[Mai_chan]

Under my skin - zarąbiście dobra obyczajówka, traktująca głównie o kwestii identyfikacji płciowej, ale też tak ogólnie znajdowania swojego miejsca w życiu, czy to w kwestii pracy czy związków. Autorka ma niezły styl, ale przede wszystkim kupiły mnie postacie - w zasadzie wszystkie są bardzo "żywe", z mnóstwem wad, zalet i skomplikowanych motywów do działania. Dotyczy to również postaci pobocznych, co do których pojawiają się bardzo ładnie wplecione sugestie ich własnych zmagań z życiem. Ebook do kupienia na amazonie lub smashwords, wersja papierowa w drodze (krąży plotka, że jakoś w grudniu powinna być). Polecam z całego serca, idźcie i kupcie, żeby autorkę stać było na napisanie sequela (i bo należy jej się za kawał dobrej roboty). I jak ktoś przeczyta/chce przeczytać (Miya, patrzę na ciebie, mam podejrzenie, że może ci się spodobać), to niech da znać :D

[shugohakke]

Uwikłanie Ziarno Prawdy i Gniew
Czyli trójpak Miłoszewskiego. Właściwie to się trochę pospieszyłem z tym Gniewem, bo dopiero zacząłem, ale już natrafiłem na uroczy kwiatek:

[Ysengrinn]

Oj tak, "Ziarna..." można z powodzeniem używać jak przewodnika.

Co do Szackiego... Autor był ponoć zszokowany gdy okazało się ile prokurator, projektowany jako chamski szowinista, ma fanek. A potem kobiety narzekają na anghsty nice guyów!

[shugohakke]

No i po Gniewie.
Zapoznawszy się z całą trylogią mogę śmiało stwierdzić: Ziarno>Uwikłanie>>Gniew
Ten ostatni jest raczej słabawy. Używa jako tła najbardziej realnego problemu (przemoc domowa to jednak znacznie poważniejsza, prawdziwsza?, sprawa niż antysemityzm czy SBcki spisek), a główny wątek kryminalny ma rodem z amerykańskiego komiksu (albo i japońskiego ^^ przy lekturze finałowych rozdziałów miałem skojarzenia z Death Notem - ten sam kaliber "geniuszy").

Spoiler: pokaż / ukryj

Naprawdę, Uwikłaniowy motyw dręczenia ustawianiami systemowymi wygląda przy samotnym mścicielu Bruce'ie Falku, jak najnormalniejsza historia na świecie.

Koniec końców najbardziej spodobało mi się Ziarno, bo przy całej swej teatralności sandomierska intryga jest logiczna i, o dziwo, prawdopodobna. Przestępca nie jest jakimś tam supergeniuszem zbrodni, a udaje mu się zajść daleko tylko dzieki dużej dozie szczęścia. Kontrowersyjny temat przewodni okazuję się być... kontrowersyjnym tematem przewodnim. Pieniacze z obu stron barykady zostają rozsądnie obśmiani. I co najważniejsze ma naprawdę fajny morał. Omnis homo mendax.

[wa-totem]

Zmuszony przez podróżowanie za chlebem, i zanęcony na IRCa, wziąłem na drogę Codex Alera pana Butchera, i w czasie podróżnym zdążyłem pochłonąć dwa tomy i napocząć trzeci.

My goodness.

Airbenderzy. Wszędzie.

A w drugim tomie Borg. I trzymetrowe kotołaki.

To się wbrew pozorom nieźle czyta, chociaż widać wyraźnie bolesne konsekwencje przepałerzenia absolutnie wszystkich i wszystkiego...

[Daerian]

[Ysengrinn]

[Serika]

[shugohakke]

Niby jestem znany ze swojej antypatii do MMORPG, ale tym razem to Ysen zniechęcał do grania.

