[Caladan]

Po przejrzeniu innego tematu, którego również byłem prowodyrem zastanowiło mnie jedno czy chwalenie się, że nie pije w naszym społeczeństwie jest powodem do dumy, czy może jest społecznym odrzutkiem.

[Urawa]

Nie wiem, czemu abstynencja ma być powodem do dumy. Na tej zasadzie powinienem być dumny, bo nie piję kawy. Alkohol nie jest niczym złym, rzecz dla ludzi, jeśli ktoś nie lubi - jego sprawa.
Czynienie z siebie lepszym dlatego, że nie lubi się alkoholu przypomina mi ateistów, którzy uważają się za lepszych od wierzących tylko dlatego, że nie wierzą. Jedna i druga postawa jest tak samo głupia

[Athi]

Moim zdaniem, ani jedno ani drugie nie jest powodem do dumy. To jest wybór każdego z nas czy lubi pić alkohol, jaki lubi i na pewno nie powinno się przekonywać z uporem innych do swoich poglądów. Nie lubię sytuacji gdy grupka ludzi męczy jedną czy dwie osoby by się napiły, a jak one odmawiają to są wyśmiewane i uważane jak to nazwałeś Cal za odrzutki społeczne. To tak samo jakby u nas była tradycja picia herbaty (akurat teraz piję więc taki przykład mi wpadł do głowy) i ten kto nie pije to jest be. Każdy ma swoje upodobania i ich powinien się trzymać i nie ulegać społecznym trendom, by nie być innym. Więc to czy się chwali tym czy nie jest jego prawem i jeśli sprawia mu to przyjemność to niech będzie dumny z tego, ja mu tam nie będę tego zabraniać, a ten kto chce być dumny z tego, że pije to też może.

[BOReK]

To podejście szybko prowadzi do uznania wszelkich swoich postanowień za bezsensowne, skoro nie można być nawet dumnym z ich dotrzymywania. Postanowienia takie niekoniecznie mają źródło w niechęci do danego zjawiska czy używki - są tacy, którzy powstrzymują się pomimo apetytów.

Abstynencja jest o tyle fajna, że portfel jest cięższy, a informacje o akcyzie traktuje się jako ciekawostkę przyrodniczą. >D

[Caladan]

Bo widzisz odniosłem takie skrajne wrażenie po ostatnich postach Slovy i Kokodina w tym temacie.
http://forum.tanuki.pl/tematy18/5937.htm

Sam robię kilkumiesięczne przerwy w swoim "alkoholizmie" przez róznie czynniki, a czasem potrafię pić kilka razy dzienie przez kilka dni. Dlatego zdzwiła mnie tamta dyskusja.

edit: Oszczędzone pieniądze naprawdę cieszą, ale i tak znajdzie się inną używkę równie grożną(moim przypadku książki)

[Sasayaki]

Osobiście nie sądzę, żeby abstynencja była czymś faktycznie "cool", bardziej powinien moim zdaniem imponować fakt, że dana osoba ma swoje przekonania i postanowienia, których się trzyma. W rozsądnych ilościach alkoholu nie ma nic złego i całkowite wyrzeczenie się go jest niekonieczne, lecz wydaje mi się, że cytując Shreka; "Z dwojga złego lepiej w te stronę".

[Morg]

[Slova]

[Mai_chan]

Szczerze mówiąc, nie znam osób, które "wywyższałyby się" z okazji na swoją abstynencję. Znam za to wiele, które "wywyższały się" ile to one nie potrafią wypić oraz drugie tyle takich, które traktowały mnie z góry z racji na moje niepicie.

Nie piję, bo nie lubię. Od czasu do czasu upijam łyk od Gonika czy od Irin, żeby tylko utwierdzić się w przekonaniu, że ten rodzaj alkoholu też mi nie smakuje (niektóre drinki są ok, ale nawet wtedy jestem w stanie wypić bardzo niedużo).

[BOReK]

[Vodh]

Abstynencja jest owszem, cool, bo w bardzo wielu środowiskach jest na picie spora presja - ktoś, kto potrafi jej, z jakichkolwiek by to nie było powodów, nie ulec musi mieć naprawdę silną wolę i być człowiekiem asertywnym i wytrwałym. To jest cool. Odpowiadając jednak jeszcze raz na pytanie - nie sama abstynencja jest cool, a tylko ta potrzebna do wytrwania w niej asertywność. A to, że przy okazji nietrudno zostać społecznym odrzutkiem - cóż, po kilku drinkach można się całkiem nieźle bawić wśród ludzi pijanych, podczas gdy całkiem na trzeźwo - już nie tak łatwo. A że (zwłaszcza w pewnych kręgach czy rocznikach, jak się znajdzie jakąś swoją niszę czy grupkę znajomych podzielających część poglądów to już łatwiej) trudno znaleźć imprezę bez ludzi pijanych to i często najlepszym wyjściem jest w ogóle nie imprezować.

[korsarz]

Ja tam wobec alkoholu przyjmuję zasadę Uti non Abuti - czyli jedna puszka/butelka piwa, kieliszek wina, rzadko więcej. Picie dla smaku i towarzystwa, a nie upicie się do nieprzytomności, by potem najeść się wstydu przy słuchaniu relacji kolegów...

[Asthariel]

Cóż, nie wiem, czy się aż tak wywyższam (pewnie tak, bo z natury jestem zarozumiały ;-P) ale sam fakt mojego niepicia na 18ce koleżanki już był sensacją, i połowa znajomych mnie męczyła no weź się napij... W końcu wypiłem kieliszek, i to by było na tyle w tej kwestii. Wódka mi nie posmakowała, piwo samym zapachem mnie odrzuca, więc czemu mam pić? Bo wszyscy piją, i nie umieją się inaczej bawić?

[Eire]

Vodh, a ktoś zmusza do picia. Do 18 mówisz, że masz postanowienie komunijne, potem, że jesteś na lekach. Działa, choć czasem szłam do nocnego po sok, bo bez alko nic nie było.

[Vodh]

Eire - cóż, tym większy mam szacunek dla kumpla, który z nami się bawił, nie pił, nie dał się namówić i jednocześnie nie kłamał żeby zachować w towarzystwie 'twarz' ani żeby się od kusicieli opędzić :)