[wa-totem]

O kfik, trauma Noiego była borrrska, jak i efekty... "jestem BOGIEM" XD

Co do znikozy, to pewnie się jeszcze przekonamy... zniknęło go, czy nie. Obstawiam, że jednak zniknęło. Puste boisko i ta jedna kropelka... A jeżeli teoria Naoiego co do przyczyn znikozy (to co mówił o Iwasawie) się w jakimś zakresie sprawdza, to powinno go zniknąć... zaś aniołek i Yuri się myliły co do przyczyn znikania :)

Poza tym, Aniołek == hanasakeru kuudere. Dosłownie. Yaay. =="
I kfiatek do rozsadzania drzwi... "Hana no katachi ni shite mita n'dakedo, atashi kore de kawaii kashira?"...ahahahaha.

Swoją drogą, wracając do poprzedniego odcinka... Yuri, czy to zazdrość? To spojrzenie i ton kiedy Otonashi przedstawił się Aniołkowi... i ta złośliwa nutka kiedy nasyłałaś Aniołkowi "amanta" XD A teraz, to słabo skrywane poirytowanie kiedy domyślasz się, że aniołka zamknęli razem z Otonashim... XP'''

[Shini]

[Costly]

Ble... słaby był ten szósty odcinek. Taki na siłę, byle zaskoczyć, karykaturalny wręcz momentami. W zasadzie poszło tutaj od groma informacji do wszelakich spekulacji, a nawet mi się nie chce nic składać z tego... mam nadzieję, że po następnych sytuacja się poprawi i znowu zrobi się interesująco.

[RepliForce]

Z tym obiadem była ciekawa akcja. Na początku wyglądało, jakby Tachi miała odmówić naszemu bohaterowi.

[Lena100]

A ja w morzu raczej poważnych, pełnych spekulacji postów dorzucę coś swojego. Jak zwykle, W OGÓLE nie biorę tej serii na poważnie. Nie specjalnie obchodzi mnie czy fabuła jest kompletna i połatana, czy są schematy, czy ich nie ma, czy postaci są dobrze wykreowane, czy przekraczają granice zdrowego rozsądku. Dopóki jest fun to... eee... jest fun? Zaznaczam, że odnosi się to tylko do tego konkretnego anime (bo tylko i wyłącznie jako luźną, czasami fazową rozrywkę traktuje tego typu serie). Widzę, że ostatni odcinek niespecjalnie was zadowolił. A u mnie na odwrót. Moja akceptacja kiczu jest od pewnego czasu niezmierzona. Aby z mnóstwa bzdur wyszło uszeregowane mnóstwo bzdur zaczynam od pauz. Oto wszystko to co wywołało u mnie drgawki:
- Bitwa (jaka szkoda, że jej nie pokazali!). Krzyki przez łoki-toki zbudowały większe napięcie niż Sienkiewiczowski opis obrony Częstochowy.
- Boisko pełne Żywych Trupów. Letnia ulewa, mgła i ruski predator szturchający Hinatę czubkiem buta.
- Sam ruski predator. Moja słabość do mundurów ujawniła się raz jeszcze (no, mundur to jednak jest to, gdybym miała jakiś stylowy to sama bym nosiła, zarówno wersję męską jak i damską), wywołując zachwyt nad tą evil, stanowczo przejaskrawiającą tą postać czapeczką. Chcę jakąś taką czapeczkę, ile można w kółko nosić berety?! (chociaż dobra wełna...) Do tego całkiem śliczna gra seyju odpowiedzialnego za te jego pełne wzruszenia farmazony. MAL potwierdził moje przypuszczenia i wyznał, że to kobieta.
- Pokątne przytulanie nastawionych wrogo psycholi na boisku zapapranym krwią. Otonashi, brawo. Ja wiem, że chciałeś zaimponować fangirlsom, ale opanuj się, synek, bo nie zawsze można być dobrym chłopcem z sąsiedztwa.
- HYPNOTISM... ho ho ho. Toż to straszne!
- Mózgopranie Yurippe.
- Anioł Gabriel (w wersji damskiej), który zaczyna nabierać barw. No, kobito, jeszcze tylko farbniesz sobie włosy i przestanę nazywać cię Ayanami Rei. (ukłon dla wszystkich fanów Kaname, bo jest urocza, ja również doceniłam akcję z Kwiatkiem)
- Świat przedstawiony, który powoli zaczyna wariować.
- Totem, zgadzam się. Jak miło być bogiem... Jakie nieznane nam dotąd, kosmiczne uprawnienia mają w dzisiejszych czasach przewodniczący japońskich szkółek! (tak, wiem, niech mi już nikt nie wytyka, że to jest Żywot Pozagrobowy) Poza tym despotyczne postaci mają to coś. A trauma była do przełknięcia, ja się przy tym bawiłam.
- Ej, predator, nie znikaj. Pochlip sobie trochę, narób dziur w scenariuszu, ale zostań.
A jak nie to chociaż niech mi czapkę zostawi.
- Otonashi, który jest po prostu ok. Nie tak zabawny jak Kyon, czy Tomoya, ale jednak pachnie tym charakterystycznym rysem KyoAni. Sarkazm górą, nie ważne ile razy.

