[Sasayaki]

-Wiesz Rum, już zdążyłem uwierzyć w ukrywaną inteligencję twojego pana, ale on musiał nam kazać obrabować wszystkie cukiernie w Targowie w dwie godziny. Na libido Tyra, w Targowie jest tylko jedna cukiernia. I mógłby nam dać chodziarz jakąś broń. Tym razem numer z obieraczką +4 zadziałał, ale to zwykły fart.- mówił Rychu, przegryzając jagodzianką. Nie żeby umiał się posługiwać jakimś orężem.

Siedzieli na skrzyni za magazynem i wsuwali słodycze. Rumianek był jak czarna dziura, wchłaniał jedną w-zetkę za drugą. Przerwał jednak posiłek by pożalić się Ryszardowi.

-To przez tę Babę... Baby to same kłopoty, a Miszcz trzyma tą-tamtą bo jest bardziej zła od... od nieee-eegooo-oo...- giermek prawie się popłakał kończąc to zdanie. Biedne, złamane serduszko bolało, a rozczarowanie Lysanderem piekło niemiłosiernie. Ryszardowi zrobiło się go żal.

-Wiesz... ymm... kobiety są bardziej złe od mężczyzn...
-Jak to?
-No bo widzisz...- szukając punktu zaczepnego swojego wykładu sięgnął po sernik z galaretką.- O, Lysander jest zły, tak?
-No...
-Więc jego przeciwnicy to ci dobrzy, prawda?
-Tak...
-A dobrzy nie robią niedobrych rzeczy. Jak na przykład bicie dziewczyn.
-Zgadza się. Nie wolno bić dziewczyn.
-No, a Artemis jest dziewczyną. To znaczy, że ci dobrzy jej nie uderzą, ale ona może uderzyć ich.
-Aha!- na twarzy chłopczyka pojawiła się nutka nadziei, że jego Miszcz jednak nie oszalał sprzymierzając się z Babą.- I w dodatku pieką ciasta.
-Tak, ciasta... O, wiesz co? Wiem co teraz obrabujemy.
-Co?- oczka Rumianka zaświeciły się- Sklep z czekoladą?
-Nie bibliotekę.
-Heee...?- zapał zgasł równie szybko jak się pojawił.
-Wiesz... to bardzo złe. Książki z biblioteki należą do wszystkich, a więc kradnąc je okradasz całe społeczeństwo. Poza tym dzięki temu przywołamy demona.
-Demona? Takiego rogatego? Po co?
-To ty nie wiesz, że demony to najlepsi piekarze?
-Oooo! Super!

[Agon]

Parę minut później dziewczyny dotarły do chatynki. Nie musząc zaprzątać sobie głowy kryjówką, bo i tak nikt ich nie mógł zobaczyć ani wykryć ich obecności, tylko rozejrzały się dookoła. Z chaty dochodziły jakieś głosy, a na zewnątrz stali Zack z Mariką. Bard trzymał hobbitkę na rękach, która głośno domagała się, aby postawił ją na ziemię...

- To na bank kryjówka tego zafajdanego księciunia, czuć jego zapach na kilometr - wilczyca skrzywiła się lekko, po czym kontynuowała. - A skoro Marika też tu jest, to Owc musi być w środku, zresztą jestem pewna, że ta piękna dziura to właśnie jego sprawka. Ponadto wyczuwam też słaby zapach Ryśka (niech demony pożrą duszę tego zdrajcy!) i dość wyraźny zapach Artemis... - wilczyca urwała, sama nie wierząc w to, co mówi. Mimo iż wojowniczka dawno powinna być martwa, to jednak nie było najmniejszych wątpliwości, do kogo należał ów intensywny zapach. Towarzyszki rzuciły jej tylko pytające spojrzenia.

- A co z Elen? - zapytała Eoslynn.

- Nie ma jej tutaj i raczej nigdy nie było - odparła Aira. - Wiecie co, proponuję najpierw znaleźć Cienia, a potem zastanowimy się, co robić dalej. Myślę, że mimo wszystko można ufać temu krasnoludowi...