[Udai]

Oczywiście z twoimi argumentami się zgadzam - uzupełniłbym je jeszcze brakiem przedstawienia w 4.0 tych wszystkich logistycznych przedsięwzięć terrorystów które tworzą swoistego rodzaju pętle wokół szyji głównego bohatera - inaczej mówiąc Ci źli zawsze potrafili przewidzieć prawdopodobne zachowanie Johna mając go przez to w nieustannym szachu.

[Dembol]

[Vodh]

MR. Brooks - jeden z bardziej zaskakujących filmów, jakie widziałem. Dodam, że było to zaskoczenie bardzo miłe. Akcja (dla mnie) pełna dobrych zwrotów i mało przewidywalna, genialny sposób pokazania głównego bohatera i naprawdę ciekawa fabuła, plus dobrze dopracowane sylwetki bohaterów i dobra gra aktorska. Jestem pod wrażeniem, zwłaszcza, że ta perełka powstała w USA. Według mnie film naprawdę warty zobaczenia.

[Udai]

Zodiac Davida Finchera - film po którym obiecywałem sobie niesamowicie dużo z racji osoby reżysera który dał światu genialne "Siedem" i "Fight club" tym razem opowiada o seryjnym tytułowym mordercy. Co do moich odczuć to szczerze mówiąc nie jest dobrze - film jest przeraźliwie długi i wygląda jak fabularyzowany dokument - w którym oczywiście jest kilka świetnych momentów (jak się zsumuje to poziom trzyma tak z 30 minut tego 160 minutowego dzieła) ale nie spełnia oczekiwań i nie udziela żadnych odpowiedzi które dręczą widza - słowem kolejna próba zrobienia amerykańskiego ambitnego filmu który nie wypaliła - szkoda bo potencjał był wielki.

[Ari]

wczoraj próbowalem sprawdzić Noc w Muzeum.

Próbowałem bo do końca nie wysiedziałem, oglądając z tym okropnym uczuciem marnowania czasu. Nie wiem, chyba wyrosłem już filmów których już samo założenie, ich podstawa jest nielogiczna, infantylna i głupia
Otóż jest sobie muzeum, a w tym muzeum co noc wszystko ożywa, za sprawą jakiejś tabliczki... no i super ale czy widzieliście kiedyś ogromne amerykańskie muzeum bez kamer?
bo o tym że eksponaty ozywają wiedzą tylko nocni strażnicy, a ilu piluje tego światowego dziedzictwa? -JEDEN :| naprawdę ta myśl mnie prześladowął przez cały film i kuła w mózg- jakie to bez sensu.

A w samym muzeum to też nic szczególnie śmiesznego, szkielet tyranozura zachowujący się jak psiak (oczywiscie lata wszedzie ale nic nie niszczy i rano nikt się nie orientuje, że po panelach latał 4 metrowy szkielet). Jakieś kłutnie miniaturek indian z mini-rzymianami, jaskiniowcy, małpka (typowo dla dzieci) eh.. jedyną zabawną rzeczą jest rozmowa z posągiem z wyspy wielkanocnej ('Hey Bum-Bum, Give me a Gum-Gum', 'You Better Run-Run'), jednak tylko po angielsku, sprawdzając polski dubbing brzmi to milion razy słabiej.
Zresztą i tak dla tej chwilki nie warto zapuszczać tego filmu, chyba, że ma się wrednego dzieciaka na chacie i ochotę odpoczynku od niego na jakiś czas. Jemu się spodoba, ale wam nie polecam jak cholera.

[Arashino Shiro]

byłam kilka dni temu z przyjaciółką na "Harry Potter i Zakon Feniksa"...
zacznę od początku:
ekranizacja miała dwa czy trzy momenty zgodne z fabułą książki. reszta filmu to totalna improwizacja reżysera. Ciekawie przedstawili Umbridige, ale tylko ją.
Bellatrix była przedstawiona jak naćpana wariatka, Luna Lovengood jako tako przypominała Lunę z książki , choć wyglądem raczej młodszą siostrę Malfoya, którego zrobili ulizanym lalusiem. Nie było ani jednego meczu, a poziom przekazania treści książki był wręcz żenujący. Film jest gniotem, a oceniam go na 2- i to tylko dzięki dwóm rudym bliźniakom ktróre pokazane były od biedy nawet dobrze (biorąc pod uwagę resztę postaci)

Niedługo wybieram się na Transformery.;)

[cintra]

Hm, ja może nie po wizycie w kinie, za to w końcu obejrzałam "na małym ekranie" "Billego Elliota". Nie będę się rozpisywać - film warto zobaczyć, choćby na poprawę nastroju. Historia chłopca Który-Chce-Tańczyć-Mimo-Wszystko napradę ma swój urok, choć przymiotnika "niepowtarzalny" bym nie użyła. Ponadto ładna muzyka i naprawdę urokliwe zdjęcia.
Równolegle leciało "Za wszelką cenę". Zaczęłam to oglądac, ale potem zerkałam na to tylko w przerwach "Billego". Czy ktoś może mi powiedzieć, czy ta dziewczyna przeżyła do końca filmu czy po prostu pozostała

Spoiler: pokaż / ukryj

sparaliżowana (bo cudu nie oczekuję).