Naprawdę przepraszam za te pauzy, po prostu nie jestem w stanie skompresować tylu drobnych smaczków, szczególików i własnych, średnio inteligentnych skojarzeń w jedną, składną wypowiedź.
Ogólnie: Dużo zabawy, dużo śmiechu, ale nic ponad normę w żadnej kategorii. Albo to ja jestem zbyt rozpuszczona przez ostatni seans Mononoke. Mimo wszystko, czekam na siódmy odcinek, bo to miłe zakończenie dnia, taki animowany potworek.

[wa-totem]

Siódemka za nami. Wybrnęli ...dość ciekawie.

[NiBl]

W końcu...
Poznajemy przeszłość EMOtanashiego.
Naoi nie zniknął i dołączył nawet do frontu. Odcinek raczej spokojny, ale oczywiście autorzy nie mogli nam zasponsorować dłużyzn fabularnych, dlatego odcinek kończy się wspaniałym Cliffhangerem.
Wejście anioła wersja 2.0... (W końcu Yurippe nie może, żyć po życiu bez wrogów)

[wa-totem]

...a jeszcze w trybie "this-just-in". Angel Beats ma najwyższą oglądalność w swoim (poźnonocnym) slocie czasowym spośród anime z ostatnich 3 lat, i bije nawet K-ONa. Heh...

[Nanami]

Ja tam mam świetny ubaw z tego anime. Dobre jest pod tym względem XD

Totem, zaszyfruj jeszcze bardziej swoja wypowiedź :D

Jestem trochę zawiedziona, że Kami-sama-kun nie zniknął, choć jak w mordę strzelił pasuje do tej zakręconej ferajny. Mamy w końcu już-bez-amnezji głównego emo-bohatera z wielkim sisconem (co chyba częściowo tłumaczy pociąg do "aniołka"), Haruhi (chyba nie muszę przypominać jak była postrzegana przez towarzystwo), nerda (nazywajcie mnie Chrystusem), okularnika biegającego z gołą klatą, luzaka zarzucającego hamerykanszczyzna (który wygląda i zachowuje sie jakby całe życie był na haju, ciekawe jaka on może mieć traume...), coś co wygląda na babę, siedzi ciągle w rogu i ma słabość do kawaii rzeczy, jedno ADHD, małe wredne niby-śpiewające COŚ, jednego słabeusza do rzucenia na pożarcie... No pasuje jak ulał, w końcu co tam, każdy może być bogiem, nie?

Hm, wiadome było od dawna, że Otonashi też MUSI mieć traumę z poprzedniego życia, skoro tu trafił. A że padło na młodsza siostrzyczke... no a kto wymagał oryginalności, nie? Zaskoczyło mnie jednak w pewnym stopniu w którym momencie Otonashi zginął i tu trafił. Skąd więc amnezja u niego? Musiał się zdrowo walnąć o kant jeszcze przed śmiercia.

