[JJ]

[Easnadh]

K-ON!! - 02
Ale nie tutaj. Jako że ostatnim razem prawie zostałam zamordowana przez dwóch panów (nie pokażę palcem, bo nie wypada) za marudzenie na temat openingu, to tym razem postanowiłam pomarudzić na blogu. Jak ktoś nie chce, to niech nie zagląda.

Working!! - 02
Rrrwa. Oto mój komentarz do tego odcinka. Jaki, kurna, pech. Dlaczego drugi odcinek musiał być akurat o Inami, postaci, której najbardziej nie znoszę, bo jej zachowanie jest dla mnie tak totalnie irracjonalne, że mam ochotę przetestować którąś z niezwykle pomysłowych rzymskich machin do tortur (np. bardzo ciekawe było takie urządzonko: takie duże koło, do którego przywiązywano człowieka, twarzą na zewnątrz, a za podstawę, na której koło stało, służył taki "dywanik" z kolców, kołem zaczynano kręcić i ofiara szorowała całym ciałem po tych kolcach, muahahaha...). No sorry, ona boi się mężczyzn, a zmasakrowała biednego Takanashiego 8 razy (liczyłam). I dziwi się, że on jej nie lubi. No, fuck me, jakie to dziwne, nie?... Serio, na miejscu Takanashiego za którymś razem już bym jej oddała, chrzanić wszelkie zasady dżentelmena itd, bo są jakieś granice. Ja nie wiem, co to za fetysz dla japońskich mężczyzn: bycie bitym. Zwłaszcza, że idealna żona to według nich takie posłuszne stworzonko. Well, skoro naprawdę lubią być bici, to zaraz kupuję bilet i tam lecę, i znajdę sobie męża, nie dość, że będę mogla regularnie wyładowywać na kimś swoje negatywne emocje, to jeszcze ten ktoś będzie zadowolony. Super.

Dodatkowo dobił mnie ending. Śpiewające męskie seiyuu. Okej, Daisuke Ono śpiewać potrafi i może. Kamiyanowi jakoś słabo wychodziło, a o FukuJunie nie wspomnę. Zaknebluj się, facet.

Jedyne pozytywne aspekty tego odcinka to: Popura (she's sooo cuuuuuuute~! I jest normalna, na dodatek), tenchou (jest cholernym leniem, ale nie potrafię jej nie lubić) i opening, w którym się zakochałam (co mnie strasznie zaskoczyło, ale postaci FukuJuna i Kamiyana, które wyglądają, jakby szczekały, to za dużo jak dla mnie, więc się poddałam i stwierdziłam, że chrzanię ten nie do końca dobry wokal, opening JEST fajny!... xD).

[Grisznak]

Rewatch Sailor Moon, odcinek 11
Epizod zaczyna się od pokazania niesamowitej wręcz skuteczności japońskiej policji. W mieście jest wesołe miasteczko, w którym, jak się dowiadujemy, zaginęło już 50 osób, piszą o tym gazety, a policja jakoś się sprawą nie zajmie, bo miasteczko nadal funkcjonuje. Szybkość, z jaką Ami czyta encyklopedię również robi wrażenie, zaś Luna po raz drugi już powtarza bardzo mądrą tezę. Trzymając się jeszcze Luny, mamy okazję zobaczyć ją w dość ciekawej wersji. Hitem jednak odcinka jest Mamoru na kolejce. Skoro 14 latenie bohaterki wyglądają już na niej nieco groteskowo, to 20 letni facet... tak, cześć Kasiu, jestem Wojtuś, też mam 12 lat... W tych tematach, dostajemy mocno fanserwiśne (jak na początek lat 90) ujęcie dolnej części fuku Rei (to nie są majtki!). W finale zaś przekonamy się, że polskie tłumaczenie winno brzmieć "Czarownica z księżyca"

Rewatch Sailor Moon, odcinek 11
Epizod zaczyna się od pokazania niesamowitej wręcz skuteczności japońskiej policji. W mieście jest wesołe miasteczko, w którym, jak się dowiadujemy, zaginęło już 50 osób, piszą o tym gazety, a policja jakoś się sprawą nie zajmie, bo miasteczko nadal funkcjonuje. Szybkość, z jaką Ami czyta encyklopedię również robi wrażenie, zaś Luna po raz drugi już powtarza bardzo mądrą tezę. Trzymając się jeszcze Luny, mamy okazję zobaczyć ją w dość ciekawej wersji. Hitem jednak odcinka jest Mamoru na kolejce. Skoro 14 latenie bohaterki wyglądają już na niej nieco groteskowo, to 20 letni facet... tak, cześć Kasiu, jestem Wojtuś, też mam 12 lat... W tych tematach, dostajemy mocno fanserwiśne (jak na początek lat 90) ujęcie dolnej części fuku Rei (to nie są majtki!). W finale zaś przekonamy się, że polskie tłumaczenie winno brzmieć "Czarownica z księżyca"

