[Sasayaki]

Fineasz i Ferb, Podróż w drugim wymiarze w fantastycznym 2D:
Jakie to było epickie! Niemożebnie fazowa odpowiedź na niemal wszystkie "co by było gdyby" dotyczące serialu. Uwielbiam wykorzystywanie mało istotnych motywów z początku by rozwiązać późniejsze problemy, a w tym filmie jest tego pod dostatkiem. Przez cały seans kwikałam radośnie i śmiałam się. Jednak najbardziej rozwalił mnie

Spoiler: pokaż / ukryj

Kirkegaard! I to w ustach Buforda! A potem Dostojewski i Kafka! XD

Mam tylko trzy zarzuty- moralizatorski smrodek, stary i ograny motyw "Okłamałeś nas! Foch." oraz brak Vanessy (Miałam nadzieję, że wyskoczy zza jakiegoś robota. Chciałabym zobaczyć minę Ferba).

Niemniej fabuła jest prowadzona bardzo zręcznie, nie da się nudzić. Postaci żadnych nowych nie ma... no pomijając drugowymiarowe alter-ego tych znanych. Animacja lepsza niż w serialu, jak to bywa w przypadku pełnych metraży, choć widać, że do pracy zaprzątnięto też komputer.

Zabawa przednia. Nie polecam jednak dla tych, co nie oglądali serialu.

[Sasayaki]

Dublepost:

Numer 23: Łohohohoho, nie ma to jak teorie spiskowe i liczby. W skrócie, rzecz opowiada o hyclu Walterze, któremu pewnego dnia w ręce wpada książka pod tytułem "Numer 23". Jak się okazuje dzieje głównego bohatera powieści (Fingerlinga) i naszego protagonisty są niezwykle podobne. Co więcej obsesja Fingerlinga na punkcie liczby 23 zaczyna się udzielać Walterowi. A potem dochodzi jeszcze morderstwo. No bo czym jest thriller bez morderstwa?

Film naprawdę wciąga, a mania głównego bohatera jest wręcz zaraźliwa, sama w trakcie seansu zaczęłam przeliczać litery imienia i numery sal wykładowych (nie wyszło 23, bu). Ludzie, którzy nie lubią Jima Carreya powinni to koniecznie obejrzeć, by się przekonać, że ten facet naprawdę potrafi grać.

Btw: seans skończyłam o 20:03. Muahahahaha!!! Ok, tak naprawdę to o 20:02 i prawie pół, ale było blisko!

[Ysengrinn]

Sucker Punch - co za totalna, beznadziejna głupota i kompromitacja. Dali Niemcom angielskie karabiny maszynowe!

[Melmothia]

300 – o Wielki Lolu. Myślałam, że to będzie coś na kształt Gladiatora… Czułam się, jakbym oglądała skondensowaną do dwóch godzin przeciętną serię shounen z każdym kolejnym przeciwnikiem silniejszym niż poprzedni. Schematyczne to to niesamowicie, a tak w ogóle to dlaczego oni musieli spotkać się w środku zbożowego pola? WTF? Żeby pokazać, jak ładnie wietrzyk porusza kłosami? Chociaż w sumie poza ładnymi tłami i zdjęciami to film nie miał niczego do zaoferowania, więc nic dziwnego, że wciskali widoczki, gdzie się tylko da. Film bardzo komiksowy (i nie chodzi tu tylko o fabułę, raczej o zdjęcia, widać, że oryginał miał wiele do powiedzenia podczas tworzenia filmu), za to plus – ta technika mi się podoba, jednak… Irytowała mnie strasznie nadętość narratora i całej reszty oraz przewidywalność. Nie mówię tu o oczywistych wydarzeniach, które musiały nastąpić (bo o ile historia została potraktowana lekko, to w końcu jakieś granice powinny być), ale o drobniejszych zwrotach, które co do jednego można było przewidzieć. Chyba tylko raz zostałam pozytywnie zaskoczona – ale ostatecznie, chociaż nie przewidziałam tego, co bohaterka zrobiła, to radziłam jej to, mrucząc pod nosem, już od jakiegoś czasu. Tak w sumie 300 okazało się strawną, ładną bajeczką do podziwiania. Żałuję, że przystąpiłam do seansu z wygórowanymi oczekiwaniami (ale wcale nie aż tak dużymi, w końcu zdawałam sobie sprawę, że to prawdziwy kasowy hamerykański film „historyczny”), gdybym od początku podchodziła do tego, jak do filmu „obrazkowego” i wiedziała, że wszystko poza stroną wizualną należy ignorować, to myślę, że oglądałoby mi się o wiele lepiej. Sądzę, że gdybym miała czas obejrzeć go jeszcze raz, to byłabym w stanie film docenić (wyłączyłabym mózg, przestała zadawać sobie różne pytania, np. dlaczego do jasnej ciasnej środek pola i czy twórcy filmów historycznych mają jakiś fetysz związany ze zbożem? I tylko podziwiała).

