[Eire]

Ej, ja miałam postanowienie i wytrwałam. Na lekach zaś jadę od jakiegoś czasu i to akurat nie jest wymówka.

[Urawa]

[Caladan]

[Keii]

[BOReK]

Jeżeli męczące może być podtrzymywanie własnego zdania, to życzę więcej siły woli. ;]

[Keii]

Sam jestem aż nadto asertywny, ale tłumaczenie pół godziny swoich przekonań, jeśli można zbyć natrętne nagabywania jednym zdaniem jest po prostu skrajnie nieefektywne.

[Sm00k]

[Serika]

[kokodin]

A ja powiem tak na dobranoc. W moim środowisku bardzo trudno jest nie pić. I już od zaznaczam drugiej klasy gimnazjum byłem przez kolegów wyśmiewany z tego powodu. Ale nie to jest powodem mojego nie picia. Jako że i na trzeźwo jestem nieobliczalny na imprezach, w odpowiednim towarzystwie dobrze się nawet bawię bez i nie mówię że nie pijącym. Nie widzę potrzeby. Ale jest też inny powód, Ja po najmniejszej ilości tracę panowanie i mało raz nie spaliłem lasu za domem. Jest to o tyle niewygodne, że mało co pamiętam z takich wyczynów (niestety nie jednorazowych). Wole więc nie pić. Zwłaszcza, że mi nie smakuje. W torcie czy gdzieś jeszcze raczej mi nie przeszkadza, ale też muszę uważać z ilościami.
Ale podkreślam. W moim środowisku nie picie nie jest cool, jest dziwne a nawet w niektórych kręgach jest powodem do wstydu. I rzeczywiście trzeba mieć silny kręgosłup aby udźwignąć swoją reputację. Niemniej jednak ja z powodu żadnych moich fochów społecznych się nie wywyższam,(to nie jedyna moja "inność z wyboru") tutaj się raczej tłumaczę :P . Bo równie dobrze mógł bym nazywać wszystkich nie oglądających animacji "bo wyrośli" sztywniakami. Lub prowadzić wojny religijne. Albo nawracać ludzi na abstynencję.
Jest tu często powtarzane pewne zdanie, dla mnie ma ono jednak dalszą część.
Alkohol jest dla ludzi, ale nie dla wszystkich. Nie muszę tego chyba nawet zbytnio wyjaśniać.
Jeżeli obraziłem wszystkich pijących moimi postami w temacie o alkoholicznych upodobaniach to przepraszam. Z mojej perspektywy to tamten temat był pochwałą picia i chciałem go jedynie zrównoważyć odmienną opinią.

[Vodh]

[Mitsurugi]

Ja, jak już pisałem w temacie o piciu, lubię pić. Piję dość rzadko w ilościach "towarzyskich" (raz na 2 tyg średnio), piję wiele rodzajów alkoholi i bardzo mi smakują. Nawet wódka. I mnóstwo innych, ale o tym już pisałem. Piję dużo, a przynajmniej każdy tak mówi. Ale to dlatego, że mam bardzo mocną głowę i zawsze wszystko pamiętam plus nad sobą w sposób większy niż inni panuję (nie licząc ciała :P). Więc nie mam żadnych przykrych wspomnień :). Dużo piję jednak tylko na imprezach lub spotkaniach towarzyskich. Wieczorami czasem raczę się winem, brandy, whisky, koniakiem, drinkami i innymi. Ot, szklaneczka, dwie. Dla smaku. Bo lubię :)

Osobiście uważam, że abstynencja jest rozwiązaniem dla ludzi, którzy mają problemy natury medycznej (choroby, uczulenie, reakcje organizmu itp.), po prostu nie lubią alkoholu (zdarza się), albo mają po nim potężne problemy (vide kokodin wyżej). Można do tego dodać też w skrajności religię. Jednakże uważam za niedojrzałe podejście "nie piję, bo nie piję", albo "bo tak postanowiłem". Nigdy mnie to nie przekonuje, a najczęściej taka osoba chce wyglądać cool w towarzystwie lub wyrobić sobie reputację, cechę charakterystyczną, wyróżniającą. Dlatego abstynentów z wyboru których spotkałem bardzo ciężko było polubić, szczególnie, że nie raz zakrawało to na arogancję, nie zrozumiałą wyższość i poczucie bycia "dojrzalszym", choć prezentowało się to kompletnie na odwrót.

Osobiście uważam, że można pić mało, bo nie każdy ma głowę, organizm i ochotę pić dużo i nie zachęcam do tego. Ale nie picie w ogóle może wydawać się na ten wiek fajne, ale z dwóch przykładów wiem, że im tacy "abstynenci z zasady" będą starsi i będą obracali się w coraz starszych kręgach (po prostu ludzi dorosłych) to taka postawa będzie im naprawdę ciążyła i przeszkadzała. Będzie też raczej uważana za dość dziwną i "szczeniacką". Według mnie czasami w towarzystwie wypada się napić, szczególnie przy poznawaniu nowych ludzi, a nie raz ze względu na pracę i interesy. Ma to też duże walory relaksacyjne, integracyjne i, jeśli nie ma się problemów, zapewnia bardzo fajną zabawę i często świetne wspomnienia :) 9pzynajmniej ja mam ich wiele). Dobrym rozwiązaniem jest znaleźć swoje ulubione alkohole i się ich trzymać. Dobre drinki też mają bardzo mały posmak alkoholu.

Ale to już wybór każdego. Ja szanuję abstynenta, który ma konkretny powód do tego. Ale inaczej, ja to traktuję jako taki dziecinny szpan :). Ale to wszystko na podstawie obserwacji i przykładów z jakimi ja się zetknąłem. Do nikogo na forum nie piję, ani nie ocenię człowieka po tym, czy nie pije. Chodzi o pierwsze wrażenie i do tej pory takie a nie inne spotkania konkretnych ludzi.

Jeszcze tak sobie przypomniałem, że jeden z owych abstynentów po prostu jak był młodszy to nie potrafił "dorównać" kolegom, więc postanowił, że wyróżni się w inny sposób. Bo i tak nikt z nim nie chciał pić. To tak na marginesie.

Ale też chwalenie się ile kto wypić może jest równie dziecinne i niedojrzałe. Jak ktoś chleje na umór często, to lepiej się zastanowić nad tym poważnie.

[Morg]

[Eire]

[BOReK]

W niektórych kręgach zawodowych jak sie nie zintegrujesz w rozpuszczalniku, to sie nie zintegrujesz w ogóle - przypominam stereotyp wielkich korporacji w Japonii (który działa i u nas). ;]

To wszystko jest jednak kwestia tego, jak kto postrzega swoje życie. Jedni zostają tam, gdzie ich los rzuci, a inni szukają dotąd, aż znajdą swoje idealne środowisko. Owszem, da się.

EDIT:

[kokodin]