[0rdi]

Working 2
Podobnie jak Eas nie przypadło mi do gustu ciągłe bicie Takanashiego. Raz na odcinek w przeciągu do dwóch jeszcze bym zrozumiał, ale co 3 minuty? Ten odcinek nie spodobał mi się.
Jedyne co poza komentarzami głównego bohatera i Taneshimą było godne uwagi to moment gdy z restauracji wychodziła mama z córką. Myślałem, że nic mnie w tym odcinku nie rozbawi, ale słysząc co mówi Souta zakrztusiłem się herbatą. Do tego gorącą. Oczywiście nie każdemu może się spodobać coś takiego. Według uznania.

[Crofesima]

[Nanami]

Również Working!! 2. Nie był najgorszy, choć ja również spodziewałam sie po pierwszym odcinku czegos... lepszego. Te dziewcze mnie denerwuje, raaany. A ten nic, tylko daje sie bić no. I jeszcze niby jakis romans miedzy nimi?! Choć scena jak z przekreceniem jego imionia i ze jednej pani sie oberwało, a drugiej nie, była całkiem fajna. No, ale główny bohater zalatuje mi na ciezkiego pedofila...

Oraz Angel Beats 3. Może i nie jest ambitne, ale mi sie nadal podoba. Dzisiejsze atrakcje przewiduja włamanie sie do dziewczecego pokoju oraz komputera, upływające pod znakiem koncertu muzycznego oczywiscie. Zdaje sobie sprawe, że to ostatni krzyk sezonu i kazde anime pretendujące do bycia moe musi miec dziewczynki grające na gitarach elektrycznych... No i kolejny odcinek - kolejna pani ni z gruszki ni z pietruszki spowiada sie Otonashiemu ze swojej mrocznej i emo przeszłości. No, ale tu przynajmniej wiemy jak umarła i że to nie było samobójstwo... Mam dziwne wrazenie, ze odcinków jest akurat mniej wiecej tyle samo co postaci, wiec na jeden odcinek jedno wyznanie i rozwiązanie akcji? No, a sama koncówka... przypomina mi Haibane Renmei.

Spoiler: pokaż / ukryj

Ten cały motyw z tym że jak sie znajdzie swój cel w zyciu, jak sie dana osoba spełni, pogodzi ze soba, znajdzie TO COS to po prostu... znika, by juz nigdy nie wrócić. W pewnym sensie po prostu rusza w dalsza droge, szczesliwa. Zapewne wiec bedzie teraz tak, ze po kolei wszyscy z zespołu beda powoli znikać aż zostanie uparta główna prowodyrka (ona pewno musi wybaczyć zabójcom, zeby uzyskać promocje) oraz nasz Otonashi, który w koncu bedzie miał motywacje by swoja najbardziej mhroczna emo przeszłość przypomniec sobie i by nie zostac samemu jak palec.

Ciekawa była reakcja anioła 'teraz to wyglada jakbym ja była ta zła'.
No i sam koncert i śpiew. Postarali sie, ładny wokal, dobrze odzworowana gra na gitarze, postacie przynajmniej nie stoja jak kołki ale tez nie razi sztucznoscia. No i jak był kawałek sam śpiew + instrument, to nagle sie magicznie nie zrobiła z tego cała sciezka dzwiekowa, tylko te dwie warstwy dzwieku pozostały i na dodatek ładnie brzmiały. Nice.

[zonk486]

[NiBl]

Angel Beats! ep. 3
Ciągle czuję te dziwne uczucie przy oglądaniu tej serii. Nie jest zła, ale za serce tez nie chwyta.
Tym razem poznajemy odrobinę świata.
Poznajemy Yui (roadie grupy Girl Deathm Monster - grupy rockowej służącej naszemu ruchowi oporu) i postać (może nie charakterem), ale wyglądem i wykrzykiwaniem "Alchemia!" skojarzyła mi się z Jess z pierwszej Many Khemi (gra na PS2, firmy Gust)
http://bestgamewallpapers.com/files/mana-khemia/jess.jpg
Poznajemy drugą tragiczną historię (no i wiemy, że właściwie każdy członek ruchu oporu ma traumatyczne przeżycie).
Później dowiadujemy się trochą więcej o "Angel"
Mamy koncert, nirwanę i zniknięcie.

Świat ciągle wydaje się pokręceniem wyjętym z matrixa, zmieszanym z grami komputerowymi i "widzianymi gdzieś" koncepcjami postaci. Ale z drugiej strony świat nie wydaje się jakiś nudny. To pewnie przez tą, abstrakcyjność świata.