Ja nie wymagam od tego anime bycia innowacyjnym czy przełomowym. Powiela schematy, nie zaskakuje jakoś specjalnie, ale jest... przyjemne w odbiorze. Te próby hipnozy, czy wspomniana "scena yaoi" ze ślicznym urwaniem muzyki i miną Otonashiego, kwik. No a Yurippee jest na pewno zazdrosna, w koncu trójkącik musi byc, no ale całkiem niezle to ukrywa, bo jednak zgodziła sie ze wiekszych ociagan, my Kanade poszła z nimi na łowienie rybek. A końcówka mimo wszystko była urocza, o, choć nigdy nie zrozumiem co bohaterowie widza w takich dziewczetach.

I no tak, Yuri musiała się w coś wpakować tylko... drugi aniołek, WTF? W zasadzie coś już nie grało przy scenie uratowania od ludożernej rybki. Kanade chce im pomóc i już w tym momencie pojawiły się dwa Aniołki. Ona normalnie ma piwne oczy - ta która pomogła spółce ze swoimi super mocami miała czerwone - a potem znów ma piwne. Ten aniołek co skopał Yuri ma czerwone. Jedyna konkluzja jaka mi sie teraz nasuwa to tylko taka, że czerwonooczkowy aniołek ma jeszcze bardziej dopalone supermoce.

[Thirteen]

7. odcinek podobał mi się bardziej niż ten 6., na szczęście, może nawet przebił całą resztę?

[BitPire]

[Keii]

[Waaagh!]

Jak dla mnie rozważania nad schematycznością postaci nie ma sensu. W prawdziwym życiu to niby nie ma schematów? Pewnie że są, dlatego każdy tak bardzo chce być "indywidualistą". W sumie indywidualista to kolejny schemat.

Co do naszej świecącej oczami nowej endżelki - od razu widać, że to bardziej agresywna wersja, ponieważ wydawała się "ścigać" Yuri. Endżelka v1.0 raczej tego nie robiła.

[Nanami]

Dla mnie brak schematyczności = wybicie się z tych utartych ścieżek, jakimi podąża wiele bohaterów anime, które nawet niewiele mają z logiką wspólnego. A zaskoczyć mnie można dwojako - pozytywnie lub negatywnie ;) Nie oczekuję od Angel Beats! by mnie zaskakiwało, było odkrywcze i próbowało się jakoś nadto z tego kanonu wybić. I dzięki temu wiem co mi serwują i mogę mieć przyjemną rozrywkę, bo się nie zawiodę. Emo/przedramatyzowane to jak dla mnie kolejny schemat, tylko że przejaskrawiony :)

Cy Kanade pojawiała sie wczesniej z trybem czerwonych oczek? Nie przypominam sobie. To by poniekąd podważało teorie numer 1. No a co do "braku przyjaciół" to jednak jakos jestem przekonana, ze chodziło o to, ze wiodąc poprawny żywot - w koncu spełniają się i przechodzą do kolejnego świata, bo przecież ich się zabić nie da, więc nawet ten dopakowany Aniołek chyba nie jest w stanie ich tak skopać, żeby umarli dosłownie.

[Lena100]

No, ładnie, Totem zasłużył na słuszny gniew. Z jednej strony mnie to japońskie bredzenie bawi (bo przez lata oglądania tego szajsu rozumiem te cytaciki i mnie to cieszy), z drugiej cała rzesza normalnych, zdrowych ludzi NIE MA POJĘCIA o czym był ten post. No i to jest nie okej. Proponuję angielskie tłumaczenie czasem dawać w nawiasie, bo jednak większość po takiemu kuma. Ale nie rezygnować z owych cytatów (!), bo jak już mówiłam, bawi mnie to ^^ Poza tym rzeczy pisane na poodcinkowej fazie muszą być lekko nieskładne z założenia.

Tenshi v2 wkracza na scenę. Wiedziałam, nie mogło być AŻ TAK sielankowo. Proszę, niech wypaprają mnóstwo pieniędzy na animację nadchodzącej walki!
Cliffhangery żądzą. Niczym w modzie na sukces, te zszokowane twarze bohaterów, szybkie ujęcie księżyca, chwila dezorientacji.