Opowiadania, fragmenty, diariusze... :: Forum Kotatsu

Satsuki · Wysłany: 14-05-2003, 21:00

Maaaako-chan Aaaaari-chan *_* Jeeeeeeeeeeeeeeeeeeej *_* IST ŁANDERFUL!! PIKNE!!!! KAWAII!!!!! SAT KCIEĆ JESZCZE *_*

Avellana · Lady of Autumn Dołączyła: 22 Kwi 2003 Status: offline

Alira - kto miałby Cię spalać na tym stosie? Jedna Satsuki wygląda na jakąś salamandrę (Ignigenus nobilis M.) albo feniksiczkę (Phoenix aureus A.). Dobrze się to czyta i rozumiem, że istnieje jakiś c.d.?

Miya - jakoś Ci odpuszczę ze względu na te kolokwia... Ale zaraz będziesz miała sesję! (ja to bywam wredna, nie?)

Mako - no i czegoż marudzisz? Fajne te bohaterki, tylko teraz ich nie porzucaj w pół słowa. Jesteś za nie odpowiedzialna. Przy okazji, Twój nick to od tej małej syrenki z niebieskimi oczami?

Mako-chan · Wysłany: 15-05-2003, 19:14

Nie, to z sentymentu do sailorek, ach....to były piękne czasy...i mówiłam, że pociągne to dalej ! I się cieszę, że się wam podoba ^^

Satsuki · Wysłany: 16-05-2003, 06:55

***

stuk stuk stuk stuk....

Znowu biały korytarz... czyżby mnie prowadził tam z powrotem? Tak... to było zbyt piękne.... ziiimno.... czemu tu jest tak zimno? Jak na dalekiej północy... Jak w górach Xae... u niego...

kap....

perlista łza tocząca się po policzku aby zaraz potem spaść na zimną posadzkę

U niego... On też miał błękitne oczy... ale ciemniejsze... tajemnicze... spokojne... te są wesołe chociaż teraz zaniepokojone... no i... z tych łatwiej jest cokolwiek zobaczyć... dlaczego on tak go przypomina? DLACZEGO?! Zrobiłeś to specjalnie... chcesz mnie jeszcze bardziej pogrążyć... a powiedziałąm... powiedziałąm że i tak będę kochałą świat... DLACZEGO MI TO ROBISZ?!!!!!!

kap.. kap.. kap..

-Nie płacz...

Silna ramie przytulające mnie do niego... jest bezpieczniej.. tak bezpiecznie... śliczny uśmiech... no i...
niebieskie oczy... uśmiech

-Jesteś śliczna...

Pogłaskał mnie po policzku! Jaką on ma skórę... silne ręce... i przytula nawet jak on... i ma niebieskie oczy....

-Powiedz mi piękna...

To było do mnie? Czy ja jestem taka piękna? Na pewno spojrzał na jakąś inną dziewczynę... a mnie... mnie prowadzi z powrotem.. do tej białej klatki... brrr... zimno...
przytulić się... tam jest ciepło... ciepło ciepło... i dusza też... jest ciepła... niczym płomień... płomień tak często buchający z jego oczu...
kap.. kap.. kap..

-Dlaczego płaczesz... nie płacz już... i powiedz coś do mnie... prosze... bardzo mi na tym zależy... rozumiesz mnie chociaż?

Tak! Rozumiem bardzo dobrze! Lecz... nie mogę odpowiedzieć.. Nie patrz tak na mnie... teraz jeszcze bardziej przypominasz jego.. prosze... ja cierpie... nie widzisz tego? oOtworzył drzwi.. następne... jeszcze bielszy korytarz...
Nie lubię bieli... jest taka... jak utopia... za idealna... A może i nie? ale utopia... nie... to złe wyrażenie.. heh.. czyżbym za mało tam myślałam? Czyżbym zgłupiała? Chyba tak... Drzwi... Jeszcze jedne... A to co wyciągnął z kieszeni? Wkłada to do drzwi? Co on robi? Otowrzyły sie! Tylko dzięki jakiejś płytce metalu? Klucz owszem.. ale... ale to nie przypomina klucza... wszystko jest takie inne...