[Grisznak]

Rewatch Sailor Moon, odcinek 12
Odcinek zmarnowanych szans. Wątek Jaedite i Thetys aż się prosił o pociągnięcie go dalej i wprowadzenie do podstawowej linii fabularnej, a tu kicha. Szkoda, mogło być fajnie, wyszło jak zwykle. Co poza tym? Zaloty Rei do Ami, co ciekawe, wśród fanów akurat ten pairing nigdy nie cieszył się wielkim uznaniem, ReixUsagi zdobył znacznie większą popularność. Rei potwierdza, że jest prawdziwym badassem, bo robi to co japońskie badassy zwykle robią - je pieczywo. Dowiadujemy się także, że ci, któzy twierdzili, iż Sailor Moon propaguje satanizm, mieli trochę racji. Co godne uwagi, odcinek bez Taksido.

Rewatch Sailor Moon, odcinek 12
Odcinek zmarnowanych szans. Wątek Jaedite i Thetys aż się prosił o pociągnięcie go dalej i wprowadzenie do podstawowej linii fabularnej, a tu kicha. Szkoda, mogło być fajnie, wyszło jak zwykle. Co poza tym? Zaloty Rei do Ami, co ciekawe, wśród fanów akurat ten pairing nigdy nie cieszył się wielkim uznaniem, ReixUsagi zdobył znacznie większą popularność. Rei potwierdza, że jest prawdziwym badassem, bo robi to co japońskie badassy zwykle robią - je pieczywo. Dowiadujemy się także, że ci, któzy twierdzili, iż Sailor Moon propaguje satanizm, mieli trochę racji. Co godne uwagi, odcinek bez Taksido.

[kokodin]

Trochę stare ale co tam

[Chidori]

Ostatnio jestem w tyle z animcami, więc powoli nadrabiam zaległości i spoglądam na nowsze tytuły.

Durarara!!
Na początku anime wydawało mi się zwyczajne jak każde inne, jednak koniec odcinka był dosyć interesujący. Myślę, że dam temu tytułowi szansę i spojrzę na następny epek.

Working!!
Spodziewałam się czegoś lepszego. Kreska jest brzydka, a bohaterowie nie przypadli mi do gustu. Są jacyś sztuczni i bez wyrazu. W gronie pracowników nie znalazłam nikogo, kto zwróciłby moją uwagę. Nieciekawie jest.

Arakawa Under the Bridge
Z ciekawości spojrzałam na ten tytuł i nie spodziewałam się, że aż tak mi się spodoba. Nie sądziłam, że życie pod mostem może być takie interesujące. Bohaterowie są bardzo nietypowi. Rozbroiła mnie siostra zakonna. Wiedziałam, że będzie z nią coś nie tak, ale to już była przesada. Najkrótsza i najdziwniejsza msza, jaką w życiu widziałam. Oglądając to, ciągle miałam banana na twarzy. Czekam na następny odcinek :)

[Mirror]

[vries]

[s3shir0]

House of Five Leaves ep. 1 - kolejne anime o samurajach, jednak wydaje się być całkowicie inne. Kreska jest bardzo dziwaczna, ale w sumie ładna. Od razu przypomniało mi się anime xxxHOLiC acz tutaj inaczej się prezentuje. Tytuł ten bardzo mnie zaciekawił i z pewnością obejrzę kolejny. Zachowanie głównego bohatera i kreska towarzyszącą anime niemalże w sposób idealny ukazują typowego nieudacznika. Nietypowa kreska może niejednego zniechęcić, ale House of Five Leaves coś w sobie ma. Od strony graficznej całkiem ładnie się prezentuje poza nieudanymi drzewami. Opening po prostu nie podoba mi się, kompletnie nie pasuje do tej serii, albo po prostu jestem uprzedzony do takiej muzyki. To może być anime tego sezonu, zobaczymy.

[Nanami]

Gundam Unicorn 1.
Achhh, jak ja lubie Gundamy! Te trudne początki, gdy wszyscy wydają sie tacy sami i tylko jakies farmazony plotą, których nijak nie da się pojąć, doprawione mistycznym sosem (a może papką, to się okaże). Kto się w ogóle z kim leje? O co? I czemu nie dają jasno znać kiedy były przeskoki czasowe? Ale cóż, i tak mi się podoba. Co prawda przewidywalne trochę póki co, ale nie psuje to zabawy. Plus jak zobaczyłam Gundama z jednym rogiem na czole, to złapałam taka głupawkę, że hej.

Spoiler: pokaż / ukryj

Ojej, ale się z tym czaili. Główny bohater pcha się sam do domu i jest mu dziwnie znany? Na pewno tu się wychował tylko nie pamięta. I dla mnie najwiekszym zdziwieniem było to, że oni uważali, że kogokolwiek zaskoczą tramuatycznym wyznaniem 'jestem Twoim ojcem' skoro dla mnie to było tak... oczywiście jasne. Ale scena ładna była.