie w całym tym zamieszaniu przypadałaby rola prywatnego detektywa z poważnymi problemami finansowymi który łapie się każdego zlecenia żeby wyjść na prostą.

Co do charakteru to zdecydowanie "jasna strona mocy" :) dlatego że bycie złym jest strasznie męczące i w moim mniemaniu jest zawsze wynikiem niewiedzy albo defektu charakteru <teoria niekompletności>. Kwestia interakcji z otoczeniem: cóż raczej cichy trochę asertywny - nie lubiący ogniskować na sobie uwagi innych lubiący towarzystwo innych samotnik - zawsze robiący swoje.

Wygląd - wysoki, szczupły, średnia budowa ciała - bardzo dobrze ubrany - styl będący wypadkową klasycznego image detektywa z amerykańskich filmów lat 40 i współczesnego street wear - obowiązkowo słuchawki na uszach: jazz, blues, stary HH coś w stylu A Tribe Called Quest i brzmień od Dj Premiere - i stary dobry Rock (np The Doors).

Umiejętności bojowe - też stawiałbym na realizm żadnego skakania po ścianach i fal uderzeniowych w zamian broń palna <rewolwery/pistolety okazyjnie coś mocniejszego) i klasyczne konfrontacje na pięści.

[Eire]

W zależności od konwencji
Szkolne/Okruchy Życia-Przyjaciółka Głównej Bohaterki, dobra uczennica trzymająca się nieco z boku klasy. Chodzą słuchy, że umawia się tylko z laureatami co najmniej dwóch olimpiad , względnie z chłopakami o średniej powyżej 5.55. Wysłuchuje zwierzeń Głównej Bohaterki i zazwyczaj rozwiązuje jej problemy

Fantasy/MagicalGirls-Służąca Księżniczki/Kapłanki, z pozoru potulna i zupełnie nieszkodliwa, w rzeczywistości potężna Czarodziejka, która w ostatecznym starciu ujawnia swą moc. Jej tajemnica zna tylko Jej Pan(i) i Władca w rzeczywistości Lojalny Sługa, krujący jej zdolności przed zakusami Przeciwników.

[Mara]

Postanowiłam odświeżyć moją wizję pod kątem gatunków.
Szkolne:
Emo Lub Inna Postać o Wiecznym Dołku Wkurzająca Głównego Bohatera i Niszcząca Mu Ambicje Czarnymi Scenariuszami- czyli: byłabym zamkniętą w sobie dziewczyną skłonną do zwierzeń która tragizmem swojej sytuacji irytowałabym głównych bohaterów będących mniej więcej jej przeciwieństwem. Znana by była z bezczynności, gdyż każdy pomysł wg jej filozofii może zakończyć się fiaskiem i przynieść konsekwencje, które wymienia z wyjątkową lubością. W razie kłopotu czy zagrożenia wybierałaby najbezpieczniejsze wyjście z sytuacji i najmniej nieprzyjemne. Wykazałaby się ewentualną pozytywną cechą np. w ostatnim odcinku w jakiejś podbramkowej sytuacji poświęcając się dla głównego bohatera i opatrzając to tekstem "i tak moje zycie jest do niczego, nie mam nic do stracenia".
Przygodówki: Mrok w Czystej Postaci czyli Jeden z Głównych Bohaterów z Mroczną Przeszłością tak ją Ukrywający Że Wszyscy Wiedzą.- czyli czyli postać o której tragiźmie dowiadujemy się najszybciej i zostaje on z czasem przyćmiony przez najgłówniejszego bohatera np. w połowie serii. Byłaby to postać, która kiedy opowiada swoją historię, wzrusza fangirlsy, ale udaje że sobie z tym radzi aby z boku lub pod koniec tworzyć emowiastą atmosferę obwinianiem siebie czy tekstem "nie popełnię tego błędu po raz kolejny, nie chcę znowu stracić bliskich mi ludzi" aby doszło do myślotoku o swojej emowatości.
Mechy:Postać Poboczna z Obsługi Oddająca w Jednym z odcinków Przysługę Głównemu Bohaterowi Aby Stać się Jemu Bliską i Dość Szybko Umrzeć Czyli Extras Któremu Udało się Wybić.- byłabym kimś kto pomógłby w kryzysowej sytuacji tylko po to aby zginąć i zadać w ten sposób cios bohaterowi. Byłabym wtedy nieśmiała i nieco niezdarna, z obsługi technicznej, czasem wcześniej przewijałabym się w tekstach o gotowości do startu etc. Sława trwałaby 1 odcinek.
Fantasy:Extras Czyli Zadeptała Mnie Godzilla i Nie Zdążyłam Pomachać Głównemu Bohaterowi- chyba tłumaczyć nie muszę. Byłabym w szarym tłumie postaci które nie mają imienia nazwiska czy tożsamości i żyją po to aby zginąć w wyniku wydarzeń serii.

[Escalayer]

Byl bym pewnie dziewczyna o dlugich czerwonych wlosach,ubrany w ladny stroj jak dla wizarda,duzy czerwony miecz oparty na magi,a wokol mnie jasny czerwony plomien,moje oczy by swiecily na srebno,a wszedzie tam gdzie bym sie zjawil byla by smeirc i cierpienie.Zabily by mnie 3 wojowniczki przyslane z przyszlosci.

Ps:teraz dobrze? :P

[Yumiko]

hmmm....na pewno byłabym inteligentem, na miarę pana L....a jesli musiałabym być już dziewczyną...pewnie byłaby to taka drobna Yuffie, ktorej bylo by wszedzie pełno, więcej pomysłów mi do głowy nie przychodzi.....