-Zapraszam... Witam... witam u siebie w domu

Znowu się uśmiechnął.. wejdę.. zaufam mu... w końcu... co mam do stracenia?

***

Dah cio powiecie? ^_______^

a tak btw. Avellana ja sisce Alirce kżywdy bym nie zrobiła!!! =)

Xeniph · Wysłany: 16-05-2003, 18:27

Mako-chan · Wysłany: 16-05-2003, 18:51

Wiesz napisałam coś kiedyś podobnego tylko, że miało 20 stron, bo zwierało równiez opis kontynentu i jego historii. Tylko , że mądra Martynka spaliła to pod wpływem doła.

Avellana · Lady of Autumn Dołączyła: 22 Kwi 2003 Status: offline

Precz z destruktywnymi dołami! Niczego nie palić! Kurczę, ja cały czas kombinuję, jak by tu przyrządzoną przeze mnie systematykę na forum wrzucić, bo to w wersji okrojonej ma kilkanaście stron. Nic, w poniedziałek pokombinuję, może jakiś fragment da się wsadzić.

coyote · Wysłany: 19-05-2003, 13:34

musze przyznać,że naprawdę podziwiam samozaparcia,Avellano-san ^^ że też Ci sie chciało pisać takie rzeczy ^^

Xeniph - Ciebie też podziwiam.Gdybym ja miała opisywac wszystkie rasy,występujące w swoich historiach,to ojojojoj...pamięta ktoś Espery może?

Ale mam zamiar napisać charakterystykę swoich nowych bohaterów - znaczy,tych mniej lub bardziej nowych ^^" jeżeli jest ktoś zainteresowany,to do mnie na maila proszę ^^

Xeniph · Wysłany: 19-05-2003, 19:25

Mako-chan · Wysłany: 20-05-2003, 16:27

Jeżeli uważasz, że twoje fragmenty są tragiczne to co ja mam powiedzieć??? Najlepiej się nie odzywać ^^ A tak przy okazji ...ile macie lat? Siakoś tak czuję, że jestem najmłosza tutaj...a może po prostu dziecinna...???

coyote · Wysłany: 20-05-2003, 22:43

ja mam lat 16.Czuję się czasem na o wiele więcej,a czasem na o wiele wiele mniej.Tak,jakbym narodziła się nie w tym eonie co trzeba.

Avellana · Lady of Autumn Dołączyła: 22 Kwi 2003 Status: offline

Xeniph - trzeba było dawać po kawałku, ja już to wszystko zczytałam i co dalej? Nie mów, że na tym się historia kończy. Z tragicznością przesadzasz, ja bym najwyżej kilka przymiotników wyrzuciła i właściwie nie byłoby się czego czepić. Jak masz przez kilka tygodni nie pisać, to mógłbyś chociaż napisać, jak się ta walka skończyła...

Mako - mogę trochę pokrzyczeć? Powiedziałam, że do wieku się przyznam, jak się na forum pojawi ktoś starszy ode mnie, ale to nie znaczy, że mam 100 lat! Kwalifikuję się do osób młodych! Ja doskonale rozumiem, że pewnie jakbyś spotkała się nos w nos ze mną, to byś zaczęła od grzecznego "proszę pani" (a i tak by Cię do mojej instytucji nie wpuścili, ot co, bo do nas to od 16 lat wpuszczają)<cholera, to brzmi, jakbym w sexshopie pracowała...> Ale czy Ty przypadkiem nie masz ochoty stwierdzić, że skoro jesteś za młoda, to się nie odzywasz i niech inni odwalają robotę?! A Ty sobie poczytasz i poczekasz aż zmądrzejesz?! Niedoczekanie! Gdzie Twój następny fragment, co?

Ja na razie zamilkłam, bo rozdystrybuowałam diariusz między trzy osoby i cierpliwie czekam na efekty. Ale może kawałek wrzucę, jak znajdę coś odpowiedniego. A na razie to nie ja sama tu jestem, PRAWDA, MAKO?

Xeniph · Wysłany: 21-05-2003, 13:03

-->Mako-chan - ja mam 17,5 roku i muszę przyznać że czuję się podobnie ja Vanille...