Film i tak obejrzę, ale po prostu ciekawa jestem (bo film naprawdę, naprawdę wciągał). :)

Ach, jeszcze jedno pytanie - czy warto iść do kina na "Miłość i inne nieszczęścia"? Od razu zaznaczam, że od komedii romantycznej oczekuję głównie dowcipu, przystojnego/czarująco brzydkiego bohatera i dobrego zakończenia (na takie komedie idę się (z zasady) zrelaksować, więc nie wymagam oryginalności (choć miło widziana) tylko dobrego wydania. ;)

[ghostface]

[moshi_moshi]

Wczoraj byłam w kinie na filmie "Mój najlepszy przyjaciel" - typowa francuska komedia, którą gorąco polecam. Główny bohater, popisowo zagrany przez Daniela Auteuil, jest zamożnym marszandem, obraca się wśród śmietanki intelektualnej Paryża. Pogrzeb jednego z klientów uświadamia mu, że tak na prawdę nie ma przyjaciół, mimo to stara zachować pozory i zakłada się z wspólniczką że przedstawi jej swojego najlepszego przyjaciela. W ciągu kilku dni musi go oczywiście znaleźć, los podsuwa mu sympatycznego, oczytanego taksówkarza nieudacznika...
Nie jest to komedia na której można śmiać się do rozpuku, ot historia człowieka który nie potrafi rozdzielić życia zawodowego od prywatnego - tego drugiego właściwie nie posiada, jest typem skrajnie antypatycznym, przeświadczonym że w życiu najważniejsze są pieniądze. Powoli zmienia się pod wpływem taksówkarza, ale długa droga zanim zrozumie czym jest prawdziwa przyjaźń...
W kinie bawiłam się świetnie, bardzo ludzka historia opowiedziana z humorem, aktorzy spisali się koncertowo, może film nie powala, jest "klasyczną" komedią francuską, ale warto go zobaczyć.

[cintra]

Dzięki za odpowiedź. :)

[Nabu]

[Zegarmistrz]

Lord of War po polsku Pan Życia i Śmierci, film, na który od dłuższego czasu miałem ochotę.

Ciesze się, że to nie jest anime, bo gdyby było, to musiałbym pisać recenzje i nie wybroniłbym się z oceny końcowej. Naczelnym problemem tytułu jet to, że autorzy nie za bardzo wiedzieli, co chcą osiągnąć. Generalnie udało im się stworzyć: a) Film przygodowy opowiadający o niezwykłych przypadkach handlarza bronią Juriego Orlova b) Paradokument o owym handlarzu c) Komedie gangsterską o sympatycznym i w sumie dobrym bandziorze d) Manifest przeciwko broni palnej z licznymi scenami umoralniającymi (rozstrzelanie, posiekanie maczetami - co ciekawe odbywające się bez udziału krwi).

Efektem tego połączenia jest niestety film cierpiący na schizofrenię. Połączenie wyraźnie nie wypaliło. Jurii Orlov i jego sympatyczna osobowość oraz dość holywoodzkie przygody sprawiają, że oglądając film też chcialoby się być odważnym przemytnikiem broni, załatwić transport kałaszy i jechać do Afryki sprzedać je jakiemuś, krwawemu watażce. Mordują za to przesłanie filmu.

Natomiast ciągłe ględzenie o tym, jaka to przemoc jest zła, ile to ludzi ginie od broni Juriego etc. sprawia, że film jest nudny. Twórcy dużo by skorzystali, gdyby zdecydowali się kręcić albo film gangsterski w stylu "Przekrętu" albo umoralniający paradokument w stylu "Zabawy z bronią".

[moshi_moshi]

"Kontrolerzy" - film wciska w fotel, dawno nie widziałam nic tak fantastycznego. Okazuje się że kontrolerzy to też ludzie, na dodatek potrafią być niesamowicie sympatyczni. Reżyser zgrabnie połączył komedię, kryminał, thriller, wszystko podszyte jest symboliką, film można interpretować na wiele sposobów. Stacja metra jest pokazana jako zupełnie inny świat, niby widzimy go codziennie, ale nie zwracamy uwagi na jego "drugie życie", nawet nie przypuszczałam że metro może być tak baśniowe... Gorąco polecam każdemu ten film, w sumie znana historia, opowiedziana w zupełnie nowy sposób.

[longerowa]

Tak, "Kontrolerzy" to bardzo dobry film. Wbija w fotel zawartą w nim brutalną rzeczywistością. Choć oglądałam go dość dawno, pamiętam, że wywarł na mnie niemałe wrażenie :)

[moshi_moshi]

Jakoś dla mnie ta brutalność nie rzucała się tak bardzo w oczy, to nie jest rodzaj brutalnej rzeczywistości jaki pokazuje np. Stone. Natomiast cała stacja metra i panujące na niej zasady to taka karykatura rzeczywistego świata, przerysowana i jednocześnie bardzo baśniowa. Metro jest tu zupełnie odrębnym światem, nie ma pokazanego tego co jest na górze, za to cały czas schodzimy bardziej w dół, ten film ma tyle znaczeń... Nadal nie mogę wyjść z podziwu...