Tak poza tym – lol – Kserkses, który urwał się z klubu S&M… Taki… błyszczący.

[Vodh]

[Melmothia]

[Vodh]

[Keii]

Jeśli chodzi o 300, to widziałem go dwa raz i powiem tyle, że to chyba jedyny tytuł, który widziałem, tracący tak wiele podczas oglądania go w warunkach innych niż kinowe.

[Ysengrinn]

Priest - film dokładnie taki jak się spodziewałem: efektowny, absurdalny i bezdennie głupi. Imię nielogiczności (Dlaczego "w metropoliach nie ma już słońca"? Skoro Kościół opiera swój autorytet na byciu gwarantem bezpieczeństwa to powinien chyba rozdmuchiwać zagrożenie, a nie zamiatać pod dywan? I wreszcie - po cholerę tworzyć rezerwaty wampirów, zamiast po prostu wyrżnąć tałatajstwo!?) jest Legion, niestety akcja nie zawsze jest dość szybka by zniechęcić do pamiętania o nich. Do tego jest to film dość ciężki i praktycznie pozbawiony humoru, więc nawet oglądanie z nastawieniem na fazę nie jest łatwe. Cóż, nie przepuszczałem, że kiedyś to powiem, ale przy "Ksiądzminie" (tak powinno brzmieć polskie tłumaczenie) Van Helsing był dziełem przemyślanym, pełnym wdzięku i kręconym z fantazją i dystansem.

Aha - z manwhowym oryginałem wspólnego nie ma absolutnie nic. Chyba tylko obsesja na punkcie symboliki chrześcijańskiej.

[Melmothia]

[Ysengrinn]

[Melmothia]

[Vodh]

Meruś, Ty chyba nie do końca dobrze odebrałaś nasze intencje. My Ci bynajmniej nie próbujemy wmówić, że ten film Ci się tak naprawdę spodobał, ani udowodnić, że to jest film naprawdę genialny nawet jeżeli jest oceniany przez pryzmat Twojego podejścia.

Nie, jak najbardziej zdaję sobie sprawę z tego jak ogromny wpływ na odbiór ma nastawienie i oczekiwania i po prostu Ty miałaś zestaw oczekiwań i założeń który praktycznie z góry przekreśla szansę na to że się 300 spodoba. A na dokładkę polemizuję z klasyfikowaniem 300 jako typowego blockbustera za który nadal mimo wszystko chyba go uważasz, bo już pomijając kwestię tego czy to jest film dobry czy zły i czy się podobał czy nie, na pewno nie jest typowym blockbusterem. Tak, 300 to dość marny blockbuster, a do miana filmu ambitnego nawet nie próbuje pretendować. I to wszystko nie przeszkadza mu być dziełem, które przy odpowiednim nastawieniu potrafi spełnić naprawdę wygórowane oczekiwania (and i mean it, spodziewałem się godnego następcy Sin City, które też jest jednym z moich ulubionych filmów, i dostałem coś co okazało się filmem troszkę innym, a mimo tego ani odrobinę mnie nie zawiodło). Także to bardzo zdecydowanie nie tak, że warunkiem koniecznym do czerpania przyjemności z 300 są maksymalnie zaniżone oczekiwania, a taki był wydźwięk Twojego postu. (Warunkiem są oczekiwania odpowiednio ukierunkowane, i nie, to nie jest eufemizm dla zaniżonych oczekiwań, tylko po prostu stwierdzenie że po wystawie szkiców ołówkowych nie należy się spodziewać mistrzowskiego operowania szeroką paletą kolorów)

[Koranona]

Cowboys vs aliens - jakkolwiek groteskowo brzmi tytuł film okazał się być całkiem dobry. Całkiem do strawienia fabuła, całkiem do strawienia obcy. Świetna obsada (James Bond, Hans Solo, 13) pod względem graficznym jestem zachwycona kolorami. Całkiem zgrabnie zrealizowany, nie wymagający film. Całkiem fajny >D

[Vodh]

Sherlock Holmes: Gra cieni. Przyznam szczerze, że idąc na film bardzo się bałem, ponieważ jedynka była absolutnie genialna, a nie mam do Guya Richiego aż takiego zaufania żeby wiedzieć, że przeskoczy ustanowioną wcześniej poprzeczkę. Przeskoczył, jeżeli chodzi o zadowolenie z filmu nowy Sherlock podobał mi się jeszcze bardziej, niż poprzedni, a to naprawdę spore osiągnięcie - mam tendencję do zawodzenia się sequelami. Świetna muzyka, strona estetyczna na najwyższym poziomie, wartka akcja, świetna reżyseria i fabuła w zasadzie służąca za spoiwo bardziej niż cokolwiek innego - ogółem dokładnie to, czego się spodziewałem, zrealizowane lepiej, niż się spodziewałem.