-->Avellana - o nie, to zdecydowanie nie koniec, w głowie mam jeszcze duuuużo, z tym że utknąłem gdzieś w połowie szóstego rozdziału... dopiero niedawno zakapowałem że przecież nie trzeba pisać wszystkiego po kolei i... właśnie stąd ta walka. To tylko się tak wydaje, że nie jest ona związana z resztą, ale jeśli przeczytać uważnie wstęp i pierwszy rozdział, można się domyślić kim są obaj panowie... Przyznaję, że może podszedłem do swojej twórczości trochę zbyt krytycznie, ale wychodzę z założenia, że lepiej jest szukać u siebie błędów i starać się je poprawiać niż spocząć na laurach i pisać śmieci...

Seshat · Wysłany: 21-05-2003, 13:11

Witam, po raz pierwszy. Powinnam się przedstawić pewnie: zatem w tej rzeczywistości nazywam się Seshat i jestem dorywczo creatrix. Obecnie niestety tworzę dość sporadycznie. Za namową pewnej Pani, postanowiłam jednak i ja się podzielić swoją twórczością. To, co tutaj zamieszczę jest fragmentem, wstępem do historii pewnego Łowcy.

Smacznego!

- Panie, przyjechali delegaci kupców. Proszą o audiencję...
- Powiedz, że źle się czuję, że przyjmę ich jutro... Albo pojutrze... albo...
- Panie – jego kanclerz był starszym człowiekiem, formalistą, znającym swoje – i jak widać nie tylko swoje – obowiązki. – Panie, musisz ich przyją...
- Nic nie muszę! W końcu to ja tu rządzę, czyż nie?
- Tak, ale interesy państwa...
- Żadnych „ale”. Jutro, powiedziałem.
- Tak, oczywiście Panie.

Obserwował jak kanclerz powolnym ruchem oddala się. Shasser prawie słyszał jęk jego starych kości, nieustannie narażonych na wilgoć i zimno. Jak cały ten zamek i cały kraj. Co mu się podobało w tym miejscu. Ach, tak... chciał zasmakować władzy, ale po kilku latach ta władza nie wydaje mu się już tak interesująca. Te ciągłe audiencje kupcy, dyplomaci, nawet chłopi dręczyli go problemami dotyczącymi wielkości plonów, zarazy krów czy innej plagi. Władanie od tej strony wcale nie jest takie porywające i Shasser przestawał rozumieć dlaczego ludziom tak bardzo na tym zależy...
„Wiem już wszystko, co chciałem wiedzieć o królowaniu. Zbadałem też wszelkie doniesienia o demonach i skarbach tutejszych gór... Chyba nie pozostaje mi nic innego, jak powrót na szlak, powrót do dawnego życia... Szczególnie, że szacowny Fiamar proponował jakiś układ w jego magicznym przedsięwzięciu. Tak, zdecydowanie za długo siedziałem na tyłku w tym kraju...”

* * *
- Pani, w twych oczach widzę ogień bardziej gorejący, niż ten na Świętej Górze Aramenu – szepnął do Lady Ninnet, gdy ich dłonie splotły się w tańcu. – Boje się, że mógłbym spłonąć w tym ogniu...
- Jest Pan zbyt łaskawy dla mnie, Panie von Hassen – błękitnooka Lady rozpłynęła się w uśmiechu. Skromnie spuściła wzrok, ale jej głowa delikatnie oparła się o jego ramię. Był pewien, że już ją ma.
- O nie, Pani. Jestem tylko marnym sługą, któremu niech będzie wolno chwalić twe piękno, pani, przed całym światem.
Lady Ninnet roześmiała się perliście i tym razem nie odwróciła wzroku od palącego spojrzenia Shassera. Wiedział, że przed końcem miesiąca będzie znał miejsce, w którym mąż tej próżnej baby trzyma pewne ważne dla niego dokumenty.

Avellana · Lady of Autumn Dołączyła: 22 Kwi 2003 Status: offline

Pytanie z innej beczki: kto wymyślił wspominane tutaj srebrne smoki? Niech zamieści opis!