[Bezimienny]

[wa-totem]

[shugohakke]

Wytępić całe to bydło
Opcjonalnie oryginalne Conradowskie "Exterminate all the brutes". Ciekawy punkt widzenia szwedzkiego, hmmm pisarza? dziennikarza? eseisty? No w każdym razie Svena Lindqvista na ludobójstwa, imperializm ich XIX-wieczną otoczkę ideologiczną. Swego czasu niezłą dyskusję tym wywołał, bo śmie tu sugerować, że późniejsza Zagłada nie byłą jakoś specjalnie unikatowym, a raczej przeniesieniem kolonialnej polityki do serca Europy - piewcy żydowskiej martyrologii rzucili się nań z pianą na ustach ^^
W każdym razie bardzo dużo pisze o najpaskudniejszych stronach XIX wieku, zwłaszcza w sferze naukowych podstaw ludobójstwa. Ile w tym rzetelności, a ile "ubarwiania historii" trudno mi stwierdzić - nie moja strefa zainteresowań, ale brzmi dość realistycznie. Godne polecenia.

[Tren]

Rokka no Yuusha tomik 1
Przyznaję, że pierwszy odcinek potwornie mi się spodobał i po tym jak zobaczyłam, że nowelka jest tłumaczona to stwierdziłam, że co tam. Przeczytam.

Właśnie skończyłam czytać i wow. To serio świetna historia jest. Wygląda na to, że będzie anime sezonu jeśli tego nie schrzanią. Biorąc pod uwagę tempo zgaduję, że anime będzie obejmować tylko pierwszy tom, gdyż dużo się w nim dzieje i akurat 12 odcinków powinno być w sam raz na wydarzenia.

Dla tych co nie słyszeli o serii. Radosne fantasy, gdzie przy przebudzeniu Demona(TM) Bogini Przeznaczenia wybiera 6 bohaterów, którzy dostają takie fajne tatuaże z 6 płatkami i oni razem idą dokopać Demonowi. I wszystko jest fajnie, bohaterowie się spotykają, są wszyscy, ba jest nawet nadmiar, bo jeśli dobrze liczę to jest 7 i zaraz, czy właśnie ktoś uaktywnił barierę która uwięziła ich wszystkich w jednym miejscu? I ojej, wygląda że wśród bohaterów jest szpieg i tylko on jest w stanie zdjąć tę barierę....

W każdym razie bohaterowie to barwna i zwariowana zbieranina. Bogini Przeznaczenia naprawdę luźną ręką wybierała swoich reprezentantów, acz zdecydowanie stawiała na skuteczność. Najbardziej uroczy jest chyba protagonista, który wiedźmini. W sensie, w przeciwieństwie do całej reszty nie ma żadnego specjalnego talentu ani mocy. Posiada za to całą masę pułapek, trików i wiedzy dzięki którym wcale nie odstaje tak bardzo poziomem od reszty bardziej nadnaturalnego towarzystwa.

Fabuła jest dobrze poprowadzona. Większość tomiku zostaje spędzona na próbie odnalezienia sabotażysty (szczerzę przyznaję, że nie zgadłam kim jest fałszywa siódemka). Choć na szczególne wspomnienie zasługuje plot twist w epilogu. Po prostu nie mogę. Jak przeczytałam końcówkę to moją pierwszą myślą było dosłownie "S2 when?". Już widzę te reakcje osób oglądających. Bosh, z jednej strony trochę szkoda, że teraz już wiem co dokładnie będzie się działo, ale z drugiej strony mogę sobie radośnie patrzeć na spekulacje osób postronnych i śmiać złowieszczo.

Spoiler: pokaż / ukryj

Ale serio, Bogini Przeznaczenia powinna popracować nad egzekwowaniem praw autorskich do tego tatuażu.

[shugohakke]

W ramach czytamy lektury szkolne dla przyjemności i bulwersu części znajomych - Ziemia Obiecana.

Nie jest to moja ukochana Lalka, ale całkiem dobrze się spisuje w podobnej roli. Morze postaci jakim Reymont wypełnił łódzkie salony i ulice wystarczyło by na parę sezonów niezłego serialu, więc aż się zdziwiłem, że po sieciach nie krąży kolorowy schemacik "who is who in promised land" - może twórcy podobnych syntez czyją awersję to szkolnych lektur? Still, dla każdego coś miłego, choć czułem pewne logiczne braki:
Gdzie są ruscy? Naprawdę, tłumy żydów, niemców i polaków biegające po stronicach powieści jakby zupełnie zapominają pod jaką władzą żyją. Jedyne co nam przypomina, kto rządził w Polskojim Carstwie to wszechobecny rubel...

[Ysengrinn]

To może być kwestia cenzury - Reymont nie miał nic dobrego do napisania o Rosjanach, więc nie pisał nic.