[IKa]

Escalayer i Yumiko - uprzejmie proszę o przeczytanie pierwszego posta w temacie i ZMODYFIKOWANIE swoich postów.

W przeciwnym wypadku zostaną usunięte.

IKa

[piżmak]

Nawet parę dni temu myślałam o tym kim bym mogła być jako bohaterka jakiegoś uroczego anime. Nawet jestem w stanie określić gatunek - slice of life, w sumie obyczaj ze wszystkim ,co niesie dorosłe i jeszcze nie do końca dorosłe życie. To byłaby produkcja,w której nie można wyraźnie nakreślić postaci dominującej,występowałoby w nim sporo osób związanych ze sobą w mniejszym lub większym stopniu. Ja byłabym tą,która wylądowała w środku czyjegoś życia i przy okazji z boku swojego. Czyli krótko mówiąc bratnią duszą, lekceważącą własne interesy na rzecz innych ludzi.Potrafiłabym dużo się nagadać, by tok czyjegoś myślenia przestawić na dobry tor, a także wiedzieć kiedy wystarczy jedynie posiedzieć obok tej danej osoby w totalnym milczeniu. Optymizmu miałabym za wszystkich i dzieliłabym go ze wszystkimi. Rozumiałabym to,co w pierwszej chwili bardzo ciężko pojąć, czytałabym między wierszami i byłabym bardzo cierpliwa. Łzy pewnie też troszkę by było, sielankowej atmosfery w grupie i poważnych decyzji. Ale wszystko to dla kogoś od siebie...czyli w sumie odrobinkę z boku. Uroda to byłby niezaprzeczalny mój atrybut, natomiast iq niekoniecznie. Wiele rzeczy wydawałoby się wręcz zaskakującym,ale od czego byłaby ta cała reszta ludzi. Tak właśnie widzę swoją skromną postać w anime:)

[Yuusuke]

1. Ja zepewne byłbym młodym chłopakiem w wieku koło 18 lat ciągle będącym w dołku i niepotrafiącym znaleźć sobie własnego miejsca. Zwyczajna szara, smutna postać aż do momentu gdy poznaje piękną dziewczynę (np.Futaba z Green Green) a tedy jego życie odmieniło by się jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki.

2. Mógłbym być też wesołym energicznym chłopakiem mieszkającym w szkolnym akademiku zupełnie niepodobnym do tych których się przyzwyczailiśmy. Akademik mieściłby się w górach i byłby odizolowany od społeczeństwa. Byłbym zapewne tam jakimś flirciarzem nie mogącym nic poradzić na swój brak odpowiedzialności.

[Pan B]

Na pewno dziwakiem nie zależnie od typu anime . W wielu anime mamy do czynienia z takimi. Nie chodzi mi tu o jakiegoś maniakalnego morderce lub psychicznie chorego artystę który konstruuje bomby w kształcie moreli.
Mam na myśli dziwaka drugoplanowego którego wszyscy uważają za dziwaka (mówią "Patrz! To ten dziwak. Słyszałem że on ....") i unikają go jak ognia.
Ma własne dziwactwa których większość nie rozumie. W pewnym momencie pomaga głównemu bohaterowi i odchodzi ,a ten nie wiedzieć czemu chce go bliżej poznać i mimo oporów dziwaka zaprzyjaźniają się.
W miarę czasu dziwaczek zyskuje coraz więcej przyjaciół.
Okazuje się że gdy bliżej się go pozna to można z nim wytrzymać mimo jego pesymizmu i dziwactw oraz nietypowego poczucia humoru.
Nie pokazuje się w każdym odcinku i unika rozgłosu. Można powiedzieć jest tajemniczy.
Gdyby to było anime fantastyczne to posiadałby nietypowe zdolności.

A i ginie w ostatnim odcinku.

[krew_na_scianie]

Bardzo ciekawy temat!!Jakby to ładnie opisać...

Widziałabym się jako ważna pomoc, oparcie dla głównego bohatera. Dużo mówiąca postać, bardzo ironiczna, dowcipna, może momentami przesadzająca z czarnym humorem i głośnym głosem. A jednocześnie zadziwiająco wrażliwa, mogąca poświecić praktycznie wszystko by pomóc osobom najwazniejszym w jej życiu (czyli w tym momencie dla głównego bohatera) - nie tylko ukochanego, ale także przyjaciół i rodzinie. CZyli słowem osoba robiąca dużo szumu wokół siebie, ale dla przyjaciół, poczucia sprawiedliwości, ochrony innych - nie byłoby rzeczy niemożliwych

w jakiej konwencji mogłoby się to wydarzyć..chyba najlepsze byłoby tło fantasy, smoki, elfy -tu mogłaby sie przydać osoba taka jak ja :)taak, tło fantasy byłoby naprawdę super,może jest ono mało związane z anime(chodzi głównie mi o elfy,smoki- elfów jeszcze nie widziałam w anime)ale to byłoby cos pieknego. Wielka przygoda,lub mnóstwo przygód, zgrana paczka ludzi i wśród nich ja-przyjemna dawka emocji!

Można dodac ewentualnie wątek miłosny, niespełniona miłość mojej bohaterki i jej ostateczne pokonanie zwalczenie przykrego uczucia -tak by pokazać coś nowego i dodać wiary innym. Ludzie dzięki temu anime i mej głównej bohaterki zobaczyli jak wielką siłą jest przyjaźń i jak dużo może pomóc:)

Anime mogłoby mieć tak z 300 odcinków..by ludzie mogli się nacieszyć bohaterami i mną i poznać ich dogłębnie- heh oczywiście to marzenie:P:P 30 odcinkami byłabym zadowolona;)

naprawdę fajnie tak sobie nad tym podumać